Έτσι κλείνουν τα μεταλλεία κ. Λαφαζάνη

 Αναδημοσίευση από το "Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων"

της Νέλλης Ψαρρού

Κε Λαφαζάνη,

Η κυβέρνηση, λέει, ψάχνει τρόπους να κλείσει τα μεταλλεία, και καθυστερεί επειδή υπάρχουν ρήτρες πολλών εκατομμυρίων που το ελληνικό δημόσιο δεν μπορεί να πληρώσει αν τα κλείσει μονομερώς. Παρακαλούμε πολύ, ας μας δειξουν τις σχετικές ρήτρες, αν υπάρχουν κάπου υπογεγραμμένες, διότι στις σχετικές συμβάσεις, εγκρίσεις κλπ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ρήτρα για χρηματικό ποσό που πρέπει να πληρώσει το δημόσιο αν κλείσει την επένδυση. Το μόνο που αναφέρεται είναι ότι, σε περίπτωση που κάποιο από τα δυο μέρη δεν τηρήσει τις υποχρεώσεις του, γίνεται αναστροφή της μεταβίβασης, οπότε η εταιρεία επιστρέφει τα μεταλεία Κασσάνδρας στο Ελληνικό Δημόσιο και εκείνο επιστρέφει τα 11 εκατ. ευρώ (άρθρο 4). Φυσικά, αυτό δεν αποκλείει τη διεκδίκηση εύλογης αποζημίωσης από το μέρος που δεν ευθύνεται για τη λύση της σύμβασης, αλλά όπως θα δείξουμε παρακάτω, η Ελληνικός Χρυσός βαρύνεται με ποινικές ευθύνες για τη σύμβαση αυτή.

Μας λένε επίσης ότι ψάχνετε νομικούς τρόπους να κλείσει βασιζόμενοι πάνω σε δικές της παρανομίες. Έτσι, χάνεται χρόνος ενώ η εταιρεία δημιουργεί τελεσίδικες καταστάσεις στο βουνό και κοινωνική διχόνια ψάχνοντας την επιμέρους παρανομία που μπορεί απλώς να καθυστερήσει την επένδυση για λίγο. Η τήρηση της νομιμότητας δεν μπορεί να βασίζεται σε εκ των υστέρων φωτογραφικές διατάξεις που νομιμοποιούν προηγούμενες παρανομίες, ούτε στο νομικό καθεστώς που έχτισαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, που ως ΣΥΡΙΖΑ καταγγείλατε ως αντισυνταγματικές. Η «σαλαμοποίηση» των έργων ήταν πάντα η τακτική των εταιρειών κατά των αντιδράσεων.

Τα μεταλλεία Κασσάνδρας καθώς και ο χαρακτηρισμός της περιοχής ως μεταλλευτικής μαζί με την παραχώρηση των 350 χιλιάδων στρεμμάτων στην Ελληνικός Χρυσός ακυρώνονται με τον τρόπο που σας έχει υποδείξει ο ίδιος ο πρόεδρος του Άκτωρ, Δημήτρης Κούτρας, στον οποίον έγινε η μεταβίβαση όλων των μετοχών της πτωχευμένης TVX Gold το 2003 έναντι του ποσού των 60.000! Όπως δήλωσε σε συνέντευξη τον Νοέμβριο του 2013, για τις ανάγκες του ντοκιμαντέρ Σταγώνες, «δεν τα αγοράσαμε, τα μεταλλεία τζάμπα τα αγοράσαμε. Τα 11 εκ. ευρώ τα δώσαμε ύστερα απο συνεννόηση με την TVX για να πληρωθούν οι εργαζόμενοι, το δημόσιο δεν είχε καμιά δουλειά». 

Παραθέτω εδώ το πλήρες ηχητικό της συνέντευξης σχετικά με τη μεταβίβαση, όπου αναφέρεται στη συμφωνία με την προηγούμενη πτωχευμένη εταιρεία.

Ο κ. Κούτρας λοιπόν έχει δημόσια ομολογήσει ότι τα μεταλλεία του χαρίστηκαν, ύστερα απο συνεννόηση με την πτωχευμένη TVX και όχι το δημόσιο στο οποίο ουσιαστικά ανήκαν μετά την πτώχευση, γεγονός που από μόνο του καθιστά άκυρη τη σύμβαση με διαδικασίες που άμεσα παραπέμπουν τον κ. Πάχτα ως διαμεσολαβητή της διαδικασίας αλλά και τον Κούτρα καθώς και όλους τους εμπλεκόμενους στα δικαστήρια με την κατηγορία της απιστίας εις βάρος του ελληνικού δημοσίου – αλήθεια, κακούργημα δεν είναι αυτό; Η ίδια η ΕΕ έχει επιβάλει πρόστιμο στην εταιρεία θεωρώντας σκανδαλωδώς μικρό το αντίτιμο της «αγοραπωλησίας», δίνοντας πρόσθετο νομικό έρεισμα – αλλά και επιχείρημα απέναντι στην Ευρώπη εν όψει διαπραγμάτευσης.

Στον στημένο διαγωνισμό που έλαβε χώρα το 2003 (όπως είχε γίνει νωρίτερα με την TVX) έλαβε μέρος μόνο η Ελληνικός Χρυσός, που είχε συσταθεί ως εταιρεία 2 μέρες πριν! Και η συμφωνία έκλεισε, με τον Κούτρα να αναλαμβάνει την ευθύνη όλης της δουλειάς – για την οποία άλλωστε του εμπιστεύτηκαν όλες τις μετοχές. Η μεταβίβαση αυτών των μετοχών από τον Κούτρα προς τις άλλες εταιρείες (European Goldfields, Eldorado Gold) έγινε φυσικά με το αζημίωτο: περίπου 280 εκατομμύρια ευρώ εισέπραξε, κερδίζοντας ουσιαστικά από το πουθενά ένα τεράστιο ποσό, που του χαρίστηκε μέσω του κ. Πάχτα και άλλων κυβερνητικών στελεχών. Αυτά τα 280 (άλλοι ανεβάζουν τον αριθμό σε 500 εκ.), ίσως και περισσότερα, εκατομμύρια, θα τα εισέπρατε το δημόσιο αν αυτό είχε πουλήσει τα μεταλλεία: κι εδώ συνίσταται η απιστία εις βάρος του δημοσίου, που ακυρώνει ΚΑΘΕ πράξη από την ίδια τη μεταβίβαση και μετά (χαρακτηρισμός, ιδιοκτησιακό κλπ).

Λεπτομέρειες για τις παράνομες μεταβιβάσεις (ημερομηνίες, ονόματα, μεθοδεύσεις) και το 1994-5 και το 2003 μπορείτε να δείτε στο ελεύθερα αναρτημένο βιβλίο Ταξίδι στη Σαμοθράκη: ένα πολιτικό ημερολόγιο, σελ. 448-455.

Μπορείτε να δείτε για το θέμα των μεταλλείων στο ντοκιμαντέρ Σταγώνες: 21′-35′ & 1:09:39»-1:20:16».