Στον κόσμο των δικαιωμάτων ο τέως αν. υπουργός Γ. Πανούσης είναι ανεπιθύμητος

της Ελένη Πορτάλιου

Ο ΣΥΡΙΖΑ σε όλες τις φάσεις της σύντομης ζωής του - ως ΣΥΡΙΖΑ συνιστωσών και ως ενιαίος πολιτικός φορέας - υπερασπίστηκε σταθερά τα ατομικά δικαιώματα, που συνδέονται με την απεριόριστη διεύρυνση της δημοκρατίας και της ισότητας ώστε να αφορούν όλους/ες. Τα δικαιώματα συνήθως καταπατούνται και πάντως τηρούνται ελάχιστα για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Το Τμήμα Δικαιωμάτων, γενικότερα ο ΣΥΡΙΖΑ της αντιπολιτευτικής περιόδου παρενέβαινε σταθερά επί του πεδίου και με κοινοβουλευτικές πρωτοβουλίες σε σύγκρουση με τον κοινωνικό συντηρητισμό και τη δεξιά αντίδραση που εξέθρεψε και νομιμοποίησε τον Χρυσαυγίτικο ολοκληρωτισμό.

Στη σημερινή κυβερνητική φάση του και κυρίως μετά την ψήφιση του 3ου μνημονίου ο ΣΥΡΙΖΑ δοκιμάζεται από δομικές αντιφάσεις όσον αφορά την κατοχύρωση των δικαιωμάτων. Παρ’ όλ’ αυτά τόσο το αρμόδιο τμήμα όσο η νεολαία και βουλευτές βουλεύτριες δεν έχουν παραιτηθεί από τις θέσεις τους. Δεν είναι τυχαίες ούτε περιορισμένες οι αντιδράσεις απέναντι στην πολιτική του τέως αν. Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, τον οποίο επέλεξε και στήριξε το προεδρικό κέντρο.


Ο αξιότιμος κ. Πανούσης, θητεύσας διαδοχικά στο ΠΑΣΟΚ, τον Συνασπισμό, τη ΔΗΜΑΡ και ποντάροντας, αφού άδειασε τον πρόεδρο Φώτη Κουβέλη, στην ανερχόμενη κυβερνητική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ, βρέθηκε σε υπουργική θέση. Τη θέση αυτή έχασε μετά τις τελευταίες εκλογές. Είναι προφανές ότι η πρόσφατη παρέμβασή του είναι εξίσου εκδικητική όσο και ηλίθια. Είναι προφανές ότι επιδιώκει να ενεργοποιήσει τα αντανακλαστικά των πιο αντιδραστικών, ρατσιστικών και επικίνδυνων πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που θεωρούν ότι οι κολασμένοι των κολασμένων της γης πρέπει να διώκονται, να καταδικάζονται και να μένουν μέχρι θανάτου στις φυλακές.

Οι άνθρωποι από τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι εγκαλούνται σήμερα για σχέσεις με την «τρομοκρατία» από τον υπερφίαλο τέως αν. υπουργό είναι αυτοί και αυτές που δεν αποδέχθηκαν την πολιτική του στο Υπουργείο (κατ’ ευφημισμόν) Προστασίας του Πολίτη. Η υπεράσπισή τους δεν είναι μόνο αυτονόητη στήριξη σε πρώην συντρόφους/ισσες αλλά και υπενθύμιση ότι ο αγώνας για τα δικαιώματα συνεχίζεται και βρίσκει μαζική κοινωνική αποδοχή. Αυτό αποδεικνύει όλο το τελευταίο διάστημα ο ελληνικός λαός που, αν και χάνει καθημερινά κοινωνικά και ατομικά δικαιώματα τα οποία είχε κατακτήσει με αγώνες, υπερασπίζεται έμπρακτα και μαζικά, με πρωτοφανείς ενέργειες αλληλεγγύης, τα (ανύπαρκτα) δικαιώματα των απάτριδων προσφύγων στη χώρα μας. Σ’ αυτό τον ηθικό, κοινωνικό και πολιτικό κόσμο των δικαιωμάτων ο κ. Πανούσης είναι ανεπιθύμητος.