Η πολιτική συγκυρία στην οποία βρισκόμαστε έχει την μυρουδιά των εκλογών. Οι εκλογές είναι μια κοινοβουλευτική διαδικασία και το παιχνίδι εκεί δεν παίζεται με “όρους κινήματος”. Το “κίνημα” δεν κατεβαίνει στις εκλογές ούτε συγκροτείται με βάση προεκλογικά προγράμματα και σχέδια κρατικής διαχείρισης, όσο και αν διάφοροι επίδοξοι πολιτικοί εκφραστές επιχειρούν ατελέσφορα το αντίθετο. Αν η Αριστερά δεν έχει συγκροτηθεί στο εσωτερικό των κινημάτων, δεν μπορεί να διαμεσολαβήσει το “κίνημα” στην πολιτική σκηνή. Αυτό σημαίνει ότι η Αριστερά υπάρχει πραγματικά μόνον ως «μαζικό κόμμα». Τέτοια μορφή οργάνωσης της Αριστεράς στην χώρα μας δεν υπάρχει, εκτός από το ΚΚΕ το οποίο έχει πράγματι κάποια χαρακτηριστικά “μαζικού κόμματος” χωρίς όμως να έχει την “γραμμή των μαζών”. Τα πολιτικά μορφώματα της Αριστεράς, όταν κατέρχονται στην μάχη των εκλογών, εφόσον δεν είναι “μαζικά κόμματα”, συμμετέχουν αντικειμενικά στην εκλογική διαδικασία με όρους “αστικής πολιτικής”, αφού δεν έχουν κανένα διαφορετικό τρόπο να διευρύνουν την εκλογική τους πελατεία και να καταγράψουν ποσοστά μεγαλύτερα των οργανωμένων δυνάμεων που εκπροσωπούν. Αν και διαφαίνεται ο προεκλογικός χαρακτήρας της συγκυρίας στο κείμενο της ΑΡΚ που δημοσιεύουμε παρακάτω, έχει υποτιμηθεί. Αυτό όμως δεν αναιρεί την ορθότητα γενικών πολιτικών οριοθετήσεων που θέτει εντός του χώρου της Αριστεράς. Εξάλλου δεν είναι και στις προθέσεις των συντακτών του να δώσουν μια συγκεκριμένη πολιτική πρόταση για την νέα συγκυρία στην έχει μπει το πολιτικό σύστημα της χώρας, αλλά περισσότερο επιχειρούν έναν δικό τους αυτοπροσδιορισμό.
Αναδημοσίευση από το "yabasta.gr"
Επί της συγκυρίας...
Η πολιτική της ΑΡΚ για τις πρωτοβουλίες, συναντήσεις, συμμαχίες και μέτωπα καθορίζεται από την εκτίμηση ότι έχουμε εισέλθει σε μια συγκυρία κατά την οποία οι εξελίξεις δεν θα είναι γραμμικές. Κι ενώ είναι αδιαμφισβήτητο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εγγράφεται πλέον στις συστημικές δυνάμεις που συμβάλουν στην υλοποίηση πολιτικών που προωθούν τον ακραίο καπιταλισμό των μνημονίων, με κινήσεις όπως αυτή του επιδόματος για τους συνταξιούχους θα συνεχίσει να διεκδικεί τον εγκλωβισμό κρίσιμου μέρους των πληττόμενων τάξεων και όσων αναφέρονται στην αριστερά. Κι αυτό ανεξάρτητα από το αν ο εγκλωβισμός αυτός θα λάβει χώρα ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ θα συμμετέχει σε κάποια μνημονιακή συγκυβέρνηση (την παρούσα ή κάποια ‘πατριωτική’-‘οικουμενική’) ή, κι αυτό ίσως αποδειχθεί πολύ επικινδυνότερο, αν θα επιλεγεί να περάσει σε μια αντιπολίτευση με ρητορική αριστεράς. Ανεξάρτητα επίσης από το αν σε κινήσεις για εγκλωβιστικά διλήμματα η Χρυσή Αυγή θα αξιοποιείται ως μια ‘πατριωτική’ δύναμη στο πλάι ή ως ο μόνος, υποτίθεται, αντίπαλος απέναντι (για να χάνεται από την εικόνα ο καπιταλισμός των μνημονίων).