Συγκρούσεις των ΜΑΤ με τους αγροτών σε αρκετά σημεία του Λεκανοπεδίου

Με συγκρούσεις, άλλες μεγάλης και άλλες μικρότερης έντασης, σε διαφορετικά σημεία στο κέντρο της Αθήνας αλλά και στις εισόδους της πόλη, εξελίσσεται η πρώτη ημέρα εισόδου των αγροτών στη πρωτεύουσα.Συγκρούσεις είχαμε το πρωί στην Πλατεία Καραισκάκη, στο υπουργείο Αγροτικής μεταρρύθμισης, στο Χαιδάρι. Στο Σύνταγμα στήνονται σκηνές όπου  θα συγκλίνουν το απόγευμα όλοι οι αγρότες

Κόψτε μας στα δύο

Ίσως να έχετε διαβάσει το βιβλίο του Σπύρου Σακελλαρόπουλου “Κρίση και κοινωνική διαστρωμάτωση στην Ελλάδα του 21ου αιώνα” όπου ο συγγραφέας επιχειρεί να ανιχνεύσει τους μετασχηματισμούς στην κοινωνική διαστρωμάτωση της Ελλάδας από το 1981 μέχρι το 2009 με εφόδιο τα θεωρητικά εργαλεία της Αριστεράς. Όμως, για το ποιοί είναι αυτοί οι “αγρότες” που έχουν αναστατώσει την χώρα τον τελευταίο καιρό, θα σας παραπέμψουμε κάπου αλλού, σε ένα απόσπασμα από το το κείμενο του Γιάννη Λαζάρου “Κόψτε μας στα δύο”, το οποίο και παραθέτουμε:

Οι αγρότες ήταν πάντα η τελευταία τάξη για όλους τους Έλληνες, ακόμα κι αν κυκλοφορούσαν με Καγιέν ή πήγαιναν στα μπουρδελομάγαζα της επαρχίας ξοδεύοντας χιλιάδες ευρώ κάθε βράδυ. Όσα λεφτά και να είχε ο αγρότης για όλους τους υπόλοιπους ήταν αυτό που ήθελαν να αποφύγουν ως χαρακτηρισμό. Ήταν ο κρίμα, ο αγράμματος, ο δεξιών πεποιθήσεων, το λαμογάκι, αυτός που μύριζε κοπριά και τυρί και που τα ελληνικά του έμοιαζαν με μουγκανητά παρά με γλώσσα. Ήταν αυτός που ένιωθε άβολα στην παρέα όταν η συζήτηση γυρνούσε στις οικονομικές αναλύσεις και στην κουλτούρα του νεοευρωπαϊσμού.

Ήταν αυτός που δεν τελείωσε το σχολείο, που το πανεπιστήμιο είναι ταξίδι στην Σελήνη ακόμη και σήμερα, που η ζωή του κινούταν μεταξύ χωραφιού και καφενείου, που μέσω πολλών ψήφων της οικογενείας  κατάφερνε να βολέψει τα παιδιά του από το ’80 και μετά μέσω των κατά τόπους βουλευτών σε δημόσια υπηρεσία. Ήταν το εργαλείο της κομματικής δημοκρατίας για όλους τους άλλους που ψήφιζαν κόμματα και διοριζόταν πάντα ως γραμματείς και διευθυντές κρατικών υπηρεσιών!

Η "Δικτύωση για τη Ριζοσπαστική Αριστερά-Ζωή Μετά" συγκροτεί πολιτική κίνηση

Αναδημοσίευση από το ;REDNoteBook

Η Δικτύωση για τη Ριζοσπαστική Αριστερά - Ζωή Μετά πραγματοποίησε πανελλαδική προπαρασκευαστική συνάντηση στις 6 και 7 Φλεβάρη στη Θεσσαλονίκη με σημαντική συμμετοχή από πολλά μέρη της Ελλάδας.

Την πρώτη ημέρα, το ενδιαφέρον εστιάστηκε στην αποτίμηση των 5 χρόνων του Μνημονίου, της πορείας της αριστεράς και των κινημάτων. Η συζήτηση υπήρξε πλούσια και γόνιμη καθώς αναδείχθηκε η ανάγκη εμβάθυνσης της αυτοκριτικής για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ συνολικά και σε επιμέρους σημεία. Ενδεικτικά, αναλύθηκαν οι ακόλουθες παράμετροι: η διαμόρφωση ενός λόγου ομαλότητας ο οποίος δεν προετοίμαζε την κοινωνία για τη διαδικασία και τις συνέπειες της ρήξης, το έλλειμμα επεξεργασίας συγκεκριμένων πολιτικών προτάσεων που να αρθρώνονται σε μια συνεκτική στρατηγική κοινωνικού μετασχηματισμού και ο αστικός τρόπος με τον οποίο συνέχισε να ασκείται η κυβερνητική πολιτική από την πρώτη στιγμή της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Ταυτόχρονα, έγινε αποδεκτό ότι η συντηρητική στροφή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δεν αναχαιτίστηκε από το κόμμα καθώς ένα μεγάλο τμήμα του ενσωματώθηκε στην κυβερνητική μηχανή, ενώ οι συλλογικές διαδικασίες είχαν ήδη ατροφήσει πριν την άνοδο στην εξουσία με τη συνακόλουθη μετατόπιση στον αρχηγισμό, τη λήψη αποφάσεων σε κλειστούς κύκλους αλλά και την ακούσια/εκούσια σίγαση των ριζοσπαστικών φωνών μπροστά στο κοινό επίδικο της διαπραγμάτευσης. Δυστυχώς, ούτε τα κοινωνικά κινήματα μπόρεσαν να ελέγξουν αυτή τη διολίσθηση όχι μόνο λόγω της λογικής της ανάθεσης που κάθε κόμμα εξουσίας προκαλεί στο κοινωνικό πεδίο, αλλά και λόγω αδυναμιών μόνιμης κοινωνικής αυτοθέσμισης.

Ο Μπέρνι Σάντερς αλλάζει το προεκλογικό κλίμα στις ΗΠΑ

Αυτό που θεωρούμε ως το πιο σημαντικό που έχει αναδειχθεί στην προεκλογική περίοδο για τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ είναι η διαφαινόμενη ανατροπή των ιδεολογικών όρων με τους οποίους η κ. Κλίντον αντιμετωπίζει τον εσωκομματικό της αντίπαλο: Ο Μπέρνι Σάντερς έχει καταφέρει, χωρίς να αλλάξει τις θέσεις του, να σπάσει την προπαγάνδα της Κλίντον η οποία στηρίζεται στο επιχείρημα ότι είναι «μη εκλόγιμος», επειδή  ένας «ουτοπιστής» και «υπερ - αριστερός» υποψήφιος δεν έχει πιθανότητες στις ΗΠΑ να εκλεγεί πρόεδρος.

Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΝΔΥΕΤΑΙ ΤΗ ΜΑΝΤΗΛΑ

της Ελένης Πορτάλιου

Η σύζυγος του πρωθυπουργού κα Μπαζιάνα, μετέχουσα στην ελληνική αντιπροσωπία που επισκέφτηκε το Ιράν, εμφανίστηκε με μαντήλα για να τιμήσει, όπως δήλωσε, τις θρησκευτικές παραδόσεις της χώρας.

Είναι προφανές ότι αγνοεί ή αδιαφορεί για τις «παραδόσεις» της θρησκευτικής εξουσίας που, ταυτισμένη με την πολιτική, επιβάλλει σκληρή καταστολή στα δικαιώματα και τις ελευθερίες των γυναικών και βασανιστικές τιμωρητικές ποινές για οποιαδήποτε παρέκκλιση από τους κανόνες, στους οποίους περιλαμβάνονται και οι ενδυματολογικοί. Οι γυναίκες στο Ιράν δεν επιλέγουν να φορέσουν μαντήλα, πράγμα που ανάγεται στην ελεύθερη επιλογή κάθε ατόμου, αλλά είναι υποχρεωμένες να τη φορούν, ζώντας σε καθεστώς μέγιστης ανελευθερίας.

Όσες γυναίκες (και άνδρες, μεταξύ αυτών ο Ζωρζ Μποβέ και ο Μανόλης Γλέζος) στηρίξαμε τους αγώνες των γυναικών του Ιράν για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες τους θεωρούμε την επιλογή της κας Μπαζιάνα προσβολή προς αυτούς τους αγώνες, οι οποίοι στοίχισαν και στοιχίζουν στις αγωνιζόμενες πολύ αίμα και δάκρυα.

Να στραπατσαριστεί η κυβέρνηση;

Απόσπασμα από το κείμενο:

"ΓΡΑΒΑΤΕΣ, ΜΕΓΑΛΟΑΓΡΟΤΕΣ, ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΟΡΜΟΣ – ΕΔΩ Ο ΦΙΛΕΛΕΔΙΚΟΣ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟΣ" 

των Κ. Μαραγκού και Ο. Θαλασσινού

...Προφανώς για κάποιον που τοποθετείται σταθερά στο έδαφος της υπεράσπισης της κομμουνιστικής προοπτικής, δεν μπαίνει κανένα ζήτημα για την συμμετοχή σε μία τέτοια κυβέρνηση, ούτε καν κάποιο είδος υπεράσπισής της. Είναι σημαντικό για εμάς να καταρρεύσουν οι αυταπάτες όχι μόνο για τον Σύριζα, αλλά να βγουν και συμπεράσματα για τα όρια της πολιτικής των δυνάμεων του «δημοκρατικού σοσιαλισμού», ένας όρος που δεν είναι τίποτα άλλο παρά η υπεράσπιση ενός πιο δημοκρατικού καπιταλισμού. Γιατί αν κατέρρευσε κάτι αυτό δεν είναι η κομμουνιστική προοπτική, αλλά η λογική των αμοιβαίων λύσεων με τους εταίρους, η «win- win» στρατηγική, όλη η κοσμοθεωρία δηλαδή του κοινοβουλευτικού και ειρηνικού δρόμου. Την επόμενη του δημοψηφίσματος και της συμφωνίας που προέκυψε, μετατρέποντας το ΟΧΙ σε ΝΑΙ, επιβεβαιώθηκε με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο, η κριτική για την ταξική φύση της Ε.Ε,  όσο και για το ανέφικτο της ρεφορμιστικής πολιτικής σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης.

Deutsche Bank: Νέα παγκόσμια οικονομική κρίση προ των πυλών;

Αναδημοσίευση από το www.huffingtonpost.gr

του Δημήτρης Γκιόκα

Όλα τα στοιχεία και οι ενδείξεις δείχνουν ότι η Deutsche Bank βρίσκεται σε δεινή θέση και κινδυνεύει με χρεοκοπία εντός του 2016. Πιο συγκεκριμένα:

• Πριν λίγες ημέρες ανακοίνωσε ζημιές €6 δισ. για το 2015

• Το κόστος των προβλέψεων για διαγραφή «τοξικών» στοιχείων του ενεργητικού της αγγίζει τα €10 δισ.

• Σχεδιάζει να εφαρμόσει ένα μεγάλο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης με σταδιακή αποχώρησή της από τις αναδυόμενες χώρες και όχι μόνο

Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος της αδιαλλαξίας Σόιμπλε

Αναδημοσίευση από το  tvxs.gr

του Μιχάλη Γιαννεσκή

Ο Βόλφκανγκ Σόιμπλε και η γερμανική ηγεσία της Ευρωζώνης έχουν σοβαρούς λόγους να ανησυχούν και να διατηρούν μία αδιάλλακτη στάση στις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα. Όμως η αποπληρωμή του ελληνικού χρέους που ανέρχεται σε 317 δισεκατομμύρια ευρώ δεν είναι ένας από τους πιο σημαντικούς. Το ελληνικό χρέος είναι αμελητέας σημασίας, σε σύγκριση με το χρηματοπιστωτικό δυναμίτη των γερμανικών (και άλλων) τραπεζών, ο οποίος τους τελευταίους μήνες δίνει καθημερινά περισσότερα σημάδια ανάφλεξης.

Αποχώρηση άλλων 39 μελών από την "ανοικτή πόλη"

Πριν δυο βδομάδες (25/1/ 2016) είχαμε δημοσιεύσει το κείμενο ανεξαρτητοποίησης 7 μελών της δημοτικής παράταξης "ανοικτή πόλη".Το κείμενο αυτό συνυπογράφουν και αποχωρούν άλλα 39 μέλη:

Η Ανοιχτή Πόλη υπήρξε στην πορεία της ένα πρωτοπόρο εγχείρημα στον χώρο των δημοτικών κινήσεων που αποτέλεσε παράδειγμα την εποχή που οι δημοτικές κινήσεις της αριστεράς ήταν ακόμα ευκαιριακά εκλογικά σχήματα χωρίς συνήθως ουσιαστική λειτουργία στα μεσοδιαστήματα. Χαρακτηριστικά της υπήρξαν οι σταθερές δομές συμμετοχής κόσμου, ο συνδυασμός θεσμικής και κινηματικής παρέμβασης, η τεκμηρίωση και οι ευρύτερες πολιτικές της πρωτοβουλίες. Καθοριστικό ρόλο σε αυτή την πορεία έπαιξαν και οι ίδιοι οι αντίπαλοί της. Ο περιβαλλοντοκτόνος Κακλαμάνης και ο καλύτερος -κατά δήλωση του- εφαρμοστής του μνημονίου Γ. Καμίνης.

Φρέι Μπέττο: Το βάπτισμα του αίματος

(κλικ για μεγέθυνση)

Την Δευτέρα, στο βιβλιοπωλείο των “εκδόσεων των συναδέλφων”

Καλλιδρομίου 30 και ώρα 7,30, 

παρουσίαση του βιβλίου και συζήτηση με εισηγητές τον Κώστα Ήσυχο και τον μεταφραστή του βιβλίου Κρίτωνα Ηλιόπουλο.

Το “Bάπτισμα του αίματος”  είναι μια συγκλονιστική μαρτυρία, μια κραυγή ενάντια στην καταπίεση, τα βασανιστήρια, τη στέρηση της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας. Με αφορμή τις υποθέσεις των Κάρλος Μαριγκέλα και Φρέι Τίτο, ο Φρέι Μπέττο ανασυνθέτει με αριστουργηματικό τρόπο την εποχή της δικτατορίας στη Βραζιλία, περιγράφοντας καταλεπτώς την εφιαλτική κατάσταση που επικρατούσε σε μια χώρα, η οποία στο μυαλό του μέσου Ευρωπαίου φαντάζει ειδυλλιακή.Παράλληλα όμως, στο Βάπτισμα του αίματος αναδύεται η τρυφερότητα και η αγάπη που κρύβει μέσα του ο συγγραφέας, τόσο ως αφοσιωμένος ιερωμένος όσο και ως αγωνιστής για την ανθρώπινη χειραφέτηση και ελευθερία.

Αλαίν Μπαντιού : «Όταν ματαιώνεται η επιθυμία της Δύσης, ανοίγει χώρος στο ένστικτο του θανάτου»

Ο φιλόσοφος εκδίδει ένα έργο για το φονικό της 13ης Νοεμβρίου, για το οποίο αποδίδει την ευθύνη στην αδυναμία να προτείνουμε μια εναλλακτική για τον κόσμο, όπως είναι. Επισημαίνει, κυρίως, την κατάρρευση των προοδευτικών ιδεών, θύματα μιας βαθιάς κρίσης της σκέψης μετά την αποτυχία του κομμουνισμού.

Πώς να καταλάβουμε την αινιγματική ενόρμηση του θανάτου που εμπνέει τους τζιχαντιστές ; Από τους φόνους του Γενάρη μέχρι αυτούς του Νοέμβρη, καθένας ψάχνει τις κοινωνικές ή θρησκευτικές αιτίες αυτής της « ριζοσπαστικοποίησης » που, εδώ και αλλού, υποκύπτει σε μια βία αδιανόητη. Για τον φιλόσοφο Αλαίν Μπαντιού, οι επιθέσεις είναι μαζικοί φόνοι, συμπτώματα της εποχής μας, όπου βασιλεύει χωρίς όριο ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός. Στο τελευταίο του έργο, Η δυστυχία μας έρχεται από πιο μακριά : σκέψεις για το φονικό της 13ης Νοέμβρη, που βγαίνει στις 11 Γενάρη από τις εκδόσεις Fayard, θυμίζει την αναγκαιότητα να προσφέρουμε μια ιδεολογική εναλλακτική στην παγκόσμια νεολαία, που νιώθει ματαιωμένη απο ένα καπιταλισμό που δεν κρατά τις υποσχέσεις του.

Μια σύντομη εκδοχή του μανιφέστου του DIEM25

Παρά τις εκφράσεις αγωνίας τους για το μεταναστευτικό, την ανταγωνιστικότητα και την τρομοκρατία, μόνο μία απειλή τρομάζει το ευρωπαϊκό κατεστημένο: Η δημοκρατία!

Μιλούν στο όνομα της δημοκρατίας για να την απαρνηθούν, να την εξορκίσουν, να την υπονομεύσουν, να της στερήσουν την ορμή της, και εν τέλει να αναιρέσουν τις δυνατότητές της. Κι αυτό επειδή η πραγματική δημοκρατία, η εξουσία του δήμου,είναι ο εφιάλτης τους.