ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

Μπορούμε να στοχαστούμε την πολιτική; (μέρος IIΙ)

η σχέση ανάμεσα στην "πράξη" και την"θεωρία" της Αριστεράς...
( Ο “νεοδογματισμός” της Αριστεράς )

Η δυνατότητα του αδυνάτου είναι η ουσία της πολιτικής. Αντιτίθεται από κάθε άποψη σε ό,τι μας διδάσκουν σήμερα, ταυτίζοντας την πολιτική με την διαχείριση του αναγκαίου
(Alain Badiou - Η πολιτική και η λογική του συμβάντος)

Πολλά “σκουπίδια” ακούστηκαν και γράφτηκαν στους χώρους της Αριστεράς για τις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις, αντίστοιχα με τις πολιτικές της πρακτικές. Όμως αυτά θα τα αφήσουμε στην άκρη και θα αναφερθούμε σε ένα κείμενο το οποίο σαφώς ξεφεύγει από αυτή την κατηγορία και έτυχε ευρείας δημοσιότητας στα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης. Είναι το άρθρο του Νικόλα Σεβαστάκη: Ο μακάβριος χορός και η ανακάλυψη της «λαϊκής βούλησης»

Το κείμενο αυτό αποτελεί ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα των ορίων που μπορεί να φτάσει η σκέψη της Αριστεράς με βάση τα ιστορικά της κεκτημένα. Πρόκειται για ένα αντιπροσωπευτικό της σκέψης ενός αριστερού καλών προθέσεων, ο οποίος δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι απολογητής κάποιου κομματικού επιτελείου ή σχολής θεωρητικής σκέψης της Αριστεράς.

Το άρθρο αναφέρεται στην διαλεκτική ενότητα των αντιθέσεων που διαπερνούν το μνημονιακό στρατόπεδο. Παρ όλες τις επιμέρους σωστές διαπιστώσεις και παρατηρήσεις που εμπεριέχει, εμφανίζει μια σημαντική πολιτική αδυναμία. Δεν μπορεί να είναι “οδηγός για δράση” γιατί οι προτάσεις του είναι γενικές και αφηρημένες κατευθύνσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να αφορούν γενικά οποιαδήποτε πολιτική συγκυρία. Γράφει στην κατάληξή του: Και οι δυο μερίδες των μνημονιακών αποτελούν μέρος του ίδιου προβλήματος. Τόσο οι «τυχοδιωκτικές» όσο και οι «σοβαρές», τόσο αυτές που επιλέγουν να χρησιμοποιήσουν κυνικά τον κόσμο ως όπλο για τη δική τους εξουσία όσο και οι άλλες που σχεδιάζουν απλώς μια αμιγώς αυταρχική «διακυβέρνηση των σωφρόνων». Αντίποδας σε όλες αυτές τις τεχνικές ήπιων ή σκληρών πολιτικών πραξικοπημάτων, μπορεί να είναι μόνο η συνεχής παρουσία της λαϊκής κινητοποίησης, η απαίτηση για εκλογές και η ένταση των κοινωνικών αγώνων για την πτώση της επικίνδυνης κυβέρνησης.

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΤΙ-ΕΞΟΥΣΙΑ

Από την εργατική εφημερίδα ΔΡΑΣΗ

Πρόταση προς τον κόσμο της εργασίας και τη νεολαία 
Για να πάρουμε τις εξελίξεις και τη ζωή στα χέρια μας

- Δημιουργία κοινωνικών αμεσοδημοκρατικών και συνεργατικών αντιθεσμών παντού. Ανάδειξη της μορφής και του περιεχομένου της άμεσης δημοκρατίας στους κοινωνικούς και εργασιακούς χώρους, ως το αντίπαλο δέος απέναντι στον κοινοβουλευτισμό, το κράτος, τα κόμματα, το κεφάλαιο.

- Λειτουργία Λαϊκών Συνελεύσεων σε κάθε γειτονιά, πλατεία και πόλη, χώρο δουλειάς, στην παιδεία και την υγεία, ως τα κυρίαρχα και αποφασιστικά σώματα λήψης των αποφάσεων, ως έκφραση της λαϊκής θέλησης. Οριζόντιος συντονισμός τους σε τοπικό, περιφερειακό, πανελλαδικό επίπεδο.

- Επανάκτηση του κοινωνικού πλούτου από κράτος και κεφάλαιο και απόδοσή του στην κοινωνία. Ούτε ιδιωτικοποίηση, ούτε κρατικοποίηση/εθνικοποίηση: όλα τα δημόσια κοινά αγαθά στα χέρια της κοινωνίας. Όλα για όλους.

- Κατάληψη των ιδιωτικοποιημένων και υπό ιδιωτικοποίηση «δημόσιων» οργανισμών και επιχειρήσεων, υποδομών και νευραλγικών τομέων υπηρεσιών, από τους εργαζόμενους και την κοινωνία και λειτουργία τους έξω από την αγορά για τις κοινωνικές ανάγκες.

- Κατάληψη και αυτοδιαχείριση εργοστασίων που κλείνουν, απολύουν μαζικά ή δεν πληρώνουν, και δημιουργία δικτύου αυτοδιαχειριζόμενων εργοστασίων σε σύνδεση με τις τοπικές κοινωνίες.

- Οργάνωση ανεξάρτητων δικτύων διανομής προϊόντων που θα λειτουργούν χωρίς κέρδος, στη βάση της αλληλεγγύης, της κοινωνικής οικολογίας, της συνεργασίας, των ανθρώπινων αναγκών.

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

Ανακοίνωση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής για τις τελευταίες εξελίξεις


Οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα τις τελευταίες ώρες εκφράζουν την επιτάχυνση του φαινομένου της αποδόμησης του παλιού πολιτικού συστήματος εξουσίας.

Η εξέλιξη αυτή αφορά αφενός στις εγγενείς αντιφάσεις και τα αδιέξοδα του ίδιου του συστήματος και της νεοφιλελεύθερης στρατηγικής όχι μόνο στην Ελλάδα μα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και παγκόσμια αλλά πάνω απ’ όλα αφορά στην επίμονη και μαχητική στάση ανυπακοής και αντίστασης της ελληνικής κοινωνίας στην συντριπτική της πλειοψηφία τη τελευταία διετία της κλιμάκωσης της κρίσης και της πολιτικής των μνημονίων και της τρόικας.

Ωστόσο η μάχη και η αντιπαράθεση του λαού με το πολιτικό σύστημα, τους δανειστές και την τρόικα δεν έχει τελειώσει και το αποτέλεσμα δεν έχει κριθεί. Η πιθανότητα «κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος» με μη εκλεγμένη κυβέρνηση που θα επικυρώσει την νέα, καταστροφική για τον λαό, δανειακή σύμβαση, είναι απαράδεκτη και πρέπει να αποτραπεί σαν μια κλιμάκωση της αντιδημοκρατικής πορείας και μεθόδευσης όλου του τελευταίου διαστήματος.

Ο στόχος του εργατικού κινήματος και γενικότερα του λαού που μέχρι σήμερα σημάδεψε με την παρέμβασή του τις εξελίξεις πρέπει να είναι κλιμάκωση των κινητοποιήσεων απαιτώντας ακόμη πιο αποφασιστικά την άμεση πτώση της κυβέρνησης. Δημοψήφισμα ή εκλογές εδώ και τώρα.

Η στάση της αριστεράς σ’ αυτές τις στιγμές θα είναι καθοριστική και η ευθύνη μεγάλη. Το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής επαναλαμβάνει ακόμη μια φορά την έκκληση για μετωπική συστράτευση των δυνάμεων της αριστεράς στο πεδίο της κοινωνικής δράσης μα και της πολιτικής έκφρασης.

Αθήνα 3 Νοέμβρη 2011

Η Αριστερά της δραχμής και η Αριστερά της πεντάρας.

του Κώστα Παπουλή

Με μεγάλη απορία και θλίψη, παρατηρεί κανείς την προτίμηση και τις κραυγές της κοινοβουλευτικής αριστεράς για εκλογές, παρά για δήμο-ψήφισμα. Όχι στα ψευτοδιλήμματα φωνασκεί το ΚΚΕ, να αποτυπωθούν οι πραγματικοί συσχετισμοί λένε στον Συνασπισμό. Όμως ποιά είναι τα ψευτοδιλήμματα; Αν το δήμο-ψήφισμα είναι ναι ή όχι στην δανειακή σύμβαση και στην συνεπακόλουθη λεηλασία και αποικιοποίηση της χώρας, γιατί το δίλημμα είναι πλαστό; Μήπως επειδή με το όχι, ή πρέπει να φέρουν μία νέα συμφωνία, ή αν δεν γίνει αυτό, η Ελλάδα θα αποχωρήσει από το ευρώ; Τα πράγματα είναι πολύ καθαρά, και μόνο όποιος δεν σηκώνει το γάντι, ή θέλει να την στρίψει από την πραγματικότητα, μιλάει για «εκβιασμούς». Από την άλλη, τι θα αποτυπώσουν οι εκλογές; Τα προγράμματα των κομμάτων, για την έξοδο από την κρίση, είναι από θολά έως ανύπαρκτα. Οι συσχετισμοί δείχνουν Σαμαρά, με μηδενικές πιθανότητες να μετεξελιχθεί σε έλληνα Κίρσχνερ. Συνεπώς, για ένα χρονικό διάστημα, ίσως πάρει παράταση το πολιτικό σύστημα και η κατοχή της τρόικας. Η Αριστερά θα κρύψει την προγραμματική ένδεια της, για την έξοδο από την κρίση, μέσω της εκλογικής της ενίσχυσης, ενώ η ελληνική κοινωνία θα ζει τραγικές στιγμές.

Δημοψήφισμα Τώρα!

Αναδημοσίευση από το "LEFT LIBERAL SYNTHESIS"

Για κάποιους η πολιτική διαμάχη είναι γινάτι. Μια διαμάχη προσβολών.

Ο εξευτελισμός ΓΑΠ χθες το βράδυ δεν είναι παρά ο εξευτελισμός της οποιαδήποτε πολιτικής επαναδιαπραγμάτευσης όλων των συμφωνιών που έχουν υπογραφεί από το πρώτο μνημόνιο.

Ο ΓΑΠ δεν έκανε παρά μια κλασική κίνηση οικειοποίησης της πολιτικής ατζέντας των αντιπάλων του. Σύσσωμη η αντιπολίτευση κινήθηκε στην βάση μιας άρρητης προϋπόθεσης: «η επαναδιαπραγμάτευση είναι δυνατή». Χθες το βράδυ το χαρτί αυτό κάηκε.

Η μοναδική περίπτωση να επανατοποθετηθεί η δυνατότητα αυτή , η ουσιαστική επαναδιαπραγμάτευση είναι να γίνει το δημοψήφισμα. Το δημοψήφισμα δεν είναι του ΓΑΠ είναι μια πολιτική δυνατότητα που ανοίγει τον δρόμο σε αναδιαπραγματεύσεις.

Επειδή όμως η Ευρωπαϊκή συναίνεση είναι καθολική και η υποκρισία εθνικό σπορ, το σκηνικό που θα στηθεί είναι απλό:

Το δημοψήφισμα θα θεωρηθεί ως ήττα του ΓΑΠ, για να ονομαστεί η αναβολή του « επιτυχία»

Ο αταξινόμητος τυφλός αριστεροδεξιός συντηρητικός «αντιμνημονιασμός» θα ακυρώσει μια αυθεντική πολιτική δράση που είναι γνήσια γιατί είναι αφόρητα οξεία και διλληματική. Μόνο ένα δημοψήφισμα ανοίγει την πόρτα μιας αναδιαπραγμάτευσης αν εννοούμε αυτά που λέμε

Ναι ή Όχι στο Ευρώ : That’s the question

Στην χειρότερη περίπτωση να στηθούν διπλές κάλπες : Εκλογές και Δημοψήφισμα μαζί

Η αναβολή του δημοψηφίσματος είναι η παραμονή της πολιτικής και της κοινωνίας στην ατονική μακρόσυρτη καθολική μίζερη συναίνεση , την οποία όλοι απολαμβάνουν υποδυόμενοι αριστερούς και δεξιούς ρόλους βουτηγμένοι στην υποκρισία.

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Κάλιο αργά παρά πότε!....

Οι κομματικοί μηχανισμοί της Αριστεράς, οι οποίοι μόλις πυροδοτήθηκαν οι αντιθέσεις στους κόλπους του αστισμού μετά την ανακοίνωση από τον πρωθυπουργό για το δημοψήφισμα, τάχτηκαν στα ίδια χαρακώματα με τους κυρίαρχους κύκλους του κεφάλαιου, φαίνεται ότι αντιλαμβάνονται έστω καθυστερημένα το λάθος αυτής της στάσης τους και προσπαθούν να διαφοροποιηθούν σε σχέση με τις πρώτες ανακοινώσεις και τις τοποθετήσεις στελεχών τους σε τηλεοπτικά μέσα και σε συνδικαλιστικά όργανα. Είναι χαρακτηριστική η σημερινή ανακοίνωση του ΚΚΕ για το δημοψήφισμα,η οποία σαφώς διαφοροποιείται από την χθεσινή σύμπλευση με Σαμαρά, Πρετεντέρη και σία:

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του Κ.Κ.Ε για το δημοψήφισμα.
Τετάρτη, 2 Νοεμβρίου 2011

Το δίλημμα ευρώ ή δραχμή είναι αποπροσανατολιστικό για το λαό. Εκείνο που συμφέρει το λαό είναι αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και οικονομία, που θα διαγράψει μονομερώς ολόκληρο το χρέος και με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής θα αποδώσει στο λαό τον πλούτο που ο ίδιος παράγει και του τον κλέβουν τα μονοπώλια με τη βοήθεια του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και όλων των αστικών κομμάτων.

Με αυτό το περιεχόμενο το ΚΚΕ καλεί την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να απαντήσουν με ΟΧΙ στο δημοψήφισμα. Να εκφράσουν την απαίτηση να πέσει η κυβέρνηση και να γίνουν εκλογές, στις οποίες θα επιφέρουν ένα ισχυρό πλήγμα στο σάπιο αστικό πολιτικό σύστημα υπερψηφίζοντας το ΚΚΕ.

Τώρα η τράπουλα ανακατεύτηκε...


Το σύνολο σχεδόν της αριστεράς στο τόπο μας συνεχίζει να ασχολείται με την δίκη προθέσεων του Γ. Παπανδρέου και κλείνει τα μάτια του μπροστά στις εξελίξεις που προκάλεσε η απόφαση για το δημοψήφισμα: Οι αντιδράσεις που έχει ξεσηκώσει τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό έχουν αλλάξει ήδη το πολιτικό σκηνικό.

Αυτή η αλλαγή δεν σημαίνει ότι η χώρα βρίσκεται σε προεπαναστατική κατάσταση, όπως φαντασιώνεται ένα κομμάτι της αριστεράς. Ούτε ότι η κοινωνία κινείται προς αντικαπιταλιστικές κατευθύνσεις, επειδή ο κόσμος είναι "αγανακτισμένος"  και εκδηλώνει με όποιο τρόπο μπορεί την αντίθεσή  του στις κυρίαρχες πολιτικές διαχείρισης της κρατικής εξουσίας.

Η αλλαγή της πολιτικής συγκυρίας αφορά πρώτα και κύρια στην όξυνση των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων.  Αντιθέσεων που δεν μπορούν πλέον να επιλυθούν εντός των εθνικών και υπερεθνικών καπιταλιστικών θεσμών. Η κρίση αυτή επικεντρώνεται στο κυβερνών κόμμα, του οποίου κινδυνεύει η συνοχή και η δυνατότητα να κυβερνήσει την χώρα, διαπερνά την αξιωματική αντιπολίτευση και αγγίζει την αριστερά. Η αριστερά σήμερα, εγκλωβισμένη ανάμεσα στις συμπληγάδες των αντιμαχόμενων στρατηγικών επιλογών του κεφαλαίου, έχει απολέσει εκείνα τα κοινωνικά ερείσματα τα οποία θα μπορούσαν να την αναδείξουν ως το αντίπαλο το δέος του αστισμού.

Παρ΄ όλα αυτά, στην νέα πολιτική συγκυρία αναβαθμίζεται ο “αστάθμητος” λαϊκός παράγοντας. Ακριβώς αυτός ο παράγοντας έριξε χθες τα χρηματιστήρια και εξόργισε τα επιτελεία της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Και αυτόν τον παράγοντα, δεν τον φοβάται μόνον ο αστισμός αλλά και ένα μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς. Γιαυτό χθες βρέθηκαν στα ίδια χαρακώματα η Παπαρήγα, ο Κουβέλης, ο Τσίπρας, ο Σαμαράς, ο Καρατζαφέρης, η Μ. Αποστολάκη, η Β. Παπανδρέου, η Τρέμη, ο Πρετεντέρης,  ο Σαρκοζί και η Μέρκελ αναζητώντας αγωνιωδώς λύσεις για να εξαλείψουν τις διαταραχές που εκδηλώθηκαν από την εξαγγελία του δημοψηφίσματος, ώστε το σύστημα να επιστρέψει στην ομαλότητα.

Όμως ο “αχυράνθρωπος” της Μέρκελ έχει ήδη ανακατέψει την τράπουλα και το παιχνίδι δεν μπορεί να συνεχιστεί όπως πριν. Αυτό σημαίνει πρώτα απ' όλα πως η νέα συγκυρία δεν μπορεί να αναλυθεί με τα ερμηνευτικά σχήματα της προηγούμενης. Βέβαια από μια αριστερά που έκανε πάνω από μισό αιώνα να αντιληφθεί μερικά από τα λάθη της ως προς τον Άρη Βελουχιώτη, δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι δύναται να προσδιορίσει τα "νέα καθήκοντα" στην "νέα κατάσταση"...

Τα "παδιά" της Λ. Κανέλλη...

Το ΚΚΕ μαζί με το ΛΑΟΣ τον ΣΥΡΙΖΑ και την ΔΗΑΡ και το κόμμα της Ντόρας, εξέφρασαν την έντονη ανησυχία τους για τις πρόσφατες αλλαγές στην ηγεσία του Στρατού. Η Λιάνα Κανέλλη σε μια πρόσφατη τηλεοπτική της εμφάνιση απέδωσε στο θέμα μεγαλύτερη βαρύτητα από το δημοψήφισμα για την δανειακή σύμβαση! Το κόμμα της εργατικής τάξης βλέπει σφαιρικά τα ζητήματα. Θέλει να έχει καλές σχέσεις με τα νέα παιδιά που έχουν ενταχθεί σε αυτόν τον κρατικό μηχανισμό και να εκφράζει τα όνειρά τους. Εξάλλου, η συμπεριφορά τους στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στην Θεσσαλονίκη, ήταν εντός των πλαισίων της κομματικής γραμμής του ΚΚΕ για τις παρελάσεις στις εθνικές γιορτές, σε αντίθεση με διάφορα "παλιόπαιδα" που παρεκτράπηκαν και που έδρασαν και πάλι προβοκατόρικα...

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011

«Δημοψήφισμα; Εκλογές; Ο λαός θα σηκώσει κάθε γάντι» «Κάθε προσφυγή στον λαό, μπορεί να ενισχύσει το εξεγερσιακό κίνημα των απεργιών και των πλατειών»

Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής

Δήλωση του Αλέκου Αλαβάνου

«Δημοψήφισμα; Εκλογές; Ο λαός θα σηκώσει κάθε γάντι»
«Κάθε προσφυγή στον λαό, μπορεί να ενισχύσει το εξεγερσιακό κίνημα των απεργιών και των πλατειών»

«Πρώτο: Το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής χαιρετίζει τις παλλαϊκές αντιδράσεις στην πολιτική της τρόικα και της κυβέρνησης από το ένα εκατομμύριο στους δρόμους  μέχρι την έκφραση οργής στη Θεσσαλονίκη, μια συμβολική συνάντηση ανάμεσα στην ιστορία που γράφτηκε πριν από επτά δεκαετίες για την εθνική κυριαρχία με αυτήν που γράφεται σήμερα.

Μέσα στα πλαίσια της επέκτασης των εργατικών κινητοποιήσεων από τη Ρώμη και τη Μαδρίτη μέχρι τη Νέα Υόρκη, ο λαός της χώρας που έχει δεχθεί τη μεγαλύτερη πίεση από την κρίση της Ευρωζώνης, ο ελληνικός λαός, ενεργοποιείται πια ως ενεργός πολιτικός παράγοντας αρνούμενος να παραμείνει στην μοιρολατρία και την παθητική αποδοχή.

Αυτό επιβεβαιώνεται και από την απελευθέρωση πολιτικών εξελίξεων είτε μέσω δημοψηφίσματος είτε μέσω εκλογών είτε αλλιώς.

Τρομοκρατημένη η Αντιπολίτευση και η Αριστερά μπροστά στο Δημοψήφισμα!

Αφού εκβιάζει με την πρόταση μομφής την ίδια την Κοινοβουλευτική του Ομάδα, θέλει να υποχρεώσει την κοινωνία να αποφασίσει ανάμεσα στον φόβο της και το θυμό της.
Εκλογές τώρα! Είναι το καλύτερο και ασφαλέστερο «δημοψήφισμα».
(ανακοίνωση ΝΔ)

Κάτω η κυβέρνηση. Εκλογές τώρα. Όχι στον ωμό εκβιασμό και την ιδεολογική τρομοκρατία σε βάρος του λαού. Ο εκβιασμός δεν θα περάσει. Η εξαγγελία του πρωθυπουργού για δημοψήφισμα σημαίνει ότι στήνεται ένας πελώριος μηχανισμός καταναγκασμού του λαού, όπου η κυβέρνηση και η ΕΕ θα χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα, τις απειλές, την προβοκάτσια για να γονατίσουν την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, για να υφαρπάξουν το ναι στη νέα σύμβαση.
Εκλογές τώρα. Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να τις επιβάλλουν και να τις υποδεχθούν με μαζικές κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα. 
(ανακοίνωση ΚΚΕ)



Από την εξαγγελία του Πρωθυπουργού για την διεξαγωγή Δημοψηφίσματος σχετικά με την νέα συμφωνία της Συνόδου Κορυφής στις Βρυξέλλες στις 26 και 27 Οκτωβρίου, αιφνιδιάστηκε πρώτα απ' όλους το πολιτικό σύστημα. Αυτή η κίνηση του πρωθυπουργού φαίνεται ότι ανατρέπει το πολιτικό σκηνικό αφού μεταφέρει το πρόβλημα από την κυβέρνηση σε όλο το πολιτικό σύστημα αναδεικνύοντας ταυτόχρονα με τον πιο ανάγλυφο τρόπο τις αδυναμίες του.

Ο Γ. Παπανδρέου δεν έκανε τίποτα άλλο από αυτό που ζητούσε η Αριστερά: Κατοχυρώνει την συμμετοχή του λαϊκού παράγοντα στις διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ με τον πιο ενδεδειγμένο τρόπο για τα πολιτεύματα της δυτικής αστικής δημοκρατίας: Το δημοψήφισμα. Με αυτή την πρωτοβουλία δηλώνει απέναντι στην ΕΕ και το ΔΝΤ ότι δεν είναι μόνον η κυβέρνηση που αποφασίζει για το περιεχόμενο της συμφωνίας, αλλά ο ελληνικός λαός. Βεβαίως αυτό θα έπρεπε να το κάνει πριν φέρει το ΔΝΤ και πριν υπογράψει τα μνημόνια. Όμως αυτές οι ενστάσεις δεν μπορούν να ανατρέψουν την τεράστια σημασία που αποκτά αυτή η κίνηση του με την οποία καλεί τον λαό να αποφασίσει ο ίδιος για την Πτώχευση της χώρας, για το Ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Οι πολιτικές δυνάμεις που χειραγωγούν την λαϊκή θέληση, μπροστά σε αυτό το ενδεχόμενο βρέθηκαν ανέτοιμες. Είναι αποκαλυπτικό ότι από την ΝΔ ως το ΚΚΕ οι πρώτες ανακοινώσεις που εκδόθηκαν μιλούν για εκβιασμούς του λαού και ζητάνε εκλογές.

Όμως μέσω των εκλογών, τις οποίες ζητάει σύσσωμη η αντιπολίτευση και η Αριστερά, ο λαός δεν αποφασίζει ούτε για την Πτώχευση της χώρας, ούτε για το Ευρώ και την Δραχμή, ούτε για την Ευρωπαϊκή ένωση, αλλά εξουσιοδοτεί κάποιους για μια τετραετία να χειριστούν αυτά τα ζητήματα. Και απ' ότι φαίνεται από τις πρώτες αντιδράσεις τους, όλες ανεξαιρέτως οι πολιτικές δυνάμεις φοβούνται την λαϊκή ετυμηγορία.

Αναμένομε τις εξελίξεις, οι οποίες διαφαίνεται ότι θα είναι συναρπαστικές...

ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ