Σύνθετες (Ιερο)Μητροπολιτικές Αφίξεις

Αναδημοσίευση από τον "ποδονίφτη"

του Κώστα Παπακώστα

Αυτή η βορειοδυτική μεριά του λεκανοπεδίου που απαρτίζεται από τους Δήμους Νέας Φιλαδέλφειας και Νέας Ιωνίας, είναι καταδικασμένη τους τελευταίους καιρούς να μην ξεμένει λεπτό, ούτε από πρόσωπα που πρωταγωνιστούν ούτε από «μυστήρια» συμβάντα. Ένας «δικέφαλος» θίασος οικονομικών και επιχειρηματικών συμφερόντων με απόκρυφες διασυνδέσεις μεταξύ τους (κατά πως φαίνεται τούτους τους τελευταίους καιρούς), σχεδιάζει και επενδύει πάνω σε εν μέρει υφαρπαγμένους δημόσιους χώρους ή σε αδόμητες εκτάσεις στην περιοχή και σε οικόπεδα.

Οι μέχρι τώρα παραστάσεις που είχαμε αφορούσαν σε ότι περιστρέφεται γύρω από το θέμα της κατασκευής του γηπέδου της ΑΕΚ, όπου έχει αποκρυσταλλωθεί πλέον το τακτικό πλαίσιο για την υλοποίησή του. Με rotation, για να το πούμε ποδοσφαιρικά και εκ περιτροπής, εναλλάσσεται ένας κατευθυνόμενος από πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα οπαδικός βούρκος επιβολής με αλλοπρόσαλλες και εν πολλοίς έκνομες Συριζικές κυβερνητικές πρωτοβουλίες, ο οπαδισμός με ροπή προς το έγκλημα με τους Περιφερειακούς σχεδιασμούς της Δούρου στη περιοχή, οι οποίοι έχουν πάρει εξιτήριο από τις ριζικές ανάγκες των πολιτών και τις παραδοσιακές στρατηγικές δυνάμεων που ομνύουν στην αριστερά και δη τη ριζοσπαστική. Εσχάτως, όσοι ακόμα θεωρούμε ότι βλέπουμε καλά αυτό που βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας, συνειδητοποιούμε ότι έχουμε αφίξεις – ω!, τι υπέροχες στιγμές− και από το χώρο της εκκλησίας.

Ο πολλαπλά φιλόδοξος και για πολλά προαλοιφόμενος (από ότι λέγεται στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ) μητροπολίτης Νέας Ιωνίας και Φιλαδέλφειας Γαβριήλ, υλοποιώντας κατά γράμμα (μα… ακριβώς…) τη ρήση με την οποία ανοίγει κατά περιόδους η αρχική σελίδα της ιστοσελίδας της προαναφερόμενης μητροπόλεως, δηλαδή «μας δόθηκε ένα τάλαντο ας το πολλαπλασιάσουμε με τον Χριστό για τον Χριστό», αποδεικνύεται ότι είναι άσσος και στο real estate και λίρα εκατό στο επιχειρείν στη κτηματαγορά. Κατόρθωσε να του παραχωρηθεί (στη Μητρόπολη Νέας Ιωνίας και Φιλαδέλφειας εννοούμε) από την τράπεζα Πειραιώς κατά χρήση για 99 χρόνια, ένα οικόπεδο εκτάσεως 6.903 τ.μ. μπροστά από το σταθμό του Περισσού στη γραμμή 1 του μετρό και στη μελλοντική γραμμή 4 και σε απόσταση περίπου 400 μ. από το χώρο του γηπέδου της ΑΕΚ, για τη δημιουργία «Ιωνικού πάρκου».

Ένα οικόπεδο από αυτά που και ο πιο αδαής τα χαρακτηρίζει ως φιλέτο.
Να απαριθμήσουμε τι θα περιλαμβάνει αυτό το …..πάρκο, το …..Ιωνικό.

1. Θεματικό μουσείο «μνήμης των χαμένων πατρίδων του Ελληνισμού» επιφάνειας 2.000 τ. μ.
2. Κτιριακό συγκρότημα πολλαπλών χρήσεων-συνεδρίων για 300 άτομα επιφάνειας 600 τ. μ.
3. Παιδικό σταθμό επιφάνειας 400 τ. μ.
4. Ιερό ναό επιφάνειας άλλα 400 τ. μ. χωρίς τα υπόγεια.
5. Υπόγειο γκαράζ 200 αυτοκινήτων επιφάνειας 5.000 τ. μ. που θα εξελίσσεται σε 2 ορόφους.
6. Και βέβαια περιβάλλον − χώρος πρασίνου στο 75% της έκτασης (εδώ άγιε πατέρα μας κολαστήκαμε, κάποιοι λένε και χοντρά ψεματάκια).

Ένας κατασκευαστικός κυκλώνας λοιπόν που μας δίνεται η εντύπωση ότι πανεύκολα σμπαραλιάζει και κονιορτοποιεί τα απώτατα όρια κατασκευαστικής φιλοδοξίας που θα μπορούσε να έχει η ιερά αυτή Μητρόπολη.

Ας προσπαθήσουμε να βάλουμε σε κάποια τάξη αυτές τις «απροσδόκητες» συγκινήσεις.

Α. Το παραχωρητήριο δεν το έχουμε δει πουθενά. Και επειδή δεν πρόκειται για οικονομική συναλλαγή ιδιωτών αλλά ενός Τραπεζικού ιδρύματος με τη Μητρόπολη της πόλης στην οποία ζούμε, να μας συγχωρέσετε, αλλά έχουμε ένα ηθικό και πολιτικό δικαίωμα. Να το δούμε το χαρτί. Πόσο μάλλον όταν αφορά μια μοναδικής αξίας έκταση στα όρια του Δήμου μας, που θα μπορούσε πολλαπλώς να αξιοποιηθεί από το Δήμο Ν. Ιωνίας για δημόσιους − δημοτικούς, κοινόχρηστους και κοινωφελείς σκοπούς.

Β. Ποιοι θα μπορούσαν να είναι αυτοί οι κοινωφελείς και κοινόχρηστοι σκοποί; Κατά τη γνώμη μας οι ακόλουθοι και θα τους περιγράψουμε εν τάχει:

i. α) Η προαναφερόμενη έκταση, χαρακτηριζόμενη ως χώρος (εν μέρει και υψηλού) πρασίνου, εκτός από την αξιοποίησή της αυτής καθ’ εαυτής ως πάρκο προς όφελος των πολιτών, θα μπορούσε να δώσει θεσμική, λειτουργική και χωροταξική πρόσβαση στη σπάνια ρεμάτια και παραρεμάτια ζώνη του ρέματος Γιαμπουρλά. Και προσβασιμότητα προς εκεί από τα μέσα σταθερής τροχιάς της γραμμής 1 και μελλοντικά 4 του μετρό. Μιας περιοχής του γειτονικού μας Δήμου της Ν.Φ.-Ν.Χ., υψηλής αισθητικής αξίας και περιβαλλοντικής σπουδαιότητας, με μητροπολιτική εμβέλεια, που έως τώρα παραμένει βυθισμένη στην εγκατάλειψη, την απαξίωση και φυσικά τη συνεχή υποβάθμιση. Και επίσης πρόσβαση, προσπελασιμότητα και δυνατότητα ανάδειξης των όμορων στο ρέμα και εξαιρετικού ενδιαφέροντος αλλά εγκαταλειμμένων και καταρρεόντων βιομηχανικών κελυφών που αντί να τα ορέγονται τα πάσης φύσεως κιτρινόμαυρα επιχειρηματικά συμφέροντα, θα μπορούσαν να λειτουργήσουν άριστα ως χώροι πολιτισμού, άθλησης και νεανικής

επιχειρηματικότητας. Ένας σύνθετος είναι η αλήθεια χωροταξικός, πολεοδομικός, οικονομικός και περιβαλλοντικός σχεδιασμός, σε συνεργασία και σε συναντίληψη με το Δήμο Ν.Φ.-Ν.Χ. και με μείζονα υπερτοπική σημασία.

ii. β) Η συγκεκριμένη έκταση είναι η μοναδική ελεύθερη στο Δήμο μας που συγκεντρώνει λόγω μεγέθους, πρόσβασης στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και φυσικού ανάγλυφου-μορφολογίας, τις προδιαγραφές να αποτελέσει ασφαλή, σχεδιασμένο και εξοπλισμένο με υποδομές χώρο της Πολιτικής Προστασίας για καταφυγή και φιλοξενία πολιτών, σε περιπτώσεις έκτακτων ή ακραίων φυσικών φαινομένων και θεομηνιών. Απαιτείται φυσικά ο κατάλληλος αρχιτεκτονικός σχεδιασμός που να συνάδει και με τις λειτουργίες και τις χρήσεις που αναφέρθησαν στη προηγούμενη παράγραφο.

iii. γ) Ο σταθμός του ΗΣΑΠ στο Περισσό, εξελίσσεται σε κομβικό σταθμό λόγω του ότι θα τερματίζει εκεί μελλοντικά και η γραμμή 4 του μετρό. Αυτό καθιστά επιτακτική την ανάγκη για χωροθέτηση και λειτουργία σε τμήμα του συγκεκριμένου ακινήτου ενός υπόγειου χώρου στάθμευσης αυτοκινήτων, για μετεπιβίβαση των πολιτών στο σύνθετο μέσο σταθερής τροχιάς και μείωση της μετακίνησης με Ι.Χ., που να είναι τοπικής κατά βάση σημασίας. Αυτός ο υπόγειος χώρος στάθμευσης θα αποτελεί ανεκτίμητο εργαλείο στα χέρια της διοίκησης του Δήμου για κυκλοφοριακές ρυθμίσεις που θα ανακουφίσουν το εμπορικό κέντρο της πόλης μας, θα το απαλλάξουν από τον φαραωνικών διαστάσεων και μεγέθους προγραμματιζόμενο υπόγειο χώρο στάθμευσης στο Ο.Τ. 150 και θα μπορεί (ο Δήμος) να ασκεί στοχευμένες πολιτικές σε ότι αφορά την οργανωμένη στάθμευση και τις κυκλοφοριακές ροές προς όφελος των πολιτών και του περιβάλλοντος. Την ίδια σημαντικότητα έχει και για το Δήμο Ν.Φ.-Ν.Χ..

iv. δ) Στη τελική και αλλιώς να το δούμε, και ως κίνηση για τη δημιουργία αποθέματος δημοτικής γης διασφαλισμένης αξίας και μηδενικού ρίσκου, διότι όπως γνωρίζει και ο πλέον αδαής, τα ελεύθερα οικόπεδα και τα ακίνητα εν γένει με εγγύτητα στους μελλοντικούς σταθμούς του μετρό, βλέπουν τις αξίες τους να εκτοξεύονται λίγο πριν τη λειτουργία των σταθμών.

Γ. Γεννιούνται ατόφια ερωτήματα. Γιατί ο Δήμος δεν εκδήλωσε ποτέ ουσιώδες ενδιαφέρον για το συγκεκριμένο ακίνητο; Και γιατί, έστω και τώρα, δεν επιχειρεί η Δημοτική αρχή να παραχωρηθεί ο χώρος στο Δήμο με τους ίδιους όρους που δίνεται στη Μητρόπολη ή και να αγοραστεί έναντι συμβολικού τιμήματος, αφού η Τράπεζα Πειραιώς διακατέχεται από τέτοια «αγαθοεργή διάθεση;» Και αν η διάθεσή της αυτή διέπεται από μια «άγια επιλεκτικότητα», γιατί δεν δρομολογεί διαδικασίες αναγκαστικής απαλλοτρίωσής του για μείζον κοινωνικό όφελος;

Φιλολογικά τα ερωτήματα. Η Δημοτική μας Αρχή έχει «απαχθεί» από την αόρατη δύναμη της Μητρόπολης και η στρατηγική της αφήγηση για τα προβλεπόμενα στο 445 Ο.Τ. υποτάσσεται απολύτως και συνεπικουρεί με ενεργητικό τρόπο τους Μητροπολιτικούς σχεδιασμούς του κ. Γαβριήλ. Είναι το παρακμιακό μπάχαλο μιας πάλαι ποτέ αριστερής Δημοτικής Αρχής ή «κάτι παίρνει» από ένα θεσμό μεγάλης ισχύος με ορίζοντα τις αυτοδιοικητικές εκλογές; Πιστεύουμε και τα δύο.

Δ. Και πάμε στο πυρήνα του θέματος. Σε τι αποσκοπούν οι σχεδιασμοί της Μητρόπολης στο επίμαχο οικόπεδο; Δύο κατά τη γνώμη μας είναι οι στοχεύσεις.

i. Η οικονομική εκμετάλλευση του ρεύματος θρησκευτικού τουρισμού που θα αναπτυχθεί στο 445 Ο.Τ. με τη κατασκευή μιας πολυδιάστατης, πολύπλευρης, νέας πηγής λατρευτικού νοήματος που θα σχετίζεται με την Μικρασιατική καταγωγή του προσφυγικού πληθυσμού, πακέτο με την εκθετική αναβάθμιση των (χωρίς ταβάνι ακούς παντού) φιλοδοξιών του Μητροπολίτη κ. Γαβριήλ. Διότι σε τι άλλο αποσκοπεί η ανέγερση ενός ευμεγέθους ναού 400 τ. μ. χωρίς τους υπόγειους χώρους, σε μια αραιοκατοικημένη και με σωρεία εγκαταλειμμένων βιομηχανικών και βιοτεχνικών κουφαριών περιοχή, πόσο μάλλον όταν σε απόσταση 400-500 μ. υπάρχουν 2 μεγάλες εκκλησίες, της Αγ. Αναστασίας στο Περισσό και της Αγ. Τριάδας στη Ν. Φιλαδέλφεια που φανταζόμαστε σεβασμιότατε κ. Γαβριήλ ότι καλύπτουν απολύτως τις ανάγκες του Χριστεπώνυμου πληρώματος. Σε τι άλλο μπορεί να αποσκοπεί η δημιουργία ενός ακόμη Μουσείου, 2.000 τ. μ. παρακαλούμε, με τον εύηχο τίτλο που καταπραϋνει και τα εθνικά μίση, «μνήμης των χαμένων πατρίδων του Ελληνισμού», όταν υπάρχουν ήδη δύο στην περιοχή, μη συνυπολογίζοντας αυτό που προγραμματίζει ο Μελισσανίδης μέσα στην «Αγιά Σοφιά». Και σε τι άλλο μπορεί να αποσκοπεί το κτιριακό συγκρότημα πολλαπλών χρήσεων-συνεδρίων για 300 άτομα, 600 τ. μ., πέρα από το να δώσει «πνευματικό» βάθος στο όλο πρότζεκτ, και στο οποίο κοτσάρουμε κατά τα λοιπά και γλαστρούλες στη ταράτσα για να πλασάρουμε το υπερπηγμένο στο μπετόν εγχείρημα και σαν πράσινο και πάρκο για τους ιθαγενείς. Και ως επιστέγασμα βέβαια όλων αυτών των υπερσυγκεντρωμένων χρήσεων και δραστηριοτήτων, έπεται η αναγκαιότητα του χώρου στάθμευσης, που ταιριάζει βέβαια και με άλλες ανάγκες στη περιοχή.

ii. Το πιστεύουμε ακράδαντα ότι στην ενδοχώρα αυτού του φιλόδοξου Ιερομητροπολιτικού σχεδιασμού, βρίσκεται και η σεπτή μορφή του Μελισσανίδη. Διότι και κουτί κάθονται οι διακόσιες θέσεις στάθμευσης στο κατασκευαζόμενο γήπεδο της ΑΕΚ, που τις έψαχναν τόσο καιρό και δεν τις έβρισκαν, και θα απαλλαχθεί ο προαναφερθείς από την υποχρέωση που είχε αναλάβει για τη δημιουργία Μουσείου προσφυγικού Ελληνισμού μέσα στην «Αγιά Σοφιά». Ταυτόχρονα τα σχεδιαζόμενα στο 445 Ο.Τ. θα προσδώσουν υπεραξίες και σε άλλες εκτάσεις του ίδιου επιχειρηματία στη περιοχή.

Δεν έχουμε βεβαιότητες στο πως θα εξελιχθεί η όλη ιστορία με την επένδυση της Μητρόπολης στο επίμαχο οικόπεδο στο 445 Ο.Τ.. Υπάρχει στο τραπέζι και ο αστάθμητος παράγοντας της «Αττικό Μετρό», που παρ’ ότι έχει κληθεί, δεν έχει απαντήσει ακόμα στο κατά πόσο συναινεί με τους σχεδιασμούς της Μητρόπολης. Έχουμε την εντύπωση ότι επηρεάζουν σημαντικά τον μελλοντικό υπόγειο σταθμό της γραμμής 4 του Μετρό.

Εμείς όμως δεν πρέπει να αφεθούμε σε αυτό. Οι ενεργοί πολίτες, οι ευαίσθητοι άνθρωποι , οι νέοι και οι νέες στην περιοχή, τα κινήματα πόλης, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις και τα ριζοσπαστικά δημοτικά σχήματα θα πρέπει να αντιταχθούν σε αυτούς τους καταστροφικούς σχεδιασμούς. Που ενταφιάζουν οριστικά προσβάσεις σε ιδιαίτερα οικοσυστήματα, ρέματα και βιομηχανικούς πολιτισμούς. Που δεν υπολογίζουν τις ριζικές ανάγκες των πολιτών σε υποδομές. Που δεν σέβονται την ιδιαίτερη φυσιογνωμία της περιοχής και τους ελεύθερους χώρους. Πρέπει να αντιδράσουμε. Αλλιώς είμαστε καταδικασμένοι να βλέπουμε να μπουκάρουν στην περιοχή τα πάντσερ με τις ερπύστριες είτε του Μελισσανίδη, είτε άλλων επιχειρηματιών, είτε της Μητρόπολης του Γαβριήλ, και να μην μένει χόρτο.