Ο μαθητής του Μισέλ Φουκώ Alain Brossat
υπoστηρίζει έναν νέο ρόλο για τη φιλοσοφία,
υπερασπίζεται εναλλακτικούς τρόπους ριζοσπαστικοποίησης
και κατεδαφίζει τους φιλοσόφους-σταρ
..Η μηχανή εξημέρωσης της φιλοσοφίας απέκτησε στις μέρες μια αδυσώπητη αποτελεσματικότητα. Ενώ σκανδάλιζε μέχρι προσφάτως ακόμα τους δημοσιογράφους του ακραίου κέντρου με τους ύμνους του στην Πολιτιστική Επανάσταση και με την αναζωογόνηση της κομμουνιστικής υπόθεσης, ο Αλαίν Μπαντιού συμβάλλει στην επιτυχία του Forum της εφημερίδας Le Monde, όπου μεγαληγορεί για τις ομορφιές του έρωτα. Παραμένει, ακόμα, κάποιου είδους ανάθεμα εναντίον του Τζόρτζιο Αγκάμπεν, ο οποίος όμως περνιέται για Μανώλης Γλέζος, παροτρύνοντας τους Ευρωπαίους του Νότου να φυσήξουν τις κρύες στάχτες της Λατινικής Αυτοκρατορίας, μια ιστορία άγριας αντίστασης στη γερμανική επιρροή στην ήπειρο. Ο Ζίζεκ, αυτός ο αδάμαστος μαρξιστής, κάνει παγκόσμια τουρνέ μέσω καθημερινών εφημερίδων στην αγγλική γλώσσα και περιοδικών τύπου People Magazine, που τυπώνουν τις ετυμηγορίες του για την κατάσταση του κόσμου, υπόψη των προλετάριων του κόσμου ολόκληρου..
(Από την Συνέντευξη του Alain Brossat στον Κωνσταντίνο Ηροδότου)
Ολόκληρο το κείμενο εδώ: