Η αυτοδιαχειριζόμενη ΒΙΟΜΕ κινδυνεύει

Την Τρίτη, 13 Οκτώβρη, 19:00, στο Πολυτεχνείο (Πατησίων), στην Ανοιχτή Συνέλευση του Καραβανιού Αγώνα & Αλληλεγγύης,

Η αυτοδιαχειριζόμενη ΒΙΟΜΕ βρίσκεται σε κίνδυνο. Στις 26 Νοέμβρη ξεκινάει στα Δικαστήρια της Θεσσαλονίκης η διαδικασία εκποίησης των οικοπέδων στα οποία βρίσκονται οι εγκαταστάσεις της μέσωπλειστηριασμού. Η προοπτική αυτή θα ήταν καταστροφική για την πορεία του αγώνα, ο οποίος είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με το χώρο του εργοστασίου, τόσο ζωτικά για τη συνέχιση της παραγωγής, όσο και γιατί ένα από τα βασικά προτάγματα του εγχειρήματος είναι: Δεν φεύγουμε από όσα μας ανήκουν- Τα εργοστάσια στα χέρια των εργατών - Η παραγωγή στην κοινωνία.

Καλούμε όλους/ες τους/τις αλληλέγγυους/ες, τους εργαζόμενους και την κοινωνία, καθεμιά και καθέναν που αντιλαμβάνεται τη ΒΙΟΜΕ ως δικό του αγώνα να σταθεί στο πλάι της. Δηλώνουμε ξεκάθαρα πως δε θα επιτρέψουμε σε κανέναν να πάρει το εργοστάσιο από τους εργάτες και την κοινωνία, γιατί σε αυτούς ανήκει. Θα μας βρουν απέναντι τους σε έναν αγώνα μέχρι τέλους.

ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ, ΑΝΟΙΧΤΟ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΦΟΡΕΑ

Σύνταγμα, 10-10-2015

της Ελένης Πορτάλιου

Χωρίς να έχει ανοίξει ένας ουσιαστικός διάλογος για τον χαρακτήρα του πολιτικού φορέα και χωρίς να υπάρχουν δημόσιες τοποθετήσεις από όλες τις πλευρές δημιουργούνται με πράξεις και παραλείψεις φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά του. Αυτές οι πρακτικές, δοκιμασμένες από το παρελθόν, έχουν αποδειχθεί ατελέσφορες. Υποθέτοντας ότι η συζήτηση δεν έχει εξαντληθεί αλλά τώρα αρχίζει καταθέτω δημόσια τη δική μου συμβολή

Να συζητήσουμε για να δημιουργήσουμε

ΕΝΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ, ΑΝΟΙΧΤΟ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΦΟΡΕΑ

με τη μέθοδο της κριτικής/αυτοκριτικής μέσα στην ιστορία

και της ανταπόκρισης στις ανάγκες των λαϊκών τάξεων σήμερα

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η συζήτηση για τον χαρακτήρα του πολιτικού φορέα, που θα δημιουργηθεί με πρωτοβουλία της Λαϊκής Ενότητας και φιλοδοξία να συγκεντρώσει ευρύτερες δυνάμεις, έχει ήδη ξεκινήσει. Παρακινείται από την ειλικρινή αγωνία του κόσμου που αντέδρασε στη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ και πήρε μέρος στο εγχείρημα της ΛΑΕ, έχοντας ανοιχτούς λογαριασμούς με το παρελθόν, σοβαρά ερωτήματα αλλά και ελπίδες για το μέλλον.

Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε ποσοστό 27% στις εκλογές του 2012 υπήρξε μία σύντομη, καθόλου στοχαστική, συζήτηση για το νέο κόμμα, που έλαβε την οριστική του μορφή στο ιδρυτικό συνέδριο τον Ιούνιο του 2013. Είχα καταθέσει τότε ένα εκτενές κείμενο με τίτλο «Για ένα μαζικό, δημοκρατικό αριστερό κόμμα», το οποίο δημοσιεύτηκε στην Ίσκρα (4/7/2012) και στα Ενθέματα της Αυγής (15/7/2012), από το οποίο αντλώ βασικά στοιχεία της επικαιροποιημένης προσέγγισης ενός μαζικού, δημοκρατικού αριστερού πολιτικού φορέα σήμερα.

Η μορφή της πολιτικής οργάνωσης δεν μπορεί να συζητηθεί σοβαρά χωρίς αναφορές στη θεωρία/ες του κράτους και την ιστορία (ιστορικότητα των μορφών, ιστορική συγκυρία). Το λεγόμενο οργανωτικό ζήτημα δεν πρέπει να τίθεται ως ένα σύνολο κανονιστικών ρυθμίσεων που τακτοποιούν σχέσεις μεταξύ τάσεων και ομάδων, οι οποίες ήδη συμμετέχουν ή θα συμμετάσχουν στη νέα Λαϊκή Ενότητα.

Κάποιος Πανος Ρήγας ορίστηκε γραμματέας στο κόμμα του Τσίπρα

Νέος γραμματέας του κόμματος ορίστηκε ο Παναγιώτης Ρήγας, ο οποίος ήταν και ο μοναδικός υποψήφιος και συμπληρώθηκαν και αυξήθηκαν οι θέσεις στην πολιτική γραμματεία. Δημοσιεύουμε τα ονόματα όσων τοποθετήθηκαν σε αυτό το όργανο για να διεκπεραιώσουν τις κομματικές τους δεσμεύσεις  απέναντι στις μαφίες της ΕΕ και του ΔΝΤ

1) ΤΣΙΠΡΑΣ ΑΛΕΞΗΣ
2) ΡΗΓΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
3) ΓΟΛΕΜΗΣ ΧΑΡΗΣ
4) ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
5) ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΝΑΣΟΣ
6) ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΟΣ ΠΕΤΡΟΣ
7) ΚΟΤΣΑΚΑΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
8) ΛΑΜΠΡΟΥ ΠΑΝΟΣ

Κάλεσμα, σήμερα Σάββατο 10 Οκτωβρίου ενάντια στις ληστρικές συμφωνίες TTIP CETA TiSA

Συγκέντρωση στην Αθήνα το Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2015 στο Σύνταγμα. 

Aπό τις 10 έως τις 17 Οκτωβρίου θα πραγματοποιηθούν πορείες, μαζικές διαδηλώσεις και οργανωμένες τοπικές δράσεις σε όλη την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική ενάντια στις συμφωνίες TTIP (Διατλαντική Εμπορική και Επενδυτική Εταιρική Σχέσης, μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΕ), TPP (Διηπειρωτική Εταιρική Σχέση, μεταξύ των ΗΠΑ, Καναδά και διαφόρων ασιατικών χωρών), CETA (Συνολική Οικονομική και Εμπορική Συμφωνία, μεταξύ της ΕΕ και του Καναδά) και TiSA (Εμπορική Σχέση για την Συμφωνία Υπηρεσιών, μεταξύ πολυάριθμων μερών)

Δείτε το διεθνές κάλεσμα:.

 Διεθνές κάλεσμα Δράσης ενάντια στις ληστρικές συμφωνίες. Ημέρες δράσης 10-17 Οκτωβρίου. 

 Στην Αθήνα, δεκάδες φορείς και οργανώσεις καλούν σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα κατά της TTIP, το Σάββατο στις 11.30:

Μια κριτική στους δραχμολάγνους

Γιατί έχουν ανοίξει το στόμα τους;    (κλικ στην εικόνα για να το πληροφορηθείτε)

TEOTWAYKI 3.7 η δραχμή ως μία από τα ίδια (λαπαβίτσας featuring μαριόλης)

Αναδημοσίευση από το "Techie Chan"

Ο λαπαβίτσας είναι μια περίπτωση ανθρώπου που τα λέει όλα και συμφέρει. Αυτό μπορεί να το δει κανείς από τις παλιότερες αφηγήσεις του για τη δραχμή που πηγαίνουν πίσω στο 2010. Αλλά εμείς θα σταθούμε στις καινούργιες αφηγήσεις, καθώς δικαιωματικά κάθεται στη μέση του βάθρου των δραχμολάγνων. Ως μπούσουλες παίρνουμε τη συνέντευξή του στο euro2day.gr προεκλογικά μάλιστα, και τις δύο μετεκλογικές εμφανίσεις του. Μία στο pressproject εδώ, και ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ (5 χρόνια αργότερα) ένα κείμενο που αναφέρεται στο σχέδιο που υποτίθεται είχε έτοιμο (αυτός και η ομάδα του) 5 χρόνια τώρα (το κείμενο εδώ).

Το κείμενο και οι συνεντεύξεις είναι γεμάτες από τα γνωστά ευχολόγια που ο λαπαβίτσας ραντίζει κάθε συζήτηση για τη δραχμή. Αλλά τουλάχιστον επιτέλους παίρνει μερικές θέσεις!!! Κυρίως στα ευχολόγια του κειμένου γιατί η συζήτηση στο press project είναι πιο φιλικό διπλό και από τότε που πήγαινα να πιω καφέ στην ραδιοφωνική εκπομπή του φίλου μου του κυριτσο-τσέκερη.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ

ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΓΑΛΛΟΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΜΦΑΝΙΖΟΥΝ ΣΑΝ ΜΕΤΡΟ ΚΑΤΑ ΤΩΝ... ΟΛΙΓΑΡΧΩΝ!

Αναδημοσίευση από το "iskra.gr"

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Ένα από τα ελάχιστα σημεία των προγραμματικών δηλώσεων του Αλέξη Τσίπρα που προκάλεσε χειροκροτήματα των κυβερνητικών βουλευτών ήταν η αναφορά του στις τράπεζες. Ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε την επικείμενη ανακεφαλαιοποίηση- την οποία θα φορτωθεί και πάλι ο ελληνικός λαός, μέσω της αύξησης του χρέους- ως τελευταία ευκαιρία διάσωσης του τραπεζικού συστήματος. Για να προλάβει τη δικαιολογημένη δυσφορία των φορολογουμένων,υποσχέθηκε ότι αυτή τη φορά, όποιες τράπεζες χρειαστούν ανακεφαλαιοποίηση με χρήματα του δημοσίου, θα έχουν το αντίστοιχο management.

Μια συζήτηση στην Θεσσαλονίκη: «Η ζωή μετά - το τρίτο Μνημόνιο, τις εκλογές, τον ΣΥΡΙΖΑ»

Αναδημοσίευση από το alterthess.gr

της Σταυρούλας Πουλημένης

Με λιγότερες βεβαιότητες αλλά όχι από το μηδέν ξεκινά η Δικτύωση Ριζοσπαστικής Αριστεράς

Την οργάνωση της ζωής μετά το τρίτο μνημόνιο επιχειρεί η Δικτύωση για την Ριζοσπαστική Αριστερά με την πρώτη εκδήλωση της που πραγματοποιήθηκε χθες στην Θεσσαλονίκη να έχει μεγάλη συμμετοχή κόσμου από όλες τις τάσεις και τις αποχρώσεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Στην εκδήλωση που έγινε με την υποστήριξη του Rednotebook.gr ομιλητές ήταν η  Ηρώ Διώτη, ο Ηλίας Ιωακείμογλου και ο Νίκος Γιαννόπουλος. Την συζήτηση άνοιξε και συντόνιζε ο Χρήστος Λάσκος.

ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: Μετά τις εκλογές, τι;

Και τώρα τι;

Τις εκτιμήσεις μας για το εκλογικό αποτέλεσμα της “ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ” καθώς και ποιά ζητήματα τίθενται προς διερεύνηση, ΠΡΙΝ από τις εκλογές τα είχαμε εκθέσει εδώ:

Μπορεί η παραδοσιακή Αριστερά να αναδειχθεί ως ο πολιτικός εκφραστής του ΟΧΙ;

Μετά τις εκλογές δεν έχουμε να προσθέσουμε τίποτα περισσότερο...

Ο παγωμένος αέρας που βγήκε από την σχισμή της κάλπης διέλυσε την ομίχλη και έκανε φανερή την κορυφή του παγόβουνου που βρίσκεται μπροστά μας. Το καράβι έχει βυθιστεί και μεις προσπαθούμε να κρατηθούμε από τα απομεινάρια του: Δεν πρόκειται για μια ακόμα μάχη που χάθηκε, αλλά για μια στρατηγικού χαρακτήρα ήττα που αφορά στο σύνολο της παραδοσιακής Αριστεράς και όχι μόνον στο εκλογικό εγχείρημα της “ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ”. Η έκκληση γιά κινηματική γείωση και για “ν' ανοιχτούμε στην κοινωνία”, η γνωστή συνταγή που επαναλαμβάνεται κάθε φορά μετά από κάθε ήττα, δεν αρκεί.

Ο διάλογος για το τι μπορεί να γίνει από δω και πέρα, δεν μπορεί να είναι παραγωγικός αν δεν αναγνωρίζει τον στρατηγικό χαρακτήρα της ήττας. Απαιτείται σύνεση και ψυχραιμία για να ανιχνευθούν οι βαθύτερες αιτίες και οι λόγοι που έχουν οδηγήσει την Αριστερά στο περιθώριο της πολιτικής αλλά και της ταξικής πάλης. Ούτε όμως αυτό αρκεί να να δημιουργηθεί το “νέο”. Θα πρέπει να επιστρατεύσουμε την φαντασία μας και να την αποδεσμεύσουμε από “αλήθειες” του παρελθόντος, που σήμερα έχουν γίνει προκαταλήψεις...

Μια κριτική στην άποψη του Κ. Λαπαβίτσα για τη «μετάβαση σε εθνικό νόμισμα»

Μέσα σε ένα σαφές μεταβατικό πρόγραμμα, που μόνο μια μαζική δύναμη της ριζοσπαστικής Αριστεράς μπορεί να αναλάβει, η έξοδος από το ευρώ παραμένει αναγκαία συνθήκη. Αλλά όχι ικανή. Γιατί αν ο στόχος αυτός αποσπαστεί από το πλαίσιό του, αφήνει περιθώρια επικίνδυνων αυταπατών για έναν κάποιο απελευθερωτικό ρόλο του νομίσματος.

Αναδημοσίευση από το "RProject"
του Σωτήρη Μάρταλη 

Η επτά­μη­νη εμπει­ρία της δια­κυ­βέρ­νη­σης Τσί­πρα απο­δει­κνύ­ει με τον πιο στα­θε­ρό τρόπο ότι αν μια πο­λι­τι­κή αντι­λι­τό­τη­τας, για λο­γα­ρια­σμό των υπο­τε­λών τά­ξε­ων, δεν είναι δια­τε­θει­μέ­νη να έρθει σε ρήξη με τις ευ­ρω­η­γε­σί­ες και το ευρώ, είναι κα­τα­δι­κα­σμέ­νη να με­τα­τρα­πεί στο αντί­θε­τό της, σε μνη­μο­νια­κή πο­λι­τι­κή. Η πρό­βλε­ψη αυτή υπήρ­χε, με προ­δρο­μι­κό τρόπο, στο «ιδρυ­τι­κό» πρό­γραμ­μα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ (καμιά θυσία για το ευρώ: αν υπο­χρε­ω­θού­με να επι­λέ­ξου­με με­τα­ξύ της αντο­χής του ευρώ και της υπε­ρά­σπι­σης του λαού μας, θα επι­λέ­ξου­με την υπε­ρά­σπι­ση του λαού...). Μετά την εμπει­ρία της Κύ­πρου, τόσο η Αρι­στε­ρή Πλατ­φόρ­μα συ­νο­λι­κά όσο και το Κόκ­κι­νο Δί­κτυο ει­δι­κό­τε­ρα, ρι­ζο­σπα­στι­κο­ποι­ή­σα­με αυτήν τη θέση μέσα στις δια­μά­χες στο εσω­τε­ρι­κό του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ: Το «καμιά θυσία για το ευρώ» δεν ήταν πλέον αρ­κε­τός εξο­πλι­σμός, η προ­ε­τοι­μα­σία για την ανα­πό­φευ­κτη σύ­γκρου­ση με τις ευ­ρω­η­γε­σί­ες και την έξοδο από το ευρώ προ­βλή­θη­κε ως «ανα­γκαία συν­θή­κη» για την επι­μο­νή στην πο­λι­τι­κή αντι­λι­τό­τη­τας.

Νίκος Βούτσης

Αναδημοσίευση από το "πιτσιρίκος"

Ο Νίκος Βούτσης είναι ο νέος Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων. Μετά από ένα διάστημα ανωμαλίας -όπου Πρόεδρος της Βουλής ήταν η Ζωή Κωνσταντοπούλου- επιστρέφουμε στον κλασικό και παραδοσιακό Πρόεδρο της Βουλής, που είναι ένας ακόμα διακοσμητικός και ακίνδυνος μπάρμπας.

Είναι βέβαιο πως ο Νίκος Βούτσης θα είναι πολύ ήσυχος και φρόνιμος.

Όπως ψήφισε ο Βούτσης το Μνημόνιο, έτσι θα είναι και σαν Πρόεδρος της Βουλής.

Τις επιτροπές της Βουλής, να τις ξεχάσετε. Εντάξει, δεν θα τις εξαφανίσει αμέσως -για να μην καρφωθεί- αλλά είναι ήδη παρελθόν.