Μας δουλεύει ο Π. Λαφαζάνης;

πως του πάνε τα μπλε...

(Ένα μεγάλο σχόλιο για το κείμενο «Μας δουλεύει ο Γ. Βαρουφάκης;» που δημοσιεύτηκε στο καθοδηγητικό όργανο της ΛΑΕ)

του Γιώργου Καλαντζόπουλου

Να πάρουμε τα πράγματα από το τέλος:

Όταν Λαφαζάνης, ως υπουργός του Α. Τσίπρα έκανε αυτές τις δηλώσεις, ο Βαρουφάκης δεν ήταν πλέον υπουργός, είχε διαχωρίσει την θέση του και είχε παραιτηθεί πριν 10 μέρες:



Ακόμα και την τελευταία στιγμή, ο Λαφαζάνης δούλευε όλο τον κόσμο, εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ, με τις αυταπάτες που καλλιεργούσε.

Δούλευε και και τους δικού του, τα μέλη της “Αριστερής Πλατφόρμας”. Κάποιοι ανησυχούσαν όταν ο κόμπος είχε φτάσει στο χτένι, αλλά η καθοδήγηση τους καθησύχαζε: όλα θα πάνε καλά, έχουμε “σχέδιο”...



Έλεγε πως έχει «σχέδιο», πως η χώρα θα πάει στην δραχμή και απ’ εκεί στον ...παράδεισο, αλλά δεν είχε «σχέδιο» ούτε καν ως «αξιωματική αντιπολίτευση» στον ΣΥΡΙΖΑ. Από όταν έγινε υπουργός, έτρεχε για βρούβες στην Ρωσία, κι ακόμα συνεχίζει… Όταν υπογραφόταν η συμφωνία, έτρεχε πάλι για βρούβες, και όριζε - διόριζε τους εκπροσώπους της “αριστερής πλατφόρμας” στην οργανωτική επιτροπή για ένα συνέδριο που θα γινόταν το φθινόπωρο, την στιγμή που το “στράτευμα” αποχωρούσε απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ.

Βρέθηκε απ’ την μια μέρα στην άλλη χωρίς “στρατό”, και αποχώρησε με ότι του είχε απομείνει - τελευταίος και καταϊδρωμένος - χωρίς να δώσει καμία πραγματική εσωκομματική μάχη. Τότε ανακάλυψε την προδοσία. Μέχρι τότε όλα ήταν υπό έλεγχο...

Ο Λαφαζάνης προσωπικά (όχι πολιτικά) έχει κάθε λόγο να αισθάνεται ότι τον πρόδωσε ο Τσίπρας, γιατί αυτός είναι που πραγματικά τον ανέδειξε στην θέση που βρίσκεται σήμερα:

Όχι δεν είναι «μπαμπά»

Αναδημοσίευση από το "pitsirikos.net"

Γεια σου, Πιτσιρίκο. Το ζαβό παιδί του Δράκουλα το έχω σχολιάσει με όχι και τόσο κολακευτικά σχόλια όλα αυτά τα χρόνια. Γουρλομάτης τζιτζιφιόγκος με EQ (κι όχι μονάχα IQ) φουντουκιού που ετοιμάζεται για πρωθυπουργός του αιώνιου προτεκτοράτου. Όμως, μπροστά στον καιροσκοπισμό και αμοραλισμό του … παιδιού που «τι να κάνει κι αυτό προσπάθησε όσο μπορούσε», σηκώνω τα χέρια ψηλά.

Η δίψα αυτού του ανθρώπου για εξουσία δεν υπερβαίνει απλά κάθε ηθικό περιορισμό – πράγμα απόλυτα αναμενόμενο στο συνάφι του άλλωστε- μα δεν του επιτρέπει να διατηρήσει πάνω ούτε ίχνος ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Σε αυτό τον βοηθά αποφασιστικά η απίστευτη κατάντια της ελληνικής κοινωνίας.

Κανείς δεν καταλαβαίνει τίποτα! Οι μισοί επικροτούν κι οι υπόλοιποι ζηλεύουν τον super γαμάτο πρωθυπουργό μιας παραδομένης χρεοκοπημένης και βαθιά παρηκμασμένης χώρας.

Ο τύπος έκανε ό,τι ήταν απαραίτητο, προκειμένου να γίνει πρωθυπουργός στο προτεκτοράτο.

Έσκισε τα μνημόνια, έγινε η κάθε λέξη του Συντάγματος, χρησιμοποίησε και βρώμισε ανθρώπους όπως ο Βαρουφάκης, ο Γλέζος κι ο Λαπαβίτσας, διαπραγματεύτηκε στα κρυφά με τους δανειστές που θα τσάκιζε, ενώ έστηνε δημοψηφίσματα, προκειμένου να δραπετεύσει από τον λαό και τις υποσχέσεις που του έδινε.

Κι εκεί που νόμιζε ότι την πάτησε, αντίκρυσε το φως της αποκάλυψης, είδε μπροστά του πεντακάθαρα την αλήθεια.

Οι οπαδοί του δεν έψαχναν για κάτι καλύτερο από εκείνον. Σκατάδες ήτανε που έψαχναν έναν ακόμα σκατά να κάνει την δουλειά αντί για αυτούς.

Τον ήθελαν όμως τσαχπινογαργαλιάρη, ολίγον επαναστάτη, αδίστακτο κάθαρμα μα κατα βάθος (πολύ βάθος) … «καλό παιδί». Καθ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή τους.

Το …παιδί έπαιξε το ρόλο του μνημονιακού σωτήρα με τεράστια επιτυχία.

Μάζεψε εξωπραγματικά πλεονάσματα που θα τα ζήλευε κι ο τρομερός κουρσάρος των σκοτεινών χρόνων του Μεσαίωνα, Μπαρμπαρόσα.

Κίτρινα Γιλέκα - Συλλογή κειμένων

Νέα έκδοση από τη Βαβυλωνία:

Κίτρινα Γιλέκα - Συλλογή κειμένων

https://www.babylonia.gr/2019/04/16/kitrina-gileka-syllogi-keimenon-periechomena-simeia-diathesis/

Συγγράφουν: Ζακ Ρανσιέρ, Αντόνιο Νέγκρι, Lundimatin, Serge Quadruppani, Beyond Europe, Μιχάλης Λιανός, Αλέξανδρος Σχισμένος, Στέφανος Μπατσής, 1η Συνέλευση των Συνελεύσεων.


Βαβυλωνία, 2019
96 σελ.
ISBN 978-618-84114-1-8


Περίληψη:

Τι είναι τα Κίτρινα Γιλέκα; Δεν μπορούμε εμείς, ως συντακτική της Βαβυλωνίας να μιλήσουμε εκ μέρους κάποιου κινήματος ενόσω ακόμη κινείται. Ούτε, βέβαια, μπορούμε να το αγνοήσουμε και να μην μιλήσουμε γι’ αυτό. Χρειάζεται να αναστοχαστούμε αυτά τα κινήματα, να δούμε ποια είναι η σύνδεσή τους και η σημασία τους για εμάς. Σκοπός του παρόντος τόμου είναι να θέσει τη βάση αυτού του αναστοχασμού σε έναν διάλογο με τα κείμενα των ανθρώπων που ζουν αυτό το κίνημα, που μετέχουν σε αυτό, που βιώνουν τη συλλογική πράξη που το αναδημιουργεί σε κάθε βήμα.

Οι εξεγέρσεις του 21ου αιώνα δεν δίνουν απαντήσεις, αντίθετα φέρνουν στο φως τα πραγματικά ερωτήματα. Παρακολουθούμε τα Κίτρινα Γιλέκα όχι σαν θεατές ενός αγώνα από την κερκίδα, αλλά ως ενεργοί συνένοχοι στην προσπάθεια της κοινωνίας να απεγκλωβιστεί από το κράτος και το κεφάλαιο, να σπάσει τα δεσμά της. Συζητώντας για τα Κίτρινα Γιλέκα συζητάμε για το παρόν και το μέλλον μας. Και πριν μιλήσουμε, αυτή τη φορά, είναι σωστό πρώτα να ακούσουμε.

“Θεωρούμε συνήθως ότι αυτό για το οποίο αξίζει να επαναστατήσουμε είναι η ξεκαθαρή αδικία, το να μην μπορείς να ζήσεις μια «κανονική ζωή». Μα αυτό για το οποίο αξίζει, εξίσου, να επαναστατήσουμε είναι η ίδια η κανονικότητα, ο τρόπος με τον οποίο πληρώνουμε τη «χαρά» και την «ευκαιρία» να ζήσουμε μια κανονική ζωή.”
Lundimatin

“Περισσότερο από κάθε άλλο κίνημα τα τελευταία χρόνια, το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων είναι η δράση των ανθρώπων που κανονικά δεν κινητοποιούνται: ούτε αντιπρόσωποι συγκεκριμένων κοινωνικών τάξεων ούτε ομάδες γνωστές που παραδοσιακά αγωνίζονται.”
Ζακ Ρανσιέρ

Υπόθεση Κουφοντίνα: η φρονηματική στάση της Δικαιοσύνης

Τομέας Δικαιοσύνης & Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ΜέΡΑ25

Είναι κάτι παραπάνω από δεδομένο, ότι ο Δημήτρης Κουφοντίνας πληρώνει το κόστος της δημοσιότητας, που αναγκαία λαμβάνει το γεγονός της ενδεχόμενης αδειοδότησής του κάθε φορά που το δικαιούται. Από μια ψυχρή νομική ματιά και χωρίς την πίεση των… «ιδεολογικών» αντιπάλων, έχουμε να κάνουμε με ένα νόμο σαφή, βασισμένο στη συμπεριφορά του κρατούμενου από πειθαρχικής απόψεως, όπου βασικά στοιχεία για τη χορήγηση ή όχι της άδειας αποτελούν η ύπαρξη ή μη πειθαρχικών παραπτωμάτων καθ’όλη τη διάρκεια της κράτησής του.

Μία προϋπόθεση που τάσσεται σωρευτικά με την εξίσου τυπική προϋπόθεση, στην περίπτωση του ισοβίως καταδικασθέντα, της παρόδου ελαχίστου χρονικού διαστήματος οκτώ (8) ετών από την έναρξη εκτελέσεως της ποινής. Ταυτόχρονα ερευνάται αν ο κρατούμενος είναι ύποπτος φυγής. Αποτελεί μία ουσιαστική κρίση, εξαρτώμενη και από τις ενδεχόμενες απόπειρες αποδράσεως του κρατουμένου και την εν γένει στάση του ακόμη και στο στάδιο της αναζήτησής του από τις αρχές. Στην περίπτωση του Δημήτρη Κουφοντίνα συνεπώς, έχουμε να κάνουμε με έναν κρατούμενο, ο οποίος: Α) δεν έχει υποπέσει σε πειθαρχικό παράπτωμα. Β) Δεν έχει πραγματοποιήσει την παραμικρή απόπειρα αποδράσεως. Γ) Κατά το στάδιο, μάλιστα, της αναζητήσεώς του από τις αρχές, θυμόμαστε όλοι την «κινηματογραφική» του εμφάνιση στις Αρχές, όπου από την παράδοσή του έως και την καταδίκη του σε δεύτερο βαθμό έδειξε με τη στάση του, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι υποβάλλει τον εαυτό του στην έκτιση της ποινής, αναλαμβάνοντας μάλιστα και την πολιτική ευθύνη.

Κοινός χώρος. Η πόλη ως τόπος των κοινών

Παρουσίαση του βιβλίου Κοινός χώρος. Η πόλη ως τόπος των κοινών
του Σταύρου Σταυρίδη 

από τις εκδόσεις Angelus Novus

Παρασκευή, 10 Μαΐου στις 19:00, 
Κτίριο Αβέρωφ, Ε. Μ. Πολυτεχνείο, Πατησίων 42

Το Εργαστήριο για τα Αστικά κοινά σας προσκαλεί στην παρουσίαση του βιβλίου Κοινός χώρος. Η πόλη ως τόπος των κοινών του αρχιτέκτονα και καθηγητή της Σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ Σταύρου Σταυρίδη. Η βιβλιοπαρουσίαση θα είναι μια ανοιχτή συζήτηση μεταξύ του συγγραφέα με τον καθηγητή πολιτικής οικονομίας στο University of East London Massimo de Angelis και της ομάδας μελέτης του Εργαστηρίου για τα Αστικά Κοινά.

Ο Μάης του 15, τότε, μέσα απ' τα δικά μας μάτια

 (15 κείμενα από το Μάη του 2015)

1. Τα “κομματόσκυλα” οργανώνονται για να φυλάνε το τσοπαναραίους απ' τα πρόβατα, όμως το δικός μας κάνει καλύτερα την δουλειά του:
ΚΥΡΙΑΚΉ, 3 ΜΑΪ́ΟΥ 2015

Οργανώνεται ο “κυβερνητισμός” ως ιδεολογικό ρεύμα στον ΣΥΡΙΖΑ!


2. Μια καθαρή πρόταση, που οι "αριστερές" αντιπολιτεύσεις δεν δίνουν καμία σημασία:

«Αν οι δανειστές αδιαφορούν για τη δημοκρατία και τη βούληση του ελληνικού λαού και απαιτούν τη συνέχιση της λιτότητας στην Ελλάδα (δηλαδή ζητούν από την ελληνική κυβέρνηση να αθετήσει τη βασική εντολή που της έδωσε ο ελληνικός λαός), τότε η λύση είναι μία: Καθυστέρηση των υποχρεώσεων προς τους δανειστές. Με άλλα λόγια, καθυστέρηση πληρωμών μέχρις ότου υπάρξει συμφωνία. Πάντα εντός της Ζώνης του Ευρώ, μια που η «νομισματική» υποτίμηση της αγοραστικής δύναμης και του βιοτικού επιπέδου της κοινωνικής πλειοψηφίας είναι εξίσου ανεπιθύμητη με την «εσωτερική υποτίμηση».

ΔΕΥΤΈΡΑ, 4 ΜΑΪ́ΟΥ 2015

Γ. Μηλιός: Στάση πληρωμών μέχρι τη συμφωνία με τους εταίρους

3. Η ελληνική κυβέρνηση αναγνωρίζει την βιωσιμότητα του χρέους: «Το μόνο βέβαιο ελληνική κυβέρνηση αναδείχτηκε για μια ακόμα φορά πολιτικά ανεπαρκής να εκμεταλλευτεί αυτές τις αντιθέσεις και να αναθεωρήσει την υποχώρηση που έκανε στην συμφωνία της 20 Φλεβάρη, με την οποία αναγνώρισε ως πλαίσιο των διαπραγματεύσεων την βιωσιμότητα του χρέους, σε αντίθεση με τις προγραμματικές της δηλώσεις.»

ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ, 8 ΜΑΪ́ΟΥ 2015

Είναι “φίλοι” μας οι Γερμανοί...

4. Προφανή ερωτήματα, που δεν απασχολούσαν τότε την "αξιωματική" αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ. Εκείνη την περίοδο ασχολιόταν με πιο σοβαρά ζητήματα, όπως την "παραγωγική ανασυγκρότηση" της χώρας και τις συμφωνίες με τους Ρώσους:

ΣΆΒΒΑΤΟ, 9 ΜΑΪ́ΟΥ 2015

Θα προδώσει τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ;

Ελένη Πορτάλιου: Η Μνήμη επιστρέφει στα χαλάσματα της ιστορίας

Η Μικρή Άρκτος παρουσιάζει
τη νέα ποιητική συλλογή της Ελένης Πορτάλιου

«Η Μνήμη επιστρέφει 

στα χαλάσματα της ιστορίας»

την Τετάρτη 8 Μαΐου στις 19:30
στο Cafe του Νομισματικού Μουσείου.

Για την έκδοση θα μιλήσουν οι:
Παρασκευάς Καρασούλος, εκδότης της Μικρής Άρκτου
Κώστας Μανταίος, πρόεδρος ΣΦΕΑ (Συλλόγου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974),
Ευτύχης Μπιτσάκης, φυσικός, καθηγητής φιλοσοφίας, συγγραφέας, εκδότης του περιοδικού «Ουτοπία»

Ποιήματα θα διαβάσουν
οι ηθοποιοί Κάτια Γέρου και Μαρία Κανελλοπούλου.

Συντονίζει η μουσικοκριτικός Λιάνα Μαλανδρενιώτη

Είσοδος ελεύθερη

Πανεπιστημίου 12, Αθήνα, 

Πληροφορίες: 210 7610 616 - www.mikri-arktos.gr

Δημοσιογράφος σε ρόλο Κωμικού για να εκλεγεί «ευρώ - βολευτής»...

Όταν η αμηχανία του ΣΥΡΙΖΑ να αυτοπροσδιοριστεί ως αριστερό κόμμα μπροστά στις ευρωεκλογές του 2019, προκαλεί γέλιο...

Το φάντασμα Podemos πλανιέται πάνω απ’ την Ελλάδα!...

Στην Ισπανία έγιναν εκλογές και το πολιτικό κατεστημένο (αριστερό – δεξιό) στη χώρα μας ασχολείται με τους Podemos. Ενδεικτικά τα παρακάτω δημοσιεύματα:

1. Podemos, όπως ΣΥΡΙΖΑ: Ο αριστερός λαϊκισμός ξεσκεπάστηκε (και) στην Ισπανία
2. Οι Podemos… πάτωσαν, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει πως δεν καταλαβαίνει
3. ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: Τσίπρας: Πανηγυρίζει για το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ισπανία - Λέξη για τον καταποντισμό των Podemos.
4. Άδωνις: Οι Podemos έχασαν 7% και ο ΣΥΡΙΖΑ πανηγυρίζει.

Μα όλοι τούτοι, πριν μια βδομάδα υποστήριζαν σωστά πως ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ είναι πραγματικό ΠΑΣΟΚ, κάτι σαν το PSOΕ, που είναι ο μεγάλος νικητής των Ισπανικών εκλογών…

Αυτό επισφραγίστηκε και με την συγκρότηση της “προοδευτικής συμμαχίας”. Δείτε πως το “ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ενωμένο δυνατό!” :

Μετά από ένα μήνα...