ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Βοήθειά μας! Ο πρώην ιδεολογικός υπεύθυνος του ΚΚΕ επιστρέφει στην αριστερά......



Για την συντριπτική πλειοψηφία των κομματικών μηχανισμών της Αριστεράς η θεωρία δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα απολογητικό εργαλείο των πολιτικών της επιλογών. Σήμερα αυτό το φαινόμενο είναι γενικευμένο, με αποτέλεσμα να μην γίνεται κανένας ουσιαστικός διάλογος για θέματα θεωρίας και συνακόλουθα να απουσιάζει η κριτική σκέψη. Μέσα σε αυτό το κλίμα της πολιτικής αντιπαράθεσης στους χώρους της αριστεράς έχει ενδιαφέρον να ανιχνεύσουμε ορισμένες ακραίες πλευρές αυτής της “αξίας χρήσης” που έχει το “εμπόρευμα” θεωρία για στα μαγαζάκια της Αριστεράς.

Η αριστερά στη χώρα μες είχε – και συνεχίζει να έχει - μια μεγάλη ανασφάλεια με τους δικούς διανοούμενους και δεν αναγνώριζε την πραγματική τους αξία τους σε αντίθεση με τους ξένους, τους οποίους μάλιστα συχνά τους απέδιδε και μεγαλύτερη απ' αυτή που αντιστοιχούσε στο έργο τους . Αυτή η στάση ήταν αποτέλεσμα της εξάρτησης του κομμουνιστικού κινήματος από την μεγάλη πατρίδα του σοσιαλισμού την Μόσχα. Όμως έμεινε σαν κουσούρι από την εποχή που κατέρρευσε ο υπαρκτός κομμουνισμός μαζί με τις ακαδημίες του και τον επιστημονικό του σοσιαλισμό, με αποτέλεσμα ακόμα και σήμερα ότι μας έρχεται από το εξωτερικό να το καταπίνουμε συχνά αμάσητο ενώ είμαστε καχύποπτοι αν ακουστεί εδώ κάτι το καινούργιο που ξεφεύγει λίγο από τα πλαίσια που έχουν προσδιορίσει οι κομματικοί μηχανισμοί της αριστεράς.

Ο Ν. Κοτζιάς, όπως κάποτε ως ιδεολογικός υπεύθυνος της Κ.Ε. του ΚΚΕ ντίλαρε τον “σοβιετικό μαρξισμό” στη χώρα μας και δεν σήκωνε μάλιστα μύγα στο σπαθί του, τώρα ντιλάρει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο την προοδευτική διανόηση της Δύσης στην χώρα μας ως διευθυντής της εκδοτικής σειράς “αναστοχασμός”. Ο ίδιος βέβαια έχει θεωρητική παραγωγή που αγγίζει τα όρια του μηδενός, όπως εξάλλου και το ΚΚΕ. Αξίζει να δούμε πόσο εγωκεντρικά και διαστρεβλωμένα παρουσιάζει αυτά τα θέματα τα σχετικά με την θεωρία και την αριστερά που θίξαμε παραπάνω, στον πρόλογο του βιβλίου του Ντέιβιντ Χάρβεϊ Νεοφιλελευθερισμός – Ιστορία και παρόν”( οι υπογραμμίσεις δικές μας):
Στη δεκαετία του "90 ήταν λίγα και μικρά τα τμήματα της Αριστεράς που ασχολήθηκαν με την καπιταλιστική ανασυγκρότηση. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Ελλάδα μόνο μια μικρή ομάδα ανθρώπων που εξέδιδαν το περιοδικό Επιστημονική Σκέψη και αργότερα τη Διαλεκτική ασχολήθηκε συστηματικά με τις μετατοπίσεις της ΝΔ από τη «λαϊκή Δεξιά» στη νεοφιλελεύθερη και με τη συνολική ανασυγκρότηση του ευρωπαϊκού καπιταλισμού, αλλά και του καπιταλισμού παγκοσμίως. Ως ολότητα, η ελληνική Αριστερά δεν αντιλήφθηκε τη νεοφιλελεύθερη μορφοποίηση της παγκοσμιοποίησης έγκαιρα ή ακόμα χειρότερα, ταύτισε τη νεοφιλελεύθερη παραλλαγή της παγκοσμιοποίησης με τις ίδιες τις αντικειμενικές διαδικασίες που συμπεριλαμβάνονται στην παγκοσμιοποίηση. Με άλλα λόγια, δεν μπόρεσε να διαφοροποιήσει τις αντικειμενικές διαδικασίες από την υποκειμενική τους μορφοποίηση, τις νέες σχέσεις φύσης ανθρώπου και τεχνολογικού τρόπου παραγωγής από την επικυριαρχία τους από τον κυρίαρχο κοινωνικό τρόπο παραγωγής, τον καπιταλισμό, και τη σημερινή στρατηγική ανάπτυξη του, κυρίως το νεοφιλελευθερισμό. Με αυτό τον τρόπο, η Αριστερά πέταξε μαζί με τα βρόμικα νερά και το παιδί. Συνόδεψε την άρνηση στη νεοφιλελεύθερη παραλλαγή του καπιταλισμού με την άρνηση να μελετήσει τα νέα φαινόμενα της παγκοσμιοποίησης και της καπιταλιστικής ανασυγκρότησης. Παρανοήσεις στην ανάλυση εκ μέρους μεγάλων τμημάτων της Αριστεράς οδήγησαν στην απόρριψη της αντικειμενικής πλευράς της παγκοσμιοποίησης και στην καθυστερημένη ενασχόληση με την καπιταλιστική ανασυγκρότηση. Σε πολιτικό επίπεδο, το τελευταίο έγινε, σχεδόν 20 χρόνια μετά τις πρώτες αναλύσεις της ομάδας του περιοδικού Επιστημονική Σκέψη.

Τόσο αυτό το βιβλίο του Ντέιβιντ Χάρβεϊ, όσο και το άλλο “ο νέος ιμπεριαλισμός” που περιλαμβάνονται στην εκδοτική σειρά που διευθύνει ο Ν. Κοτζιάς είναι σημαντικά βιβλία και αξίζει να τα διαβάσει κανείς. Και προφανώς δεν έχουν σχέση με τις θεωρητικές και πολιτικές τροχιές που ακολουθεί ο κύριος Ν. Κοτζιάς.

Βέβαια αυτή την τροφή που προσφέρει στο ελληνικό κοινό ο Ν. Κοτζιάς μερικοί πρώην σύντροφοί του την τρώνε αμάσητη, χωρίς κανένα ίχνος κριτικής στάσης, όπως είχαν μάθει να τρώνε τα εγχειρίδια του Μαρξισμού – Λενινισμού της Ακαδημίας επιστημών της Μόσχας σε άλλες εποχές. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα το παρακάτω κείμενο του Παναγιώτη Μαυροειδή, που είχε μάλιστα αναδημοσιευτεί σε πολλά ηλεκτρονικά μέσα:Η πρόβλεψη της κρίσης από τους μαρξιστές (συζητώντας ξανά για τον ιμπεριαλισμό)

Μια κριτική θεώρηση των απόψεων του Ντέιβιντ Χάρβεϊ από μαρξιστική σκοπιά – για όποιον ενδιαφέρεται ακόμα για τον μαρξισμό - υπάρχει διατυπωμένη στο στο βιβλίο "Ιμπεριαλισμός, χρηματοπιστωτικές αγορές, κρίση" των Γιάννη Μηλιού, Δημήτρη Π. Σωτηρόπουλου

5 σχόλια :

  1. Σήμερα αρκετός κόσμος, από τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ως την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τον αντιεξουσιαστικό χώρο, καταφεύγουν στον Ντέιβιντ Χάρβεϊ για να αντιληφθούν τα χαρακτηριστικά της σημερινής κρίσης του καπιταλισμού. Ο Ντέιβιντ Χάρβεϊ έγινε ευρύτερα γνωστός στην “αντικαπιταλιστική αριστερά” από τον Σπύρο Μαρκέτο, ο οποίος προβάλει τις απόψεις του εδώ και αρκετό καιρό.

    Ο λόγος που ο Παναγιώτης Μαυροειδής και μερικοί άλλοι σπρώχνουν Χάρβεϊ είναι ακριβώς γιατί ο Σπύρος Μαρκέτος στηρίζει ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αν ο Μαρκέτος στήριζε ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν νομίζω ότι κανένας Μαυροείδης θα ασχολιόταν σήμερα με τον Χάρβεϊ. Εδώ και μέχρι Φωτόπουλο (όχι τον Νίκο της ΓΕΠΟΝ/ΔΕΗ αλλά τον ΤΑΚΗ της “Περιεκτικής Δημοκρατίας”) σπρώχνουν οι άνθρωποι, στον Χάρβεϊ θα κωλώσουν!

    Επίσης ο Μαυροειδής και ο πολιτικός του χώρος πριν λίγα χρόνια δεν ήθελαν να ακούσουν την λέξη “νεοφιλελευθερισμός” επειδή την χρησιμοποιούσε πολιτικά ο χώρος του ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν η εποχή του ΜΕΡΑ, όπου η λέξη “ριζοσπαστική αριστερά” συμπύκνωνε στο επίπεδο της θεωρίας ότι την πεμπτουσία της πολιτικής τους πρόταση. Βέβαια όλες αυτές οι θεωρητικές αναλύσεις για την υπεράσπιση της “ριζοσπαστικής” αριστεράς πήγαν κατά διαβόλου και ξεχάστηκαν σε μια νύχτα έγινε η μετάβαση από το ΜΕΡΑ στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και την θέση της πήρε ο όρος "αντικαπιταλιστική" αριστερά. Ο λόγος βέβαια ήταν ότι χρησιμοποίησε αυτή την λέξη ο ΣΥΡΙΖΑ και ως εκ τούτου έχασε την σημασία της όλη η θεωρητική σύλληψη περί "ριζοσπαστικής αριστεράς"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ''Για την συντριπτική πλειοψηφία των κομματικών μηχανισμών της Αριστεράς η θεωρία δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα απολογητικό εργαλείο των πολιτικών της επιλογών.''

    Aυτο ειναι αξιωμα?

    Η' εισαι τοσο πεπεισμενος οτι η θεωρια δεν αποτελει εργαλειο αναλυσης ττων οικονομικων κυριως αλλα και κοινωνικων-πολιτικων φαινομενων.

    Να υποθεσω οτι στο αντικειμενο σου (δεν ξερω αν εισαι πολυτεχνιτης, φυσικες επιστημες κλπ) απορριπτεις καθε ειδους αναλυση βασισμενη σε καποια επιστημονικη θεωρια.
    Εκτος πια εαν παλι θεωρεις οτι οκ μωρε τι ειναι τα οικονομικα..δεν ειναι επιστημη παντως , οπως και οι κοινωνιολογοι και οι πολιτικοι επιστημονες ειναι παπατζηδες και ολα ειναι πραξη και μονο.

    Η θεωρια αναλυει και εξηγει. Αν την συνδυασεις και με θεωρις παιγνιων ισως βγαλεις και συμπερασματα τακτικης.
    Και φυσικα αυτο διαλεκτικα. Οτι αποτυγχανει αλλαζει(πολυ Η' λιγο ειναι αλλο θεμα) οπως και οταν αλλαζουν οι συνθηκες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Άλλα αντ άλλα-της Παρασκευής το γάλα.
    Η αλλιώς..."ότι του φανεί, του λωλοστεφανή".
    Αντί να χρησιμοποιήσετε το χώρο και το χρόνο σας σε μια ουσιώδη προσπάθεια ανταλλαγής και παραγωγής ιδεών, τον χρησιμοποιείτε για να ανταλλάξετε εμμονές,να προβάλλετε εκ των υστέρων "δικαιώσεις" και να γλύψετε τις πληγές που σας προκάλεσαν η που φαντασιώνεστε ότι σας προκάλεσαν.
    Αν δεν το ξεπεράσετε (που δυστυχώς δεν το βλέπω)για το μόνο που θα παραμείνετε χρήσιμοι είναι σαν προβολέας άλλων blogs η sites που στο μέτρο των δυνάμεών και των περιορισμών τους, όντως προσπαθούν να πουν κάτι-όχι απλώς για να το πουν..........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Και συμπηρωματικά.....(είμαι ο εκ παραδρομής "Ανώνυμος" της 1.42 μμ)...
    Μπορείτε να έχετε οποιαδήποτε γνώμη τόσο για τον Κοτζιά όσο και για τον Μαυροειδή.Καθώς και για το ποιός ταίζει ποιόν και ποιός καταπίνει αμάσητα και τι ακριβώς.Το να κατασκεύαζετε όμως-και μάλιστα υπαινισσόμενοι και όχι στα ίσια- δηλαδή με τον κλασσικό παραπολιτικό τρόπο της αστικής δημοσιολογίας, ιδεολογικές η άλλες "συγγένειες" η και κοινές πρακτικές ανάμεσα στον Κοτζιά και τον Μαυροειδή του 2011(και όχι του 1980),κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι στην καλύτερη περίπτωση πολιτική μυωπία και στη χειρότερη εμπαθής αναλφαβητισμός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εαν μπορείτε να "θεωριο-λογήσετε" πως μετατρέπεται... η απώλεια εφ΄άπαξ με έκτακτη φορολογία 2%...πως μετατρέπονται οι (πληρωμένες, από τους ασφαλισμένους) επικουρικές συντάξεις σε φιλοδορήματα...πως μετατρέπονται τα σχολικά βιβλία σε φωτοτυπίες...πως μετατρέπεται το Ε.Σ.Υ. σε ιδιωτικό συμπλήρωμα...πως κλείνει η ΣΕΚΑΠ για να περάσει σε Ινδικά χέρια...πως μειώνονται οι (πληρωμένες από τους ασφαλισμένους) συντάξεις...πως οδηγούνται εργαζόμενοι στην απόλυση, μέσω εργασιακής εφεδρείας...πως κλείνουν τα εργοστάσια ζάχαρης για να αντικατασταθούν με εισαγώμενα...πως ανεχόμαστε (σιωπηλά) τη συγκυβέρνηση με τη συμμετοχή φασιστών...πως ξεφυτεύονται πατατοχώραφα για να έχουμε πατάτες Αιγύπτου...πως κάποια(?) Γερουλάνου έχει εξαρτημένη εργασία στο Υπουργεό Πολιτισμού...πως διάγει ο αξιότιμος κύριος Τσοχατζόπουλο (ο Κοτζιάς μας μάρανε, για να έχουμε τον δικό μας "εμφύλιο")...
    Αυτά κύριοι ΘΕΩΡΙΟ-ΛΑΓΝΟΙ.
    Ο κόσμος αγωνιά για την κοινή πορεία (γιατί όχι και κυβέρνηση) της Αριστεράς και σεις... στραβά αρμενίζετε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ