Που πας ρε Καραμήτρο;

(Αναμνήσεις από το ένα παρελθόν δεκαετιών που συνεχίζει να λαθροβιώνει ως παρόν)

Τούτη η χρονιά έχει αρκετές αντιστοιχίες με το 2012. Τότε ήταν μια χρονιά με διπλές εκλογικές αναμετρήσεις, στις οποίες κρίθηκε η κατάρρευση του δικομματισμού ΝΔ - ΠΑΣΟΚ από την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η δεκαετία που πέρασε χαρακτηρίζεται από τον κυβερνητικό διπολισμό ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και την ΝΔ αλλά και ένα ανολοκλήρωτο “συμβάν” που κατέγραψε την μεγαλύτερη ταξική πόλωση στην ελληνική κοινωνία από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα: το δημοψήφισμα του ΟΧΙ και την ανατροπή του. Για να δούμε, οι προσεχείς εκλογές θα ενισχύσουν ή θα ανατρέψουν όπως και τότε, αυτόν τον νέο δικομματισμό που επιχειρείται να εμπεδωθεί στην χώρα μας

Ας κάνουμε μια διαφορετική αναδρομή σε εκείνη την εποχή, προβάλλοντας κάποια ιδιαίτερα ζητήματα μέσω μιας ελλειπτικής προσέγγισης που απαιτεί και την δική σας συμμετοχή:

Συνέντευξη Γιάνη Βαρουφάκη στο Documento και τη δημοσιογράφο Παναγιώτα Μπίτσικα για το ταξίδι στην Κούβα, το Νέο Κίνημα Αδεσμεύτων, την εξελισσόμενη θεσμική εκτροπή, τις εκλογές και τις προοπτικές συνεργασίας.

Να βάλουμε φρένο στην κατρακύλα προς ένα νέο Ψυχρό Πόλεμο.

.

____________________________________
Διαβάστε τη συνέντευξη

Ήσασταν στην Κούβα τις μέρες που η ελληνική βουλή συζητούσε την πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ κατά της κυβέρνησης της ΝΔ. Είχε κάποιον συμβολισμό η επιλογή σας, όταν στείλατε βιντεοσκοπημένο σχόλιό σας για τις υποκλοπές από εκεί, να βρίσκεστε στους δρόμους της Αβάνας αντί σε μια αίθουσα;

Ενστικτωδώς επέλεξα να γυρίσουμε το βίντεο-τοποθέτησή μου youtu.be/pLytiXKSqSE στους δρόμους της Παλιάς Αβάνας, χωρίς να σκεφτώ καν την εναλλακτική μιας αίθουσας. Είχε ενδιαφέρον όμως η αντίδραση ακροκεντρώων, αντικομμουνιστών, μενουμευρωπαίων και γενικά αντιδραστικών στο βίντεο αυτό: το είδαν ως ευκαιρία να ζητωκραυγάσουν για την «πλούσια» Ελλάδα σε αντιδιαστολή με την τριτοκοσμική Κούβα, την «δυστοπία» στην οποία το ΜέΡΑ25 και γενικότερα η Αριστερά θέλει να μετατρέψει την Ελλάδα. Στον αντικομουνιστικό παροξυσμό τους τους διέφυγαν κάποια βασικά πράγματα – π.χ., ότι τα παιδιά που έπαιζαν πίσω μου στην φτωχική αλλά πανέμορφη συνοικία ήταν πιο ανέμελα από τα δικά μας και, επί της ουσίας, λιγότερο φτωχά (με εξασφαλισμένη στέγη, συστήματα υγείας και παιδείας που ούτε στον ύπνο τους δεν έχει η πλειοψηφία των νέων μας).

Πώς βλέπει σήμερα το ΜέΡΑ25 μια πρώην “συνιστώσα” του ΣΥΡΙΖΑ;

Ένας σχολιασμός σε κείμενο κριτικής του ΜέΡΑ25 που δημοσιεύθηκε στο thepressproject.gr, εδώ:

«Και όσο τα αστέρια θα μου δείχνουν το δρόμο που πήρα, θα σιγοτραγουδάω όλα αυτά που με δίδαξε η πείρα»

του Γιώργου Καλαντζόπουλου

Το πρώτο ερώτημα που θέτει το κείμενο είναι “Αρκεί να φύγει η κυβέρνηση Μητσοτάκη;”

Η απάντηση είναι OXI. Είναι προφανής και δεν χρειάζεται ερμηνείες και εξηγήσεις...

Όμως στις εκλογές που έρχονται αυτό το ζήτημα θα κριθεί. Ανεξάρτητα από τους λόγους που ο καθένας διαλέγει το τι θα κάνει στις εκλογές, από την κοινοβουλευτική εκλογική διαδικασία δεν κρίνεται ούτε η ανάπτυξη του μαζικού κινήματος, ούτε το ζήτημα του σοσιαλισμού και άλλα ωραία παρόμοια. Αυτό που διαμορφώνεται με τις εκλογές είναι η σύσταση της νέας βουλής: ποιά κόμματα και ποιοί βουλευτές τους θα συμμετέχουν σε αυτή. Από την σύσταση της βουλής θα κριθεί ποιά θα είναι η επόμενη κυβέρνηση.

Στην πραγματικότητα η απάντηση ΟΧΙ στο ερώτημα αν αρκεί να φύγει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, θέτει άλλα ζητήματα ως κύρια, τα οποία δεν αφορούν στις εκλογές, είναι δηλωτικό της ανάγκης για την ανατροπή ενός ευρύτερου κοινωνικού συσχετισμού: πρόκειται για ένα ζήτημα που κρίνεται πρώτιστα εκτός κοινοβουλίου, στον χώρο του κοινωνικού ανταγωνισμού και όχι στις κοκορομαχίες μέσα στην βουλή.

Το δεύτερο ερώτημα που θέτει το κείμενο είναι: “Να συμμαχήσουμε για να υπάρχει κοινοβουλευτική αντιπολίτευση;”

Όταν μπροστά στις εκλογές μιλάς για “συμμαχία” προφανώς υπονοείται ότι αναφέρεσαι σε “εκλογική συνεργασία”. Και σε αυτό το ερώτημα η απάντηση είναι ΟΧΙ.

Προεκλογικές επαφές μεταξύ ΜέΡΑ25, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΛΑ.Ε

του Γιώργου Καλαντζόπουλου

Αυτές τις μέρες γίνεται 5η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για να επαναπροσδιορίσει τους στόχους της μπροστά στις εκλογές που έρχονται. Τους εύχομαι να πάνε καλά οι εργασίες της συνδιάσκεψης και να συνεχίσουν από τα μετερίζια που έχουν επιλέξει να είναι μαχητικοί και να παραμείνουν στην πρώτη γραμμή των αγώνων.

- Εκείνο που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί κάποιοι συριζέοι ανησυχούν για την πορεία που θα χαράξουν οι σύντροφοι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στα ζητήματα των εκλογικών συνεργασιών. Παραξενεύτηκα όταν διάβασα το άρθρο της Νόρα Ράλη στην εφσυν: 

«Προεκλογικές επαφές μεταξύ ΜέΡΑ25, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΛΑ.Ε.».

Η κυρία Νόρα, είναι γνωστή για το μίσος της απέναντι στο ΜέΡΑ25. Και αυτό την τυφλώνει να έχει καθαρή σκέψη και μπερδεύει άσχετα μεταξύ τους πράγματα στο κείμενό της. Ξεκινάει από την πρόταση του ΜέΡΑ25 ότι για να υπάρξει οποιαδήποτε “κυβερνητική συνεργασία” μετά τις εκλογές θα πρέπει πριν από τις εκλογές να υπάρχει μια “προγραμματική συμφωνία” και κάνει το άλμα με εκφράσεις όπως: «Όλα φαίνεται πως θα κριθούν από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ»

Και να καταλήξει στο κείμενό της με την φράση:

«Ωστόσο, όπως όλα δείχνουν, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι αυτή που θα καθορίσει τις εξελίξεις, για τις οποίες βέβαια δεν υπάρχει πολύς χρόνος, αλλά είναι βέβαιο πως θα υπάρξουν – αρκεί να δούμε προς ποια κατεύθυνση.»

Ας δούμε την τρικυμία στο κρανίο της Νόρας. Γράφει:

“Αρχικά την κίνηση έκανε το ΜέΡΑ25. Ηδη, εδώ και περισσότερο από ένα χρόνο, ο γραμματέας του κόμματος Γ. Βαρουφάκης έχει κάνει κάλεσμα πάνω στα 7+1 σημεία που έχει θέσει το ΜέΡΑ25 «ως βάση παλλαϊκής συστράτευσης» όπως την ονομάζει. Ο ίδιος το έλεγε σε κάθε τόνο πως δεν πρόκειται το κόμμα του να συνεργαστεί μετεκλογικά με κανέναν και πως η όποια συνεργασία θα πρέπει να γίνει πριν. Βέβαια, με την κοινοβουλευτική του ομάδα να έχει συρρικνωθεί σημαντικά (έξι βουλευτές έχει πλέον, του κ. Βαρουφάκη συμπεριλαμβανομένου) έπειτα από συνεχείς αποχωρήσεις, και με τις δημοσκοπήσεις να μην είναι υπέρ του, είναι κάπως προφανές το γιατί ήθελε τόσο το κόμμα μια προεκλογική συνεργασία.”

ο Αλέξης, ο Κυριάκος και οι “φίλοι” μας οι Αμερικανοί...

Είναι φανερό εδώ και καιρό ότι οι “φίλοι” μας οι Αμερικάνοι, εμπιστεύονται περισσότερο τον Αλέξη Τσίπρα απ’ ότι τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Πρόκειται περί αμοιβαίας “εμπιστοσύνης” που έχει σφυρηλατηθεί στην πράξη. Μην ξεχνάμε πως ο Αλέξης στην απόφαση να προχωρήσει στη “συμφωνία” και να ανατρέψει το δημοψήφισμα του ΟΧΙ μέτρησε κυρίως το τηλεφώνημα του προέδρου Ομπάμα, που τον προειδοποίησε για την πρόθεση του Σόιμπλε να προκαλέσει Grexit, και του υποσχέθηκε ότι θα βοηθήσει να μη συμβεί αυτό. (αναλυτικά εδώ: Δυο σημαντικές “αποκαλύψεις” για το καυτό καλοκαίρι του ‘15 από την “εφημερίδα των συντακτών”… )


Επίσης, ο Αλέξης Τσίπρας τήρησε με ευλάβεια το καθεστώς “επιτήρησης” που επιβλήθηκε στην χώρα μας με το ΠΔ 47 (ΦΕΚ 64/10-3-2005) με το οποίο προσδιορίστηκε το “τι είναι νόμιμο”, κυρίως με το αν συνάδει με την τεχνολογία των Αμερικανών στο ζήτημα των ηλεκτρονικών παρακολουθήσεων. Πρόκειται για ένα “εκσυχρονισμό” που στοίχησε την ζωή του Κώστα Τσαλικίδη εκείνη την εποχή. Γιαυτό εξάλλου “έθαψε” πολιτικά την δικαστική απόφαση που βγήκε αργότερα και χαρακτήριζε “δολοφονία” τον θάνατο του. Όμως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραβίασε αυτό καθεστώς με την χρήση του predator, παρ’ όλες τις προειδοποιήσεις που είχαν απευθύνει προς αυτόν οι φίλοι μας οι Αμερικανοί… ( αναλυτικά εδώ: Σωστά η ΕΥΠ αρνήθηκε την χρήση του predator…

Ο Enzo Traverso μιλά για τον μεταφασισμό στην Ιταλία

Αναδημοσίευση από aftoleksi.gr 

Η Τζόρτζια Μελόνι, ηγέτης του ακροδεξιού κόμματος της Ιταλίας Fratelli d’Italia, πέρασε χρόνια στο πολιτικό περιθώριο της χώρας προτού εκλεγεί πρωθυπουργός το περασμένο φθινόπωρο. Στην παρούσα συνέντευξη, ο Enzo Traverso ρίχνει φως στη σημασία της ανόδου της και στο τι σημαίνει ο φασισμός στμού που αναδείχθηκε πρώτος στον δεξιό συνασπισμό της Ιταλίας. Μέχρι πριν από τέσσερα χρόνια, το Fratelli d’Italia [Αδέλφια της Ιταλίας], το κόμμα του οποίου ηγείται η Τζόρτζια Μελόνι, ήταν περιθωριακό και προσέλκυε μόνο όσους νοσταλγούσαν τον φασισμό. Ο Ιταλός ιστορικός Enzo Traverso μελετά εδώ και δεκαετίες τον ολοκληρωτισμό, τον ναζισμό και τον αντισημιτισμό. Το τελευταίο του βιβλίο, Revolution, An Intellectual History, εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο Verso το 2021.

- Ποια ήταν η πρώτη σας αντίδραση όταν ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα των εκλογών;

Το να είμαι αδιάφορος θα ήταν ανεύθυνο, είμαι πολύ ανήσυχος για το τι συμβαίνει στη χώρα μου. Αλλά δεν μπορώ να πω ότι είμαι και τραυματισμένος. Όπως οι περισσότεροι Ιταλοί, το περίμενα. Αυτό το αποτέλεσμα αναμενόταν εδώ και μήνες, είναι η λογική κατάληξη μιας διαδικασίας της οποίας οι απαρχές πάνε πολύ πίσω.

- Πόσο καιρό πριν, θα λέγατε;

Πάνω από είκοσι χρόνια. Όταν ο Μπερλουσκόνι ήρθε στην εξουσία το 1994, η δεξιά κυβέρνηση συνασπισμού που συγκρότησε περιλάμβανε ήδη τους κληρονόμους του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος, ενός κόμματος που μέχρι τότε ήταν νεοφασιστικό και στη συνέχεια έγινε «μεταφασιστικό». Έτσι, αυτό το αποτέλεσμα δεν ήρθε από το πουθενά. Συμβολικά, βέβαια, η καμπή είναι σημαντική και ιστορική. Για πρώτη φορά στην ιστορία της δημοκρατικής Ιταλίας, θα έχουμε έναν επικεφαλής κυβέρνησης που διεκδικεί την κληρονομιά του φασισμού, που αναγνωρίζει με υπερηφάνεια ότι ανήκει σε αυτή την παράδοση και όχι σε ένα από τα πολιτικά ρεύματα που δημιούργησαν τη Δημοκρατία και το δημοκρατικό σύνταγμα στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Μερικές σκέψεις με αφορμή το βιβλίο του Δημήτρη Στρατούλη «8 ΜΗΝΕΣ ΠΟΥ ΣΥΝΤΑΡΑΞΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ»

“Τα ξημερώματα της 25ης προς 26/1/2015 και μέχρι τις 4 το πρωί έγιναν εντατικές διαβουλεύσεις του Αλ. Τσίπρα με ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για το σχηματισμό κυβέρνησης. Στα πλαίσιά τους, ενημέρωσε και την ηγεσία της Αριστερής Πλατφόρμας ότι μπορεί να σχηματιστεί άμεσα κυβέρνηση, γιατί οι ΑΝΕΛ θα συμμετείχαν σε αυτή, οπότε θα υπήρχε άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία 162 βουλευτών. Στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας του επισήμαναν ότι οι ΑΝΕΛ ‒παρά την αντιμνημονιακή ρητορική τους‒ ήταν ένα δεξιό συντηρητικό κόμμα και ότι γι’ αυτό θα ήταν τροχοπέδη στην προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να προωθήσει το πρόγραμμα του, που προϋπέθετε μεγάλες ρήξεις με το εγχώριο και διεθνές κατεστημένο. Η απάντηση του Αλ. Τσίπρα ήταν ότι ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ Πάνος Καμμένος είχε δεσμευτεί ότι δε θα εμπόδιζε την προώθηση του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ και ότι κυρίως τον ενδιέφερε να αναλάβει το Υπουργείο Άμυνας.

Ο εκβιασμός του DiEM25 από την ΕΚΤ μας αφορά όλους

Αναδημοσίευση από "Μέρα25"

Η ΕΚΤ ζητά από μας €20.000 επειδή απαιτήσαμε ενημέρωση που θα έπρεπε να είναι προσβάσιμη στον καθένα. Βοήθησέ μας να αντισταθούμε σε αυτή την απόπειρα εκφοβισμού – και να δημοσιοποιηθούν τα #TheGreekFiles, τα οποία θέλουν πάση θυσία να κρύψουν

Το καλοκαίρι του 2015 η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) έκλεισε τις ελληνικές τράπεζες στην προσπάθειά της να εκβιάσει την υποταγή της κυβέρνησής μας. Αυτό το μέτρο ήταν τόσο αυταρχικό και πρωτόγνωρο, που η ΕΚΤ ανέθεσε μυστικά – και με χρήματα των φορολογουμένων – σε ένα δικηγορικό γραφείο των Βρυξελλών να γνωμοδοτήσει αν είχε δικαίωμα να το κάνει.

Δυστυχώς για αυτούς, ένας πληροφοριοδότης εντός του οργανισμού μάς ενημέρωσε.

Το 2017 ο Γραμματέας του ΜέΡΑ25 και συνιδρυτής του DiEM25 Γιάνης Βαρουφάκης υπέβαλε αίτημα εξ ονόματος του DiEM25, στο πλαίσιο της ελεύθερης πρόσβασης στην πληροφόρηση, να δει το περιεχόμενο αυτής της νομικής γνωμοδότησης, μαζί με τον τότε Ευρωβουλευτή Fabio de Masi. Σε τελική ανάλυση, αν σύμφωνα με τη γνωμοδότηση η ΕΚΤ είχε κλείσει τις ελληνικές τράπεζες νομίμως, γιατί να μην την κοινοποιήσει; Αν πάλι τις είχε κλείσει παρανόμως, τότε γιατί τις έκλεισε;

Βαγγέλης Μαρινάκης vs Αλέξης Τσίπρας

(κλικ για μεγένθυση)

Την 6η Ιανουαρίου διεξήχθη φιλικός αγώνας μεταξύ του Αλέξη Τρίπρα και του Βαγγέλη Μαρινάκη στον Πειραιά για το ποίος έχει την καλύτερη ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ, υπό την επίβλεψη της ορθοδόξου ημών εκκλησίας. Νικητής ανεδείχθη ο Μαρινάκης, του οποίου η ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ ήταν διπλάσια από το αδύναμο πιστουνάκι του Αλέξη που τα είχε χαμένα και τρομαγμένο στραβοπετούσε στον αέρα. 

Ο Αλέξης έσφιξε το χέρι του νικητή, τον συνεχάρη και δικαιολογήθηκε ότι δεν είχε αρκετό χρόνο να προετοιμαστεί μετά την επιστροφή του από το κουραστικό ταξίδι του την Βραζιλία. Η χορωδία των 53 που ανέμενε το αποτέλεσμα τραγούδησε χαμηλόφωνα από τις κερκίδες τον δικό της εξάψαλμο.

Υστερόγραφο:  Την παρακάτω φωτογραφία του Αλέξη στην ΑΥΓΗ με το περιστέρι, την έφαγε αυτό το ρακούν!... https://www.avgi.gr/politiki/435420_perissotero-fos-giati-ta-teleytaia-hronia-perpatame-sto-skotadi

Οι θαυματουργές ...γόβες της Πόπης Τσαπανίδου

Η Πόπη Τσαπανίδου κυκλοφορεί πάντα με γόβες #Mourtzi, και επιλέγει χρώμα για μια εντυπωσιακή χειμερινή εμφάνιση!

 

Φέτος για χειμερινή εμφάνιση, διάλεξε χρώμα ...ΣΥΡΙΖΑ. 

 - Πως αντιμετωπίζουν αυτή την επιλογή οι συριζέοι;

 Δεν διάλεξαν να μπουν στις γόβες της Πόπης. Όμως, δεν έχουν άλλη επιλογή, τους τις φόρεσε ο Αλέξης Τσίπρας. Ούτε μέτρησε καν αν τους στενεύουν ή τους πέφτουν μεγάλες. Με αυτές τις γόβες θα πορευτούν, κουνιστοί και λιγιστοί ή με την γροθιά ψιλά, δική τους αποκλειστικά αυτή η επιλογή... 

Προσπαθούν λοιπόν  να μας πείσουν - αλλα και να το πιστεύψουν οι ίδιοι - πως οι γόβες της Πόπης είναι  θαυματουργές, σαν τις παντόφλες του Αγιου Γεράσιμου: 

 «Τώρα που τα έχεις κάπως μαζεμένα μπροστά σου, δεν σου ζητάω να πέσεις στα γόνατα και να φιλήσεις τις γόβες της Πόπης Τσαπανίδου, που εγώ θα το έκανα άνετα... 

 Σου ζητάω να νιώσεις τι συμβαίνει γύρω σου και να κάνεις τα πάντα για να πέσει η Καμόρα. Αλλά και αν δεν κάνεις τα πάντα για να πέσει η Καμόρα, τουλάχιστον μπες στις γόβες της Πόπης και της κάθε Πόπης. 

 Θα νικήσουμε.»

 από εδώ: 

  Μην μπαίνεις στον κόπο να ψάχνεις παλαιές δηλώσεις της Πόπης Τσαπανίδου, θα στα θυμίσω εγώ... 

 Από το “να κάνεις τα πάντα” μέχρι “να μπεις στις γόβες της Πόπης” για να φύγει η Καμόρα, υπάρχουν άπειρες ενδιάμεσες εκδοχές. Επομένως δεν υπάρχει κανένα πραγματικό δίλημμα για να διαλέξεις ή το ένα ή το άλλο. Επίσης, σίγουρο είναι ότι καμία Καμόρα δεν θα πέσει, άμα μπεις στις γόβες της Πόπης. Άλλα πράγματα βέβαια, μπορεί να συμβούν, μέχρι να άλλάξει η σεζόν. Είναι και ψιλοτάκουνες, και αν δεν τις έχεις συνηθήσει το σραβοτάπημα δεν θα αργήσει ν' ρθει...