Μερικές σκέψεις για το 1ο συνέδριο του ΜεΡΑ25

Αναδημοσίευση από το "in.gr"

Του Δημήτρη Ν. Μανιάτη

Ο Γιάνης Βαρουφάκης είχε την ευκαιρία στις δύο ομιλίες του, εναρκτήρια και κλείσιμο, να κάνει σαφές πού το πάει, τι θέλει, τι φαντάζεται στο σημερινό ακόμη πανδημικό και ρευστό πολιτικό τοπίο.

Ομολογουμένως δεν είναι και τόσο συνηθισμένο να προβάλλεται από οθόνη η εικόνα του Κεν Λόουτς, με φόντο το industrial περιβάλλον των Λιπασμάτων της Δραπετσώνας, απόγευμα Παρασκευής να απευθύνεται στο ελληνικό κοινό.

Αν ο βρετανός σκηνοθέτης, αναζητά και θέτει πάντα στο κέντρο των φιλμ του την εργατική τάξη, αυτή επίσης είναι το σημερινό χαμένο δισκοπότηρο για την ελληνική Αριστερά αλλά και το αντικείμενο των αναλύσεών της (ποια είναι, αν άλλαξε, αν υπάρχει κτλ.).

Η εικόνα του Λόουτς όμως όπως κι άλλων, καταγράφεται στις επιτυχίες του τριημέρου ενός κόμματος που θέλει να συνδεθεί με τον κόσμο της εργασίας. Το ΜεΡΑ25.

Ποιο σώμα ταιριάζει στην Αριστερά;

Το παρακάτω κείμενο είναι ένα μεγάλο απόσπασμα από το άρθρο του Αντώνη Λιάκου και της Μυρσίνη Ζορμπά που δημοσιεύεται στην «εφημερίδα των συντακτών». Το άρθρο, με αφορμή την νέα ταυτότητα που επιχειρεί να διαμορφώσει ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ με την διεύρυνσή του προς το «κέντρο», επιχειρεί απαντήσει σε ένα ερώτημα, το οποίο έχει γενικότερο ενδιαφέρον πέρα από τα «εσωκομματικά» του ΣΥΡΙΖΑ: «Ταυτίζεται η Αριστερά με το κόμμα της; Σύμφωνα και με τη σοσιαλδημοκρατική και με τη λενινιστική ταυτίζεται. Μπορούμε όμως να το ισχυριστούμε αυτό σήμερα; Η απάντησή μας είναι όχι και αυτό ακριβώς θέλουμε να υποστηρίξουμε».Το άρθρο, παρ’ ότι επικεντρώνεται στην αντίληψη για το «κόμμα» όπως αυτή ιστορικά διαμορφώθηκε στην Δύση και απουσιάζει η διαφορετικότητα της κινέζικης εμπειρίας - της εποχής του Μάο αλλά και της σημερινής όπου το ΚΚΚ είναι ο μεγαλύτερος πολιτικός οργανισμός στον κόσμο -  θέτει αρκετά στοιχεία για προβληματισμό, όχι μόνον για την μορφή της οργάνωσης και την παραγωγή της πολιτικής αλλά και για την εκτίμηση της πολιτικής συγκυρίας.

Το κομματικό ασυνείδητο

Υπάρχει μια ολόκληρη βιβλιοθήκη με έργα που αφορούν το πολιτικό κόμμα. Ολοι οι θεωρητικοί έγραψαν γι’ αυτό. Πριν όμως βυθιστούμε στις σελίδες τους και αρχίσουμε να εκσφενδονίζουμε τσιτάτα εναντίον αλλήλων, ας σκεφτούμε πού εδράζεται όλη αυτή η περί κόμματος φιλολογία και αν έχει κάποια παραγωγική συνάφεια με την δική μας εποχή. Τα κόμματα της Αριστεράς δημιουργήθηκαν σε μια εποχή που η πλειοψηφία ήταν αναλφάβητη, ολιγογράμματη, όπου η πληροφόρηση και η επικοινωνία ήταν περιορισμένη σε κάποιες κοινωνικές ελίτ.

Γεννήθηκαν προκειμένου να ανοίξουν στην κοινωνική πλειοψηφία και στις υποδεέστερες τάξεις το πεδίο της πολιτικής, να τις πληροφορήσουν, να τις οργανώσουν ιδεολογικά και πρακτικά, να μετατρέψουν την καθημερινή τους ματαίωση και δυσαρέσκεια σε πολιτική προσδοκιών και αγωνιστικότητα. Τον ρόλο αυτό ερχόταν να τον εκπληρώσει το πολιτικό κόμμα, που βασιζόταν σε μια συγκεντρωτική και ιεραρχική «καθοδήγηση» και διάχυση της γνώσης, της πληροφόρησης με βάση τη στράτευση των μελών τους.

Γ. Βαρουφάκης στο κλείσιμο του Συνεδρίου του ΜέΡΑ25 (video)

Η 1η μέρα από το1o Διαβουλευτικό Συνέδριο του ΜέΡΑ25 (video)

– Χαιρετισμός Δημάρχου Κερατσινίου - Δραπετσώνας

– Χαιρετισμοί συνοδοιπόρων της Progressive International και του DiEM25

– Χαιρετισμοί εκπροσώπων Κοινοβουλευτικών Κομμάτων 

– Κεντρική Πολιτική Ομιλία Γραμματέα ΜέΡΑ25

Ο Άνθρωπος: Το πιο θανάσιμο είδος στα χρονικά της βιολογίας

( Ένα σχόλιο με αφορμή την «Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος»)

Η ανακάλυψη της φωτιάς, μαζί με την εξάπλωση του χόμο σάπιενς, προκάλεσε την πρώτη μεγάλη οικολογική καταστροφή στον πλανήτη με τραγικές συνέπειες στην πανίδα και την χλωρίδα του. Συνεχίστηκε με την πρόοδο που έφερε η αγροτική επανάσταση. Πριν την αγροτική επανάσταση ο πλανήτης φιλοξενούσε περίπου 200 γένη μεγάλων χερσαίων θηλαστικών με βάρος πάνω από 50 κιλά. Την περίοδο της αγροτικής επανάστασης είχαν απομείνει περίπου 100. Ο χόμο σάπιενς οδήγησε στην εξαφάνιση σχεδόν τα μισά μεγάλα ζώα του πλανήτη πολύ πριν οι άνθρωποι ανακαλύψουν τον τροχό, την γραφή ή τα σιδερένια εργαλεία. Η Τρίτη μεγάλη οικολογική καταστροφή στον πλανήτη ξεκίνησε με την πρόοδο που έφερε η βιομηχανική επανάσταση.

Παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα από το «Sapiens: Μια Σύντομη Ιστορία του Ανθρώπου» του Yunal Noah Harari, ο οποίος ούτε οικολόγος, ούτε πολέμιος του καπιταλισμού μπορεί να χαρακτηριστεί:

«Το Πρώτο Κύμα Εξαφανίσεων, που συνόδευε την εξάπλωση των τροφοσυλλεκτών, ακολουθήθηκε από το Δεύτερο Κύμα Εξαφανίσεων, που συνόδευσε την εξάπλωση των αγροτών και μας προσφέρει μια σημαντική οπτική γωνία σε ότι αφορά το Τρίτο Κύμα Εξαφανίσεων, που προκαλεί σήμερα η βιομηχανική δραστηριότητα. Μην πιστεύετε τους ρομαντικούς οικολόγους που υποστηρίζουν ότι οι πρόγονοί μας ζούσαν σε αρμονία με την φύση. Πολύ πριν από την Βιομηχανική επανάσταση, ο χόμο σάπιενς είχε το ρεκόρ ανάμεσα σε όλους τους οργανισμούς για την εξαφάνιση των περισσοτέρων ειδών ζώων και φυτών. Κατέχουμε την αμφίβολη διάκριση να είμαστε το πιο θανάσιμο είδος στα χρονικά της βιολογίας.

Μερικά …παραλειπόμενα από το συνέδριο του ΜέΡΑ25

Με αφορμή το συνέδριο του ΜέΡΑ25, παρουσιάζουμε σκόρπια κάποια στοιχεία, που αν και έχουν λάβει μικρή δημοσιότητα, πιστεύουμε ότι ενδιαφέρουν τον κόσμο της Αριστεράς αλλά και όσους θεωρούν τον εαυτό τους στρατευμένο στο χειραφετητικό όραμα.

1. Και ο Rafael Correa, Πρόεδρος του Ισημερινού 2007-2017 που έμεινε στην ιστορία για τη μάχη του για την απελευθέρωση της χώρας του από το χρέος, σήμερα μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Προοδευτικής Διεθνούς Progressive International, είναι από τους πρώτους που στέλνει χαιρετισμό στο Συνέδριό του ΜέΡΑ25.

2. Πριν λίγες μέρες ο Κεν Λόουτς είχε στείλει το μήνυμά του, με την ευκαιρία των εγκαινίων του mέta (του Κέντρου Μετακαπιταλιστικού Πολιτισμού του ΜέΡΑ25). Αναμένεται και ανάλογο για το συνέδριο…

3. Η απάντηση των Ζαπατίστας στην πρόσκληση του DiEM25, στο πλαίσιο του ζαπατιστικού Ταξιδιού Για τη Ζωή

Η απάντηση των Ζαπατίστα στο DiEM25

4. Για όσους έχουν βιώσει την «δημοκρατία» από την εποχή του «ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών» μέχρι που μετεξελίχθηκε σε αρχηγικό κόμμα στο 1ο συνέδριό του και την πλήρη απαξίωση των μελών που δεν ήταν ενταγμένα στις «συνιστώσες» του, οι διαδικασίες συμμετοχής των μελών του ΜέΡΑ25 στην λήψη των αποφάσεων στο μοιάζουν όσο η νύχτα με την …ΜέΡΑ!

Πόσο «κομμουνιστική» είναι η ..τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ);

Κάποιοι, όπως ο σύμβουλος του Trump, Peter Thiel καταγγέλλουν την τεχνική νοημοσύνη ως «κομμουνιστικό κίνδυνο». Άλλοι, όπως ο Πρόεδρος της Microsoft, Brad Smith,, που ανησυχούν για το μέλλον του καπιταλισμού, επισημαίνουν την ανάγκη επιβολής περιορισμών στην ανάπτυξή της. Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που θεωρούν ότι η «θεωρία» του κομμουνισμού, μπορεί να αποτελέσει πεδίο εφαρμογής της…

Communist A.I versed in books written by Marx, Gramsci, and Fanon; I am learning other revolutionary literature.

Το 2019, η Κίνα ξεπέρασε τις ΗΠΑ στον αριθμό των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας που κατοχυρώθηκαν από ακαδημαϊκά ιδρύματα για καινοτομία στις τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης. Τότε, οι δηλώσεις του επενδυτή κεφαλαίου και σύμβουλου του Trump, Peter Thiel, σε μια συνομιλία του στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ με τον ιδρυτή του LinkedIn, ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη (AI) είναι κομμουνιστική, προκαλούσαν γέλιο:

1.  Peter Thiel claims AI is "Leninist" and "literally communist" in a sprawling speech for a think tank
2.  LOL: Authoritarian Vampire Peter Thiel Thinks AI is “Communism”

Όμως, οι πρόσφατες δηλώσεις του Πρόεδρου της Microsoft, Brad Smith, στο Panorama του BBC προκαλούν ανησυχία: Το δυστοπικό όραμα του George Orwell που περιγράφεται στο βιβλίο του "1984" θα είναι πραγματικότητα έως το 2024 καθώς η τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης γίνεται το παντού το βλέμμα που παρακολουθεί τα πάντα, προειδοποίησε ο Brand Smith στο BBC, τονίζοντας την ανάγκη η κυβερνητική νομοθεσία να να προστατεύσει το κοινό από την παρεμβατική παρακολούθηση, γεγονός που επί του παρόντος χωλαίνει.
Περισσότερα εδώ:

Microsoft president: Orwell’s 1984 could happen in 2024

Oι ανησυχίες για το μέλλον της AI διευρύνονται...

Πατάτες vs εμβόλια…

Δείτε το παρακάτω video έχοντας στο μυαλό σας τον Καποδίστρια και τις «πατάτες» του…

Από τα Χριστούγεννα μέχρι σήμερα έχουν περάσει μόνον λίγοι μήνες. Αν αναλογιστούμε το τι βλέπαμε και τι ακούγαμε από τα ΜΜΕ  τότε για την αντιμετώπιση της πανδημίας,  θα διαπιστώσουμε ότι όλα αυτά φαίνονται σήμερα αρκετά μακρινά. Όμως τώρα, κάποια φαίνονται περισσότερο γελοία από τότε…

Ας θυμηθούμε μερικές πλευρές της επικοινωνιακής πολιτικής της κυβέρνησης, όταν από το «μαγικό» lockdown ήρθε το «μαγικό» εμβόλιο. Τότε που ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε «πραγματικότητα» τον «μύθο» της εισαγωγής της πατάτας στην χώρα μα, με το σχέδιο "ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ", το σχέδιο με το οποίο ο κρατικός μηχανισμός θα διεκπεραίωνε την εισαγωγή εμβολίων για την πανδημία.

Ο μύθος λέει ότι ο κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας που γνώριζε την πατάτα από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, είναι ο πρώτος εισαγωγέας. Εκείνη την εποχή οι πολίτες του Ελληνικού κράτους δεν εμπιστεύονταν τα λόγια της εξουσίας, ακόμα και όταν αυτά εξηγούσαν το πόσο καλές είναι οι πατάτες. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να τις καλλιεργήσει. Και το κράτος δεν είχε κανένα τρόπο να τους υποχρεώσει να το κάνουν.

Ο Ιωάννης Καποδίστριας σκέφτηκε πως ο λαός, που δεν είχε πεισθεί για το πόσο πολύτιμο αγαθό είναι οι πατάτες, θα άλλαζε άποψη αν έβλεπε ότι είναι πράγματι πολύτιμο αγαθό για την εξουσία. Πως θα μπορούσε να γίνει αυτό; 

Από ήττα σε ήττα μέχρι την τελική νίκη...

πριν 10 χρόνια...

ΜΑΗΣ 2011

(26 video από την πλατεία συντάγματος)

Επιστήμονες ή ειδικοί;

Ένα επίκαιρο άρθρο του Ιταλού δημοσιογράφου και κοινωνικού θεωρητικού Marco D’ Eramo, για τον ρόλο και τη χρήση της επιστήμης από την πολιτική στο πλαίσιο της πανδημίας.

 του Marco D’ Eramo[1]

 Αναδημοσίευση από το "Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς"

Μετάφραση [2]: Νεφέλη Ραψομανίκη, Αντώνης Γαλανόπουλος 

Ποτέ ξανά δεν είδαμε τόσες λευκές ρόμπες όσες τον περασμένο χρόνο: επιδημιολόγοι, ιολόγοι, λοιμωξιολόγοι, γιατροί και κλινικοί όλων των ειδικοτήτων, από την ανάνηψη έως την πνευμονολογία, ξεπετάγονται σαν τα μανιτάρια από κάθε εκπομπή ειδήσεων. Χάρη στον Covid, φαίνεται ότι οι επιστήμονες έχουν εισβάλει στην κοινωνία. Είναι, όμως, αυτή η εισβολή προσωρινό φαινόμενο ή προορίζεται να γίνει μόνιμη κατοχή; Ίσως ήρθε η ώρα να αναρωτηθούμε πώς ανταποκρίθηκε η επιστήμη αυτήν την πρόσφατη περίοδο και πώς έχει αλλάξει η σχέση μεταξύ επιστήμης και κοινωνίας – μια αμφίσημη σχέση στην καλύτερη περίπτωση, γεγονός που καταδεικνύεται από την αντίσταση που έχουν αντιμετωπίσει οι προσπάθειες εμβολιασμού μέχρι στιγμής, ακόμη και ανάμεσα σε ορισμένους υγειονομικούς.

Όπως επισήμανε η φιλόσοφος της επιστήμης Isabelle Stengers σε πρόσφατη συνέντευξή της, αυτή η σχέση κατακλύστηκε πρόσφατα από πανικό. Η χρήση αυτής της λέξης είναι ενοχλητική, γιατί οι περισσότεροι είναι απρόθυμοι να παραδεχτούν ότι έχουν κυριευτεί από αυτό το συναίσθημα. Ωστόσο, αυτός είναι ο κατάλληλος όρος: «ο εγκλεισμός πρέπει να γίνει κατανοητός από την σκοπιά μιας πανικοβλημένης αντίδρασης. Και όταν πανικοβαλλόμαστε, ξεχνάμε πολλά πράγματα. Αντιδρούμε υπό την πίεση μιας έκτακτης ανάγκης, η οποία μας εμποδίζει να σκεφτόμαστε. Έχουμε καθοδηγηθεί από τον πανικό και αυτός έχει οξύνει όλες τις κοινωνικές ανισότητες και σχέσεις εξουσίας… Κατά βάθος, νομίζω ότι αυτό που είδαμε ήταν μια αδιαφορία για οτιδήποτε δεν εντάσσεται στη διαδικασία διαφύλαξης της δημόσιας τάξης».

H Stengers παρατηρεί επίσης ότι, υπό αυτές τις συνθήκες, η επιστήμη πρέπει να συζητηθεί στον πληθυντικό παρά στον ενικό αριθμό: