ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Τρίτη 14 Απριλίου 2015

Να υπογράψει η κυβέρνηση ένα νέο “μνημόνιο” στις 24 Απρίλη;



του Γιώργου Καλαντζόπουλου 

(ένα ερώτημα στον Κώστα Βεργόπουλο)

Ο Κώστας Βεργόπουλος σε ένα πρόσφατο άρθρο του (Διαπραγμάτευση ή εικονικός πνιγμός;) περιγράφει τους πραγματικούς όρους με τους οποίους διεξάγεται η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τα επιτελεία της ΕΕ και του ΔΝΤ.

Αναγνωρίζει τις υποχωρήσεις που έχει ήδη πραγματοποιήσει η ελληνική κυβέρνηση σε σχέση με τις προγραμματικές της διακηρύξεις: “Αποδέχθηκε να μετατεθεί στο μέλλον το ζήτημα του χρέους, δεσμεύθηκε στο να μην προβεί σε μονομερείς ενέργειες, παρουσίασε κατάλογο διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, συναίνεσε σε αξιόλογο αριθμό αποκρατικοποιήσεων και ιδιωτικοποιήσεων. Κορυφαία παραχώρηση της : η αύξηση του πρωτογενούς πλεονάσματος μέχρι 3,9% του ΑΕΠ, ξεπερνώντας σε αυτό ακόμη και την πρόσφατη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου, η οποία το περιόριζε σε λιγότερο από 1,5% του ΑΕΠ.”

Επισημαίνει επίσης τις «κόκκινες γραμμές» που έχει θέσει στην διαπραγμάτευση: “Απορρίπτει πρόσθετες περικοπές μισθών και συντάξεων, εγκαθιστά την έννοια της ανθρωπιστικής κρίσης, θεσπίζει κατώτατο αφορολόγητο όριο 12000 ευρώ, επιλέγει δικαιότερο φορολογικό σύστημα με αύξηση της φορολόγησης των υψηλότερων εισοδημάτων”

Διαπιστώνει όμως το αδιέξοδο των διαπραγματεύσεων, αφού αυτές οι «κόκκινες γραμμές» δεν γίνονται δεκτές: “Ωστόσο, φαίνεται πως όλες οι παραχωρήσεις δεν αρκούν για να ξεπερασθεί η ευρωπαϊκή διαπραγματευτική δυστοκία και ολιγωρία. Η Ευρώπη, όχι μόνον δεν διαπραγματεύεται με την Αθήνα, αλλά φαίνεται αμετακίνητη και πεπεισμένη ότι όσο η συμφωνία μετατίθεται στο μέλλον και ο χρόνος κυλά ατελέσφορος, ο βρόγχος σφίγγει όλο και περισσότερο στον λαιμό της ελληνικής πλευράς.”

Όμως δεν απαντά στο τι πρέπει να γίνει

Να υπογράψει λοιπόν η ελληνική κυβέρνηση ένα νέο μνημόνιο αν δεν υποχωρήσουν οι “δανειστές”; Στην τελευταία παράγραφο του κειμένου θεωρητικοποιεί την αδυναμία μιας απάντησης σε αυτό ερώτημα, επικαλούμενος το “ακραίο παραλογισμό” της εξουσίας: Στην Ευρώπη σήμερα, μια χώρα κατισχύει όλων των άλλων. Ωστόσο, αυτό που της προσάπτεται δεν είναι η υπερβολική ισχύς της, αλλά ότι η ισχύς αυτή χρησιμοποιείται από την ίδια μόνον για επιβεβαίωση του ποιος έχει το επάνω χέρι, συντρίβοντας κάθε απόκλιση από αυτήν την παραδοχή, παρά για την σταθεροποίηση του χώρου τον οποίο φιλοδοξεί να ηγεμονεύει. Το ευρωπαϊκό πρόβλημα σήμερα δεν είναι η ηγεμονία της Γερμανίας, αλλά η ολιγωρία της να την αναλάβει. Η Αμερική και η Βρετανία έστησαν αυτοκρατορίες χρηματοδοτώντας τους ηγεμονευόμενους τους, το αυτό ακριβώς επιδιώκουν σήμερα η Κίνα και η Ρωσία. Μόνον η Γερμανία φαντάζεται την επιβεβαίωση της ισχύος της αφαιμάσσοντας τους δικούς της. Δεν είναι πρώτη φορά στην ιστορία που το άγχος του πιστωτή για την εξουσία τον εξωθεί στον πιο ακραίο παραλογισμό, ακόμη και ενάντια στο δικό του συμφέρον. Και φυσικά όσο ο βρόγχος σφίγγει στον λαιμό του οφειλέτη, τόσο περισσότερο σφίγγει επίσης για τις προσδοκίες του πιστωτή από αυτόν.

Όμως η εξουσία δεν είναι παράλογη: Η κρίση του χρέους της χώρας μας δεν προέκυψε από κάποιους απροσδιόριστους παράγοντες, οι οποίοι δημιούργησαν ξαφνικά κάποιο “άγχος” στους πιστωτές. Το χρέος είναι πρώτα απ' όλα μια σχέση εξουσίας. Η “κρίση” του είναι μια κατασκευή στα πλαίσια της πολιτικής διαχείρισης αυτής της σχέσης. Επίσης, αν θέλουμε να μιλάμε για το “ευρωπαϊκό πρόβλημα” και την “ηγεμονία της Γερμανίας” θα πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσουμε σε ποιά Ευρώπη αναφερόμαστε, γιατί υπάρχουν πολλές. Υπάρχει μια συνεκτική Ευρώπη, η Ευρώπη της ΟΝΕ. Υπάρχει όμως και μια άλλη Ευρώπη διαφορετικών ταχυτήτων στην οποία περιλαμβάνονται οι χώρες εκτός της ΟΝΕ. Και στις δύο αυτές Ευρώπες ηγεμονεύει ο νεοφιλελευθερισμός. Αναλυτικά για αυτό το θέμα στο κείμενό “ΟΝΕ: Οι “Ηνωμένες πολιτείες της Γερμανίας

Δεν πρόκειται λοιπόν για ένα “παραλογισμό” της Γερμανικής πολιτικής - όπως εξάλλου δεν ήταν “παραλογισμός” και ο ναζισμός - παραλογισμός που την κάνει να μην αντιλαμβάνεται ποιά είναι τα πραγματικά της συμφέροντα, αλλά για ακριβώς το αντίθετο: Για ένα καλά οργανωμένο πολιτικό σχεδιασμό. Μην ξεχνάμε πως η τελευταία συγκρότηση της Γερμανικής κυβέρνησης προέκυψε μετά από μια μεγάλης χρονικής διάρκειας συστηματική διαβούλευση ανάμεσα στα κόμματα που συμμετέχουν στην κυβέρνηση, διαβούλευση που απέβλεπε στο να καθοριστούν και οι πιο μικρές λεπτομέρειες στο κυβερνητικό πρόγραμμα, ώστε να μην υπάρχουν αδιευκρίνιστα σημεία που στο μέλλον θα μπορούσαν να προξενήσουν τριβές στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Σε αντίθεση με αυτή την πολιτική πρακτική, ο κυβερνητικός συνασπισμός στη χώρα μας συγκροτήθηκε μέσα σε μια νύχτα και χωρίς καν να υπάρξει η παραμικρή διαβούλευση, ούτε καν στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ...

Διαφορετικά από τον Κώστα Βεργόπουλο στο ζήτημα του “παραλογισμού” της εξουσίας, είχε τοποθετηθεί πριν ένα χρόνο ο Ζακ Ρανσιέρ πριν σε μια συνέντευξή του στην αυγή με τον εύλογο τίτλο: "Η μόνη καλά οργανωμένη τάξη είναι οι καπιταλιστές", όπου εξέφραζε την θέση ότι το πρόβλημα δεν βρίσκεται στις πολιτικές του αντιπάλου, αλλά στις πολιτικές της Αριστεράς. Σε αυτή την συνέντευξη εξέφραζε τον σκεπτικισμό του για τους περιορισμούς που θέτει ο κοινοβουλευτισμός, τονίζοντας ότι: "ένα ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα μπορεί να καταφέρει κάτι μόνο αν έρθει σε ρήξη με τη λογική του συστήματος". Σε σχετική ερώτηση για μια κυβέρνηση της “ριζοσπαστικής Αριστεράς” στη χώρα μας, τότε είχε εκφράσει τις επιφυλάξεις του: Εξαρτάται τι εννοούμε με τον όρο ριζοσπαστική Αριστερά. Υπενθυμίζω ότι το 1981 το πρόγραμμα των σοσιαλιστών ήταν σκληρό, προέβλεπε κοινωνικοποιήσεις και κρατικοποιήσεις και δύο χρόνια μετά είχε ξεχαστεί. Το πρόβλημα είναι πώς παίζεις τον ρόλο σου στο υπάρχον σύστημα. Ένα ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα μπορεί να καταφέρει κάτι μόνο αν έρθει σε ρήξη με τη λογική του συστήματος. Μπορεί να το πράξει αυτό ένα κοινοβουλευτικό κόμμα; Δεν ξέρω. Υπάρχει στην Ελλάδα; Μακάρι να υπάρχει. Προσωπικά έχω συνηθίσει να είμαι σκεπτικός. Είχαμε αριστερά, ακροαριστερά και ριζοσπαστικά κόμματα και στη Γαλλία και στην Ιταλία, αλλά αν δείτε τι συνέβη στη χώρα μου, όπου σήμερα διαδηλώνει η Ακροδεξιά, θα καταλάβετε. Εύχομαι την καλύτερη δυνατή επιτυχία στον ΣΥΡΙΖΑ, που πιστεύει πως μπορεί πράγματι να προκαλέσει ρήξη στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, αλλά νομίζω ότι δεν παρέχεται μεγάλη αυτονομία στον κοινοβουλευτισμό ώστε να έρθει η αλλαγή στην Ελλάδα και την Ευρώπη.

Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ από τότε μέχρι σήμερα φαίνεται ότι έρχεται να επιβεβαιώσει τις επιφυλάξεις του...



9 σχόλια :

  1. Η κυβερνητικότητα της κουμπαριάς14 Απριλίου 2015 στις 2:41 μ.μ.

    Όταν ακόμα και ο Αριστείδης Μπαλτάς κάνει γραμματέα του Υπουργείου Παιδείας τον κουμπάρο του Δημήτρη Χασάπη, κάτι δεν πάρει καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Oι υποχωρήσεις της Κυβέρνησης δεν έχουν καμία σημασία διότι οι Ευρωπαίοι έχουν απο την αρχή θέσει τα προαπαιτούμενα για μια Συμφωνία. Η Ελληνική πλευρά 3 μήνες επιμένει σε μιά πολιτική λύση, κάτι που έχει αποκλειστεί απο την αρχή. Τό απόκλεισαν στο Σαμαρά, το αποκλείουν στον Τσίπρα. Η πολιτική τους δεν έχει αλλάξει σε τίποτα.Το λάθος είναι δικό μας, που θεωρούμε οτι μπορούμε με διάφορους αστείους τρόπους να τους πιέσουμε. Αυτό είναι ασυγχώρητο διότι αποδεικνύει άγνοια προσώπων και πραγμάτων. Επιπλέον η τόση έκθεση, οι άπειρες δηλώσεις και οι τόσες υπαναχωρήσεις έχουν περιορίσει ακόμα περισσότερο τα μικρά περιθώρια που υπήρχαν, διότι βοήθησαν να εδραιωθεί ένα "αντιελληνικό" μέτωπο, που πριν δεν υπήρχε και να ενισχυθεί στα Κοινοβούλια ένα λαϊκίστικο αίτημα για μη βοήθεια. Τώρα πλέον γίνονται καθημερινά δηλώσεις υπερ του Grexit απο πολιτικούς απο διάφορες χώρες κι αυτό κάτι σημαίνει. Με λίγα λόγια: η χρεωκοπία, τα συνακόλουθα και η πτώση της Κυβέρνησης σε σύντομο σχετικά διάστημα (λόγω των συνακόλουθων...) είναι πλέον το πιθανότερο. Εκτός και αν αποδεχτούν τις προτάσεις της τρόϊκας στην ολότητά τους, κάτι που, προσωπικά, μου φαίνεται απίθανο. Φυσικά στην περίπτωση της μη Συμφωνίας, οι συντάξεις και οι μισθοί θα υποστούν απείρως μεγαλύτερο πλήγμα απ'ότι προτείνει η τρόϊκα, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα.
    ΥΓ. Επιμένω στον όρο "Μη Συμφωνία" σε αντιδιαστολή με τον όρο "Ρήξη" διότι ρήξη δεν θα μπορεί πλέον να υπάρξει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είναι απλό, αν θέλουμε ρήξη θα αποφασίσουμε πως δεν θα έχουμε καθόλου μισθούς και συντάξεις για ένα διάστημα. Αν θέλουμε μισθούς και συντάξεις, θα την ξεχάσουμε τη ρήξη. Πάντως αυτά είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε, την εθνικολαϊκιστική βάση της κυβέρνησης δεν την βλέπει κανείς; Σκεφτείτε την Φάνη Πάλλη-Πετραλιά να συμπεριφερόταν όπως η πιο γνωστή κυρία του ΣΥΡΙΖΑ. Θα είχε σουταριστεί για πάντα μεμιάς από την πολιτική σκακιέρα. Το μόκο-μόκο και μπάστα-μπάστα και η ανοχή δεν βοηθούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σόρυ, ΔΕΝ συνεπάγεται το ότι "δεν θα έχουμε μισθούς και συντάξεις για ένα διάστημα" αν "θέλουμε ρήξη". Μπορεί να συμβεί αυτό, μπορεί και όχι (και αν συμβεί δεν ξέρουμε, για ΠΟΣΟ μεγάλο διάστημα).

      Εκείνο που ξέρουμε σίγουρα είναι ότι οι "μπηχτές" κατά της Κωσταντοπούλου είναι κακός οιωνός και ΑΠΟΔΕΙΞΗ ότι ο... διαδίδων τη λάσπη είναι κακός σύμβουλος. [ και ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥ πρώτα... ]

      Διαγραφή
    2. Άσε στην άκρη το παραμύθι ότι δεν θα έχουμε καθόλου μισθούς και συντάξεις . Αν δεν πληρώνουμε τις δόσεις του χρέους, τότε τα έσοδα του κράτους φτάνουν για να καλύψουν αυτές τις ανάγκες. Εξάλλου ο δανεισμός δεν έγινε όλα αυτά τα χρόνια επειδή το κράτος δεν είχε λεφτά για τους μισθούς και τις συντάξεις. Το πρόβλημα είναι για τους μισθούς και τις συντάξεις είναι αν έχεις εθνικό νόμισμα το οποίο υποτιμάται, τότε έχεις μείωση της αγοραστικής αξίας των μισθών και των συντάξεων. Όμως η υποτίμηση του νομίσματος δεν αφορά μόνον τους μισθούς και τις συντάξεις. Εξάλλου ήδη έχουμε μια εσωτερική υποτίμηση με τις πολιτικές των μνημονίων, οι οποίες αν συνεχιστούν προβλέπουν περαιτέρω μειώσεις και στους μισθούς και στις συντάξεις.

      Διαγραφή
  4. Τι μπορείς να κάνεις με 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ;
    (που πήρε το ΔΝΤ)

    Nα δώσεις Δώρο Χριστουγέννων και Πάσχα σε 1.330.000 άνεργους (επίσημα στοιχεία ΕΛΣΤΑΤ για το 2013) 400 ευρώ + 400 ευρώ (360 ευρώ για οικογένεια χωρίς τέκνο ήταν το 2013 το επίδομα Χριστουγέννων και + 10% δηλ. 36 ευρώ για κάθε τέκνο, μόνο για τους επιδοτούμενους ανέργους): 1.330.000 X 400 ευρώ = 532.000.000 ευρώ το χρόνο το επίδομα Χριστουγέννων και άλλο τόσο του Πάσχα, σύνολο 1 δισεκατομμύριο 64.000.000 ευρώ το χρόνο. Nα πληρώσεις ΕΚΑΣ σε 80.000 ανάπηρους με 67% αναπηρία: 80.000 ανάπηροι Χ 250 ευρώ Χ 12 μήνες = 240.000.000 ευρώ το χρόνο. Nα ενισχύσεις το ταμείο κάθε δημόσιου σχολείου με 2000 ευρώ για ένα έτος: 7.500 δημόσια σχολεία Χ 2000 ευρώ = 15.000.000 ευρώ το χρόνο. Nα διορίσεις 2000 γιατρούς στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και 1500 εκπαιδευτικούς σε δημόσια σχολεία για ένα χρόνο: 900.000.000 ευρώ. Να δώσεις 13η και 14η σύνταξη σε 1.260.000 χαμηλοσυνταξιούχους: 1.260.000 X 550 ευρώ (μέσος όρος σύνταξης κάτω των 700 ευρώ) Χ 2 = 1 δισεκατομμύριο 386.000.000 εκατομμύρια ευρώ. Να χρηματοδοτήσεις την ενοικίαση και συντήρηση 25.000 κατοικιών για στέγαση αστέγων και μεταναστών: 25.000 Χ 35.000 ευρώ = 875.000.000 ευρώ.

    Η κυβέρνηση, μέσα σε δυόμιση μήνες έχει δώσει αυτά τα χρήματα στους δανειστές, μαζί με τα 450.000.000 ευρώ που θα πληρώσει στις 9 Απριλίου στο ΔΝΤ. Η ελληνική κοινωνία σταυρώνεται για να ξεπληρώνει το Χρέος.

    πηγή: http://kerasiakrinoi.blogspot.gr/2015/04/45.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ε, καλά... ΤΙ μαλακίες λέει κι ο σεβάσμιος Βεργόπουλος?

    Ξεκούτιανε ΚΑΙ αυτός? Ιδού δείγματα... μπούρδας:

    Ο σκόπος δεν είναι πλέον η αποδοτικότητα των μέτρων, αλλά η επιβεβαίωση του ποιος είναι το αφεντικό στην Ευρώπη. Ωστόσο, η ηγεμονία δεν μπορεί να βασίζεται στην εξόντωση του ηγεμονευόμενου, αλλά στην σταθεροποίηση του. ΄Οπως και η πίστη δεν μπορεί να βασίζεται στον πνιγμό του οφειλέτη, αλλά στην στήριξη και εξασφάλιση της δυνατότητος του δημιουργίας νέου εισοδήματος ικανού να εξυπηρετήσει τις δανειακές υποχρεώσεις του.

    (Ε, και?)

    ΑΠΑΝΤΗΣΗ: -ΟΝΕΙΡΑ ΓΛΥΚΑ και σε σένα ΚΑΗΜΕΝΕ Βεργόπουλε.

    Ξύπνα επιτέλους.

    ΞΕΧΑΣΤΕ ΚΑΘΕ ελπιδα για "καλό κίνητρο δανειστών" και "έντιμο συμβιβασμό".

    ΜΗ μας τα πρήζετε πια με τις ΟΝΕΙΡΩΞΕΙΣ σας, σύντροφοι...

    Δηλαδή... σκεφτείτε να λέει ΤΕΤΟΙΕΣ μπούρδες αξιωματικός των Ες-Ες την ώρα που διατάζει "πυρ" σε μαζική εκτέλεση. Να λέει δηλαδή...

    Ωστόσο, η ηγεμονία δεν μπορεί να βασίζεται στην εξόντωση του ηγεμονευόμενου, αλλά στην σταθεροποίηση του. ΄Οπως και η πίστη δεν μπορεί να βασίζεται στον πνιγμό του οφειλέτη, αλλά στην στήριξη και εξασφάλιση της δυνατότητος του δημιουργίας νέου εισοδήματος ικανού να εξυπηρετήσει τις δανειακές υποχρεώσεις του

    ΧΑ ΧΑ ΧΑ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Φίλοι τής ΕΟΣ,


    Όσο πάτε και χειροτερεύετε. Σε λίγο, δεν θα είσαστε απλώς για τα πανηγύρια. Θα είσαστε για τα τσίρκα!

    Βρε αθεόφοβοι! Σας χτυπάει μεν η τελευταία παράγραφος του (κάποτε και αν) μαρξιστή Βεργόπουλου και νυν πολιτικού ραμολιμέντου, αλλά σας χτυπάει για εντελώς τελείως δευτερεύοντες λόγους. Για δείτε τι γράφει ο ‘‘σοφός’’:

    Στην Ευρώπη σήμερα, μια χώρα κατισχύει όλων των άλλων. Ωστόσο, αυτό που της προσάπτεται δεν είναι η υπερβολική ισχύς της, αλλά ότι η ισχύς αυτή χρησιμοποιείται από την ίδια μόνον για επιβεβαίωση του ποιος έχει το επάνω χέρι, συντρίβοντας κάθε απόκλιση από αυτήν την παραδοχή, παρά για την σταθεροποίηση του χώρου τον οποίο φιλοδοξεί να ηγεμονεύει. Το ευρωπαϊκό πρόβλημα σήμερα δεν είναι η ηγεμονία της Γερμανίας, αλλά η ολιγωρία της να την αναλάβει. Η Αμερική και η Βρετανία έστησαν αυτοκρατορίες χρηματοδοτώντας τους ηγεμονευόμενους τους, το αυτό ακριβώς επιδιώκουν σήμερα η Κίνα και η Ρωσία. Μόνον η Γερμανία φαντάζεται την επιβεβαίωση της ισχύος της αφαιμάσσοντας τους δικούς της. Δεν είναι πρώτη φορά στην ιστορία που το άγχος του πιστωτή για την εξουσία τον εξωθεί στον πιο ακραίο παραλογισμό, ακόμη και ενάντια στο δικό του συμφέρον. Και φυσικά όσο ο βρόγχος σφίγγει στον λαιμό του οφειλέτη, τόσο περισσότερο σφίγγει επίσης για τις προσδοκίες του πιστωτή από αυτόν.

    Εσείς το διαβάσατε, το αντιγράψατε κι αυτό που θελήσατε να προβάλλετε ως ένσταση στον Βεργό είναι ότι «η εξουσία δεν είναι παράλογη»;;; Βρε κουτεντέδες, εδώ ο άνθρωπας λέει φάτσα κάρτα «ναι στο γερμανικό ιμπεριαλισμό φτάνει να υπάρχει ένα δίκαιο τίμημα-αποζημίωση» κι εσάς σας έκατσε στο λαιμό ο παραλογισμός που του προσάπτει;;;

    Ορέοι! Φαίνεται ότι από την εποχή που ήσαστε πιτσιρικάδες μέχρι τώρα μονίμως διαβάζετε σαν τον Χριστόδουλο και δεν έχετε πάρει πρέφα τι γίνεται στον κόσμο!...


    Τα λέμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν μας μας πείραξε η άποψη του Βεργόπουλου για την πολιτική της Γερμανίας που προσπαθεί να την "συνετίσει", όπως δεν μας πειράζει και η δική σας άποψη για το ΚΚΕ που είναι - τηρουμένων των αναλογιών - ακριβώς η ίδια!

      ΥΓ. με πολιτικά ραμολιμέντα έχει γεμίσει η Αριστερά...

      Διαγραφή


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ