Πέμπτο κόμμα το ΠΑΣΟΚ

Αναδημοσίευση από τα "ΕΠΙΚΑΙΡΑ"

Η πρώτη πολιτική έρευνα της VPRC για το 2012, που δημοσιεύουν τα «Επίκαιρα» την Πέμπτη, καταγράφει...

Δημοσκόπηση ΣΟΚ: Ραγδαίες αλλαγές στην πολιτική σκηνή ραγδαίες αλλαγές στην πολιτική σκηνή και στους πολιτικούς συσχετισμούς.

Η πτώση του ΠΑΣΟΚ, που συνεχίζεται αμείωτη και με έντονους ρυθμούς, φέρνει το κόμμα στην πέμπτη θέση της πρόθεσης ψήφου, πίσω από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και Δημοκρατική Αριστερά.

Συγκεκριμένα, η ΝΔ συγκεντρώνει ποσοστό 30,5%, η Δημοκρατική Αριστερά 13%, ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ από 12,5% και το ΠΑΣΟΚ 12%, ανοίγοντας την ψαλίδα με τη ΝΔ στις 18,5 ποσοστιαίες μονάδες!

Ο ΛΑΟΣ συγκεντρώνει 6% , οι Οικολόγοι 3%, ενώ Δημοκρατική Συμμαχία, Αρμα Πολιτών και η Χρυσή Αυγή κινούνται στο 2,5%, ενώ 1% συγκεντρώνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Το πτώμα του ευρωκομουνισμού στην υπηρεσία του υπαρκτού σταλινισμού!...

την εποχή που η εργατική τάξη  ανέτρεπε τον υπαρκτό κομμουνισμό...

Με αφορμή τα 20 χρόνια από την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, πρόσφατα προβλήθηκε σε πολλά ηλεκτρονικά μέσα της αριστεράς το άρθρο του Π. Μαυροειδή “Κομμουνισμός: Παρελθόν και μέλλον στην αυγή και στη δύση του 20ου αιώνα”. Με αφορμή ένα άλλο γεγονός - τα 30 χρόνια από το πραξικόπημα του Γιαρουζέλσκι - θα επιχειρήσουμε μερικές κριτικές παρατηρήσεις για αυτό το άρθρο.

 

Το κείμενο του Π. Μαυροειδή αναπαράγει σε μεγάλο βαθμό μια κριτική δανεισμένη από τον ευρωκομουνισμό και από  άλλους χώρους της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς στην Δύση, τροτσκιστικής κυρίως απόκλισης, κριτική που είχε γίνει πριν από μισό αιώνα! Στην χώρα μας από την εποχή της διάσπασης του 68, το ΚΚΕ εσωτερικού, το κόμμα του Λ. Κύρκου, δήλωνε από τότε ότι "ο πόθος της δημοκρατίας δεν σβήνει εύκολα σε κανένα λαό" και είχε καταδικάσει την επέμβαση των σοβιετικών τανκς στην Τσεχοσλοβακία και την υποταγή στο  καθοδηγητικό κέντρο του ΚΚΣΕ  όχι μόνον των σοβιέτ της ΕΣΣΔ,  αλλά και των κομμουνιστικών κομμάτων της Δύσης. Γιαυτό ζητούσε την ανεξαρτησία του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος από την Μόσχα. Ήδη το κομμουνιστικό κίνημα στη χώρα μας μετά την συμφωνία της Γιάλτας και το μοίρασμα του κόσμου είχε αντιληφθεί στο ίδιο του το πετσί τα όρια της “διεθνιστικής αλληλεγγύης” της μεγάλης μητέρας του κομμουνισμού...

Όλες οι θέσεις και οι απόψεις που προβάλει το κείμενο, είναι προϊόντα ενός διαλόγου που έχει γίνει`και έχει εξαντληθεί εντός της αριστεράς από τον προηγούμενο αιώνα. Τι λοιπόν καινούργιο φέρνει αυτό το κείμενο;  Η επιλεκτική προβολή σήμερα κάποιων από αυτές τις απόψεις υπηρετεί μια πολιτική σκοπιμότητα. Πρόκειται για μια παρέμβαση με γνώμονα τις συζητήσεις και τον διάλογο που γίνεται στο χώρο του ΚΚΕ για αυτά τα ζητήματα. Γιαυτό εξάλλου μερικά κρίσιμα συμβάντα, τα οποία είναι δυνατόν να αποτελέσουν σημείο ριζικής σύγκρουσης με τον χώρο του ΚΚΕ και των συνοδοιπόρων του, εξοστρακίζονται. Ας δούμε μερικά απ' αυτά.

οι ειδήσεις σε 1'

Του Γιώργου Πρασσά

1. Είναι τελικά γεγονός : οι Έλληνες δεν διαβάζουν

2. Δημόσια δαπάνη η κηδεία ενός ακόμα ευπατρίδη της πολιτικής : τα έξοδα δεν έγινε εφικτό να καλυφθούν από τα αναδρομικά που είχε ζητήσει προ του μοιραίου (η γνωστή κρατική γραφειοκρατία)

Δημοσία δαπάνη

Yπάρχει λύση!

Τετάρτη, 25 Ιανουαρίου 2012 και ώρα 6:00 μμ, 

ο Αλέκος Αλαβάνος 

θα βρεθεί στην Ανοιχτή Αγορά της Κυψέλης

  για να συζητήσει με τους κατοίκους της περιοχής,  τις οικονομικές , πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας και τις θέσεις του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής.

Παρέμβαση στην ομιλία Σημίτη - Cohn-Bendit στο Βερολίνο

Δελτίο τύπου

Χτες, Δευτέρα 23/1/2011 το ίδρυμα Heinrich-Böll των Γερμανών Πρασίνων διοργάνωσε εκδήλωση με θέμα “Η Ελλάδα στην κρίση; Πώς μπορεί η Ελλάδα να επαναπροσδιορίσει τη θέση της στην Ευρώπη;”. Στο πλαίσιο της εκδήλωσης πραγματοποιήθηκε ημερίδα με ομιλητές τους Κώστα Σημίτη και Daniel Cohn-Bendit.

ΣΤΗΝΟΥΝ ΕΙΚΟΝΙΚΑ ΕΔΩΛΙΑ Οι αγανακτισμένοι δικάζουν τα «αρπακτικά» των αγορών

Οι Βρετανοί ακτιβιστές ευελπιστούν ότι η δημοσιοποίηση επιβαρυντικών στοιχείων κατά του «1% της παγκόσμιας οικονομικής ελίτ» θα προκαλέσει την παρέμβαση της πραγματικής Δικαιοσύνης

Η Γκόλντμαν Σακς, η Λόιντς και η Βασιλική Τράπεζα της Σκοτίας είναι ανάμεσα στους χρηματοπιστωτικούς και τραπεζικούς ομίλους που πρόκειται να οδηγηθούν στο εδώλιο του κατηγορουμένου...

Τουλάχιστον αυτός είναι ο στόχος της ειδικής Εγκληματολογικής Μονάδας Ερευνας (Occupy Criminal Investigation Unit) τους κινήματος Occupy London, η οποία συστάθηκε με μοναδικό σκοπό τη συλλογή επιβαρυντικών στοιχείων κατά του «1% της παγκόσμιας οικονομικής ελίτ». Την ώρα που τα βρετανικά δικαστήρια αποφασίζουν το ένα μετά το άλλο την εκκένωση των υπό κατάληψη χώρων και κτιρίων του κινήματος «Καταλάβετε το Λονδίνο», το «Εθνος της Κυριακής» συνομίλησε με τους ακτιβιστές της βρετανικής πρωτεύουσας και τα ιδρυτικά μέλη της OCIU, οι οποίοι επιβεβαίωσαν πως ετοιμάζονται να περάσουν στη «δεύτερη φάση» δράσης προ(σ)καλώντας το χρηματοπιστωτικό σύστημα σε ένα «ιδιαίτερο» μπρα ντε φερ.

Πρώτο βήμα για την OCIU, η οποία ιδρύθηκε πριν από περίπου 3 εβδομάδες και μετράει 10 μέλη που στην πλειονότητά τους έχουν εργαστεί σε εταιρείες οικονομικών συμβούλων, ασφαλιστικές και τράπεζες, ήταν η συλλογή του υλικού που επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί στις λεγόμενες «εικονικές δίκες του 1%».

Aνακοίνωση του Μετώπου Αλληλεγγυης και Ανατροπής σχετικά με τις προτάσεις για τα ναρκωτικά

Aνακοίνωση του Μετώπου Αλληλεγγυης και Ανατροπής σχετικά με τις προτάσεις για τα ναρκωτικά

Η προώθηση της εκκρεμούσας πρότασης νόμου για τα ναρκωτικά με ρυθμίσεις που περιλαμβάνουν την αποποινικοποίηση των χρηστών σήμερα συναντά την σθεναρή αντίσταση και πίεση εντός της κυβέρνησης Παπαδήμου της ΝΔ και του ΛΑΟΣ. Είναι αντιρρήσεις που προέρχονται από τις παραδοσιακές αντιλήψεις της δεξιάς και της ακροδεξιάς.

Όπως είχαμε τοποθετηθεί και την εποχή που πρωτοείδαν το φως της δημοσιότητας οι προτάσεις αυτές η αποποινικοποίηση της χρήσης και του χρήστη καθώς και η ανάληψη της ευθύνης από το δημόσιο σύστημα υγείας της παροχής των θεραπευτικών μεθόδων απεξάρτησης είναι στοιχειώδη μέτρα κατακτημένα στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης εδώ και δεκαετίες, κατακτήσεις των κοινωνιών και των κινημάτων και έπρεπε να είχαν παρθεί προ καιρού. Η δίωξη και η φυλάκιση του χρήστη ουσιών δεν αποτελεί λύση στο πρόβλημα των ναρκωτικών και οδηγεί στον άδικο εγκλεισμό στις φυλακές εξαρτημένους ανθρώπους ως κοινούς εγκληματίες.

«Ιμπεριαλιστική αλυσίδα» και θεωρίες «εξάρτησης»

Η ιστοσελίδα aformi, με αφορμή το βιβλίο των Γιάννη Μηλιού και Δημήτρη Π. Σωτηρόπουλου, "Ιμπεριαλισμός, χρηματοπιστωτικές αγορές, κρίση", πήρε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη από τον Γιάννη Μηλιό, την οποία για τη διευκόλυνση της παρακολούθησης την διαίρεσε σε τρία μέρη.

α. Θεωρίες για τον ιμπεριαλισμό

β. «Ιμπεριαλιστική αλυσίδα» και θεωρίες «εξάρτησης»

γ.Νεοφιλελευθερισμός, οικονομική κρίση και Ευρωπαϊκή Ένωση

Όλη συνέντευξη είναι εδώ: 

Συνέντευξη με τον Γιάννη Μηλιό για τον ιμπεριαλισμό

Από αυτή την συνέντευξη παρουσιάσουμε παρακάτω το (β) μέρος, το οποίο αναφέρεται στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα, καθώς και ένα σχετικό απόσπασμα από το βιβλίο:

Ένα μικρό απόσπασμα  από το βιβλίο για την ιμπεριαλιστική αλυσίδα:

Η δομή της ιμπεριαλιστικής αλυσίδας έχει ένα διπλό αποτέλε­σμα.

Από τη μια πλευρά, η ιμπεριαλιστική αλυσίδα αποτελεί το πεδίο συγκρότησης διαφορετικών, συχνά αντιφατικών και οπωσδήποτε άνισων σε ισχύ, εθνικών στρατηγικών. Οι στρατηγικές αυτές συν­δέονται με τα συμφέροντα του κάθε ιδιαίτερου συλλογικού κεφαλαιοκράτη και αλληλοσυμπληρώνουν την «εσωτερική λειτουργία» του κράτους (συμβάλλοντας πολλές φορές – όπως επεσήμανε σωστά και ο Βέμπερ – στην οργάνωσης της αστικής ηγεμονίας). Οι στρατηγικές αυτές δεν θ’ αμφισβητήσουν ποτέ ριζικά τις πα­γκόσμιες διαδρομές των εμπορευμάτων και των κεφαλαίων, δη­λαδή την καπιταλιστική «φύση» της διεθνούς σφαίρας. Απλά θα διεκδικήσουν

6 μήνες χωρίς διάσπαση ήταν πολλοί

Του Γιώργου Πρασσά

1. Ότι θες να μάθεις για την διάσπαση στην ΚΟΕ :

Ρήγμα στο εσωτερικό της ΚΟΕ

Αγεφύρωτο το ρήγμα στην ΚΟΕ

2. Το άρθρο της σημερινής "εποχής" δεν εντοπίστηκε ηλεκτρονικά (το 'ριξε στο φαί ο Α.Σ. σε κεντρική ταβέρνα...)

3. Το καφενείο των φιλάθλων στα σχόλια εδώ :

Όλοι στην Παναττική Απεργία της 17 Ιανουαρίου 2012

Συνέντευξη του Αλεκου Αλαβάνου στον Αντ1 11-1-2012

4. Όλα τα mail :

Όλη η αλληλογραφία της φράξιας των 22 που διέσπασε την ΚΟΕ

σας έφεξε πάλι...

Το ΝΑΡ στην ουρά του ΚΚΕ;

ολίσθημα  "σημαιοφόρου"...

Έκπληξη μας μας προξένησε η ανάγνωση του άρθρου του Π. Μαυροειδή “Η αναγκαία ‘πρόταση εξουσίας’ της αριστεράς και η γελοιογραφία της” , του οποίου μια συντομευμένη μορφή δημοσιεύεται στο σημερινό ΠΡΙΝ. Η έκπληξη αφορά στην άνευ όρων προσχώρηση στην γραμμή του ΚΚΕ. Τον τελευταίο καιρό, ιδιαίτερα μετά την περίοδο που οξύνθηκε η σύγκρουση του αντιεξουσιαστικού χώρου με το ΚΚΕ, το ΝΑΡ είχε κάνει κάποιες κινήσεις πολιτικής προσέγγισης προς το χώρο του ΚΚΕ, μερικές από τις οποίες έχουμε επισημάνει σε προηγούμενα κείμενά μας. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Στην 3η εθνική κατηγορία που παίξει το ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει αντίστοιχα προβλήματα με αυτά που έχει το ΚΚΕ στην 1η εθνική από τον χώρο του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΜΑΡ.

Δημοσιεύουμε ένα ενδεικτικό απόσπασμα, με τις υπογραμμίσεις όπως ακριβώς είναι στο κείμενο. Ακριβώς αυτές οι υπογραμμίσεις καταγράφουν με τον πιο ανάγλυφο τρόπο την πλήρη ταύτιση με την γραμμή του ΚΚΕ. Το ίδιο το κείμενο είναι τόσο αποκαλυπτικό που δεν χρειάζονται πρόσθετες ερμηνείες και σχόλια:

Εδώ απαιτείται η τόλμη. Η αριστερά πρέπει να θέσει τη δική της συνολική πολιτική διέξοδο. Την δική της πρόταση εξουσίας για το λαό. Αυτή αναγνωρίζεται εύκολα από τον κόσμο του αγώνα. Τρία είναι τα στοιχεία της, με βάση και τα προηγούμενα.

Πρώτον, πρέπει να υπάρξει ανατροπή κυβέρνησης, τροϊκανής χούντας και σάπιου πολιτικού συστήματος.

Δεύτερο, να ηγεμονεύσει ένα αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα με κριτήριο τις κοινωνικές ανάγκες, στο πλαίσια μιας άλλης πορείας έξω από την ΕΕ και σε σύγκρουση με τον καπιταλισμό.

Τρίτο, ο εργαζόμενος λαός, πρέπει να είναι οργανωμένος, σε νέες κοινωνικές και πολιτικές μορφές που θα επιβάλλουν τη θέληση του και θα οργανώνουν δημοκρατικά την κοινωνία και τις σχέσεις της.

Η ‘’αριστερή κυβέρνηση’’, αποτελεί τη γελοιογραφία της πρότασης εξουσίας της αριστεράς. Υποδηλώνει είτε την αφέλεια, είτε το σκόπιμο αποπροσανατολισμό.

Όμως θα μπούμε στον πειρασμό να σχολιάσουμε μια άλλη παράγραφο, στο τέλος του κειμένου, η οποία αποκαλύπτει που πραγματικά βρίσκονται οι ελπίδες του συγγραφέα. Μήπως στο κίνημα στο μαζικό κίνημα, στις λαϊκές συνελεύσεις των γειτονιών, στο εξεγερσιακό φρόνημα του λαού που καταγράφτηκε στις πλατείες, στις μεγάλες διαδηλώσεις και τις παρελάσεις; Όχι βέβαια! Οι ελπίδες βρίσκονται στην κρίση των άλλων, των διπλανών μας: 

Αναπτύσσονται διεργασίες κρίσης στους χώρους της κοινοβουλευτικής αριστεράς ή/και του δημοκρατικού ‘’πατριωτικού χώρου’’, με δυνατότητες θετικών επανατοποθετήσεων, ειδικά σε ότι αφορά τη Λυδία λίθο που ακούει στο όνομα “στάση απέναντι στην έξοδο από ευρωζώνη και ΕΕ’’.