Ποιά φυλάκιση στους βιαστές; χημικό ευνουχισμό και ορχεκτομή...

(Ένα σχόλιο για την θεσμική αντιμετώπιση των σεξουαλικών εγκλημάτων στον Ευρωπαϊκό μας πολιτισμό, και όχι μόνο…)

Του Γιώργου Καλαντζόπουλου

Ο χημικός ευνουχισμός αλλά και η ορχεκτομή ως μέθοδοι καταστολής των σεξουαλικών ορμών είναι γνωστές από τη δεκαετία του 1950 και χρησιμοποιούνται ευρέως σε πολλές δυτικές χώρες ως επιλογή που δίνεται στους καταδικασμένους για να αποφύγουν τη μακροχρόνια κάθειρξη.

Το ερώτημα είναι εάν όντως αποτελεί ένα τελεσφόρο μέτρο αφενός για την προστασία μιας ευπαθούς ομάδας της κοινωνίας (παιδιά) από τον κίνδυνο να αποτελέσουν τα νέα θύματα αποφυλακισθέντων εγκληματιών σεξουαλικών παραπτωμάτων, αφετέρου για τον σωφρονισμό και την ιατρική αποκατάσταση των ίδιων των δραστών ώστε και οι τελευταίοι να μπορέσουν, μετά την έκτιση της ποινής τους, να ενσωματωθούν εκ νέου στο κοινωνικό περιβάλλον του οποίου την διατάραξη προκάλεσαν με τις πράξεις τους.

(από το: Παιδοφιλία και χημικός ευνουχισμός - της Αθηνάς Κουφού,  Δικηγόρου - Υπ. Διδ. Εγκληματολογίας - 2013)

Μια πιο αναλυτική παρουσίαση του θέματος που είχε δημοσιευθεί το 2019 στο dikastiko.gr με τον τίτλο “Χημικός ευνουχισμός παιδεραστών: Βασανιστήριο ή …θεραπεία;” όπου, μεταξύ άλλων αναφέρει ότι:

- Η Πολωνία, ήταν η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που θέσπισε τον υποχρεωτικό χημικό ευνουχισμό σε άτομα τα οποία εμπλέκονται σε εγκλήματα παιδεραστίας και αιμομιξίας, παράλληλα με την κράτησή τους.

- Στη Γερμανία, η πρακτική του χημικού ευνουχισμού ακολουθείται σε εθελοντική βάση, με αντάλλαγμα την μείωση των ποινών των καταδικασθέντων και τη βελτίωση των συνθηκών κράτησής τους.

- Στη Γαλλία εξετάζεται το ενδεχόμενο να γίνει υποχρεωτικός ο χημικός ευνουχισμός (μέχρι σήμερα προβλέπεται μόνο αν τον ζητήσει το ίδιο το άτομο), ενώ και στην Ισπανία έχει τεθεί το θέμα της υιοθέτησης του χημικού ευνουχισμού έπειτα από μια πρόσφατη περίπτωση όπου καταδικασθείς για παιδεραστία, μόλις αποφυλακίστηκε, ασέλγησε σε ένα άλλο παιδί και μετά το δολοφόνησε.

- Στην Αγγλία, μέσα στο 2012, εκατό Βρετανοί παιδόφιλοι, έγκλειστοι στη φυλακή Γουάτον του Νότιγχαμ, συναίνεσαν ώστε να υποβληθούν σε χημικό ευνουχισμό στο πλαίσιο ενός προγράμματος με στόχο την μείωση των πιθανοτήτων διάπραξης, από αυτούς, νέων σεξουαλικών εγκλημάτων.

- Στις ΗΠΑ ο χημικός ευνουχισμός αλλά και η ορχεκτομή εφαρμόζονται επίσης εδώ και αρκετό καιρό στις ΗΠΑ σε τουλάχιστον 8 πολιτείες (μεταξύ αυτών και η Φλόριντα, η Καλιφόρνια και το Τέξας). Στην Καλιφόρνια επιβάλλεται ο χημικός ευνουχισμός σε όσους αποφυλακισμένους παιδεραστές έχουν υποτροπιάσει, με την παράλληλη δυνατότητα, εφόσον το επιθυμούν, να ζητήσουν και ορχεκτομή.

- Στη Ρωσία, το «πράσινο φως» για το χημικό ευνουχισμό άναψε, το Φεβρουάριο του 2012, με τη ψήφιση νόμου που τον προβλέπει για παιδόφιλους που κρίνονται ένοχοι για τη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών μικρότερων των 14 ετών (τον Μάιο του 2011 ο χημικός ευνουχισμός είχε προταθεί «σε εθελοντική βάση»). Απαραίτητη προϋπόθεση είναι πάντως για το δικαστήριο, η γνωμάτευση εμπειρογνωμόνων.

- Ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες όπου εφαρμόζεται ο χημικός ευνουχισμός είναι και η Δανία στην οποία το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε το αίτημα αποφυλάκισης 54χρονου καταδικασθέντα για το βιασμό και την απόπειρα βιασμού τριών ανήλικων κοριτσιών, επειδή αρνήθηκε να υποβληθεί στη διαδικασία αυτή…

Εύλογα, ίσως θεωρήσετε ότι αυτό το σχόλιο γράφτηκε με αφορμή την “υπόθεση” Λιγνάδη και την καταγραφή της στα social media. Όχι, δεν γράφτηκε γιαυτό. Γράφτηκε ως μια προτροπή για να διαβάσετε ένα πηγαίο κείμενο γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο, του Δημήτρη Μπελαντή, αυτό [εδώ]: