Αν ο Α. Τσοχατζόπουλος τα έκανε ...καράβια, τώρα θα ήταν έξω και θα είχε και φοροαπαλλαγές!

Η “δωροδοκία” είναι μια πράξη συναλλαγής, η οποία για να πραγματοποιηθεί απαιτεί την συμμετοχή δύο διακριτών πλευρών: Εκείνους που τα δίνουν και τους άλλους που τα παίρνουν. Όμως ο Α. Τσοχατζόπουλος δεν καταδικάστηκε για κανένα αδίκημα “δωροδοκίας”. Οι έμποροι όπλων - αυτοί δηλαδή που τον δωροδόκησαν – όχι μόνον δεν βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα της φυλακής, αλλά ούτε καν τους «ακούμπησε» η δικαιοσύνη…

Ο Α. Τσοχατζόπουλος και η παρέα του παραπέμφθηκαν και καταδικάστηκαν για άλλο αδίκημα: “για την αξιόποινη πράξη της νομιμοποίησης εσόδων από την εγκληματική δραστηριότητα της παθητικής δωροδοκίας που αποδίδεται στον πρώην υπουργό και ειδικότερα της φυσικής αυτουργίας στην πρώτη πράξη και της ηθικής σε όλες τις άλλες επιμέρους και κυρίως την κατ΄ εξακολούθηση παραβίαση της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα από το 1999-2010...”

Ο  Α. Τσοχατζόπουλος ακολούθησε το παράδειγμα του μέσου Έλληνα που επιδιώκει να γίνει “πλουτοκράτης” μετατρέποντας το “χρήμα” που έχει στην άκρη σε ακίνητη περιουσία. Τιμωρήθηκε παραδειγματικά γιατί δεν επέλεξε να γίνει “κεφαλαιοκράτης”, δηλαδή να το ρίξει στην “αγορά” για να κυκλοφορεί, επενδύοντας από μετοχές ανώνυμων εταιρειών στο χρηματιστήριο ως την αγορά πλοίων. Σήμερα, αν ο Άκης είχε γίνει «τραπεζίτης» ή «εφοπλιστής», όχι μόνον δεν θα είχε καταδικαστεί, αλλά θα τύγχανε της ευνοϊκής μεταχείρισης των μνημονιακών πολιτικών, όπως και της πρόσφατης τροπολογίας για το «πόθεν έσχες» που προσπάθησε να περάσει στην βουλή ο υπουργός δικαιοσύνης κ. Αθανασίου…

ANTIΦAΣIΣMOΣ KAI AΛΛHΛEΓΓYH MEΣA AΠO THN ANTIΣTAΣH ΣTH KATOXIKH AΘHNA

Και μια συνέντευξη του Μενέλαου Χαραλαμπίδη στην "εφημερίδα των συντακτών":

«Οι πολίτες ψάχνουν στην περίοδο της Αντίστασης απαντήσεις στα ερωτήματα του σήμερα»

Ο Δ. Βίτσας ποιού "συνασπισμού" είναι γραμματέας;

Πριν 3 μήνες, στο κείμενό μας Πω πω «πρωτοβουλίες»!.. είχαμε επισημάνει τους κινδύνους που δημιουργεί μια πολιτική πρακτική του νέου κόμματος που έχει αρχίσει να εμφανίζεται στους μαζικούς χώρους, η οποία και θέτει εκβιαστικά το δίλημμα “μαζί μας ή εναντίον μας” και δημιουργεί νέες αντιπαλότητες και πολώσεις και διαταράσσει τις σχέσεις του νέου κόμματος με όλο εκείνο τον περίγυρό του, ο οποίος δεν θεωρεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στο «αντίπαλο στρατόπεδο», τον στηρίζει είτε σε επί μέρους δράσεις του είτε ως «όλον», είτε ως «λύση ανάγκης» και στέκεται κριτικά απέναντί του. Τότε είχαμε τονίσει ότι «ενότητα» στους μαζικούς χώρους και στο συνδικαλιστικό κίνημα δεν μπορεί να γίνει «από τα πάνω» και με τους ίδιους όρους που έγινε η οικοδόμηση του νέου κόμματος. Η μηχανιστική μεταφορά αυτών των πολιτικών πρακτικών μόνον ολέθρια αποτελέσματα μπορεί να έχει. Ως παράδειγμα αυτών των πρακτικών, τις οποίες θα πρέπει να αποφύγει το νέο κόμμα σε μαζικούς χώρους, είχαμε χρησιμοποιήσει την δημιουργία της «πρωτοβουλίας μηχανικών».

Φαίνεται όμως, ότι αυτές οι πρακτικές δεν αποτελούν περιθωριακές επιλογές στο νέο κόμμα, αλλά κυρίαρχες. Το πρόσφατο γράμμα του Γραμματέα της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ προς τις οργανώσεις έρχεται όχι μόνο να επιβεβαιώσει αυτή την εκτίμηση, αλλά να να προσθέσει νέα στοιχεία και να προαναγγείλει τι θα δουν τα μάτια μας τον επόμενο καιρό σε άλλους μαζικούς χώρους αλλά και στις δημοτικές εκλογές:

Εκλογές στο ΤΕΕ

Συντρόφισσες και σύντροφοι,
1.Στις 24 Νοεμβρίου θα γίνουν σε όλη τη χώρα οι εκλογές του ΤΕΕ. Η καταληκτική ημερομηνία για την κατάθεση των ψηφοδελτίων είναι η 15η Οκτωβρίου.
2.Στηρίζουμε την παράταξη «Ριζοσπαστική Πρωτοβουλία Μηχανικών».

Ο αντιφασισμός δύναμη και όριο του κινήματος στην Ελλάδα

Αναδημοσίευση από το "Communisation"

από τους στίχους του κομματιού: “Τώρα ένα σύνθημα που ενώνει τις ρωσίδες: Μπάτσοι, γουρούνια, νταβατζήδες”

Δε θέλει και πολύ μυαλό για να καταλάβει κανείς ποια είναι τα στρατόπεδα που συγκρούονται. Από τη μια πλευρά είναι τα ΜΑΤ και οι “φουσκωτοί μπράβοι” των καπιταλιστών που δολοφόνησαν τον Killah P γιατί οι στίχοι των τραγουδιών του συμπυκνώνονται στο “αλήτες είναι τα ματ κι οι τραπεζίτες”, κι από την άλλη πλευρά οι προλετάριοι από τη φτωχογειτονιά που έγινε η δολοφονία, από την ευρύτερη φτωχή εργατική περιοχή αλλά και από ολόκληρη την Αθήνα και σε ολόκληρη την Ελλάδα: Οι προλετάριοι που “τα σπάνε”. Αυτές κι αυτοί που πετάνε πέτρες στους μπάτσους κι όλες αυτές κι αυτοί που τους βοηθάνε με την παρουσία τους να το κάνουν. Αυτοί που σπάνε τις βιτρίνες, τα αμάξια, τα μαγαζιά, δηλώνοντας με τις πράξεις τους απερίφραστα ότι αφού για να υπάρχει όλη αυτή η νεκρή εργασία σήμερα πρέπει να δολοφονούνται τύποι σαν τον KillahP από τους μπράβους των αφεντικών, ε, τότε, ναι! όλη αυτή η νεκρή εργασία πρέπει να καταστραφεί, να λαμπαδιάσει, να την πάρει ο διάολος.

Και τώρα λίγο γέλιο!

Παρουσιάζουμε τις πιο σύγχρονες αναλύσεις για τον υπαρκτό κομμουνισμό, που σημειώνουν πραγματατικές τομές, τόσο στο χώρο της θεωρίας με και(ε)νοτόμες προσεγγίσεις αλλά και στο χώρο της ιστορίας με τα νέα στοιχεία που παρουσιάζουν και αλλάζουν την εικόνα που είχαμε σχηματίσει για εκείνη την περίοδο της οικοδόμησης του σοσιαλισμού:

1.Ένα αποκαλυπτικό video από το Redfly Planet για να δείτε με τα ίδια σας τα μάτια γιατί σήμερα καπιταλισμός στη Ρωσία είναι πολύ χειρότερος από τον υπαρκτό κομμουνισμό:

H ΝΔ ανοίγει πόλεμο με τη Χρυσή Αυγή;

Δύο κείμενα του Χ. Γεωργούλα από την "εποχή"

 

Η στροφή της Νέας Δημοκρατίας και τα ανακλαστικά της Αριστεράς

Η στροφή της κυβερνητικής πολιτικής απέναντι στη ναζιστική Χρυσή Αυγή, μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι, δικαιολογημένα ξάφνιασε πολύ κόσμο, γιατί αποτελεί απότομη αλλαγή γραμμή πλεύσης.

Είχε διαμορφωθεί η εντύπωση ότι η στάση του Μαξίμου σ’ αυτό το πεδίο δεν θα αλλάξει, επειδή η αντίδρασή του στη γνωστή σε όλους εγκληματική δράση των μελών της Χρυσής Αυγής ήταν μέχρι προχθές πολιτικά και νομικά σχεδόν ανύπαρκτη. Το ότι κινήθηκε με εγκληματική καθυστέρηση, μπορεί να αποτελεί επιχείρημα εναντίον της κυβέρνησης, αλλά δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία για τους αντίπαλους της κυβερνητικής πολιτικής, ιδίως εξ αριστερών, που θα μπορούσαν να τουλάχιστο να την υποθέσουν ως ενδεχόμενη.

ΚΚΕ: στερνή μου γνώση να σ'είχα πρώτα!..

Βρωμερή καπηλεία

Ο χρυσαυγίτης βουλευτής Ευστάθιος Μπούκουρας στο fecebook και με το σύνθημα «ΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΛΥΓΙΖΟΥΝ ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΔΕΝ ΦΥΛΑΚΙΖΟΝΤΑΙ...» συνοδεύει την ανάρτησή του με την «Μπαλάντα του κυρ Μέντιου», ποίημα του Κώστα Βάρναλη, που μελοποίησε ο Λουκάς Θάνος με τη φωνή του Νίκου Ξυλούρη. Πρόκειται για σκύλευση του ποιητή, του συνθέτη και του ερμηνευτή και παραποίηση αξιών και παρακαταθηκών του λαού, με τη χρησιμοποίηση ενός ποιήματος και ενός τραγουδιού που με εκλαϊκευτικό τρόπο δείχνει πως η συνειδητοποίηση από την εργατική τάξη και το λαό της εκμετάλλευσης από τους καπιταλιστές θα τους δώσει τη δύναμη να φέρουν «ανάποδα το ντουνιά», δηλαδή να τους ανατρέψουν. Το ναζιστικό δολοφονικό μόρφωμα στήριξης των εκμεταλλευτών και δύναμη κρούσης και καταστολής ενάντια στους εργάτες, είναι αδίστακτο και ικανό για την πιο βρωμερή προβοκάτσια. Γι' αυτό και αυτού του τύπου η καπηλεία της «Μπαλάντας του κυρ Μέντιου». Ιστορικά έχει αποδειχτεί ότι ο φασισμός προκειμένου να πετύχει το σκοπό του έχει βρωμίσει ό,τι ιερότερο έχει στην ψυχή, στο μυαλό και στη συνείδησή του ο λαός.

(από την «ριζοσπάστη»)

Τώρα ξύπνησαν οι σ. του Περισσού! Φαίνεται τα προηγούμενα χρόνια κοιμόντουσαν, γι’ αυτό δεν είχαν πάρει χαμπάρι τίποτα για το τι συμβαίνει γύρω τους. Μα την «Μπαλάντα του κυρ Μέντιου» δεν την ανακάλυψε τώρα ο χρυσαυγίτης βουλευτής Ευστάθιος Μπούκουρας. Από το 2008 την τραγουδάει ο Νότης Σφακιανάκης, ο γνωστός υποστηρικτής της χρυσής αυγής:

Επτά κανόνες για να βοηθήσει κανείς στη διάδοση των ρατσιστικών ιδεών...

3ος Κανόνας. - Επαναλάβετε σε κάθε περίπτωση: υπάρχει ένα πρόβλημα με τους μετανάστες που πρέπει να αντιμετωπιστεί, αν θέλουμε την εξάλειψη του ρατσισμού. Οι ρατσιστές δε θα σας ζητήσουν περισσότερα: να αναγνωριστεί ότι το πρόβλημά τους είναι ένα πρόβλημα και μάλιστα "το" πρόβλημα. Το να ζητήσετε να ρυθμιστεί μέσω νομικών και πολιτικών μέτρων το "πρόβλημα των μεταναστών" είναι σαν να ζητάτε κάτι απολύτως αδύνατο. Αλλά, κάνοντας το, αφενός, κάνουμε υπαρκτή την απροσδιόριστη εικόνα του ανεπιθύμητου, και αφετέρου, δείχνουμε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα ενάντια σε αυτό το ανεπιθύμητο και ότι οι ρατσιστές είναι οι μόνοι που προτείνουν λύσεις.

4ος Κανόνας. - Να επιμένετε επίσης στην ιδέα ότι ο ρατσισμός έχει ο ίδιος μια αντικειμενική βάση, η οποία είναι το αποτέλεσμα της κρίσης και της ανεργίας και δεν μπορούμε να τον εξαφανίσουμε παρά μόνο εξαφανίζοντας την κρίση και την ανεργία. Μπορείτε να του δώσετε έτσι μια επιστημονική νομιμοποίηση. Και όπως η ανεργία είναι τώρα μια δομική προϋπόθεση για την εύρυθμη λειτουργία των οικονομιών μας, το συμπέρασμα βγαίνει αρκετά φυσικά: αν δε μπορούμε να εξαφανίσουμε τη "βαθιά" αιτία του ρατσισμού, το μόνο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να εξαφανίσουμε την περιστασιακή του αιτία στέλνοντας τους μετανάστες στα σπίτια μέσω ειρηνικών και αντικειμενικών ρατσιστικών νόμων.

(Απόσπασμα από το κείμενο του J. Ranciere: Επτά κανόνες για να βοηθήσει κανείς στη διάδοση των ρατσιστικών ιδεών. ) 

Παρακολουθώντας τις συλλήψεις της Χρυσής Αυγής: Διαπιστώσεις και προβληματισμοί

Του Χρίστου Κατσούλα

Το ανεπανάληπτο θέαμα της σύλληψης σε ζωντανή μετάδοση του ηγετικού πυρήνα της Χρυσής Αυγής επιταχύνει τις πολιτικές εξελίξεις. Αυτές όμως θα καθοριστούν και από την επαύριο των Γερμανικών εκλογών και από το τι θα κομίσουν από τις ΗΠΑ Σαμαράς και Βενιζέλος. Δεν θα υπήρχε για την κυβέρνηση Σαμαρά καλύτερη στιγμή από τη σημερινή για προκήρυξη εκλογών με μονομερή αντι-Χρυσαυγίτικη ατζέντα και τον ίδιο σε ρόλο εγγυητή της δημοκρατίας, θέτοντας το δίλημμα “σταθερότητα ή χάος”, μετατοπίζοντας τη συζήτηση από το κοινωνικό και οικονομικό αδιέξοδο στην υπεράσπιση των θεσμών. Όμως τα ποντίκια χορεύουν όταν λείπουν οι γάτες που εν προκειμένω είναι οι δανειστές, ο υπερατλαντικός παράγοντας και η επανεκλεγείσα καγκελάριος. Η ηχηρή σφαλιάρα που εισέπραξε ο ΓΑΠ στις Κάνες από το δίδυμο Μέρκελ – Σαρκοζί, δημιουργεί κακό προηγούμενο για το αν θα επιτραπεί στον Σαμαρά να παίξει ένα τέτοιο παιχνίδι πολιτικής επιβίωσης, βάζοντας σε ρίσκο το πρόγραμμα της τρόικας.

Mε ποια στρατηγική θα αντιμετωπίσουμε τη Χρυσή Αυγή;

Ούτε συνταγματικό τόξο ούτε αντιμνημονιακό μπλοκ ούτε «διπλό δημοψήφισμα».

Χρειάζεται η επεξεργασία μιας σύνθετης πολιτικής πρότασης που δεν μπαίνει σε διλήμματα που άλλοι έχουν επιλέξει, αλλά παίρνει την πρωτοβουλία να χαράξει η ίδια μια νέα πολιτική γεωγραφία και να βάλει με τον δικό της τρόπο διλήμματα στους άλλους

Αναδημοσίευση από την "αυγή"

Του Αντώνη Λιάκου*

Η αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής χρειάζεται να είναι προσεκτική, γιατί ενδέχεται να προκαλέσει απροσδόκητα αποτελέσματα που θα στραφούν σαν μπούμερανγκ εναντίον της δημοκρατίας. Η έως τώρα ανοχή ή η αδιαφορία απέναντι στη Χρυσή Αυγή, η έλλειψη ενός σαφούς ιδεολογικού μετώπου δεν πρέπει να οδηγήσει σε αποτελέσματα που θα έχουν ως συνέπειες αμφισβητούμενες συνταγματικές πράξεις. Με δυο λόγια, η αμέλεια δεν δικαιολογεί την πρεμούρα που παραβιάζει τυπικές διαδικασίες, ούτε η εγκληματική ιδεολογία και πράξη της Χ.Α. δικαιολογεί το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» εναντίον της. Ο κύβος έχει ριφθεί με τη σύλληψη της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής, το ζήτημα είναι η αποναζιστικοποίηση των μυαλών των οπαδών της. Η αποφασιστική μάχη εναντίον της Χρυσής Αυγής θα είναι πολιτική, όχι απλώς νομική. Η πολιτική ήττα της θα θωρακίσει τη δημοκρατία. Διαφορετικά, κινδυνεύουμε να κατέβουμε ένα-ένα, και κατρακυλώντας, τα σκαλοπάτια της εκτροπής και μιας άγριας ανεξέλεγκτης σύγκρουσης. Ο κίνδυνος δεν έχει παρέλθει. Χωρίς τον σχολαστικό σεβασμό του Συντάγματος και της νομοθεσίας της δημοκρατίας, η υπεράσπιση του λεγόμενου «συνταγματικού τόξου» είναι προπέτασμα καπνού. Το ζήτημα αυτό απασχολεί τον κόσμο, τους συμπολίτες μας που μάχονται τον φασισμό καθημερινά, στο σχολείο, στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές. Αντιμετωπίζουν το δίλημμα: Θα πολεμήσουμε τη Χρυσή Αυγή με το συνταγματικό τόξο ή εμβαθύνοντας την αντιμνημονιακή πάλη;

Καταρχήν αυτή η έννοια "συνταγματικό τόξο" είναι καθυστερημένο αντίγραφο από την Ιταλία και χρησιμοποιήθηκε για να αποκλείσει τους νεοφασίστες του MSI και να περιγράψει τα κόμματα της Ιταλίας μετά τη συντριβή του Μουσσολίνι. Αυτή η δημοκρατία έγινε σκόνη από τα σκάνδαλα και οι νεο- ή μετα-φασίστες έγιναν συνεταίροι του Μπερλουσκόνι. Ο όρος έπαψε πλέον να χρησιμοποιείται, ώσπου τον θυμηθήκαμε στην Ελλάδα. Πολλοί τον θεωρούν ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ, μέσα στη Ν.Δ. και το ΠΑ.ΣΟ.Κ., Σαμαράς και Βενιζέλος επιδιώκουν μια δημοκρατική αναβάπτιση.