«ή εμείς ή κανείς»

Ο βουλευτής της «Ένωσης Κεντρώων» Αριστείδης Φωκάς σε συγκέντρωση των οπαδών του ΠΑΟΚ, που προηγήθηκε του ματς με τον Πανιώνιο.

Ο ΠΑΟΚ προηγήθηκε από το 2' και επικράτησε εύκολα (3-1) του Πανιωνίου στον αγώνα που έγινε κεκλεισμένων των θυρών, λόγω της τιμωρίας που έχει επιβληθεί για τα όσα συνέβησαν στο πρόσφατο ντέρμπι με την ΑΕΚ και τελικά μετά τον αγώνα επικράτησε ηρεμία...

Το σύνθημα «ή εμείς ή κανείς» που ξεστομίστηκε από τον βουλευτή της «Ένωσης Κεντρώων» είναι εμπρηστικό, αφού δεν αφήνει κανένα περιθώριο στην ...θεά τύχη. Προτρέπει σε σύγκρουση μέχρι εσχάτων και αποκλείει κάθε διαπραγμάτευση. Τέτοια χαρακτηριστικά στους κοινωνικούς αγώνες που καθοδηγούνται από την Αριστερά, (είτε “ρεφορμιστική” είτε “επαναστατική”) δεν εκδηλώνονται. Επισημαίνουμε μερικές διαφορές χωρίς να τις αξιολογούμε:

Εδώ κρίνεται το φετινό πρωτάθλημα, δεν κρίνεται ο σοσιαλισμός, που κανένας δεν γνωρίζει πότε θ' έρθει και οι πιο πολλοί πιστεύουν ότι δεν θα συναντηθούν μαζί του σε τούτη την ζωή. Κρίνεται όμως με κάποιο τρόπο ο “αντικαπιταλισμός”. Οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ ως παράδειγμα (γιατί υπάρχουν κι άλλα), φαίνεται πως έχουν πιο καθαρή άποψη για το πως τοποθετούνται απέναντι στο κράτος και τους μηχανισμούς καταστολής του, παρ' όλο ότι στερούνται μαρξιστικής παιδείας. Δεν “συνωστίζονται” μπροστά στα ΜΑΤ και περιμένουν να τους ...ψεκάσουν ή να τους συλλάβουν, ούτε τρέχουν μετά να γεμίζουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με φωτογραφίες από την “κακοποίηση” τους για να αποδείξουν τον “αυταρχισμό” του κράτους και να ζητήσουν τον ...εκδημοκρατισμό του.

Οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ δεν τρέφουν παρόμοιες “ρεφορμιστικές” αυταπάτες, Είναι ασυμφιλίωτοι με την “ιδέα” του κράτους, ως εκ τούτου, δεν είναι στις προθέσεις τους ο “εκδημοκρατισμός” του. Γιαυτό ακριβώς κάποιοι Αριστεροί και άλλοι, προοδευτικοί και δημοκράτες, τους κατηγορούν ως φασίστες. Αν κυριαρχήσει και το πατριωτικό συναίσθημα, μπορεί να τους αποκαλέσουν και “Βούλγαρους”. Μερικοί απ' αυτούς τους κατηγορούν και γι' ένα παραπάνω λόγο, αλλά ντρέπονται να τον ομολογήσουν. Τους ζηλεύουν: Θαυμάζουν την “παλικαριά” τους, αλλά δεν μπορούν να την μιμηθούν γιατί είναι ασύμβατοι με τον πολιτισμό τους. Δεν αναφερόμαστε στις “επιχειρησιακές ικανότητες” που επιδεικνύουν την ώρα των συγκρούσεων, αλλά στο “ηθικό πλεονέκτημα” που χαρακτηρίζει την στάση τους: Ποτέ δεν ζητάνε την συμπόνια από τον “εχθρό” τους. Είναι πολύ δύσκολο να συναντήσεις έναν παοκτζή που να μιξοκλαίγεται γιατί τον έδειραν τα ΜΑΤ και να απαιτεί να τον αντιμετωπίσουν σαν “κύριο”...