Με τον τίτλο "Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ προετοιμάζεται για τις αναμετρήσεις" δημοσιεύτηκε στο ΠΡΙΝ την Κυριακή 28/11/10 άρθρου του Γ. Λαουτάρη, το οποίο αναφέρεται στις προκλήσεις που έχει μπροστά της σήμερα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Χωρίς περιστροφές, μπαίνει στην ουσία του ζητήματος:
“σε πρώτη προτεραιότητα τίθεται η κατάθεση μιας αναπροσαρμοσμένης, στις νέες συνθήκες, πολιτικής πρότασης για την Αριστερά και το κίνημα, ενώ σε καθολικό αίτημα της βάσης αναδεικνύεται η βαθύτερη ενοποίηση και συσπείρωση του δυναμικού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με διαδικασίες των μελών και όχι των συνιστωσών.”
και συνεχίζει παρακάτω:
“Η ίδια η πίεση των αγωνιστών που πλέον προσβλέπουν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά και η αντικειμενική κατάσταση, σπρώχνουν προς μία κατεύθυνση: Μια νέα και ανώτερη σύνθεση στην πολιτική συμφωνία και οπωσδήποτε νέα και ανώτερη, δημοκρατικότερη συγκρότηση. Εκείνο που πρέπει να βαθύνει, πέρα από τις γενικές αναφορές στη συγκυρία και το συνολικό χαρακτήρα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως ορατού και διακριτού τρίτου πόλου στην Αριστερά, είναι μια πολιτική πρόταση για την ανατροπή της πολύπλευρης επίθεσης.”
Η πρώτη διαπίστωση είναι ότι ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αναβαπτισμένη από την κολυμπήθρα των περιφερειακών εκλογών, διεκδικεί πλέον με αρκετή σαφήνεια την πολιτική και οργανωτική ταύτιση με τον 3ο πόλο της Αριστεράς. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι καλεί όποιον διαχωρίζεται από τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και στο ΚΚΕ να ενταχθεί στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και να παλέψει απ' εκεί για την ανασυγκρότηση της αριστεράς του 21ου αιώνα. Δεν αφήνει περιθώρια για άλλου τύπου συγκλίσεις και ανακατατάξεις...
Η δεύτερη διαπίστωση αφορά την δημόσια έκφραση μιας εσωτερικής αντίθεσης που διαπερνά πολιτικά και οργανωτικά το δυναμικό που στρατεύεται σε αυτό το εγχείρημα. Αφορά τα πολιτικά δικαιώματα και την συμμετοχή του κόσμου που δεν ανήκει σε κάποια από τις συνιστώσες που συγκροτούν ως μέτωπο σήμερα την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η κατάσταση θυμίζει την περίοδο της 1ης πανελλαδικής συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ, όπου το στίγμα το έδινε ο ανένταχτος κόσμος που είχε στρατευτεί στο εγχείρημα και ο οποίος προφανώς δεν είχε καμία διάθεση να συμμετέχει μέσω της ένταξής του σε κάποια συνιστώσα. Και τότε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έκανε ανάλογες διακηρύξεις με αυτές που κάνει σήμερα η ηγεσία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Η αριστερά -σε αντίθεση με την αγελάδα- δεν θέλει ξένο χέρι. Τελειώνει μόνη της. |
Ελπίζουμε ότι η ηγεσία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να διδαχτεί από τα λάθη του ΣΥΡΙΖΑ και να προχωρήσει άμεσα στην παραχώρηση των στοιχειωδών πολιτικών δικαιωμάτων στον ανένταχτο κόσμο, που αποτελεί το πιο δυναμικό και ελπιδοφόρο κομμάτι παρόμοιων εγχειρημάτων. Η έκφραση όμως “νέα και ανώτερη, δημοκρατικότερη συγκρότηση” μας φοβίζει για το μέλλον του εγχειρήματος. Ένας πολιτικός οργανισμός που δεν κατοχυρώνει στα μέλη του ούτε καν τα στοιχειώδη δικαιώματα που κατοχυρώνει η αστική δημοκρατία για το τελευταίο μέλος ενός σωματείου (αρχή της πλειοψηφίας για την λήψη των αποφάσεων και το δικαίωμα του “εκλέγειν και εκλέγεστε”), απλά δεν είναι δημοκρατικός, επομένως η παραίνεση να γίνει ..δημοκρατικότερος είναι άνευ περιεχομένου.
Το πολιτικό επίδικο της δημοκρατικής συγκρότησης στην πραγματικότητα αφορά στα ανταγωνιστικά χαρακτηριστικά που προκύπτουν από την πολιτική συγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως αυτοδύναμου πολιτικού φορέα απέναντι στις συνιστώσες που την αποτελούν. Τις θέσεις μας αναλυτικά για αυτό το ζήτημα, αναφορικά με την συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ τις έχουμε καταθέσει εδώ: ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ
Όμως, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα προχωρήσει σε πανελλαδικές συσκέψεις για να αντιμετωπίσει αυτά τα ζητήματα του ...χρόνου και έως τότε θα έχουμε αρκετές ευκαιρίες για να ξανασχοληθούμε με αυτό το θέμα. Μέχρι τότε ίσως έχουν σημειωθεί σημαντικές εξελίξεις και στους άλλους χώρους της Αριστεράς, αφού σήμερα η Αριστερά βρίσκεται σε ..οργασμό! Περισσότερες πληροφορίες για το θέμα, στην πρώην ιστοσελίδα “σκέψεις για τον ΣΥΡΙΖΑ” που έγινε πλέον “Αναμνήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ”, εδώ: Ο οργασμός της αριστεράς
Περιττό να σου πω, φίλε ΕΟ(π)Σ, ότι αυτός ο αντιοργανωτισμός κάποιων, εξίσωνε ΣΥΝ με όλους τους άλλους, και έτσι, ευνοούσε αντικειμενικά το ΣΥΝ. Δεν ΄ήταν η "μη δημοκρατική εκπροσώπηση των ανένταχτων" που χαντάκωσε το ΣΥΡΙΖΑ (πόσοι ψηφοφόροι του άλλωστε θα γράφονταν; Όλοι;), ήταν η πολιτική γραμμή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει να καταλάβεις, ότι και το εγχείρημα της Ανταρσύα και των ΕΑΑΚ, μια χαρά τα πήγε 2 και 20 χρόνια τώρα, χωρίς να έχουν λυμένα αυτά τα προβλήματα με τον τρόπο που θες. Το ίδιο και με τα κόμματα δημοκρατικού συγκεντρωτισμού.
Φίλε από πάνω. Η ΕΑΑΚ είναι ειδική περίπτωση. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αν δεν κάνει μια οργανωτική και δημοκρατική υπέρβαση και άνοιγμα δεν θα μπορέσει ούτε μέλη να γράψει, ούτε κόσμο να κινητοποιήσει. Αν έχεις οργανωσεις να λενε στις συζητήσεις ότι αυτό πρώτα πρέπει να το συζητήσουμε στα όργανα του κόμματος τότε αυτό κάνει άλλους να πάνε στα σπίτια τους! Το δικαίωμα του εκλεγειν και του εκλέγεστε είναι το ελάχιστο που πρέπει να κατακτηθεί αλλιώς θα καταντήσουμε μια μικρογραφία του ΣΥΡΙΖΑ της Βαλτετσίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεωρώ πολύ θετικό ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ προχωρεί τόσο γρήγορα σε προσπάθεια αναβάθμισης της δημοκρατικής της συγκρότησης και ελπίδα είναι αυτό να μη μείνει μόνο στα λόγια αλλά να γίνει πραγματικότητα. Φυσικά δεν είναι και τόσο εύκολο καθώς υπάρχουν και διαφορετικές αντιλήψεις τόσο από τις οργανώσεις όσο και μέσα στις ίδιες τις συνιστώσες. Νομίζω ότι μια πραγματική δημοκρατική και οργανωτική αναβάθμιση θα βοηθήσει στη διαμόρφωση κοινωνικών συμμαχιών και σε έναν πιο ειλικρινή διάλογο και κοινή δραση με άλλα ρεύματα της αριστεράς. Ευρύτερες συγκλίσεις και ανακατατάξεις θα προκύψουν μέσα από την κοινή δράση. Δεν φετιχοποιώ την συμμαχία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μέσο είναι δεν είναι ο στόχος και μακάρι να προκύψει μια ανώτερη ενότητα που θα επιτρέψει την υπέρβαση των σημερινών σχημάτων σε ταξική και αντικαπιταλιστική κατεύθυνση. Σημασία στην τελική έχει η ενότητα δράσης της εργατικής τάξης σε συμμαχία με τα μικρομεσαία στρώματα σε ανατρεπτική κατεύθυνση και όχι των οργανώσεων.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Ανώνυμο των 6:06
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Αν τα "εγχείρημα της Ανταρσύα και των ΕΑΑΚ, μια χαρά τα έχουν πάει" γιατί είχαν και εξακολουθούν να έχουν την σωστή γραμμή σε σχέση με τον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να εξηγήσεις που επαληθεύτηκε αυτή η γραμμή; Μήπως στην οργάνωση των αγώνων των εργαζομένων ενάντια στην επίθεση που δέχονται; Μήπως στο εκλογικό αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών;
2. Αν είναι μια χαρά οι οργανώσεις και έχουν την σωστή γραμμή, γιατί να υπάρχει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ; Μόνο και μόνο για να αποτελεί ένα αντίγραφο του εγχειρήματος του ΣΥΡΙΖΑ σε πιο μικρή κλίμακα; Μήπως θα ήταν καλύτερα να οργανωθεί όλος ο κόσμος στο ΣΕΚ, που έχει δημοκρατικό συγκεντρωτισμό και σωστή γραμμή και να τελειώνουμε με αυτούς τους πειραματισμούς και τις δημοκρατικές αηδίες;
Προσωπικά ψηφίζω ΚΚΕ και το λέω για να ξεκαθαρίζω την θέση μου .
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω ούτε είχα καμία οργανωτική σχέση ωστόσο.
Να μην στεναχωρεί κανένα το διαζύγιο με ΣΥΝ
Οι υγιείς δυνάμεις που βρίσκονταν στο ΣΥΡΊΖΑ , αυτές που όντως παλεύουν για αλλαγή και όχι για ένα καλύτερο πλασάρισμα στις διαπραγματεύσεις με το πασοκ σε μια σειρά χώρους (δήμοι,συνδικάτα) , είναι εκτός ΣΥΝ
Είναι ακριβώς η ΚΟΕ κυριότερα μαζί με ΚΕΔΑ και ΔΕΑ ίσως και άλλοι και σίγουρα ανένταχτοι .
Τώρα αυτός ο κόσμος ίσως νιώσει απελευθερωμένος από τις μεσοβέζικες λύσεις του Τσίπρα .
Τώρα ίσως είναι και η ευκαιρία για ανασύνταξη και επανακαθορισμό τακτικής .
Ίσως είναι ευκαιρία για κινηματική προσέγγιση από τα κάτω αλλά και πολιτική κεντρική συνενόηση με την Ανταρσία είτε άλλες δυνάμεις που έχουν δείξει μια συνέπεια .
Καλή τύχη στην συνέχεια και μην εγκαταλειπσεται τον αγώνα σας .
Ένας KKEes που θα με έλεγαν και πολλοί αλλά με πίστη ότι κάποια στιγμή κάποιες δυνάμεις ευρύτερες θα συναντηθούν , πάντως χωρίς τον Φώτη και τον Αλέξη
Μην μπερδεύουμε τα σχήματα με τα πολιτικά μέτωπα. Τα σχήματα έχουν δημοκρατική διαδικασία χωρίς να έχουν μέλη με την έννοια του κόμματος. έχουν όμως κόσμο που παλεύει σε συγκεκριμένους χώρους καθημερινά, και συζητά συνεχώς τι θα κάνει, πώς, γιατί, και βέβαια μπορεί πιο εύκολα να συζητάει με βάση τα αποτελέσματα που έχει στον κοινωνικό χώρο. Στις καλύτερες περιπτώσεις, προκύπτουν συνθέσεις μέσα απο τις διαφωνίες, δεν διαλύεται όμως το σχήμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα πολιτικά μέτωπα της Αριστεράς, όπως και τα κόμματα οφείλουν να έχουν δημοκρατία στο εσωτερικό τους, που σημαίνει μέλη που συμμετέχουν σε αποφασιστικές διαδικασίες. Ακό μη κι αν έχει μέλη ένα μέτωπο, όμως, πάλι δεν πρέπει να ξεχνά την πολιτική σύνθεση. Αν τα μέλη και οι ψηφοφορίες εξελιχθούν σε πάλη οργανωτικών συσχετισμών πάλι μπορεί να διαλυθεί ένα μέτωπο! Άρα, το θέμα είναι βαθιά πολιτικό και όχι απλώς οργανωτικό ή απλώς θέμα επίκλησης περισσότερης δημοκρατίας.
Περισσότερο σημαντική είναι η πολιτική γραμμή, το βάθεμα της πολιτικής συμφωνίας, όχι απλώς ο "μέσος όρος". Δεν είμαι σίγουρη αν ένας ΣΥΡΙΖΑ με μέλη, αλλά με πολιτικούς σχεδιασμούς με εύρος από αυτόν του Κουβέλη ως της ΔΕΑ θα έμενε ενωμένος μόνο και μόνο επειδή θα είχε μέλη! Για την ακρίβεια, πιστεύω ότι είναι αφελής κανείς αν το πιστεύει αυτό...
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα προχωρήσει σε πανελλαδική Συνδιάσκεψη με μέλη, και ελπίζω να πείσει και όσους προσβλέπουν με ενδιαφέρον σε αυτήν. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει σαφές πολιτικό πρόγραμμα, απόρροια πολιτικής σύνθεσης, στο οποίο συμφωνούν όλοι, οργανώσεις και ανένταχτοι, και με αυτό έδωσε τη μα΄χη και στις εκλογές.
Μεγαλοπιασιματα... Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ περνά παιδικές ασθένειες που έχει περάσει κάθε αντίστοιχος ή παρόμοιος "φορέας": την "απογείωση". Θυμηθείτε ότι και στις δικές μας γραμμές είχαμε αντίστοιχες "απογειώσεις" (θυμάστε εκεινα τα ''δημοσκοπικά μπουμ'';). Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει σοβαρές (σοβαρότατες) αντιφάσεις σε επίπεδο "γραμμής". Οι αντιφάσεις αυτές απλά συσκοτίζονται και μπαίνουν σε 2ο πλάνο λόγω του αποτελέσματος που επιτρέπει σε όλες τις συνιστώσες να το βλέπουν ως τη δική "τους" ευκαιρία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρα από τα όσα λέει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την οικονομική κρίση ή το ΜΝΗΜΟΝΙΟ, πίσω έχει η αχλάδα την ουρά: ας προκύψει κάτι κρίσιμο στο θέμα "Αιγαίο" ή "Μακεδονία" ή "Κύπρο" και εκεί να δειτε διαφοροποιήσεις μεταξύ των "διεθνιστών" και της "πατριωτικής κομμουνιστικής αριστεράς". Ας προκύψει κάτι σε επίπεδο που να υπερβαίνει τη γενική επίκληση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών και εκει να δειτε γραμμές και γραμμουλες. Για όσους δεν μπορούν να περιμένουν ας αρχίσουν να αναρωτιόνται για τη στάση των διαφόρων συνιστωσών της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ στα διάφορα Α'βάθμια Σωματεία. Εκει οι διαφοροποιήσεις μπορει να ειναι ακόμη λεπτές και καθωσπρέπει αλλά υπάρχουν για οποιον ξερει να διαβάζει.
Μικρά καλάθια σύντροφοι. Και μην προβάλουμε ευθύγραμμα την πορεία της ΕΑΑΚ με μία πιθανή πορεία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δεν έχουν ομοιότητες μόνο έχουν και σοβαρές διαφορές.
Απλά περνάνε τη φάση της ευφορίας των αποτελεσμάτων, των μεγαλόστομων εκτιμήσεων και προτάσεων, των καθ όλα επιτρεπτών επιθυμιών να χτύσουν τον 3ο πόλο ή τον 3ο παικτη στην Αριστερά.
Οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ π.χ το ΝΑΡ πάντα είχαν απογειωμένες θέσεις (για τους υπόλοιπους) ακόμα και μετά από τα πιο αρνητικά εκλογικά αποτελέσματα, για άλλους είχαν προσήλωση σε μια γραμμή που πιστεύουν ότι μπορεί να οδηγήσει το εργατικό κίνημα στην αντεπίθεση. Τώρα αν έχουν πάρει τα μυαλά κάποιων αέρα για το 2,3% στην Αττική και το 2,8% στην Αθήνα; Σιγά. Για τα δεδομένα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς είναι θετικό το αποτέλεσμα αλλά κανείς δεν είπε στις επόμενες εκλογές η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη Βουλή. Αντιφάσεις υπάρχουν και μάλιστα μεγάλες όχι όμως τόσο στα εθνικά ζητήματα όσο σε άλλα πιο σημαντικά (βλ εργατικό κίνημα) . Θα δοθεί μάχη για την δημοκρατική ανασυγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αυτό δεν πρέπει να το κρύψουμε όπως και το ότι υπαρχουν σοβαρές διαφορές μεταξύ των συνιστωσών. Δεν ξέρω αν θα προσφέρουμε γέλιο όπως λένε κάποιοι αλλά δεν αποκλείεται να γίνουν και ευτράπελα και λάθη. Ας ελπίσουμε όσο το δυνατόν λιγότερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι του χρόνου ρε? Η ανταρσύα καλεί σε παναθηναική συνέλευση στις 20 Δεκέμβρη στο κεραμεικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνιμο πρόβλημα των ΕΑΑΚ και της παραγοντίστικης λογικής που αναπαράγουν και που την πληρώνουν-εξαρτάται πάντα από την οπτική που το βλέπει κανείς- είναι η απουσία μελών και εκλεγμένων οργάνων. Ή ακόμα και θέσεων. Παράταξη 20 χρόνων και δεν έχει ψηφισμένες θέσεις! (εκτός κι αν άλλαξε κάτι εσχάτως)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε ΕΟΣ, επίτρεψέ μου να πω ότι το κομμάτι δεν απηχεί "την ηγεσία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ" η οποία άλλωστε δεν υφίσταται υπό τη μορφή που εννοείς, αλλά είναι ρεπορτάζ από τη συνεδρίαση του Συντονιστικού και έχει φυσικά έναν υποκειμενικό χαρακτήρα. Εκεί κατατέθηκαν και δαφερετικές απόψεις, κάτι που υπάρχει και σε άλλο σημείο του άρθρου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπί της ουσίας, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν σκοπεύει επουδενί να γίνει ένας ΣΥΡΙΖΑ με πιο αντικαπιταλιστικές θέσεις, όπως αφήνει να διαφανεί η σύγκρισή σου. Η μηχανιστική μεταφορά εμπειρίας στο οργανωτικό ζήτημα από τον ένα χώρο στον άλλο είναι λάθος για τρεις λόγους: Πρώτον, επειδή μιλάμε για πολιτικά ρεύματα με πολύ διαφορετική παράδοση. Δεύτερον επειδή στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν υπάρχει μια κραυγαλέα πολιτικη και οργανωτική διαφορά μεγέθους μεταξύ δυνάμεων (όπως πχ Συνασπισμός με Ρόζα) που να περιπλέκει τα ζητήματα. Τρίτο και κυριότερο, επειδή όλοι στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμφωνούν ότι η επόμενη συνδιάσκεψη θα είναι σώμα που θα λάβει αποφάσεις διά της ψηφοφορίας.
Κρατάω την πρώτη σου διαπίστωση περί ταύτισης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με τον τρίτο πόλο, η οποία είναι σωστή και απηχεί όπως πιστεύω όχι μόνο τις "συνιστώσες" της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά και τις προσδοκίες του μεγαλύτερου μέρους όσων είδαν στα αντικαπιταλιστικά ψηφοδέλτια μια ελπίδα. Χοντρικά, αυτό σημαίνει ότι εκτός από τη στρατηγική της λαϊκής εξουσίας του ΚΚΕ που δεν ξεκαθαρίζει πώς θα έρθει (με επανάταση ή με κοινοβούλιο) και τη στρατηγική του ειρηνικού δρόμου των μεταρρυθμίσεων προς το σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο, που έχει χαράξει ο ΣΥΝ, για πρώτη φορά εμφανίζεται με καλύτερους όρους η τρίτη στρατηγική, αυτή της αντικαπιταλιστικής ανατροπής με στόχο και όχημα την επανάσταση και όχι τη μεταρρύθμιση.
Το χαρακτηριστικό που δυστυχώς μοιράζονται όλα τα ρεύματα της Αριστεράς είναι η αντίληψη της μικρο-ιδιοκτησίας και ο σεχταρισμός. Αυτά ωστόσο πρέπει να τα διαχωρίζουμε από τις υπαρκτές πολιτικές διαφωνίες, στρατηγικές και τακτικές. Όπως λέει και ο Νίκος Κιάος (http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=227295) δεν πρέπει να μπερδεύουμε τις δυνάμεις με τα διανύσματα.
Μια απορία , που μπορεί να φανεί λίγο άσχετη: μήπως δίνουμε πολύ μεγάλη προτεραιότητα στο πολιτικό , σε σχέση με το κοινωνικό;
ΑπάντησηΔιαγραφήμήπως να μην βιάζουμε τα πράγματα και να δώσουμε περισσότερη βάση στο κοινωνικό, στα σωματεία, στις πρωτοβουλίες γειτονιάς, στην επικοινωνία, συντονισμό μεταξύ τους; μήπως η βιασύνη για την συγκρότηση του πολιτικού υποκειμένου είναι λίγο λάθος;
μήπως να ρίξουμε και λίγο βάρος στη θεωρία, να δούμε τι γίνεται και λίγο έξω από την Ελλάδα; ετσι κι αλλοιώς η κατάσταση , πέρα από πολύ δύσκολη , είναι και πρωτόγνωρη, δεν έχουμε κανένα μπούσουλα για ακριβώς παρόμοιες καταστάσεις.
Δ.Υ βάζεις κάποια σημαντικά ερωτήματα. Όταν ακόμα και το μεγαλειώδες κίνημα στη Γαλλία δεν κατάφερε να νικήσει σίγουρα πρέπει να προβληματιστούμε. Τα εκλογικά σχήματα στις πόλεις πέρα από τις γειτονιές θα διατηρηθούν ή θα μετασχηματιστούν; Ποιά θα είναι η σύνδεση και η σχέση μεταξύ ανταγωνιστικών σχημάτων π.χ μεταξύ της Ανοιχτής Πόλης και της Ανταρσίας στις Γειτονιές; Αλλά και ο μετασχηματισμός του πολιτικού υποκειμένου, ο διάλογος και ο δημοκρατικός μετασχηματισμός του Μετώπου ώστε να μην αποφασίζουν 9 άτομα όπως λένε όσο και της Ανταρσία είναι απαραίτητα. Μάλλον πρέπει να αφουγκραστούν όλοι τις διαθέσεις του κόσμου και όχι τις μικροκομματικές σκοπιμότητες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιο πολύ γέλασα με τον/την ennui :
ΑπάντησηΔιαγραφή"Μόνιμο πρόβλημα των ΕΑΑΚ ... είναι η απουσία μελών και εκλεγμένων οργάνων."
Χαχαχαχχαα
και αμέσως μετά εξανίσταται:
"Παράταξη 20 χρόνων και δεν έχει ψηφισμένες θέσεις!"
χαχαχαχχαα
Τέτοιοι καημένοι μαζεύτηκαν στο ΣΥΡΙΖΑ
χαχαχχααχαχα
Ελπίζουμε ότι η ηγεσία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να διδαχτεί από τα λάθη του ΣΥΡΙΖΑ κλπ κλπ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα λάθη σ' αυτή την άποψη είναι το εξής:
1. Δεν υπάρχει ηγεσία στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Υπάρχει ένα Κεντρικό Συντονιστικό με εκπροσώπους από τις συνιστώσες και ανάνταχτους. Όλες οι αποφάσεις και τα πολιτικά κείμενα - μέχρι τώρα - έχουν παρθεί με ομοφωνία ως αποτέλεσμα εξαντλητικού διαλόγου, συνθέσεων απόψεων και - φυσικά -υποχωρήσεων μπροστά στον κοινό στόχο. Παρά τις - υπαρκτές και σε κάποια σημεία μεγάλες - διαφορές, όλοι στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχουν δείξει - τεράστια και πρωτόγνωρη - υπευθυνότητα.
2. Έχω κουραστεί εδώ και 2 χρόνια να διαβάζω για τις αντιφάσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που θα την οδηγήσουν στη διάλυση. Έχω κουραστεί να διαβάζω για τα "καπέλα" του ΣΕΚ και του ΝΑΡ. Όλοι αυτοί και όλες αυτές που τα γράφανε και τα λέγανε εκφράζανε περισσότερο τις επιθυμίες τους παρά την πραγματικότητα. Θα πρέπει όλοι και όλες να καταλάβουν ότι η αναφορά της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν είναι ο μικρόκοσμος της άκρας αριστεράς αλλά ο κόσμος που παλεύει. Αυτό - δείχνουν - να το έχουν καταλάβει όλες οι συνιστώσες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
3. Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν - και δεν είναι - οργανωτικό αλλά πολιτικό. Μη βάζουμε το κάρο μπροστά από το άλογο. Υπήρχε δορυφοροποίηση γύρω από το - αντιφατικό - πολιτικό σχέδιο του ΣΥΝ. Αυτό φάνηκε μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 αλλά και στην σημερινή κρίση. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει μέλλον αλλά και δεν είναι προνομιακός χώρος για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα κερδίζει μαζικά ακροατήρια όσο συνεχίζει και εμπλουτίζει το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης και οργανώνει και στηρίζει τους απεργιακούς αγώνες και τους αγώνες της νεολαίας. Αυτό είναι μονόδρομος. Και πάνω σ' αυτές τις γραμμές προχωράει και θα προχωρήσει και στην πανελλαδική συγκρότηση της.
4. Το αύριο δεν θα έρθει με παρθενογέννεση και άρα οι οργανώσεις - ίσως όχι όλες αλλά πάντως οι περισσότερες - θα παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο αλλά ταυτόχρονα το αύριο δεν θα έρθει με την μεγαλύτερη τεχνητή συγκόληση των κομματιών και των προσωπικών ιστοριών του χθες. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ένα ελπιφοφόρο στοίχημα αλλά θα κερδηθεί μόνο άμα είμαστε όλοι συνεπείς στην αντικαπιταλιστική προοπτική και στη μαζική αναφορά.