Ενημέρωση από συνάντηση κομμάτων και οργανώσεων της αριστεράς που οργανώθηκε με πρωτοβουλία του Μετώπου ΑΑ

Πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα 16 Ιανουαρίου η συνάντηση κομμάτων και οργανώσεων της αριστεράς που οργανώθηκε με πρωτοβουλία του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής. Την συζήτηση που έγινε άνοιξε από την πλευρά του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής ο Α. Αλαβάνος.

Σε ανακοίνωση του ΜΕΤΩΠΟΥ ΑΑ που εκδόθηκε για αυτή την συνάντηση, μεταξύ άλλων αναφέρονται τα παρακάτω:

Συμμετείχαν εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ (Π. Λάμπρου), των Ενεργών Πολιτών (Ε. Καρακώστα), της ΔΕΑ (Α. Νταβανέλος), του ΔΗΚΚΙ (Π. Μαντάς), της ΚΟΕ (Ε. Φινάλης), της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΝΑΡ (Α. Δραγανίγος), της ΑΡΑΝ (Χ. Τουλιάτος), της ΑΡΑΣ (Δ. Σαραφιανός), της Κομμουνιστικής Ανανέωσης (Α. Βερναδάκης), της ΑΠΟ (Γ. Σαπουνάς) και ο Χ. Καπάταης περιφερειακός σύμβουλος της Ελεύθερης Αττικής. Παραβρέθηκε επίσης αντιπροσωπεία της ΑΚΕΠ (Μ. Γρηγοριάδης) καθώς και μέλη των αντιπροσωπειών των οργανώσεων, του Μετώπου Αλληλεγγύης και ανένταχτοι αγωνιστές /στριες.

Στην συζήτηση διαπιστώθηκε η κοινή θέση για την ανάγκη μετωπικής συμπαράταξης της αριστεράς και του εργατικού και λαϊκού κινήματος παρότι με διαφορετικές προσεγγίσεις και προϋποθέσεις. Η συζήτηση θα συνεχιστεί σε νέα συνάντηση με θέμα τις προγραμματικές θέσεις για μια μετωπική συμπαράταξη της αριστεράς, την Τρίτη 24 Ιανουαρίου.

Στη συνέχεια παρουσιάζουμε σε video τις τοποθετήσεις των ομιλητών:

Η 1η συνάντηση των λαϊκών συνελεύσεων Αθήνας και Πειραιά

(αναδημοσίευση από την λαϊκή συνέλευση Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου)

Το απόγευμα του Σαββάτου 14 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε στο Πάντειο πανεπιστήμιο η συνάντηση των λαϊκών συνελεύσεων της Αθήνας και του Πειραιά, ύστερα από σχετικό κάλεσμα της λαϊκής συνέλευσης των γειτονιών μας. 40 λαϊκές συνελεύσεις και κάτι περισσότερα από 450 άτομα συμμετείχαν στη συνάντηση, η οποία σε πρώτη φάση ήταν πετυχημένη, διαμορφώνοντας παράλληλα προοπτικές για τη συνέχεια.

Στο πρώτο μέρος της συζήτησης έγιναν αυτοπαρουσιάσεις των συνελεύσεων ώστε να επιτευχθεί μία πρώτη γνωριμία μεταξύ μας και ακολούθησε το δεύτερο μέρος, των προτάσεων σχετικά με «τον βαθμό και τον τρόπο συνάντησης των συνελεύσεων». Κοινή συνισταμένη όλων των συμμετεχόντων ήταν η συνάντηση να επαναληφθεί και έτσι ορίστηκε ως νέα ημερομηνία το Σάββατο 11 Φλεβάρη του 2012, στις 4 το απόγευμα, στο Πάντειο πανεπιστήμιο.

Ουγγαρία: μια άκρως "διδακτική ιστορία"...

Αν έχει κάποιος σκύλο που δεν είναι ράτσα ουγγρική θα φορολογείται! Η κυβέρνηση Ορμπάν είπε : «Αν οι πολίτες έχουν καθαρόαιμο ουγγρικό σκύλο εξαιρούνται της φορολογίας. Διαφορετικά, οι φορολογούμενοι, αναλόγως την περίπτωση, επιβαρύνονται από 20 έως 66 ευρώ».

(από τις πρόσφατες ειδήσεις  από την Ουγγαρία)

Για τα ημίαιμα ο νόμος δεν προβλέπει φορολογία, διότι μάλλον θα πηγαίνουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης...

Πολύ μελάνι έχει χυθεί για να καταδείξει τις ομοιότητες της κρίσης στην χώρα μας με την Αργεντινή. Όμως, υπάρχει ένα παράδειγμα στην γειτονία μας, το οποίο αν και είναι αρκετά διδακτικό για τον κούφιο αντιιμπεριαλισμό, συστηματικά αγνοείται. Το παρακάτω κείμενο που το αναδημοσιεύουμε από το blog “Το όπλο της κριτικής (και η κριτική των όπλων)...” το αφιερώνουμε εξαιρετικά σε εκείνους τους αριστερούς αναλυτές, όπως ο Γ. Δελαστίκ που σταθερά εκτιμούν με λάθος τρόπο τα πράγματα...

Ουγγαρία: μια άκρως "διδακτική ιστορία"... 

Εν αρχή ήσαν τα γεγονότα της άνοιξης και του καλοκαιριού του 2010 που δημιούργησαν νέα δεδομένα στην πολιτική σκηνή της Ουγγαρίας. Μετά από τέσσερα χρόνια «σοσιαλιστικής» διακυβέρνησης, στα οποία η χώρα συνήψε υποδουλωτικό δάνειο ύψους 25 δις. ευρώ από το ΔΝΤ για να «εξυγιάνει» τα δημοσιονομικά της μεγέθη – με τις γνωστές από την ελληνική εμπειρία επιπτώσεις για τα λαϊκά στρώματα – στις εκλογές του Απρίλη του 2010 οι «σοσιαλιστές» υπέστησαν αληθινή πανωλεθρία και στην κυβέρνηση αναδείχθηκε το δεξιό κόμμα του Βίκτορ Όρμπαν (ομογάλακτο της ΝΔ του κυρίου Σαμαρά, δηλαδή) με ποσοστό 52,8%(!), ενώ και το φιλοναζιστικό ακροδεξιό κόμμα «Γιόμπικ» (απόγονοι του περιβόητου συνεργάτη των SS, Χόρτι) απέσπασε το 17,6%(!!) των ψήφων και κατετάγη τρίτο με ελάχιστη, κάτω του 3%, διαφορά από τους δεύτερους Σοσιαλιστές. Με μια συντριπτική πλειοψηφία στη Βουλή, η δεξιά είχε λυμένα τα χέρια να εφαρμόσει την πολιτική των προεκλογικών της δεσμεύσεων, που έκαναν λόγο για απεμπλοκή από το ΔΝΤ, ένα εκατομμύριο νέες θέσεις εργασίας, αύξηση(!) του ελείμματος και στοχευμένη χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και, γενικότερα, τέλος στις «θυσίες χωρίς αντίκρυσμα» για τον ταλαίπωρο Ουγγρικό λαό, που είχε τραβήξει τα πάνδεινα από τους «σοσιαλιστές σωτήρες» και την «αλληλεγγύη» των ΕΕ-ΔΝΤ το προηγούμενο διάστημα.

Ο «επαναστάτης» πρωθυπουργός…
Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση Όρμπαν πήρε τα μέτρα που υποσχέθηκε. Στις πιέσεις των «εταίρων» της ΕΕ και του ΔΝΤ για νέα μέτρα ύψους 1 δις. ευρώ προκειμένου να εγκρίνουν την εκταμίευση της «επόμενης δόσης» του δανείου (τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει…), πιέσεις που δικαιολογήθηκαν με το ότι το έλλειμμα του 4% έπρεπε να πάει στο …3,8% το 2010 και 3% το 2011 (τη στιγμή που ο μέσος όρος της ΕΕ είναι κάπου στο 6.8% και το χρέος στο 78,7% του ΑΕΠ, έναντι 78,3% της Ουγγαρίας το 2009), η κυβέρνηση απάντησε με άρνηση να πάρει νέα μέτρα λιτότητας και με την επιβολή:

∆ώστε κόκκινο µελάνι στους διαδηλωτές της Wall Street!

Ένα κείμενο του  ΣΛΑΒΟΙ ΖΙΖΕΚ από τους "The New York Times".

Αναδημοσίευση από το "ΒΗΜΑ"

Τι µας έµαθε το κίνηµα των καταλήψεων από τη Νέα Υόρκη ως τη Μαδρίτη

Σκεπτόµενος τις διαµαρτυρίες του κινήµατος «Καταλάβετε τη Γουόλ Στριτ» και τις ανάλογες εκδηλώσεις κατακραυγής σε ολόκληρο τον κόσµο, θυµήθηκα ότι πριν από µερικά χρόνια ο βρετανός συγγραφέας Τζον Μπέργκερ έγραψε ότι «τα πλήθη των ανθρώπων έχουν απαντήσεις σε ερωτήµατα που δεν έχουν τεθεί ακόµη...

Τα ερωτήµατα δεν έχουν τεθεί ακόµη επειδή το να τα θέσουµε απαιτεί λέξεις και έννοιες που ακούγονται σαν αληθινές, και αυτές που χρησιµοποιούνται τώρα για να κατονοµάσουν γεγονότα κατάντησαν κενές νοήµατος:

∆ηµοκρατία, Ελευθερία, Παραγωγικότητα κ.λπ. Με νέες έννοιες τα ερωτήµατα θα τεθούν γρήγορα, επειδή η Ιστορία συνεπάγεται ακριβώς µια τέτοια διαδικασία θέσεως ερωτηµάτων». Ας αρχίσουµε να ρωτάµε.

Οι διαδηλωτές του «Καταλάβετε τη Γουόλ Στριτ» και οι οπαδοί τους έχουν τις απαντήσεις. Στην πραγµατικότητα έχουµε βοµβαρδίσει τους διαδηλωτές µε ερωτήσεις, αλλά όχι ακόµη µε τις σωστές ερωτήσεις.

Όλοι εναντίον… SOPA

Tην Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012, θα γίνει ένα γίνει ένα συμβολικό μπλακ-άουτ στο διαδίκτυο από εκατομμύρια σελίδες σε ολόκληρο τον κόσμο. Αίτια γι’ αυτό ο περιβόητος νόμος SOPA.

Τα αρχικά SOPA (Stop Online Piracy Act) αντιστοιχούν σε ένα νομοσχέδιο το οποίο συζητείται στις ΗΠΑ από τον Οκτώβρη και αν θα περάσει θα αλλάξει το Internet όπως το γνωρίζαμε. Το πρόβλημα με αυτό το νομοσχέδιο είναι ότι δεν άφορα μόνο την Αμερική άλλα όλο τον κόσμο. Αν εγκριθεί, θα έχουν το δικαίωμα να κλείσουν οποιοδήποτε site. Για παράδειγμα, αν ανεβάσετε ένα video στο Youtube όπου απλά τραγουδάτε ένα τραγούδι, τρώτε 5 χρόνια φυλακή γιατί δεν έχετε το copyright.

Σύμφωνα με τις διατάξεις του νομοσχεδίου οποιοσδήποτε κάτοχος πνευματικών δικαιωμάτων θα μπορεί με μία απλή εισαγγελική παραγγελία να υποχρεώνει όλους τους τηλεπικοινωνιακούς παρόχους της χώρας να διακόπτουν εντελώς την πρόσβαση σε ιστοσελίδες, που υποστηρίζεται ότι εμπλέκονται με παραβίαση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, αλλά και καταχωρητές ονομάτων χώρου, παρόχους φιλοξενίας και άλλων υπηρεσιών προς αυτές να διακόπτουν κάθε συνεργασία.

H δημοσκόπηση της Public issue στον ΣΚΑΪ

Παρουσιάζουμε την δημοσκόπηση της Public Issue για την Καθημερινή της Κυριακής (15/1/2012) όπως προβλήθηκε στα δελτία ειδήσεων του ΣΚΑΪ. Τα σχόλια δικά σας...

Λίβελος ΚΑΙ κατά του ελεύθερου λογισμικού από την "Περιεκτική Δημοκρατία" του Τάκη Φωτόπουλου

Το Linux Inside είναι ένα ελληνικό περιοδικό που ασχολείται αποκλειστικά με το Linux, το Ελεύθερο Λογισμικό και τον Ανοικτό Κώδικα (ΕΛΛΑΚ). Απευθύνεται σε όλους όσους αγαπούν και χρησιμοποιούν το Linux, επαγγελματίες και μη. Από την ιστοσελίδα αυτού του περιοδικού,αναδημοσιεύουμε το παρακάτω άρθρο:

Λίβελος ΚΑΙ κατά του ελεύθερου λογισμικού από την "Περιεκτική Δημοκρατία" του Τάκη Φωτόπουλου

Ίσως οι περισσότεροι να μη γνωρίζετε έναν διανοούμενο που λέγεται Τάκης Φωτόπουλος και κινείται στο χώρο της Αριστεράς (τακτικός αρθρογράφος στην "Ελευθεροτυπία"), αλλά εδώ σας έχω πολλαπλά δείγματα συκοφαντίας εκ έρους του πολιτικού μορφώματος που ίδρυσε (το οποίο ονομάζεται "Περιεκτική Δημοκρατία") που αγγίζουν ΚΑΙ εμάς:

1. http://www.inclusivedemocracy.org/brochures/2012.01.02__o_rolos_ton_indy...

Στην τρίτη παράγραφο, ο αρθρογράφος της "Περιεκτικής Δημοκρατίας" Δημήτρης Τάσσης (υπόψιν ότι όλα μα όλα τα άρθρα σ'αυτό το site περνάνε από την προσωπική έγκριση του... ακαδημαϊκού Φωτόπουλου) γράφει τα εξής υποτιμητικά για το χώρο του ΕΛ/ΛΑΚ:

Είναι σημαντικό να αναφερθεί καταρχήν ότι το διεθνές δίκτυο των indymedia, είναι ένα μόνο μέρος από αυτό που ονομάζουμε «εναλλακτικά» μίντια, και δεν μας ήρθε μια μέρα «ουρανοκατέβατο» όπως πολλοί ψευτο-αγωνιστές αρέσκονται να διατυμπανίζουν. Μη εμπορευματικές, μη κυβερνητικές οργανώσεις και δίκτυα, υπάρχουν χιλιάδες σήμερα διάσπαρτα διεθνώς, καλύπτοντας όλες τις πτυχές της κοινωνικής δραστηριότητας, από «φιλανθρωπικά» ιδρύματα κάθε είδους, ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται σε πολιτιστικούς τομείς, μέχρι «εναλλακτικά» ιδρύματα «ελεύθερου λογισμικού».

2. Παρακάτω, ο αρθρογράφος γράφει τα εξής για άλλους οργανισμούς όπως το Democracy Now!, το FAIR (Fairness and Accuracy In Reporting), αφού επανέρχεται με τα υποτιμητικά εισαγωγικά στο ΕΛ/ΛΑΚ:

Σήμερα στις ΗΠΑ, ο χώρος των «εναλλακτικών» είναι ένα τεράστιο συνονθύλευμα πολυποίκιλων μέσων, που περιλαμβάνουν ραδιοφωνικούς σταθμούς, τηλεοπτικούς σταθμούς, ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα, δίκτυα «ελεύθερου λογισμικού», τα οποία συνδέονται μεταξύ τους ως μια ενιαία οντότητα. Τα περισσότερα από αυτά χρηματοδοτούνται άμεσα από το σύστημα μέσω των «Foundations». Τέτοια είναι π.χ. τα “The Nation”, “FAIR”, “WORKING ASSETS RADIO”, “PACIFICA”, “DEMOCRACY NOW”, “Mother Jones” και πολλά άλλα, ή όπως το “Free Speech Tv” που χρηματοδοτείται από τα παραπάνω «εναλλακτικά μέσα».

Ο Μίκης Θεοδωράκης μέσα από τα μάτια της “Iskra”...

Η iskra στο δημοσίευμά της με τίτλο: "ΜΙΚΗΣ: ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ", γράφει: "Η Iskra, προς ενημέρωση των αναγνωστών της, δημοσιεύει πληροφορίες αλλά και ρεπορτάζ από διάφορες ιστοσελίδες, χωρίς, προς το παρόν, να προβαίνει σε κρίσεις και σχόλια, για την πρωτοβουλία ίδρυσης πατριωτικού Πολιτικού Μετώπου από τον Μίκη Θεοδωράκη και την επιστολή που έστειλε η "Ενωτική Κίνηση" με επικεφαλής τον Π. Κουρουμπλή προς έξι πολιτικούς φορείς."και λίγο παρακάτω συνεχίζει, παρουσιάζοντας ένα ρεπορτάζ, χωρίς να αναφέρεται η πηγή:

Την ίδρυση νέου πολιτικού μετώπου ανακοίνωσε ο Μίκης Θεοδωράκης

Τη δημιουργία ενός νέου πατριωτικού πολιτικού μετώπου με την ονομασία "Ελληνική Λαϊκή Δημοκρατική Αντίσταση" που θα κάνει την επίσημη εμφάνισή του σε λίγες ημέρες, ανακοίνωσε προχθές (09.01) στη διάρκεια της εκδήλωσης κοπής της πρωτοχρονιάτικης πίτας του Εμπορικού Συλλόγου Πειραιά, ο συνθέτης Μίκης Θεοδωράκης.

Το ρεπορτάζ αυτό είναι από το ΒΗΜΑ (Την ίδρυση νέου πολιτικού μετώπου ανακοίνωσε ο Μίκης Θεοδωράκης. Το όνομα αυτού «Ελληνική Λαϊκή Δημοκρατική Αντίσταση»). Αυτό το ρεπορτάζ έχει αναδημοσιευτεί ολόκληρο και σε πολλά άλλα ηλεκτρονικά μέσα. Όμως η iskra παραλείπει το τελευταίο κομμάτι, το οποίο έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, γιατί δείχνει σε ποιούς ακριβώς ανακοίνωσε αυτή την απόφασή του ο Άρχοντας της ΣΠΙΘΑΣ. «Πες μου το φίλο σου να σου πω τι είσαι», όπως λέει η λαϊκή ρήση. Αναδημοσιεύουμε αυτό το απόσπασμα για να καταλάβετε τι εννοούμε:

Σόρος: Φοροφυγάδες και ιδιοκτήτες εφημερίδων θέλουν δραχμή!

Δύο χρόνια πριν στο "μνημείο της Δραχμής"...

Αναδημοσίευση από το "ΧρήμαON LINE"

ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΡΩΜΑΝΟΥ

Τις «αρετές» της επιστροφής στη δραχμή δεν τολμά κανείς, εντός των συνόρων να εξυμνήσει ανοικτά, εκτός από μία εφημερίδα, που θεωρεί ως επιστροφή στη… γη της επαγγελίας, εάν γυρίσουμε στη δραχμή. Όμως στο εξωτερικοί τρανταχτά ονόματα της παγκόσμιας οικονομικής ζωής δηλώνουν ανοικτά ότι κάποια εγχώρια ισχυρά συμφέροντα επιθυμούν επιστροφή της ελληνικής οικονομίας στη δραχμή, αν και οι δηλώσεις τους αποκρύβονται από τα μεγάλα ελληνικά συγκροτήματα.

Oπως πρόσφατη δήλωση του κερδοσκόπου των αγορών, Τζορτζ Σόρος, στο Reuters: «Υπάρχουν ορισμένα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας που επιθυμούν επιστροφή στη δραχμή. Εκείνοι που συνήθως δεν πληρώνουν τους φόρους τους, έχουν κίνητρο να ενθαρρύνουν την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Και ορισμένοι εξ αυτών, μάλιστα οι περισσότεροι από τους ιδιοκτήτες εφημερίδων στην Ελλάδα, βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση».

ΜΕ λένε "ΕΞΕΓΕΡΣΗ"

Αναδημοσίευση από το "ιδεοδρόμιο"

Η ηλικία μου απροσδιόριστη.

Πρέπει να γεννήθηκα τότε που φύτρωσε το παράπονο στο στήθος του σκλάβου και η αδικία έγινε το καθημερινό ψωμί στα τραπέζια του κόσμου. Το σώμα μου τράφηκε με ποτάμια αίματος, με αλυσίδες, με θυσίες, με ανισότητες.

Με λένε εξέγερση

Απόκτησα χίλια πρόσωπα, πότε γροθιά, πότε κραυγή, πότε παράπονο, πότε οδόφραγμα, πότε ντουφέκι, πότε πλακάτ και πύρινος λόγος, μα πάντα παρούσα και καλπάζουσα στα σταυροδρόμια της ιστορίας.

Με λένε εξέγερση

Αφουγκράστηκα τους μύχιους πόθους της ανθρώπινης δυστυχίας και έγινα αποκούμπι, λυτρωτής και φωτοδότης σε καθημερινούς Γολγοθάδες που γίνονται Αναστάσεις και Λυτρώσεις.

Έγινα αμέτρητες φορές το καθαρτήριο της ανθρώπινης συνείδησης, η νέα αυγή σ’ έναν κόσμο σκοτεινό και απάνθρωπο.

Οι εισηγήσεις από την εκδήλωση στην ΑΣΟΕΕ με θέμα: " Εδώ και τώρα Μέτωπο Ανατροπής"

Παρουσιάζουμε τις εισηγήσεις/ομιλίες της εκδήλωσης με θέμα: “...ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑΜέτωπο Ανατροπής” που έγινε την Τετάρτη 11/1/2012 στην ΑΣΟΕΕ και και την παρέμβαση του Ευτύχη Μπιτσάκη

Αλέκος Αλαβάνος

Eπιστολή του Μετωπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής προς τα κόμματα και τις συλλογικότητες της Αριστεράς

Eπιστολή του Μετωπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής προς τα κόμματα και τις συλλογικότητες της Αριστεράς

 

Αγαπητοί σύντροφοι,

Τον Οκτώβριο έγιναν τρεις συναντήσεις ανάμεσα σε κόμματα, οργανώσεις και κινήσεις της αριστεράς. Οι συναντήσεις αυτές κατέληξαν σε μια κοινή δήλωση για τις νέες επιβαρύνσεις με το λογαριασμό της ΔΕΗ και σε κοινές δράσεις σε κοινωνικό επίπεδο. Στη διάρκεια των συναντήσεων αυτών, από αρκετές πλευρές τέθηκε το θέμα να συζητήσουμε για τις δυνατότητες σύγκλισης σε ένα πρόγραμμα κοινής δράσης και πολιτικής συμπαράταξης, που να ανταποκρίνεται στις δύσκολες συνθήκες που περνά ο κόσμος της εργασίας

Aλέξανδρος Φιλίππου και οι Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων

Αν κρίνει κάποιος από τις συμμετοχές και τον χαρακτήρα των ομιλιών, η εκδήλωση στην ΑΣΟΕ  θα μπορούσε  να χαρακτηριστεί ως η 1η κοινή εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΜΕΤΩΠΟΥ Α-Α, αν δεν απουσίαζε το ΝΑΡ από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η ΔΕΑ από το ΜΕΤΩΠΟ Α-Α.

από την εκδήλωση της 11/1 στην ΑΣΟΕ με θέμα

"...ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ Μέτωπο Ανατροπής"

Μπορούμε κάλλιστα να φαντασθούμε

πως θ’ αδιαφόρησαν παντάπασι στην Σπάρτη

για την επιγραφήν αυτή. «Πλην Λακεδαιμονίων»,

μα φυσικά. Δεν ήσαν οι Σπαρτιάται

για να τους οδηγούν και για να τους προστάζουν

σαν πολυτίμους υπηρέτας. Άλλωστε

μια πανελλήνια εκστρατεία χωρίς

Σπαρτιάτη βασιλέα γι’ αρχηγό

δεν θα τους φαίνονταν πολλής περιωπής.

A βεβαιότατα «πλην Λακεδαιμονίων».

Είναι κι αυτή μια στάσις. Νοιώθεται.

Έτσι, πλην Λακεδαιμονίων στον Γρανικό·

και στην Ισσό μετά· και στην τελειωτική

την μάχη, όπου εσαρώθη ο φοβερός στρατός

που στ’ Άρβηλα συγκέντρωσαν οι Πέρσαι:

που απ’ τ’ Άρβηλα ξεκίνησε για νίκην, κ’ εσαρώθη.

Κι απ’ την θαυμάσια πανελλήνιαν εκστρατεία,

την νικηφόρα, την περίλαμπρη,

την περιλάλητη, την δοξασμένη

ως άλλη δεν δοξάσθηκε καμιά,

την απαράμιλλη: βγήκαμ’ εμείς·

ελληνικός καινούριος κόσμος, μέγας.

Εμείς· οι Aλεξανδρείς, οι Aντιοχείς,

οι Σελευκείς, κ’ οι πολυάριθμοι

επίλοιποι Έλληνες Aιγύπτου και Συρίας,

κ’ οι εν Μηδία, κ’ οι εν Περσίδι, κι όσοι άλλοι.

Με τες εκτεταμένες επικράτειες,

με την ποικίλη δράσι των στοχαστικών προσαρμογών.

Και την Κοινήν Ελληνική Λαλιά

ώς μέσα στην Βακτριανή την πήγαμεν, ώς τους Ινδούς.

Για Λακεδαιμονίους να μιλούμε τώρα!

(Στα 200 π.Χ. -  Καβάφης Κ. Π.)

Σε επόμενο σημείωμά μας θα αναφερθούμε αναλυτικά στην εκδήλωση και θα παρουσιάσουμε σε video χαρακτηριστικά σημεία και τις εισηγήσεις.

Οι Έλληνες σπέρνουν τον τρόμο στη Νέα Υόρκη

(κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση)

Ένα παλιό δημοσίευμα του "ιού" στην Ελευθεροτυπία, 21/3/1998

"Ομολόγησαν το διπλό φονικό οι Αλβανοί. Ο Λάμπρος Παπάς κρατούσε ένα μεγάλο μαχαίρι στο χέρι."

(ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ, 17/3/98)

Για μια ακόμα φορά οι στατιστικές της αστυνομίας έρχονται να επιβεβαιώσουν τα τρομοκρατικά πρωτοσέλιδα. Ναι, οι ξένοι είναι υπεύθυνοι για την αύξηση της εγκληματικότητας στη χώρα μας. Το επιβεβαιώνουν οι αμείλικτοι αριθμοί. Μήπως, λοιπόν, έχουν δίκιο αυτοί που φωνάζουν τόσο καιρό και διαμαρτύρονται για την "ασυδοσία των λαθρομεταναστών"; Μήπως έχουν δίκιο οι εφημερίδες που ζητούν την απέλασή τους και το σταμάτημα της διαδικασίας νομιμοποίησής τους; Μήπως πρέπει κι εμείς όλοι να προμηθευθούμε μια καραμπίνα για να υπερασπίσουμε την περιουσία και τη ζωή μας, που κινδυνεύουν από τους εγκληματίες Αλβανούς;

Πριν ζωστούμε όλοι με τα φυσεκλίκια του πανικού, ας σκύψουμε λίγο προσεκτικότερα σ' αυτές τις περίφημες στατιστικές. Όσο κι αν τα σκέτα νούμερα εμφανίζονται ως απόλυτες αποδείξεις, μας οδηγούν σε λανθασμένα συμπεράσματα, αν δεν συνοδεύονται από μια ολοκληρωμένη ανάλυση του φαινομένου, το οποίο υποτίθεται ότι περιγράφουν.

Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΟΛΑ...

Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΟΛΑ...

Τετάρτη 11/1, ώρα 18:00, στην ΑΣΟΕΕ, εκδήλωση με θέμα:

...ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Μέτωπο Ανατροπής

Μια εκδήλωση από τους “χαμένους” των μηχανισμών της Αριστεράς...

Η κρίση του πολιτικού συστήματος είναι ταυτόχρονα και κρίση των μηχανισμών της Αριστεράς και της πολιτικής που παράγουν. Από τους κομματικούς μηχανισμούς της Αριστεράς αλλά και τους Συνασπισμούς που που έχουν συγκροτήσει (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ) δεν περιμένουμε και πολλά πράγματα, γιατί κυριαρχούν οι όροι αναπαραγωγής τους και όχι οι όροι μετασχηματισμού τους. Οι αναγκαίες υπερβάσεις για την οικοδόμηση της αριστεράς του 21ου αιώνα βρίσκονται σε αντιπαλότητα με τις πολιτικές πρακτικές αυτών των μηχανισμών, οι οποίοι θέτουν πάνω από το κίνημα και τις ανάγκες του κόσμου της εργασίας την δική τους επιβίωση. Από την έκβαση της διαπάλης που διεξάγεται ανάμεσα σε αυτούς μηχανισμούς προκύπτουν χαμένοι και κερδισμένοι, αλλά και αποδεσμεύονται δυνάμεις που δεν αντέχουν την μικροπολιτική, την ίντριγκα, τις πολιτικές συμμαχίες χωρίς αρχές, τον παραγοντισμό, και άλλα παρόμοια φαινόμενα που αποκαλύπτουν το αδιέξοδο αυτών των πρακτικών που κυριαρχούν στις μεταξύ τους “συνεννοήσεις” και “συνεργασίες”. Αν κάτι περιμένουμε να συμβεί στην Αριστερά και να αλλάξουν τα πράγματα, αυτό δεν θα προκύψει από τους μηχανισμούς που ηγεμονεύουν σήμερα στον μικρόκοσμο της Αριστεράς αλλά από αυτούς τους “χαμένους”, όπως ακριβώς και στην κοινωνία οι ανατροπές δεν γίνονται από τους κάθε λογής “βολεμένους”...

Αύριο λοιπόν, Τετάρτη 11/1, ώρα 18:00, στην ΑΣΟΕΕ, οι “χαμένοι” της Αριστεράς, και κυρίως “χαμένοι” από ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, πραγματοποιούν μια εκδήλωση με θέμα:

...ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Μέτωπο Ανατροπής

Ομιλητές στην εκδήλωση θα είναι:

Αλέκος Αλαβάνος (Μέτωπο Αλληλεγγύης Ανατροπής)

Γιώργος Μελισσαρόπουλος (ΑΡιστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση)

Γιώργος Παπαϊωάννου (Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας)

Κώστας Παπαδάκης (ανένταχτος αγωνιστής)

Θα ακολουθήσει συζήτηση.

Το ζητούμενο σήμερα είναι κατά πόσον οι “χαμένοι” μπορούν να αποτελέσουν μια κρίσιμη μάζα στον χώρο της Αριστεράς, ικανή να πυροδοτήσει διαδικασίες μετασχηματισμού της σε ρήξη με τις κυρίαρχες πολιτικές πρακτικές που συγκροτούν σήμερα τους πολιτικούς μηχανισμούς της Αριστεράς.

Περικύκλωση και προσαγωγές των αλληλέγγυων καταληψιών στον ραδιοσταθμό Flash

Μέσα σε κλούβες μεταφέρθηκαν πριν από λίγο οι δεκάδες αλληλέγγυοι που είχαν παρέμβει το πρωί στον Ρ/Σ Flash για την υπόθεση του Ε.Α. Διαβάστηκε σε ζωντανή μετάδοση ανάλογο κείμενο ενώ, όπως αναφέρουν οι αλληλέγγυοι, "προβήκαμε σε αυτή την ενέργεια στην προσπάθειά μας να σπάσουμε το τείχος σιωπής και την πολιτική εντολή για φίμωση της δίκης και του πολιτικού λόγου των κατηγορουμένων στην υπόθεση του Ε.Α."

Η αντίδραση του κρατικού μηχανισμού ήταν άμεση και μεγάλες σε αριθμό δυνάμεις καταστολής κατέφθασαν στην περιοχή. Από την πρώτη στιγμή βρέθηκαν εντός του χώρου του ραδιοσταθμού, γεγονός που μαρτυρά ότι όλα γίνονταν με τη συγκατάθεση της ιδιοκτησίας του σταθμού. Αργότερα κατέφθασαν εισαγγελείς και οι αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλαν στο σταθμό προσάγοντας τους αλληλέγγυους βιαίως σε κλούβες που κατευθύνονται προς την ΓΑΔΑ.

(από ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΣΗΕΑ )

Εδω:  Δηλώσεις των καταληψιών στο Σπύρο Χαριτάτο

Καμία Δίωξη στους προσαχθέντες Συντρόφους του Flash FM

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας. 

Συγκέντρωση έξω από το κτίριο της Γ.Α.Δ.Α. στις 17:30

προσυγκέντρωση στο μετρό των Αμπελοκήπων

 

Ακολουθεί το κείμενο των καταληψιών:

 
Σήμερα 10 Γενάρη σύντροφοι και συντρόφισσες από τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στον Ρ/Σ  Flash στα πλαίσια αλληλεγγύης για την υπόθεση του Ε.Α. που δικάζεται από τις 5 Οκτωβρίου στο ειδικό δικαστήριο των φυλακών Κορυδαλλού.

Προβήκαμε σε αυτή την ενέργεια στην προσπάθειά μας να σπάσουμε το τείχος σιωπής και την πολιτική εντολή για φίμωση της δίκης και του πολιτικού λόγου των κατηγορουμένων στην υπόθεση του Ε.Α.

Μια συνέντευξη με το "κόμμα των πειρατών"

7 Ιανουαρίου 2012

Συνέντευξη του Υπεύθυνου Επικοινωνίας στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ1 97.2

ΚΚΕ: ταξική πάλη μειωμένων προσδοκιών

Ενώ ένα κομμάτι της αριστεράς διυλίζει τον κώνωπα και καταπίνει την κάμηλον απέναντι στο ΚΚΕ, όπως ο Γιώργος Κρεασίδης στο άρθρο του "ΚΚΕ: διεθνισμός μειωμένων προσδοκιών", ο Περισσός γίνεται φορέας υλοποίησης του μνημονίου και της πολιτικής του ΔΝΤ και της ΕΕ απέναντι στους εργαζόμενους. Το να κάνεις ανάλυση και να βγάζεις πολιτικά συμπεράσματα - όπως ο Γιώργος Κρεασίδης - με βάση μόνο τα επίσημα ντοκουμέντα και τα κείμενα της εφημερίδας του ΚΚΕ, αγνοώντας γεγονότα, δράσεις και πρακτικές που εμπεδώνουν την πολιτική του κόμματος, είναι  πολιτική μυωπία. Αν κάποιος θέλει να μάθει τι είναι το ΚΚΕ ματαιοπονεί αν ψάχνει τα ντοκουμέντα του, όπως ματαιοπονεί και όποιος θέλει να μάθει τι είναι ο Ηγούμενος Εφραίμ διαβάζοντας τα ευαγγέλια και τις επιστολές του Αποστόλου Παύλου...

Από αυτή την σκοπιά, θεωρούμε ότι απάντηση στο άρθρο του  Γιώργου Κρεασίδη "ΚΚΕ: διεθνισμός μειωμένων προσδοκιών" αποτελεί το παρακάτω κείμενο των απολυμένων του 902. Είναι αρκετά διαφωτιστικό για την "ταξική" πολιτική του ΚΚΕ:

Ο ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΟΣ ΜΠΟΝΑΜΑΣ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ 902-ΚΚΕ: ΑΛΛΟΙ 4 ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ – ΤΟΥΣ 35 ΕΦΤΑΣΑΝ ΟΙ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΙ ΤΟΥ 902

Είχαμε κάνει την πρόβλεψη ότι δε θα σταματούσαν το αντεργατικό τους όργιο. Και αυτοί δεν μας «απογοήτευσαν». Μονότονοι μέσα στον αντεργατισμό τους, 29 και 30 του Δεκέμβρη, ξαφνικά, όπως κάνουν εδώ και 1 χρόνο, παραδώσανε σε 4 συναδέλφους μας το «ραβασάκι» της απόλυσης. Ο ένας από αυτούς έχει παιδάκι 6 μόλις μηνών, αλλά φυσικά, όπως δείξανε κιόλας από τις πρώτες απολύσεις οι σκληρόψυχοι εργοδότες του 902-ΚΚΕ, δεν χολοσκάνε για τέτοιες «μικρολεπτομέρειες».

Το σκηνικό είναι στημένο και γνωστό. Από το Δεκέμβρη του 2010 μέχρι σήμερα, σε πλήρη διάσταση με τις διακηρύξεις περί «κοινωνικών κριτηρίων» και χωρίς καμία συζήτηση με τους εργαζόμενους, 35 άνθρωποι, ως επί το πλείστο οικογενειάρχες, πολλοί με μικρά παιδιά, έχουν «αποκεφαλιστεί» με μόνο κριτήριο το ότι δεν ήταν ρουφιάνοι και υποταχτικοί της διοίκησης του 902. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά όταν κάποιοι (εμείς) «τόλμησαν» να εκθέσουν ανοιχτά αυτό το ζήτημα διοργανώνοντας κινητοποίηση έξω από τις εγκαταστάσεις του σταθμού τον περασμένο Σεπτέμβρη, δέχτηκαν έναν οχετό συκοφαντιών από την εργοδοσία 902-ΚΚΕ.

Ο “υπαρκτός σοσιαλισμός” ή ο “υπαρκτός κομμουνισμός” κατέρρευσε με την διάλυση του Ανατολικού Μπλόκ;

Στην πολιτική, η επέκταση (την οποία πρόβλεψε ο Μαρξ) της παγκόσμιας αγοράς τροποποιεί το υπερβατολογικό (τον κόσμο, την ενεργή σκηνή) της χειραφετικής δράσης, και ίσως μόνο σήμερα συγκεντρώνονται οι προϋποθέσεις μιας κομμουνιστικής Διεθνούς που να μην είναι κρατική ή γραφειοκρατική. Ήδη, σε κάθε περίπτωση, συνεχείς πολιτικές εμπειρίες που φέρουν τον απολογισμό της πολιτικής ιστορίας του περασμένου αιώνα και είναι ριζωμένες στην εργατική και λαϊκή πραγματικότητα δείχνουν δύο πράγματα: κατ' αρχάς, είναι δυνατόν να ξετυλιχτεί μια πολιτική που να παραμένει σε απόσταση από το Κράτος, που δεν έχει ούτε την εξουσία ως διακύβευμα ούτε τον κοινοβουλευτισμό ως πλαίσιο, έπειτα αυτή η πολιτική να προτείνει μορφές οργάνωσης απομακρυσμένες σε μεγάλο βαθμό από το μοντέλο του κόμματος που κυριάρχησε σε όλο τον 20ο αιώνα.

Α. Badiou - από το βιβλίο “Δεύτερο μανιφέστο για τη φιλοσοφία”

Έχει καθιερωθεί να χρησιμοποιείται από την δική μας αριστερά ο όρος “υπαρκτός σοσιαλισμός” για τα καθεστώτα της πρώην ΕΣΔΔ και των άλλων του Ανατολικού Μπλόκ. Η δικαιολογία είναι ότι σε αυτές τις χώρες είχε ξεκινήσει η διαδικασία μετάβασης από τον καπιταλισμό προς τον κομμουνισμό η οποία ουδέποτε ολοκληρώθηκε. Αυτό το μεταβατικό στάδιο της εργατικής εξουσίας ονομάζεται “σοσιαλισμός”. Εξ ου και η ονομασία “υπαρκτός σοσιαλισμός”

Είναι όμως έτσι τα πράγματα;

Είναι βαριά - βαριά η ήττα σου τσολιά...

Αναδημοσίευση απο τον ιστιότοπο της Βαβυλωνία

 του Αργύρη Αργυριάδη

Οι δύο όψεις του νομίσματος:εθνικά υπερφίαλοι-κοινωνικά ηττημένοι

Με αφορμή την κρίση, την κυβέρνηση συνεργασίας, την εθνική υπερηφάνεια ας ξαναθυμηθούμε πως φτάσαμε ως εδώ, μια ψυχοκοινωνική προσέγγιση.

Είναι βαριά - βαριά η ήττα σου τσολιά…

Την τελευταία δεκαετία γίναμε ολοένα και περισσότερο μάρτυρες μιας σειράς γεγονότων, τα οποία μέσα από την ασημαντότητα τους, ανέβασαν ψηλότερα τον πήχη του υπερφίαλου εθνικοπατριωτικού μεγαλείου. Οι «εθνικές» πρωτιές της Ελλαδίτσας, που ξαφνικά την μεταμόρφωσαν ως «Ελλαδάρα», σε πάσης φύσεως αθλητικούς αγώνες ή μουσικούς διαγωνισμούς, ήταν πλέον η μόνη περίπτωση ανάδειξης του εθνικού μεγαλείου. Ενώ την ίδια στιγμή, η κοινωνία, ηττήθηκε σε πολιτικό, οικονομικό και ανθρώπινο επίπεδο.

Χρειάστηκε μια Ελλάδα νικητής ως άλλοθι, για να συντηρηθεί ο μύθος και η νοοτροπία του Ελληναρά, αυτού του υπερβατικού όντος με το εθνικό μεγαλείο της χλαμύδας και του φιλότιμου της φουστανέλας. Το να ξαναειπωθεί ότι μια κοινωνία στην εποχή της ασημαντότητας της, επιλέγει τον πιο εύκολο δρόμο, αυτόν την κενότητας, θα ήταν απλά μια ακόμα γραφική κοινοτυπία, την οποία γνωρίζουμε όλοι .

Άλλωστε ο εθνικός μεγαλοϊδεατισμός, κρύβει μέσα του μια ενδελεχή υποκρισία και μια γνωστική ασυμφωνία: Αυτή της δικαιολόγησης του ένδοξου παρελθόντος, με το άδοξο παρόν και το πιο αβέβαιο μέλλον. Όπως σε όλες τις ψυχικές διαταραχές (ατομικές ή ομαδικές), η συγκάλυψη της αναντιστοιχίας λειτουργεί ως εσωτερικός καταπιεστής, ο οποίος εξωτερικεύεται συλλογικά ως εθνικό ασυνείδητο.

Οι κυριότερες πρωτοβουλίες Αλληλεγγύης και αντίστασης - Χρήσιμος κατάλογος

Από την ιστοσελίδα του "Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής"

Οι κυριότερες πρωτοβουλίες Αλληλεγγύης και αντίστασης.

Τα δίκτυα αλληλεγγύης και αντίστασης πανελλαδικά αυτή τη στιγμή. Χρήσιμος κατάλογος των αυτοοργανωμένων συλλογικοτήτων

Το κίνημα από τα κάτω αναπτύσσεται, λειτουργεί πέρα από τη κρίση και κάνει τις ουτοπίες του πραγματικότητα. Ήδη χιλιάδες άνθρωποι σε όλη στην Ελλάδα παίρνουν τη κατάσταση στα χέρια τους και γίνονται μέρος της λύσης, όχι του προβλήματος. Πολλές πρωτοβουλίες σε μικρή κλίμακα που περιμένουν τη δική σου συμμετοχή, ή να αναλάβεις μια αντίστοιχη πρωτοβουλία. Στην έλλειψη χρημάτων απαντάμε με αλληλέγγυα ανταλλαγή χωρίς χρήματα και χαριστικά παζάρια. Στη έλλειψη τροφής απαντάμε με αυτοκαλλιέργεια, αυτοδιαχειριζόμενους κήπους και διατήρηση παραδοσιακών σπόρων. Στην ανεργία απαντάμε με συνεταιρισμούς και εργασιακές κολεκτίβες, στην έλλειψη στέγασης με κοινωνικές καταλήψεις στέγης και οικοκοινότητες, ενώ στην έλλειψη συντροφικότητας με συλλογικές κουζίνες. Στο έλλειμμα δημοκρατίας απαντάμε με αμεσο-δημοκρατικές συνελεύσεις γειτονιών και παίρνουμε τη κατάσταση στα χέρια μας γιατί δεν πάει άλλο. Δεν υπάρχουν περιθώρια για απαισιοδοξία και μεμψιμοιρίες. Οι ουτοπίες μας είναι η πραγματικότητα του αύριο. 2012 ευχές αγάπης, αισιοδοξίας και συνειδητότητας.

Διεθνές οδοιπορικό αξιοπρέπειας

Περισσότερα εδώ: 2012 international road to dignity

Homenatge a Catalunya II. Griego

Αναδημοσίευση από το http://www.europazapatista.org

Ένα ντοκιμαντέρ, μια ερευνητική εργασία, μια ιστορία με πολλές ιστορίες για την δημιουργία μιας βιώσιμης, αλληλέγγυας και αποκεντρωμένης οικονομίας. Κοινωνικά δίκτυα από τα κάτω που ξεπερνούν την ιδιωτικοποίηση και την ιεραρχία της εργασίας. Χιλιάδες άνθρωποι κάθε μέρα, σε όλο τον κόσμο. Εδώ και τώρα.

Πρώτα το αίμα, μετά η Ορθοδοξία: Από την Ελληνική Δημοκρατία στην Ελλάδα των Ελλήνων Χριστιανών

Ακούγοντας πριν ενάμιση χρόνο ότι κάποια σωματεία προσέβαλαν την αντισυνταγματικότητα του νόμου για τους όρους πολιτογράφησης και συμμετοχής μεταναστών στις τοπικές εκλογές (του «νόμου για την ιθαγένεια»), γέλασα. Είχα εμπιστοσύνη στο Συμβούλιο της Επικρατείας ότι θα έκρινε απαράδεκτη την προσφυγή λόγω έλλειψης εννόμου συμφέροντος και θα ξεμπέρδευε γρήγορα με αυτούς τους «γραφικούς», «οπισθοδρομικούς» τύπους. Είχα την πεποίθηση ότι οι δικαστές θα έδιναν κυνικά μαθήματα δικονομίας και θα τους έδειχναν γρήγορα την έξοδο, χωρίς να μπουν στην ουσία του ζητήματος. Όμως, το Δ΄ τμήμα του ΣτΕ όχι μόνο εξέτασε την ουσία, αλλά έκρινε ότι ο νόμος παραβιάζει το Σύνταγμα, ότι η συνταγματική έννοια του ελληνικού έθνους συγκροτείται μέσω του δικαίου του αίματος και ότι δήμαρχο δεν μπορούν να εκλέγουν αυτοί που πληρώνουν δημοτικά τέλη -- εκτός αν ματώνουν γαλανόλευκα. Με άλλα λόγια, ανώτεροι δικαστές, εγγυητές της εφαρμογής του Συντάγματος και διάπλασης του νομικού πολιτισμού στη χώρα, ξανατραγούδησαν ρυθμικά, ηρωικά και πένθιμα: Δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ, Αλβανέ (Γεωργιανέ, Πακιστανέ, Αφγανέ, Ιρακινέ, Σομαλέ……..)!

Τέλος, λοιπόν, για το παραμύθι της Προόδου και του Εκσυγχρονισμού της ελληνικής κοινωνίας, της ευρωπαϊκής και μοντέρνας χώρας, που αν μη τι άλλο εγγυάται το κράτος δικαίου και τα δικαιώματα. Βέβαια, η απόδοση της ιθαγένειας δεν είναι ζήτημα προστασίας δικαιωμάτων, αλλά κυριαρχίας, καθώς ορίζει το πολιτικό σώμα -- ποιοι συγκροτούν τον ελληνικό λαό και ποιοι όχι [1]. Ωστόσο, η ερμηνεία της συνταγματικής έννοιας του έθνους με τρόπο που αποκλείει από το πολιτικό σώμα ενεργά τμήματα του πληθυσμού --ανθρώπους που συμμετέχουν στα δημοσιονομικά βάρη, που είναι πλήρως κοινωνικά ενταγμένοι, που έχουν γεννηθεί και έχουν σπουδάσει στη χώρα και που δεν γνωρίζουν άλλη πατρίδα--, είναι τόσο ανιστόρητη συνταγματικά όσο και αντίθετη με τη δημοκρατική αρχή, καθώς ταυτίζει πλήρως το λαό-έθνος ως πολιτικό σώμα με μια καταγωγική κοινότητα αίματος, και φορτώνει στη δημοκρατική διαδικασία, στην ενεργή πολιτική συμμετοχή και πράξη, ένα βαρύ, «οπισθοδρομικό», και αταίριαστο φορτίο: το οικογενειακό δέντρο.

(από κείμενο της Ελένης Καλαμπάκου στο Red Notebook)

η συνέχεια εδώ: Πρώτα το αίμα, μετά η Ορθοδοξία: Από την Ελληνική Δημοκρατία στην Ελλάδα των Ελλήνων Χριστιανών

Γιορτή Αλληλεγγύης της Ανοιχτής Πόλης

Πέμπτη 5/1/2012, πλατεία Εθνικής Αντίστασης, μπροστά στο δημαρχείο της Αθήνας, από 10.00 π.μ έως 6.00 μ.μ.

Στη νέα χρονιά οι επιπτώσεις της μνημονιακής πολιτικής στην πόλη και τους ανθρώπους της θα πολλαπλασιαστούν. Η “νέα φτώχεια”, η περιθωριοποίηση, ο κοινωνικός αποκλεισμός, θα ενταθούν με βιαιότητα. Η Αθήνα χρειάζεται να οργανώσει την άμυνά της απέναντι σ’ αυτά τα φαινόμενα.

Η Ανοιχτή πόλη πραγματοποιεί Γιορτή Αλληλεγγύης, την Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2012, στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης (Κοτζιά). Η εκδήλωση θα πλαισιωθεί με τις συλλογικότητες αλληλεγγύης που αναπτύσσονται στη πόλη. Θα προβάλει την ανάγκη για μια πολιτική ενεργοποίησης των δημοτικών θεσμών, στήριξης των κοινωνικών υπηρεσιών, διάχυσης της έμπρακτης κοινωνικής αλληλεγγύης στις γειτονιές και προώθησης μορφών αλληλέγγυας κοινωνικής οικονομίας.

Στην εκδήλωση θα υπάρχει συλλογική κουζίνα, χαριστικό παζάρι, μουσικά συγκροτήματα, καραγκιόζης, χορός και τραγούδι αλλά και πληροφορίες για τα χαράτσια, τα δάνεια και τους νέους συνεταιρισμούς.

Περιμένουμε τους συμπολίτες μας στη Γιορτή Αλληλεγγύης και Αντίστασης της Ανοιχτής Πόλης. Καλούμε τους δημοσιογράφους να πιούμε μαζί ένα ποτήρι κρασί .

ΚΑΝΕΙΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΗ ΚΡΙΣΗ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Μια συνέντευξη του Π. Κοροβέση

Από την ιστοσελίδα: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΤΙΠΟΤΑ

Παρακάτω παρατίθενται κάποια από τα θέματα της συνέντευξης, ώστε με ένα κλικ να βρεθείτε στο ανάλογο σημείο του video:

ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΣ ΤΗΣ  "17 ΝΟΕΜΒΡΗ"; 

ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΘΗΤΕΙΑ 

Κ.Κ.Ε και ΣΥ.ΡΙΖ.Α.         

"ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ" ΑΡΙΣΤΕΡΑ

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ και ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ

ΚΙ ΑΝ ΣΚΟΤΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΜΠΑΤΣΟ;

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΗΘΙΚΗ

ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ  /  ΒΙΑ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΑΒΑΝΟ

ΠΕΡΙ ΑΠΟΛΥΤΟΤΗΤΑΣ

"ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΙΟΥΔΙΘ"

ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΠΟΤΥΧΙΑ;

ΟΙ "ΑΝΘΡΩΠΟΦΥΛΑΚΕΣ"

ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΝΘΡΩΠΟΦΥΛΑΚΩΝ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ: ΤΑΛΕΝΤΟ Ή ΣΚΛΗΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ;

ΡΟΛΑΝ ΜΠΑΡΤ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ

ΠΛΑΤΩΝΑΣ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

ΜΠΑΚΟΥΝΙΝ, ΠΡΟΥΝΤΟΝ, ΜΑΡΞ, ΓΚΕΒΑΡΑ

Μ.Α.Τ.- ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ - ΠΑΠΑΔΕΣ

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ – ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΣ

ΠΕΡΙ ΕΡΩΤΙΚΗΣ ΑΠΑΤΗΣ

ΤΩΡΙΝΕΣ ΑΣΧΟΛΙΕΣ

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ

ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ο ΚΛΩΝΟΣ

Οι δημοσκοπήσεις στην Γερμανία και το κόμμα των "Πειρατών" στην Ελλάδα...

Στα μέσα του Δεκέμβρη πραγματοποιήθηκε στην Γερμανία μια δημοσκόπηση του ινστιτούτου Forsa για το περιοδικό Stern. Τις εντυπώσεις από αυτή την δημοσκόπηση μονοπώλησε το ναυάγιο των Φιλελευθέρων (FDP) του ευρωσκεπτικιστή αντικαγγελάριου και υπουργού οικονομίας Φίλιπ Ρέσλερ, που καταποντίστηκαν με μόλις 2% . Το FDP,  το οποίο θεωρείται φίλα προσκείμενο στις επιχειρήσεις και είχε συγκεντρώσει το υψηλότερο ποσοστό του 14,6%, στις ομοσπονδιακές εκλογές του 2009. Η εκλογική καθίζηση του FDP θεωρείται επικίνδυνη για την Μέρκελ, η οποία έχει διαμηνύσει ότι θέλει να διεκδικήσει τρίτη θητεία, αλλά μοιάζει όλο και πιο πιθανό να αναγκαστεί να αναζητήσει άλλον κυβερνητικό εταίρο, εάν θέλει να συνεχίσει.

Η ίδια δημοσκόπηση έδειξε ότι το ποσοστό της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU) της Μέρκελ παραμένει σταθερό, στο 35%. Το κεντροαριστερό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) παρέμεινε επίσης αμετάβλητο στο 28% και εκείνο των συνηθισμένων εταίρων τους, των Πρασίνων, ήταν και αυτό σταθερό στο 14%. Το κόμμα Die Linke κατέγραψε πτώση δύο μονάδων (7%), ενώ το Κόμμα των Πειρατών κατέγραψε αντίθετα αύξηση 2%, στο 9%. (περισσότερα για το θέμα αυτής της δημοσκόπησης εδώ: FDP: Πανωλεθρία για τους κυβερνητικούς εταίρους της Μέρκελ στις δημοσκοπήσεις)

Το 9% του κόμματος των Πειρατών στην δημοσκόπηση είναι το ίδιο ποσοστό που είχε πάρει μερικούς μήνες πριν στις τοπικές εκλογές της «πόλης-κράτους» του Βερολίνου. Για αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα είχαμε αναφερθεί τότε εδώ: Μηνύματα από το μέλλον: Το κόμμα των “πειρατών”

Αυτή τη στιγμή στη χώρα μας το “Κόμμα Πειρατών Ελλάδας” βρίσκεται ένα βήμα πριν την επίσημη ίδρυση, που τοποθετείται στα τέλη Ιανουαρίου 2012.  Ήδη είναι έτοιμο το καταστατικό του και μπορείτε να το διαβάσετε εδώ: Καταστατικό

ACTA: Ιδιωτική Ηλεκτρονική Επιτήρηση

Το "κόμμα πειρατών της Ελλάδας" το γνωρίζετε; Αν δεν το ξέρετε, εδώ είναι η ιστοσελίδα του "www.pirateparty.gr".  Εμείς το ...ανακαλύψαμε αναζητώντας κείμενα για την ACTA.  Εκεί εντοπίσαμε το παρακάτω κείμενο που αναδημοσιεύουμε, το οποίο είχε πρωτοδημοσιευτεί την ΑΥΓΗ

Του Μιχάλη Παναγιωτάκη

Στις 16 Δεκεμβρίου υιοθετήθηκε από το Συμβούλιο της Ε.Ε. εξουσιοδότηση για την υπογραφή της συμφωνίας ACTA, δημοσιευμένη στο τέλος ενός δελτίου τύπου, το οποίο αφορούσε θέματα αλιείας και γεωργίας…

Η κίνηση αυτή φέρνει την συμφωνία αυτή ένα βήμα πριν από την έγκρισή της από τις χώρες μέλη της Ε.Ε. Μόνο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μπορεί τώρα να αποτρέψει την εφαρμογή της συμφωνίας αυτής. Το Ευρωκοινοβούλιο όμως πέρυσι είχε υπερψηφίσει δήλωση υποστήριξής της και δεν είναι καθόλου αυτονόητο ότι θα ορθώσει το ανάστημά του στα τεράστια συμφέροντα που την προωθούν.

Αλλά τι είναι η ACTA (Anti-Counterfeiting Trade Agreement – Εμπορική Συμφωνία Εναντίον της Πλαστογραφίας);

Πρόκειται για μια πολυμερή συμφωνία που αφορά τις 27 χώρες της Ε.Ε. και 10 ακόμα κράτη (ΗΠΑ, Καναδά, Μεξικό, Ιαπωνία, Σιγκαπούρη, Ελβετία, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Μαρόκο, Ν. Κορέα), η οποία, ενώ υποτίθεται έχει στόχο την «πλαστογραφία» προϊόντων (εμπορικών, CD κ.λπ.), στην πραγματικότητα καλύπτει και δημιουργεί ένα ενιαίο πλαίσιο παγκόσμιας προστασίας και εφαρμογής για θέματα πνευματικής ιδιοκτησίας -από τα μουσικά πνευματικά δικαιώματα μέχρι τα γενόσημα φάρμακα. Προσδιορίζει μάλιστα κοινούς κανόνες ποινικής τους αντιμετώπισης. Τα υπόλοιπα κράτη πλην της Ε.Ε. έχουν επικυρώσει ή έχουν δηλώσει ήδη την πρόθεσή τους να επικυρώσουν την εν λόγω συμφωνία.

παίχτε μπάλα ρε!

Το παρακάτω video το αφιερώνουμε στις μυξοπαρθένες της αριστεράς (όπως για παράδειγμα εδώ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ! (ΜΕ) ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΓΜΕΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ! ) που χύνουν επαναστατικά δάκρυα για την συμπαράταξη του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και τους επισημαίνουμε ότι μεγαλύτερες πιθανότητες έχει ο Αντώνης Σαμαράς να γραφτεί στην ¨πρωτοβουλίας ενάντια στο ευρώ και την ΕΕ¨ και να συμπαραταχτεί με τους αριστερούς που αγωνίζονται και αυτοί για την ¨παραγωγική ανασυγκρότηση¨ της χώρας παρά να συνεργαστεί το ΚΚΕ με οπορτουνιστές και τυχοδιώκτες. 

Το ΚΚΕ ως αυταρχικός και εξουσιαστικός μηχανισμός, όπως και τα καθεστώτα του υπαρκτού κομμουνισμού, δεν μετασχηματίζονται, αλλά κάποια στιγμή καταρρέουν και δεν αφήνουν τίποτα καλό για τις λαϊκές μάζες πίσω τους. Προς τι λοιπόν το κλάμα;

Η δικαίωση του συνθήματος "ΦΑΝΤΑΣΙΑ στην ΕΞΟΥΣΙΑ"...

Η πρώτη μας δημοσίευση το 2012 αφορά στις δυνάμεις καταστολής, δυνάμεις οι οποίες θα αποτελέσουν - απ' ότι φαίνεται ως παρακαταθήκη από τον προηγούμενο χρόνο - το κύριο όπλο της χούντας που κυβερνά την χώρα απέναντι στις λαϊκές αντιστάσεις. Δείτε στο παρακάτω video τα "παδιά του λαού" της ομάδας "ΔΕΛΤΑ" πως εργάζονται με συλλογικό πνεύμα για να ενοχοποιήσουν αθώο πολίτη. Το σύνθημα "ΦΑΝΤΑΣΙΑ στην ΕΞΟΥΣΙΑ" βρίσκει επιτέλους το πραγματικό του νόημα...

Κάλαντα πρωτοχρονίας

Απόσπασμα από την ταινία "Τα βαποράκια" με τον Νικόλα Άσιμο να μας λέει τα κάλαντά του...

Res, non verba: επιστροφή στις μάζες

Αναδημοσίευση από την " σελίδα του Ηλία Ιωακείμογλου "

Κι’ έτσι, η ιστορία συνεχίζεται από ήττα σε ήττα όταν οι αντικειμενικές συνθήκες είναι δυσμενείς και με ισχνές νίκες όταν οι αντικειμενικές συνθήκες θα δικαιολογούσαν την εκθετική άνοδο των κινημάτων.

Η εργατική τάξη, όμως, δεν είναι ένας «κοιμώμενος γίγαντας» με «έλλειμμα συνείδησης». Υπάρχουν επαγγελματικές κατηγορίες, κοινωνικές ομάδες, υπάρχουν οι μάζες των εργαζομένων, υπάρχει η ατομική δυσαρέσκεια και το ταξικό ένστικτο που οδηγεί σε ατομικές πράξεις αντίστασης στις αδικίες και στις βαρβαρότητες του καπιταλισμού. Συνιστούν όμως όλα αυτά την εργατική τάξη; H εργατική τάξη καθεαυτή δεν υπάρχει –διότι όπως και ο Θεός, δεν αφήνει πίσω της κανένα ίχνος. Η εργατική τάξη υπάρχει μόνον όταν αφήνει τα ίχνη της εκεί που την περιμένουμε, δηλαδή μέσα στην Ιστορία, μέσα στην αντίθεσή της με το Κεφάλαιο, όταν οργανώνεται σε συλλογικές ταυτότητες, σε συλλογικότητες που μάχονται ενάντια στο Κεφάλαιο και το Κράτος του. Η αστική τάξη και η εργατική τάξη δεν υπάρχουν σαν δύο ποδοσφαιρικές ομάδες ήδη πριν να αρχίσει ο αγώνας. Υπάρχουν μόνον μέσα στον ανταγωνισμό τους. Οι ταξικοί αγώνες συνιστούν την διαίρεση σε τάξεις, αυτοί συγκροτούν τις τάξεις, αυτοί και τις αποδιαρθρώνουν στα συστατικά τους μέρη, δηλαδή σε μεμονωμένα άτομα, σε κοινωνικές ομάδες, επαγγελματικές κατηγορίες. Οι κοινωνικοί αγώνες όμως δεν υπάρχουν χωρίς το παιχνίδι της ηγεμονίας.

Η ανάδυση του Ανοικτού Σχεδιασμού και της Ανοικτής Κατασκευής

Αναδημοσίευση από την εφημεριδα "δράση"

Του MICHEL BAUWENS*

Οι αναγνώστες ίσως είναι εξοικειωμένοι με την ανάδυση και την εξάπλωση μιας νέας μορφής δημιουργίας αξίας, της ομότιμης παραγωγής (όπως ορίστηκε πρώτα από τον Yochai Benkler), στην οποία κοινότητες εθελοντών (αλλά επίσης, στην πράξη, οι περισσότεροι μισθωτοί δημιουργοί και προγραμματιστές άπαξ και το έργο τους είναι επιτυχές) δημιουργούν (ανοιχτό) περιεχόμενο ή (δωρεάν) λογισμικό, που είναι ελεύθερα προσβάσιμο και μπορεί να χρησιμοποιηθεί από όλους. Το χαρακτηριστικό της ομότιμης παραγωγής είναι ότι οι παραγωγοί δημιουργούν προϊόντα σε τέτοια μορφή ώστε να αποτελούν κοινό αγαθό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και να τροποποιηθεί από άλλους, οι οποίοι το επιστρέφουν βελτιωμένο στην κοινή “δεξαμενή”. [...]

Είναι πολύ δελεαστικό να περιορίσουμε αυτό το φαινόμενο στο χώρο της άυλης παραγωγής, αλλά θέλουμε να δείξουμε σε αυτό το άρθρο ότι η ίδια μέθοδος παραγωγής που έχει κυριαρχήσει στον κόσμο του λογισμικού ανοικτού κώδικα και του ελεύθερα διαθέσιμου περιεχομένου στο διαδίκτυο (συχνά δημιουργημένου από τον ίδιο το χρήστη), επηρεάζει πλέον βαθιά τον τρόπο που σκεφτόμαστε το σχεδιασμό, ακόμη και την παραγωγή.

Προτού περιγράψουμε αυτό το φαινόμενο, ας δώσουμε μερικούς ορισμούς, καθώς και μια βασική εξήγηση γιατί η ομότιμη παραγωγή έχει τόσο σημαντικό νόημα.

ΣΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ!

Μια προκύρηξη της Ελευθεριακής Συνδικαλιστικής Ένωσης

(ΕΣΕ Αθήνας)

Το πνεύμα των Χριστουγέννων μας έχει κατακλείσει…

ξεχείλωμα ωραρίου, απλήρωτες υπερωρίες, κούραση

Και επειδή ο Χριστός γεννιέται κάθε χρόνο, κάθε χρόνο τέτοια εποχή τα αφεντικά για να μεγαλώσουν τα κέρδη τους αυξάνουν την εκμετάλλευση. Μέσα στο καταναλωτικό γιορτινό πανηγύρι ο ελεύθερος χρόνος των εργαζομένων εξαφανίζεται. Ιδιαίτερα φέτος, με αφορμή την οικονομική κρίση τα αφεντικά απαιτούν περισσότερη δουλειά, ακόμη μεγαλύτερο ξεχείλωμα των εορταστικών ωραρίων. Δουλειά την Κυριακή, υποχρεωτικές υπερωρίες, απλήρωτες υπερωρίες, αν ήταν δυνατόν 24ωρη λειτουργία των καταστημάτων.

Το 8ωρο, το ρεπό, η Κυριακάτικη αργία, η αποζημίωση της υπερωρίας, το δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο κατακτήθηκαν με συλλογικούς αγώνες. Με τέτοιους αγώνες πρέπει να τα υπερασπιστούμε, κόντρα στις ορέξεις των εργοδοτών που συμπιέζουν συνεχώς τις ζωές μας.

Αργεντινή: Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται;

Αναδημοσιευση από την εφημερίδα "ΠΡΙΝ"

του Κρίτωνα Ηλιόπουλου

Το γνωστό από την Ελλάδα του 1982 «Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται», είτε ως κατάφαση είτε ως ερώτηση, συνοψίζει ίσως τον προβληματισμό για την Αργεντινή, δέκα χρόνια μετά την εξέγερση και μετά τη μεγαλύτερη παύση πληρωμών (102δις. δολάρια) στην ιστορία των εθνικών οικονομιών.

Οι Γερμανοί τραπεζίτες έχασαν τόσα που ακόμα είναι προβληματικές οι σχέσεις Γερμανίας-Αργεντινής.

Επειδή η εθνική ανάπτυξη της Αργεντινής προχωράει με ρυθμούς 8% περίπου ετησίως, επειδή τα νούμερα ευημερούν, επειδή ο νεοφιλελευθερισμός , η παγκοσμιοποίηση και το χρηματιστικό κεφάλαιο φαίνονται να έχουν ηττηθεί κατά κράτος και από το κράτος, επειδή πολλά δημοκρατικά μέτρα λαμβάνονται συνεχώς (εθνικοποιήσεις, μέσα ενημέρωσης) αξίζει να μελετήσουμε ορισμένες ουσιαστικές λεπτομέρειες.

Δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε τα γεγονότα του 2001 και την απίστευτη καταστολή με τους τριάντα νεκρούς, όμως ας διευκρινιστεί ότι δεν ήταν εξέγερση όσων «δεν έχουν να χάσουν τίποτα παρά μόνο τις αλυσίδες τους». Αυτοί, -οι κολασμένοι- ήταν ήδη στους δρόμους, ήταν στα μπλόκα των εθνικών οδών, ήταν οι λεγόμενοι «πικετέρος» και άπασες οι υπόλοιπες κοινωνικές τάξεις τους έβριζαν. Στις 19-20 Δεκέμβρη ενώθηκαν με τους καταραμένους όσοι έχασαν τις καταθέσεις τους στις τράπεζες και όσοι έχαναν τους μισθούς τους με τη γενική απαίτηση «κάτω όλοι» και «τα λεφτά μας πίσω» (μάλιστα τα ζητούσαν σε δολάρια και όχι σε υποτιμημένα πέσος).

Δυστυχώς, -λόγω των θυμάτων-, η νίκη της εξέγερσης ήρθε με σύγκρουση, με οδοφράγματα, οι εξεγερμένοι πέρασαν πάνω από τρεις σειρές κάγκελα, πέρασαν έφιππους και μη αστυνομικούς, μπήκαν στο προεδρικό μέγαρο, «κατέλυσαν το κράτος» και «αμαύρωσαν τις διαδηλώσεις». Φυσικά έσπασαν και πολλά τζάμια.

Μετά; Τι έγινε στην οικονομία και τι στην πολιτική; Στην οικονομία άλλοι έχασαν και άλλοι κέρδισαν. Έχασαν τις καταθέσεις τους πολλοί μικροκαταθέτες, συνταξιούχοι μιας καλύτερης εποχής. Ακόμα εκκρεμούν δεκάδες χιλιάδες δίκες κατά των τραπεζών από καταθέτες. Έγινε διάσημος τις μέρες εκείνες ο συνταξιούχος Norberto Roglich που κατάφερε να πάρει 22.000 δολάρια μιας προθεσμιακής του κατάθεσης. Χώθηκε στα γραφεία της τράπεζας και απείλησε να ρίξει χειροβομβίδα! Οι άλλοι τα έπαιρναν λίγα-λίγα ή καθόλου, και η πρώτη ισοτιμία του νομίσματος ήταν 1,4 πέσος προς ένα δολάριο, μια υποτίμηση 40%. (Σήμερα 1 δολάριο ισοδυναμεί με 4 πέσος).

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Δίνοντας προτεραιότητα στον άνθρωπο

Αναδημοσίευση από την "εποχή"

Δημοσιεύουμε αποσπάσματα από τη μελέτη των πανεπιστημιακών Δημήτρη Καπογιάννη και Τάκη Νικολόπουλου προκειμένου να ορίσουμε την κοινωνική/ αλληλέγγυα οικονομία και να αποσαφηνίσουμε τις βασικές αρχές που τη διέπουν. Η πολυσέλιδη μελέτη (την οποία θα βρείτε ολόκληρη στον ιστότοπο της “Εποχής”), που τιτλοφορείται “Εισαγωγικές επισημάνσεις για την εξέλιξη της κοινωνικής/ αλληλέγγυας οικονομίας και το εννοιολογικό και επιστημολογικό της πεδίο” καταλήγει: «Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα εγχείρημα που χρειάζεται πολύπλευρη προσέγγιση και πολύμορφες δράσεις αλλά και, ταυτόχρονα, πρόσφορο κλίμα για να προαχθεί ιδεολογικά – συμβολικά και πρακτικά. Οι απαιτήσεις αυτές για να ικανοποιηθούν είναι ανάγκη να συνδέονται με ριζικές μεταβολές των οικονομικών και πολιτικών συνθηκών αλλά και των θεσμών.  Ιδίως η πορεία των εναλλακτικών εγχειρημάτων  κοινωνικής /αλληλέγγυας οικονομίας  είναι  συναρτημένη αφενός –και πρωτίστως - με  την έκβαση της  «πάλης  του καιρού με την βιοτική ανάγκη» (ανεργία, κοινωνικός  αποκλεισμός ) και αφετέρου –παραπληρωματικά-με την εγκαθίδρυση ελεύθερου χρόνου (όσων έχουν εργασία) ως αναγκαίωv   αλλά μη επαρκών  όρων. Κοντολογίς η κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία βρίσκεται στη μέση ( του δρόμου) “του πολιτικά αδύνατου” έως ότου αυτό καταστεί “πολιτικά αναπόφευκτο”».

Αν ανατρέξει κανείς στα εγχειρίδια της οικονομίας, αυτά περιορίζουν την ανάλυση της οικονομίας σε δύο τύπους –τομείς (Ph. Frιmeaux, 2006, σ. 52): από τη μια η ιδιωτική εμπορευματική οικονομία, η οποία κυριαρχείται από τις επιχειρήσεις κεφαλαιοκρατικού τύπου που στοχεύουν στο κέρδος (ιδιωτικός πλούτος), και από την άλλη η δημόσια ή κρατική οικονομία όπου τα κράτη και οι τοπικές και περιφερειακές συλλογικότητες (δήμοι, περιφέρειες) αλλά και άλλα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου προσφέρουν αγαθά και υπηρεσίες, που δεν μπορεί να παράγει ή να προσφέρει η αγορά (δημόσιος πλούτος). Τα εγχειρίδια αυτά ξεχνούν (Monzon and Chaves, 2008) τις μη καπιταλιστικές επιχειρήσεις (στον εμπορευματικό ή επιχειρηματικό τομέα ή τομέα της αγοράς ) και τις διάφορες ιδιωτικές ενώσεις (στον μη εμπορευματικό ή τομέα της μη - αγοράς ) που συνιστούν το λεγόμενο τρίτο τομέα (ή σύστημα) της οικονομίας (κοινός πλούτος) (...)

Ο αυτοκαταστροφικός πόλεμος ενάντια στα βακτήρια και τους ιούς – Maximo Sandín

Ο Maximo Sandín είναι καθηγητής βιολογίας στο αυτόνομο πανεπιστήμιο της Μαδρίτης, σύμφωνα με τον οποίο η φύση είναι ένα ενιαίο και σύνθετο πλέγμα συστημάτων σε ισορροπία, κι όχι σε ανταγωνισμό, όπως δέχεται σαν δεδομένο η δαρβινιστικής προέλευσης θέση πως τα βακτήρια και οι ιοί είναι ανταγωνιστικοί οργανισμοί που δεν μπορεί παρά να προκαλούν ασθένειες. Αντίθετα, τα βλέπει ως αδιαχώριστο συστατικό των έμβιων διεργασιών, η πιθανή και μειοψηφική σε σχέση με τον συνολικό τους αριθμό παθογόνος δραστηριότητά τους, σχετίζεται περισσότερο με την μεταφορά γονιδίων ως αντίδραση σε εξωτερικές απειλές. Εγείρει επίσης το ερώτημα του κατά πόσο η τεχνητή εισαγωγή εξασθενημένων μικροβίων στο σώμα, ή μέρους αυτών -μέσω του εμβολιασμού- διαταράσσει τους φυσικούς μηχανισμούς ισορροπίας με το περιβάλλον.

Ο Sandín είναι σήμερα απ’ τους λίγους επιστήμονες που στέκονται κριτικά απέναντι στον δαρβινισμό (την επιστημονική θεωρία του πολέμου όλων εναντίον όλων, που ας σημειωθεί ότι αναπτύχθηκε στις αγγλοσαξονικές χώρες όπου κυριαρχούσε ήδη η καλβινιστική αντίληψη του ανθρώπου ως εκ φύσεως εγωιστικού όντος, που αυτός ο εγωισμός του δεν μπορεί παρά να καθοδηγηθεί κάπως προς το κοινό καλό, εγχείρημα που στην πολιτική οικονομία θα εκφράσει λίγο νωρίτερα ο Άνταμ Σμιθ).

Θεωρεί λοιπόν τον δαρβινισμό επιστημονική έκφραση του καπιταλισμού, της θεωρίας της “ελεύθερης αγοράς”. Αντίθετα με την πλειοψηφία των συναδέλφων του, δε θεωρεί τη φύση ως πεδίο ανταγωνισμού για την επιβίωση του ικανότερου, αλλά κάνει λόγο για ανάγκη επινοητικής συνεργασίας με τη φύση. Απορρίπτει την απλουστευτική οπτική των μικροβίων, των ιών, των βακτηρίων ως “αόρατων εχθρών”, αλλά αντίθετα περιγράφει τα μικρόβια ως δομικές μονάδες της ζωής, που είναι ικανά να οδηγήσουν στην αυτοκαταστροφή της, εάν συνεχίσουμε να τα καταπολεμάμε με κάθε κόστος. Οι τελευταίες ανακαλύψεις για τους ιικούς μηχανισμούς μεταφοράς γενετικού υλικού, καθώς και η ανακάλυψη ιικών γεν. αλληλουχιών σε ζωϊκό και φυτικό γονιδίωμα δείχνει με σαφήνεια πως οι ιοί έχουν παίξει και παίζουν έναν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη, ως πηγή γενετικής ποικιλομορφίας.

η συνέχεια εδώ, στην ιστοσελίδα: "πρακτορείο RIOTERS"