Αναρτήσεις
Είναι κάτι παραπάνω από δεδομένο, ότι ο Δημήτρης Κουφοντίνας πληρώνει το κόστος της δημοσιότητας, που αναγκαία λαμβάνει το γεγονός της ενδεχόμενης αδειοδότησής του κάθε φορά που το δικαιούται. Από μια ψυχρή νομική ματιά και χωρίς την πίεση των… «ιδεολογικών» αντιπάλων, έχουμε να κάνουμε με ένα νόμο σαφή, βασισμένο στη συμπεριφορά του κρατούμενου από πειθαρχικής απόψεως, όπου βασικά στοιχεία για τη χορήγηση ή όχι της άδειας αποτελούν η ύπαρξη ή μη πειθαρχικών παραπτωμάτων καθ’όλη τη διάρκεια της κράτησής του.
Μία προϋπόθεση που τάσσεται σωρευτικά με την εξίσου τυπική προϋπόθεση, στην περίπτωση του ισοβίως καταδικασθέντα, της παρόδου ελαχίστου χρονικού διαστήματος οκτώ (8) ετών από την έναρξη εκτελέσεως της ποινής. Ταυτόχρονα ερευνάται αν ο κρατούμενος είναι ύποπτος φυγής. Αποτελεί μία ουσιαστική κρίση, εξαρτώμενη και από τις ενδεχόμενες απόπειρες αποδράσεως του κρατουμένου και την εν γένει στάση του ακόμη και στο στάδιο της αναζήτησής του από τις αρχές. Στην περίπτωση του Δημήτρη Κουφοντίνα συνεπώς, έχουμε να κάνουμε με έναν κρατούμενο, ο οποίος: Α) δεν έχει υποπέσει σε πειθαρχικό παράπτωμα. Β) Δεν έχει πραγματοποιήσει την παραμικρή απόπειρα αποδράσεως. Γ) Κατά το στάδιο, μάλιστα, της αναζητήσεώς του από τις αρχές, θυμόμαστε όλοι την «κινηματογραφική» του εμφάνιση στις Αρχές, όπου από την παράδοσή του έως και την καταδίκη του σε δεύτερο βαθμό έδειξε με τη στάση του, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι υποβάλλει τον εαυτό του στην έκτιση της ποινής, αναλαμβάνοντας μάλιστα και την πολιτική ευθύνη.
Πέραν τούτων, ο Δημήτρης Κουφοντίνας κρατείται ήδη από το 2002 , έχοντας κατά τη στιγμή της πρώτης αδειοδοτήσεώς του, συμπληρώσει ούτε λίγο ούτε πολύ 16 χρόνια κρατούμενος (το διπλάσιο του ελαχίστου προβλεπομένου χρόνου των 8 ετών). Διερωτάται, κανείς, λοιπόν πάνω σε ποια νομική βάση στηρίζεται η απόρριψη της αίτησης αδειοδότησής του από τον εισαγγελέα φυλακών Κασσαβέτειας Βόλου; Με την αιτιολόγηση του εισαγγελέα των φυλακών μάλλον πείστηκε και ο πλέον δύσπιστος, ότι το ζήτημα είναι καθαρά φρονηματικό. Ο Δημήτρης Κουφοντίνας δεν αλλαξοπίστησε. Δεν εμφανίστηκε στο δικαστήριο σαν θεοσεβούμενος, που χρόνια πριν μεν ασπάστηκε το δόγμα της ένοπλης πάλης, αλλά τώρα κατάλαβε το λάθος του. Αντίθετα, ανέλαβε την πολιτική ευθύνη της δράσης της 17Ν, προκαλώντας με την στάση του τη οργή όλων όσοι ανέμεναν μια δήλωση μετανοίας, για να θριαμβολογούν μετά, ότι οι δήθεν επαναστάτες στο δια ταύτα και, μόλις βρεθούν ενώπιον της δικαιοσύνης, προσπαθούν να κερδίσουν την ευνοϊκή μεταχείριση της έδρας αποποιούμενοι, υπό τον τύπον δήλωσης μετάνοιας, τα πολιτικά φρονήματά τους.
Ανεξαρτήτως της θέσης, που παίρνει καθένας απέναντι στη μετάνοια ή μη του Δημήτρη Κουφοντίνα- χωρίς να παραγνωρίζεται το γεγονός των κακουργηματικών αξιόποινων πράξεων για τις οποίες εκτίει ποινή-αυτό που πρέπει να γίνει επιτέλους κατανοητό είναι ότι η ειλικρινής μεταστροφή του κατηγορουμένου, εάν έχει κάποια σημασία στο στάδιο της αναγνωρίσεως ελαφρυντικών περιστάεσων, στην παρούσα φάση της αδειοδοτήσεως, όπου ήδη εκτίει την ποινή του, δεν έχει καμία απολύτως σημασία με βάση τα κριτήρια που θέτει ο νόμος. Ειδάλλως, όταν πλέον αποκτήσει δικαίωμα απολύσεως υπό όρο μετά την πάροδο και των 21 ετών από την έναρξη εκτελέσεως της ποινής, θα πρέπει ή να δηλωθεί η μετάνοια για να κατευναστεί μερίδα της κοινής γνώμης ή…να μας ξανατιμωρήσει το ΕΔΔΑ με μία ακόμα καταδικαστική απόφαση για παραβίαση των δικαιωμάτων των κρατουμένων.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου