Λαφαζάνης: Από το iskra.gr στο …lykavitos.gr ένα τσιγάρο δρόμος!

Το καλοκαίρι του 2015 τα αστικά ΜΜΕ παρουσίαζαν την ίδρυση της ΛΑΕ ως το κόμμα του Λαφαζάνη, όπως εδώ:

Το πρώτο διαζύγιο: Προς νέο κόμμα η Iskra του Λαφαζάνη 

Με υπογραφή Λαφαζάνη το Iskra προαναγγέλλει το σχηματισμό νέου κόμματος

Αναγγέλλει νέο κόμμα ο Λαφαζάνης

Ακούσαμε πρόσφατα πως ο Παναγιώτης ετοιμάζεται πάλι να φτιάξει νέο κόμμα. Ανατρέξαμε στο iskra.gr ως την πλέον έγκυρη πηγή, αλλά δεν βρήκαμε τίποτα… Βρήκαμε όμως μια αρκετά καλή ενημέρωση στο lykavitos.gr:

Λαφαζάνης: Μέχρι Δεκέμβριο το νέο κόμμα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ

Το γιατί το lykavitos.gr παρουσιάζει τον Παναγιώτη Λαφαζάνη να προαναγγέλλει το νέο κόμμα του, το αφήνουμε στους αναγνώστες μας να το κρίνουν. Εκείνο όμως που μας παραξενεύει και θα το σχολιάσουμε είναι γιατί το iskra.gr που έχει ταυτιστεί με την «φωνή» του Παναγιώτη Λαφαζάνη (τα πρόσφατα κείμενα με την υπογραφή του [εδώ]),  δεν λέει τίποτα για αυτό το σοβαρό ζήτημα και κάνει την πάπια… 

Το «σχέδιο» του Παναγιώτη γίνεται εύκολα αντιληπτό. Έξαλλου, δεν έχει καμία πρωτοτυπία. Αποτελεί μια επανάληψη από τις γνωστές πρακτικές που συνηθίζονται στην συγκρότηση πολιτικών μορφωμάτων, τα οποία αναζητούν μια θέση στο ήλιο του κοινοβουλευτικού πολιτικού συστήματος: Ο αρχηγισμός, οι παραγοντισμοί και οι ίντριγκες κυριαρχούν. Η πολιτική ταυτότητα είναι εκ των προτέρων δεδομένη και εκείνο που αναζητείται είναι οι προσωπικότητες και οι αναγκαίες διασυνδέσεις για να εξασφαλιστεί η εκλογική πελατεία. Οι παλιοί του σύντροφοι της «αριστερής πλατφόρμας» και της ΛΑΕ φαίνεται πως στην μεγάλη τους πλειοψηφία είναι διστακτικοί να τον ακολουθήσουν στον νέο βήμα προς το κενό. Γιαυτό αναζητεί άλλους στον ευρύτερο «πατριωτικό» χώρο. Τηρουμένων των αναλογιών, αντιγράφει το βήμα που έκανε και ο Τσίπρας από τον ΣΥΡΙΖΑ στην «προοδευτική συμμαχία»...

Στην εφαρμογή αυτού του «σχεδίου», ο Παναγιώτης απευθύνεται πάλι τώρα στην Ζωή Κωνσταντοπούλου. Όμως, όταν η Ζωή ως υποψήφια στην ΛΑΕ πήρε μόνη της περισσότερους ψήφους απ’ όλους τους «δικούς» του υποψήφιους, την έκανε πέρα μήπως και χάσει την «ηγεμονία» του κόμματος. Γιατί να τον εμπιστευτεί τώρα;

Τότε, μετά την ήττα των εκλογών, αντί να παραιτηθεί, παρέμεινε «αρχηγός» προβάλλοντας το επιχείρημα: Όπου νάνε πέφτει ο Τσίπρας, γιαυτό θα πρέπει η ΛΑΕ να έτοιμη για νέες εκλογές και να μην ασχολείται με αλλαγή ηγεσίας, απολογισμούς και άλλα «δημοκρατικά» ωραία. Όμως πέρασαν τα χρόνια, ο Τσίπρας αποδείχτηκε ο μακροβιότερος μνημονιακός πρωθυπουργός και στις επόμενες εκλογές το κόμμα του Λαφαζάνη εξαφανίστηκε…

Δεν έχουμε καμία διάθεση για αντιπολιτευτική πολιτική στα νέα «σχέδια» του Παναγιώτη. Το μόνο συναίσθημα που μας προξενούν αυτές οι εξελίξεις είναι απλά συμπόνια και λύπη για τα προφανή αδιέξοδα μιας Αριστεράς που αρνείται να δει κριτικά τα λάθη της. Και είναι αλήθεια πως είναι πολλά…