Αποφασίστηκε να ζητηθεί από την Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ να αναλάβει υπό την αιγίδα της την λειτουργία του wiki, όπου συνδιαμορφώνεται ένα σχέδιο Κανονισμού Λειτουργίας για τον ΣΥΡΙΖΑ το οποίο ξεκίνησε από την πρωτοβουλία των συντρόφων της ΠΑΣΑς. Επίσης συμφωνήθηκε να μεταφερθεί ο διάλογος στις συνελεύσεις των οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στις διαδικτυακές πρωτοβουλίες συζήτησης-διαβούλευσης, όπως αυτές της ΠΑΣΑς. Ήδη μέλη των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχουν στις ανοικτές συνελεύσεις μελών του ΣΥΡΙΖΑ και συνδιαμορφώνουν θέσεις και απόψεις για το οργανωτικό του ΣΥΡΙΖΑ που ως γνωστόν θα αποτελέσει αντικείμενο της επόμενης συνδιάσκεψης. Όμως οι συνιστώσες δεν έχουν ακόμα καταθέσει τις προτάσεις και τους προβληματισμούς, γεγονός που περιορίζει τον διάλογο. Με αυτά τα δεδομένα, αποφασίστηκε να οργανωθεί μία ή δυο ακόμα συνελεύσεις στο αμφιθέατρο Γκίνη πριν από την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της Αθήνας. Η επόμενη συνέλευση θα γίνει σε 15 ημέρες στο ίδιο μέρος και εκτός από τα γενικότερα θέματα που θα συζητηθούν, θα ολοκληρωθεί και η συζήτηση για συγκεκριμένα ζητήματα του οργανωτικού που έμειναν ανοικτά στην χθεσινή συνέλευση.
Από τις τοποθετήσεις των συντρόφων σε αυτές τις συνελεύσεις, αλλά και από στοιχεία που αφορούν στην κατάσταση και στις συζητήσεις που γίνονται στις οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ έχουν αναδειχτεί μερικά σοβαρά ζητήματα που αφορούν τις ίδιες τις διαδικασίες της πανελλαδικής συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ.
Για να συγκληθεί ένα αντιπροσωπευτικό σώμα, όπως η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να αποφασιστεί από ποιους αποτελείται. Όμως, απ’ ότι γνωρίζουμε δεν υπάρχει μητρώο μελών του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε έχει ανακοινωθεί η συγκρότησή του. Επίσης μέλη του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν να θεωρηθούν μόνον τα μέλη των τοπικών και θεματικών οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ γιατί αρκετοί ανένταχτοι σύντροφοι δεν συμμετείχαν σε αυτές τις οργανώσεις, αφού δεν είχαν πολιτικά δικαιώματα και δεν ήταν διατεθειμένοι να παριστάνουν τα «δόκιμα» μέλη του ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης σε αυτές τις οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, στις οποίες προφανώς δεν είχε προσδιοριστεί η έννοια του μέλους, συμμετείχε ένας ασήμαντος αριθμός από τα μέλη των συνιστωσών. Ο κύριος όγκος των μελών των συνιστωσών και κυρίως του ΣΥΝ δεν ήταν και είναι μέλη οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ.
Το ποιο σημαντικό όμως πρόβλημα είναι η αποστασιοποίηση μιας μεγάλης μερίδας ανένταχτων συντρόφων που έχουν χάσει πλέον την εμπιστοσύνη τους στον ΣΥΡΙΖΑ από τον ηγεμονισμό του ΣΥΝ που εκδηλώθηκε με αδιαφανείς μεθοδεύσεις που οδήγησαν στην απομάκρυνση του Α. Αλαβάνου και στην επιβολή του ΣΥΡΙΖΑ υπό το καθεστώς οργανωτικού και πολιτικού ελέγχου από τον ΣΥΝασπισμό. Στο σύνολο σχεδόν των οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζεται το φαινόμενο της αποστασιοποίησης και της παραίτησης των ανένταχτων συντρόφων, οι οποίοι έχουν χάσει την πίστη τους στο ενωτικό εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτό έχει συμβάλει και η στάση αρκετών συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες αποδέχτηκαν τους χειρισμούς και τις μεθοδεύσεις του ΣΥΝασπισμού χωρίς να ορθώσουν αντιστάσεις, κινούμενες από ιδιοτελείς μικροπολιτικές σκοπιμότητες.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση η Κουμουνδούρου έχει θέσει ως πρώτη προτεραιότητα εκμετάλλευση του εκλογικού αποτελέσματος για την οικοδόμηση της κομματικής ενότητας σε νέα βάση. Ο πρωτεργάτης αυτής της προσπάθειας είναι ο Γ. Δραγασάκης ο οποίος θα διευθύνει πλέον το νέο κέντρο παραγωγής πολιτικής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που συγκροτήθηκε ήδη με τον περισπούδαστο τίτλο «Κέντρο Μελετών και Σχεδιασμού». Η τεχνοκρατική αντίληψη για την παραγωγή της πολιτικής δεν περιορίζεται μόνον στην σύσταση αυτού του κέντρου, αλλά και σε αντίστοιχες αναδιαρθρώσεις που προβλέπονται να γίνουν σε επιμέρους τομείς που αφορούν στις εργασιακές σχέσεις και το περιβάλλον. Είναι προφανώς μια «συστημική ανασυγκρότηση» του ΣΥΝασπισμού για να επιτελέσει τον κοινοβουλευτικό ρόλο της αξιόπιστης αριστερής αντιπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ.
Όμως, θα επαναλάβουμε γι μια ακόμα φορά πως με το εργατικό κίνημα στο περιθώριο, οι διαχειριστικές προτάσεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, όσο “αριστερές” και αν είναι, δεν μπορούν να γίνουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης. Δεν υπάρχει το “υποκείμενο” που θα μπορούσε να τις διαπραγματευτεί. Η ανυπαρξία μαζικού κινήματος δεν μπορεί να υποκατασταθεί από οποιαδήποτε κοινοβουλευτική αντιπολίτευση που ασκείται με βάση “αριστερά” προγράμματα και “φιλολαϊκές” προτάσεις διεξόδου από την κρίση...
Ένα σημαντικό ζήτημα που θίχτηκε από πολλούς ομιλητές στις δύο ανοικτές συνελεύσεις μελών του ΣΥΡΙΖΑ που οργανώθηκαν από την ΠΑΣΑ, ήταν το ζήτημα των οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ. Το γεγονός αυτό αποτέλεσε την αφορμή για ένα σημαντικό κείμενο που συντάχτηκε από μερικούς συντρόφους και δημοσιεύεται με τον τίτλο : Οικονομικά του ΣΥΡΙΖΑ, η διαφάνεια και ένα case study για το ΣΥΡΙΖΑ των μελών, στο οποίο εκτός των άλλων παρουσιάζονται στοιχεία της κατανομής της κρατικής χρηματοδότησης όπως και προτάσεις για την αξιοποίση αυτής της χρηματοδότησης
Παρουσιάζουμε μερικές από τις τοποθετήσεις που προκάλεσαν συζητήσεις(όλες θα αναρτηθούν στην ιστοσελίδα της ΠΑΣΑ)
Ελένη Πορτάλιου:
Πολύδωρος Τακόπουλος:
Κώστας Παπουλής:
Οικονομικός απολογισμός της εκδήλωσης: Τα έξοδα της 2ης συνάντησης ήταν μηδενικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήαν μετα απο 30 χροννια δεκαετια του "70 δεν εχει γινει κατανοητο ,οπως φανηκε ,απο τις τοποθετησεις της βηχου κ.α τι κακο εκανε στο κινημα ο δημοκρατικος συγκεντρωτισμος και τι τερατα εβγαλε,για να απαιτουμε η μειοψηφια της Κ.Ο να υπακουει στην πλειοψηφια τοτε συγνωμη αλλα ειμαστε σε αλλο πουλμαν.Μου αρεσει δε που για τους παρακατω Τ.Ε η Ν.Ε ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ αυτο,εκει γενικα θα τα...βρουμε.Αδελφια αν 60 χροννια μετα τον Γκραμσι αναρωτιομαστε για τα αυτονοητα τοτε δεν ειναι στραβος ο γιαλος, εμεις στραβα αρμενιζουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑδερφέ, μπορεί όντως να είμαστε σε άλλο πούλμαν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά αν δεν θέλουμε έναν ΣΥΡΙΖΑ-πολιτική οργάνωση που να είναι απλώς λέσχη συζητήσεων (στυλ ΣΥΝ), είναι απαραίτητη η ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΞΩ αποδοχή και υποστήριξη των ΌΠΟΙΩΝ αποφάσεων λαμβάνει η ΌΠΟΙΑ πλειοψηφία, απο ΟΛΟΥΣ όσους μετέχουν σε αιρετά όργανα. Χωρίς αυτό να σημαίνει οτι δεν δικαιούται καθένας να συνεχίσει να υπερσπίζεται και να προωθεί την άποψή του, ακόμα και όταν αυτή δεν πλειοψηφεί.
π.χ. δικαιούται ο Μπίρμπας και ο κάθε Μπίρμπας να έκφράζει εντός του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ τις απόψεις του ("το βράδυ της Κυριακής των εκλογών, θα ήταν ευχής έργο για την Αριστερά ο ΣΥΡΙΖΑ να έχει διαλυθεί"), αλλά εφόσον ΚΑΙ στον ΣΥΝ ΚΑΙ στον ΣΥΡΙΖΑ αυτές είναι μειοψηφικές, δεν μπορεί να τις διατυπώνει δημοσίως, εκτός... εκτός και δεν θέλει να συμμετέχει πλέον στον ΣΥΡΙΖΑ ή/και στον ΣΥΝ, οπότε ώρα καλή στη πρύμη του... Αυτή θα ήταν η μόνη έντιμη στάση!
Φυσικά δεν μπορούμε να απαιτήσουμε την ανωτέρω πειθαρχία από το απλό μέλος, το οποίο δεν είναι επίσημος εκφραστής της άποψης του ΣΥΡΙΖΑ και επομένως η όποια άποψη εκφράζει δημοσίως, έχει περιορισμένη βαρύτητα.
Στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να είναι αποδεκτό να εκφράζεται η οποιαδήποτε άποψη θελήσει κάποιος (μέλος ή συλλογικότητα), χωρίς αυτή να ενοχοποιείται.