Σόρος: Φοροφυγάδες και ιδιοκτήτες εφημερίδων θέλουν δραχμή!

Δύο χρόνια πριν στο "μνημείο της Δραχμής"...

Αναδημοσίευση από το "ΧρήμαON LINE"

ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΡΩΜΑΝΟΥ

Τις «αρετές» της επιστροφής στη δραχμή δεν τολμά κανείς, εντός των συνόρων να εξυμνήσει ανοικτά, εκτός από μία εφημερίδα, που θεωρεί ως επιστροφή στη… γη της επαγγελίας, εάν γυρίσουμε στη δραχμή. Όμως στο εξωτερικοί τρανταχτά ονόματα της παγκόσμιας οικονομικής ζωής δηλώνουν ανοικτά ότι κάποια εγχώρια ισχυρά συμφέροντα επιθυμούν επιστροφή της ελληνικής οικονομίας στη δραχμή, αν και οι δηλώσεις τους αποκρύβονται από τα μεγάλα ελληνικά συγκροτήματα.

Oπως πρόσφατη δήλωση του κερδοσκόπου των αγορών, Τζορτζ Σόρος, στο Reuters: «Υπάρχουν ορισμένα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας που επιθυμούν επιστροφή στη δραχμή. Εκείνοι που συνήθως δεν πληρώνουν τους φόρους τους, έχουν κίνητρο να ενθαρρύνουν την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Και ορισμένοι εξ αυτών, μάλιστα οι περισσότεροι από τους ιδιοκτήτες εφημερίδων στην Ελλάδα, βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση».

Ο γνωστός τηλεσχολιαστής, Μαξ Κάιζερ, δριμύς επικριτής του χρηματιστηριακού καπιταλισμού των ανεξέλεγκτων αγορών, έχει από καιρό πει ότι με τη διάσωση της Ελλάδας το 2010 το «έξυπνο χρήμα» της Ελλάδας κέρδισε χρόνο για να προλάβει να «πετάξει» μακριά από τη χώρα, σε γνωστά ασφαλή καταφύγια του εξωτερικού, πριν από τη βέβαιη χρεοκοπία της χώρας και την εξόχως πιθανή έξοδο από την ευρωζώνη και επιστροφή σε εθνικό νόμισμα.

Με τη συμφωνία για το δάνειο των 110 δισ. ευρώ, το «έξυπνο χρήμα» κέρδισε όλο το χρόνο που χρειαζόταν, ώστε με την κάλυψη της ΕΚΤ, που χορηγεί τεράστια ποσά για να καλύπτει τις «τρύπες» στη ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών, να μεταφερθεί «αθόρυβα» εκτός Ελλάδας, σε ασφαλή καταφύγια. Και τώρα περιμένει επιστροφής τη δραχμή για να αγοράσει… Ελλάδα αντί πινακίου φακής.

Εκτός από τους ισχυρούς επιχειρηματίες που μπορεί να περιμένουν ότι η δραχμή θα τους ανοίξει δρόμους για μεγάλες επενδύσεις σε... τριτοκοσμικές τιμές, στην κυβέρνηση φοβούνται ότι υπάρχουν και επιχειρηματίες που οι εταιρείες τους έχουν τεράστια χρέη σε πιστωτές και προσβλέπουν σε επιστροφή σε μια απαξιωμένη δραχμή, για να πληρώσουν φθηνά, επαναπατρίζοντας κεφάλαια σε «σκληρά» νομίσματα από το εξωτερικό. Αυτές οι επιχειρηματικές δυνάμεις, συμπλέοντας οργανωμένα ή όχι, τείνουν να συγκροτήσουν ένα «κόμμα της δραχμής», που βλέπει στην κατάρρευση μεγάλες ευκαιρίες να ανοίγονται, όπως ακριβώς έχει συμβεί σε άλλες ιστορικές περιόδους, όπου οι χρυσές λίρες ή τα δολάρια του «έξυπνου χρήματος» έβρισκαν τεράστιες ευκαιρίες επένδυσης, χάρη στις «βουτιές» της δραχμής.

Αυτό που φοβούνται πολλοί στην αγορά, αλλά και στην κυβέρνηση, είναι ότι το ελληνικό «έξυπνο χρήμα» δεν θα επιστρέψει σε ικανές ποσότητες για να κινήσει την ανάπτυξη με επενδύσεις, πριν από μια χρεοκοπία, που θα επαναφέρει την Ελλάδα στο εθνικό νόμισμα.

Μόνο εάν η ελληνική οικονομία πείσει ότι μπορεί να σταθεί ισότιμα στην Ε.Ε. (αρκετά δύσκολο) θα επανέλθουν σταδιακά κάποια από αυτά τα κεφάλαια για επενδύσεις στην Ελλάδα.

Οι επισημάνσεις Παπαδήμου

Τα πολιτικά κόμματα, ακόμη και το ΚΚΕ, τουλάχιστον ανοικτά, δεν επιθυμούν επιστροφή στη δραχμή καθώς προβλέπουν περισσότερα δεινά για τους μικρομεσαίους, ενώ οι νοσταλγοί της δραχμής, ίσως θα πρέπει να δώσουν προσοχή στις δηλώσεις του νέου πρωθυπουργού, Λουκά Παπαδήμου, στη Βουλή: «Η έξοδος από το ευρώ και η υποτίμηση του νομίσματος οδηγεί στην αύξηση του πληθωρισμού, έχει επιπτώσεις στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, γίνεται δυσμενέστερη η εξόφληση του χρέους, τα ελληνικά περιουσιακά στοιχεία του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα θα αποκτηθούν σε ιδιαίτερα χαμηλές τιμές».

Στην οικονομία που «σβήνει» το χρέος πληθωρίζοντας το νόμισμά της, απαξιώνεται η αποταμίευση του Έλληνα πολίτη, ενώ δημιουργούνται υπεραξίες μόνον γι’ αυτούς που διατηρούν σε αφθονία χρυσάφι και «σκληρά» νομίσματα στο εξωτερικό.

Σε μια οικονομία, σαν την ελληνική, που υποφέρει από έλλειψη ανταγωνιστικότητας, αυτοί που προσφέρουν ως λύση τη… δραχμή, προσφέρουν «σκληρά ναρκωτικά» μια προσωρινή ψευδαίσθηση συγκριτικού πλεονεκτήματος που σε λίγες εβδομάδες εξανεμίζεται από τον πληθωρισμό, την ακρίβεια και τα υψηλά επιτόκια.