Η ...ηθική που ενώνει την “εφημερίδα των συντακτών” με το “ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ”

Η “εφημερίδα των συντακτών” στις 28/5/2018 δημοσιεύει με υπογραφή της (efsyn.gr) ένα σχετικά σύντομο κείμενο, το οποίο λίγα γράφει αλλά υπονοεί πολλά:

Συγχωροχάρτι από το Podemos στο ζεύγος Ιγκλέσιας - Μοντέρο

Μια μέρα πριν, 27/5/2018, το “ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ” είχε δημοσιεύσει ένα ανάλογο:

Podemos: Συγχωροχάρτι στον Ιγκλέσιας για τη βίλα με πισίνα έδωσε το 68% του κόμματος

Εκείνες τις μέρες στην Ισπανία άλλο ήταν το “πρώτο θέμα”, η πολιτική διαχείριση ενός σκανδάλου διαφθοράς για το οποίο η δικαιοσύνη έχει αποφανθεί: Συνολικά 351 έτη φυλάκισης επιβλήθηκαν σε 29 κατηγορούμενους που εμπλέκονται στο σκάνδαλο, πολλοί από τους οποίους υπήρξαν στο παρελθόν υψηλόβαθμα στελέχη του Λαϊκού Κόμματος. Ο πρώην ταμίας του Λαϊκού Κόμματος, Λουίς Μπάρθενας καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 33 ετών για ξέπλυμα χρήματος και δωροδοκία, και πρόστιμο 44 εκατ. ευρώ. Σε 38 έτη φυλάκισης καταδικάστηκε ο προερχόμενος από το Λαϊκό Κόμμα πρώην δήμαρχος περιοχής της Μαδρίτης, Γκιγιέρμο Ορτέγκα, ενώ η Άνα Μάτο, τέως υπουργός Υγείας διετάχθη να επιστρέψει 28.000 ευρώ, καθώς κρίθηκε ότι επωφελήθηκε από την υπόθεση.

Το γιατί το “ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ” ασχολήθηκε με την “βίλα” του Ιγκλέσιας, δεν θα το σχολιάσουμε. Όμως γιατί μια σοβαρή εφημερίδα έγινε ξαφνικά “ακριβοί στα πίτουρα και φτηνοί στ' αλεύρι”, χρησιμοποιώντας μάλιστα δημοσιογραφικές μεθόδους που η ίδια έχει αποκηρύξει;

Συγκεκριμένα,

πρώτα απ' όλα, η αναντιστοιχία του τίτλου με το περιεχόμενο: Πολλοί θα διαβάσουν τον τίτλο που είναι γραμμένος με μεγάλα γράμματα και λιγότεροι το κείμενο που ακολουθεί. Στον τίτλο η “ψήφος εμπιστοσύνης” προς τον Ιγκλέσια ερμηνεύεται ως “συγχωροχάρτι” για τις “αμαρτίες” του. Στον τίτλο δεν κρίνονται κάποια συγκεκριμένα πρόσωπα ( Πάμπλο Ιγκλέσιας και Ιρένε Μοντέρο) αλλά αυτοί που τους δίνουν «συγχωροχάρτι». Έτσι κι' αλλιώς ο Πάμπλο και η Ιρένε, σύμφωνα με την εφημερίδα των συντακτών έχουν διαπράξει την “αμαρτία”. Αυτό που αποδοκιμάζεται είναι το κόμμα τους. Το «θέμα» είναι ότι τους δίνει “συγχωροχάρτι”. Στο κείμενο που ακολουθεί δεν δίνεται καμία εξήγηση ή ερμηνεία γιατί πραγματικά το κόμμα τους  έδωσε το “συγχωροχάρτι” και δεν τους καταδίκασε.

Η πρώτη παράγραφος του κειμένου διαφοροποιείται από τον τίτλο και αναφέρεται στην πολιτική διαδικασία που ακολούθησε το Podemos: «Την ψήφο εμπιστοσύνης του Podemos κέρδισαν οι δύο επικεφαλής του αριστερού κόμματος, Πάμπλο Ιγκλέσιας και Ιρένε Μοντέρο, λαμβάνοντας ποσοστό της τάξης του 68%, σύμφωνα με τα αποτελέσματα».

«όλοι ίδιοι είναι – όλοι ίδιοι είμαστε»...

Η εφημερίδα προβάλλει το ποσοστό 68% με την οποία λήφθηκε η απόφαση, αλλά δεν αναφέρει κάτι άλλο που είναι πραγματικά το πιο σημαντικό, ότι αυτό ποσοστό αντιστοιχεί σε 128.300 ψήφους και προέκυψε μέσα από μια άκρως δημοκρατική διαδικασία. Το συμβολικό τσουβάλιασμα (ο πάπας που μοιράζει συγχωροχάρτι) τόσων χιλιάδων διαφορετικών ανθρώπων που κάποια στιγμή είχαν μια κοινή ψήφο, ο καθένας ξεχωριστά για τους δικούς του λόγους, θυμίζει άλλου τύπου πρακτικές...

Η “εφημερίδα των συντακτών” φαίνεται πως ψάχνει  εναγωνίως για να βρει κι' άλλους που μοιράζουν “συγχωροχάρτια”, όπως κάνει συχνά η ίδια απέναντι στον ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ. Δεν βρίσκει πολλούς, γιαυτό “κατασκευάζει” μερικούς στην ...Ισπανία!

Το αγγούρι: «άλλοι το τρώνε και ζορίζονται, κι' άλλοι δροσίζονται”...

Όμως, δεν σταματά εκεί. Προχωρά παραπέρα. Το κείμενο καταλήγει με την παρακάτω παράγραφο:
«Όμως, όπως αναμενόταν η κομματική βάση επιβεβαίωσε την παραμονή του ζεύγους στις ηγετικές θέσεις την ώρα μάλιστα που ο Ισπανός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι, βρίσκεται αντιμέτωπος με πρόταση μομφής από το Σοσιαλιστικό Κόμμα μετά την καταδίκη του Λαϊκού Κόμματος για υπόθεση διαφθοράς στην οποία ενεπλάκησαν αρκετά μεγάλα στελέχη του.»

Η αυθόρμητη συσχέτιση που γεννιέται στο μυαλό του αναγνώστη διαβάζοντας την κατάληξη του κειμένου είναι προφανής, αφορά συνάφειες “ταύτισης” και όχι “διάκρισης” των δύο διαφορετικών θεμάτων. Πως πραγματικά σχετίζεται μια ποινικά κολάσιμη πράξη που την έχει αναλάβει η ισπανική δικαιοσύνη με ένα άλλο, για το οποίο δεν υπάρχει – ούτε δύναται να υπάρξει - καμία ποινική κατηγορία, είναι πράγματι μια “δημιουργική ασάφεια” που έχει όμως πολύ συγκεκριμένη ιδεολογική  σηματοδότηση με τα χαρακτηριστικά μιας άλλης ΤΙΝΑ (There is no alternative), ή στο ελληνικότερον: “Όλοι τα ίδια σκατά είναι”...