Ανοιξιάτικα κείμενα...

Σήμερα κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν με παραπομπές σε κείμενα που δημοσιεύσαμε ...Απρίληδες  σε εποχές που προηγήθηκαν, αναφέρονται όμως σε θέματα που ακόμα είναι επίκαιρα και συζητιούνται...

2011



Δεν είναι απόσπασμα από οργουελικό σενάριο επιστημονικής φαντασίας που επικεντρώνεται στην ώρα Χ κατά την οποία τα άξια τέκνα της φυλής θα αναλάβουν την ευθύνη της ανάπλασης, αναγέννησης και διακυβέρνησης της χώρας. Το Δόγμα της Δίκαιης Ανισότητας προβάλλει ως μια ετεροτοπία της“11ης θέση για τον Φόυερμπαχ” ενάντια στον εξισωτισμό. Είναι η 11η θέση “Για το οργανωτικό πρόβλημα” του Μίκη Θεοδωράκη!

Το “Δόγμα της Δίκαιης Ανισότητας” του Άρχοντα της ΣΠΙΘΑΣ και άλλα φαιδρά παρόμοια

2012


Είναι φανερό ότι ένα εκλογικό σύστημα στο οποίο θα υπήρχαν παραπάνω επιλογές από την μία και μοναδική ψήφο, όχι μόνον θα αποτύπωνε με σαφώς μεγαλύτερη πιστότητα την λαϊκή βούληση στο εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά θα δημιουργούσε αντικειμενικά πολλές δυσκολίες στην χειραγώγηση της λαϊκής θέλησης, τόσο από το κράτος όσο και από τους εκλογικές τακτικές που χρησιμοποιούν οι κομματικοί μηχανισμοί, αφού τα διλήμματα δεν θα μπορούν να λειτουργούν με τους γνωστούς εκβιαστικούς τρόπους που τίθενται από τα κέντρα της εξουσίας; Φανταστείτε και μόνον τι χάος θα γινόταν με τις δημοσκοπήσεις!...

Υπάρχει εκλογικό σύστημα καλύτερο από την απλή αναλογική;

Λίγα λόγια για το ΜεΡΑ 25 και τα όσα ακούστηκαν γι’ αυτό

Αναδημοσίευση από το "glasnost.gr"

Του Γρηγόρη Καραγιαννίδη

Και εγένετο «ΜεΡΑ 25» λοιπόν. Στα τέλη Μαρτίου ανακοινώθηκε από το Γιάνη Βαρουφάκη η ίδρυση του ελληνικού κόμματος- τμήματος της πολιτικής του κίνησης DIEM 25, και όπως ήταν αναμενόμενο, οι συζητήσεις που προκλήθηκαν ήταν έντονες.

Το παράξενο στην υπόθεση ήταν η μεγάλη επίθεση που δέχτηκε και μέσα από τους κόλπους της Αριστεράς. Ειδικά η ιστοσελίδα Iskra, μέσα από άρθρο της έφτασε στο σημείο να τον αποκαλέσει «λουστραρισμένο κακέκτυπο του Αλέξη Τσίπρα», και να αναφέρει πως πανηγύριζε για την απαράδεκτη συμφωνία της 20ης Φλεβάρη.

Το παραπάνω κατηγορητήριο αποτελεί κάτι τουλάχιστον λυπηρό για την Αριστερά. Και οι λόγοι που το χαρακτηρίζω «λυπηρό» μπορεί να γίνουν εμφανείς κοιτώντας τις θέσεις και τα πεπραγμένα του DIEM 25 και του MεΡΑ 25 από την ίδρυσή τους έως και σήμερα, αλλά και η ίδια η ιστορία του Βαρουφάκη και της πρώτης κυβερνήσεως ΣΥ.ΡΙΖ.Α. το 2015.

Ξεκινάμε μία μικρή ιστορική αναδρομή στο εξάμηνο αυτό λοιπόν...

Εικόνες από την μεγάλη αντιπολεμική διαδήλωση στην ΑΘΗΝΑ (16-4-2018)

«ή εμείς ή κανείς»

Ο βουλευτής της «Ένωσης Κεντρώων» Αριστείδης Φωκάς σε συγκέντρωση των οπαδών του ΠΑΟΚ, που προηγήθηκε του ματς με τον Πανιώνιο.

Ο ΠΑΟΚ προηγήθηκε από το 2' και επικράτησε εύκολα (3-1) του Πανιωνίου στον αγώνα που έγινε κεκλεισμένων των θυρών, λόγω της τιμωρίας που έχει επιβληθεί για τα όσα συνέβησαν στο πρόσφατο ντέρμπι με την ΑΕΚ και τελικά μετά τον αγώνα επικράτησε ηρεμία...

Το σύνθημα «ή εμείς ή κανείς» που ξεστομίστηκε από τον βουλευτή της «Ένωσης Κεντρώων» είναι εμπρηστικό, αφού δεν αφήνει κανένα περιθώριο στην ...θεά τύχη. Προτρέπει σε σύγκρουση μέχρι εσχάτων και αποκλείει κάθε διαπραγμάτευση. Τέτοια χαρακτηριστικά στους κοινωνικούς αγώνες που καθοδηγούνται από την Αριστερά, (είτε “ρεφορμιστική” είτε “επαναστατική”) δεν εκδηλώνονται. Επισημαίνουμε μερικές διαφορές χωρίς να τις αξιολογούμε:

Γερμανικό Εγχειρίδιο Πολέμου

 Ένα ποίημα του Μπ. Μπρεχτ

(Ποιήματα του Σβέντμποργκ, 1939)

Απαγγέλει ο Χαράλαμπος Αριστοτέλους..Μουσική Philip Zilfo (PROSPECTUS) 

Από τότε, πολλά έχουν αλλάξει. Όμως ο χαρακτήρας του πολέμου παραμένει ο ίδιος:

«Αυτοί που βρίσκονται ψηλά λένε

Πόλεμος και ειρήνη

Είναι δυο πράγματα ολότελα διαφορετικά

Όμως η ειρήνη τους και ο πόλεμός τους

Μοιάζουν όπως ο άνεμος κι η θύελλα

Ο πόλεμος γεννιέται απ’ την ειρήνη τους

καθώς ο γιος από την μάνα

έχει τα δικά της απαίσια χαρακτηριστικά

ο πόλεμός τους σκοτώνει

ό,τι άφησε όρθιο η ειρήνη τους 

Το Πάσχα και η ...«ΤΙΝΑ» του

Ενα κείμενο με τον τίτλο “Ποιους «χτύπησε» η κατάρα του Ιησού Χριστού”, που πρωτοδημοσιεύτηκε [εδώ], προβλήθηκε σε πολλά άλλα ΜΜΕ, ξεκινα με την παρακάτω παράγραφο που επεκτείνει στο χώρο της θρησκευτικής πίστης την χρήση μιας μια λέξης που  έχει εισηχθεί στην καθομιλουμένη γλώσσα μας μαζί με τα μνημόνια, την ΤΙΝΑ ( There is no alternative ) :

«Θρύλος, κατάρα που διαιωνίζεται ή απλά μαζεμένες συμπτώσεις; Το γεγονός, ότι όλοι οι ηθοποιοί που έχουν κατά καιρούς ενσαρκώσει κινηματογραφικά τον Ιησού Χριστό βλέπουν την καριέρα τους να παίρνει την κατιούσα, έχουν πάθει διάφορα ατυχήματα, ή ακόμη χειρότερα έχασαν την ίδια τους τη ζωή, προκαλεί δέος. Εμείς θα σας αναφέρουμε απλά τις χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις και τα συμπεράσματα δικά σας... Είναι στην πλειοψηφία τους γνωστοί ξένοι ηθοποιοί, που πήραν την απόφαση να υποδυθούν στον κινηματογράφο τον Ιησού Χριστού, λόγω της υπέμετρης φιλοδοξίας τους. Εκ των υστέρων βέβαια μετάνιωσαν για την απόφασή τους αυτή. Μετά την "κατάρα" του Superman, ακολουθεί αυτή του Θεανθρώπου. Και εδώ καλούμαστε να θέσουμε ένα βασικό ερώτημα "Τυχαίο ή μοιραίο";»

Στην συνέχεια το κείμενο, με τα στοιχεία που εκθέτει, τοποθετείται υπέρ του “μοιραίου”, αφού όλα συνηγορούν στην επαλήθευση της κατάρας. Όμως και το "τυχαίο" αν επιλεγεί ως απάντηση στο ερώτημα, και αυτό δηλώνει το "αναπότρεπτο", αφού ούτε και αυτό μπορεί ν' αποφευχθεί...