Πριν μερικές μέρες είχαμε αναδημοσιεύσει από την ιστοσελίδα "Gatouleas" ένα απόσπασμα από το κείμενο για την αριστερά με τον τίτλο μάλλον στραβά αρμενίζουμε… Σήμερα αναδημοσιεύουμε από την ίδια ιστοσελίδα ένα απόσπασμα από ένα επόμενο κείμενο, που επιχειρεί να δώσει μια ερμηνεία στο "στραβά αρμενίζουμε...", όπως εξάλλου διαφαίνεται και από τον τίτλο του: Ο γυαλός είναι πάντα στη θέση του… Όμως ο καπετάνιος στη φουρτούνα τα έκανε θάλασσα…
Tο μεγάλο δίδαγμα του χειμώνα 2006-2007, είναι πως η οργανωμένη συγκρότηση των μειοψηφικών απόψεων της αριστεράς μπορεί, ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΑ, να ανατρέψει αυτούς τους υπαρκτούς συσχετισμούς.
Δεν φαντασιώνομαι πως ΚΑΘΕ φορά θα νικάμε, αλλά είναι απόλυτα διαπιστωμένο πως καμία νίκη δεν έχει καταχτηθεί χωρίς να δοθεί μάχη για αυτή.
Δυστυχώς αυτές οι δυνάμεις που κέρδισαν το άρθρο 16, που ανέτρεψαν την πανίσχυρη πολιτική συμφωνία του 90% ΠΑΣΟΚ-ΝΔ για την ιδιωτικοποίηση των πανεπιστήμιων, ξέχασαν τη νικηφόρα συνταγή και προσπάθησαν να μιμηθούν τη σοσιαλδημοκρατική εκδοχή του «ώριμου φρούτου».
ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΑΝ ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΙ, ΑΛΛΑ Η ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥΣ
Όπως έδειξα στην προηγούμενη ενότητα δεν υπάρχει καμιά σοβαρή μετατόπιση του υπάρχοντος αρνητικού συσχετισμού της τελευταίας δεκαετίας και στα θέματα ασύλου και μετανάστευσης.
Μπορούμε όλοι να θυμηθούμε και να υποθέσουμε πως οι ίδιοι αρνητικοί δείχτες είναι και στα ζητήματα των ιδιωτικοποιήσεων των πανεπιστημίων, του δημόσιου χώρου, των επιχειρήσεων.
Η σημαντική στροφή αρχίζει και γίνεται ξεκάθαρη από το Δεκέμβρη και μετά. Πλέον η αριστερά δεν αντλεί δυνάμεις από τα «μειοψηφικά» 30άρια και 40άρια, αλλά βλέπει τα «βουνά» των 50 και 70%.
Δεν βλέπει τις γλάστρες που τρώνε τα ΜΑΤ στην κηδεία του Αλέξη, αλλά τις κραυγές των μεγαλομαγαζάτορων του εμπορικού κέντρου.
Δεν βλέπει ένα κράτος έντρομο από τις μαζικές επιθέσεις στα αστυνομικά τμήματα, αλλά τρώει μια βόμβα από ένα βλακέντιο ακροδεξιό στα Εξάρχεια και λουφάζει τρομαγμένη ανασύροντας θεωρίες περί «
στρατηγικής της έντασης».
Δεν βλέπει το πρωτοφανές κλίμα συμπάθειας απέναντι στην Κούνεβα που αναγκάζει ακόμα και στελέχη της ΝΔ να πάνε στο νοσοκομείο, αλλά φοβάται ανατροπή των συνδικαλιστικών συσχετισμών. Αναρωτιούνται: «Αν αναδείξω την Κούνεβα, πως θα δικαιολογήσω τη διάσπαση του συνδικαλιστικού κινήματος, τη δημιουργία ξεχωριστού σωματείου από την ΠΕΚΟΠ, ταυτίζοντας την με τα εργοδοτικά τσιράκια;» λέει το ΚΚΕ. «Αν κεντρικοποιήσω τη μάχη της Κούνεβα, πως θα συνεχίσω να τα κάνω πλακάκια με την ΠΑΣΚΕ σε κεντρικό συνδικαλιστικό επίπεδο» λέει ο ΣΥΝ.