ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Σάββατο 4 Απριλίου 2009

Ο Λεωνίδας Κύρκος και το …φάντασμά του


Ο Λ. Κύρκος ήταν ο κύριος υπονομευτής του εγχειρήματος της ανανέωσης του κομουνιστικού κινήματος, από την πρώτη κιόλας μέρα που πραγματοποιήθηκε η διάσπαση του 68. Ήταν επίσης ο πιο γνήσιος εκφραστής του δεξιού ευρωκομουνισμού. Πολέμιος κάθε αριστερής αντιπολίτευσης, επιχείρησε επανειλημμένα την αποκομμουνιστικοποίηση του ΚΚΕ εσ. Πραγμάτωσε τα πολιτικά του οράματα και σφράγισε το τέλος του κύκλου της διάσπασης του 68, υλοποιώντας την δική του εκδοχή για την ενότητα της αριστεράς με την δημιουργία του ΣΥΝ. Αυτός ήταν Λ. Κύρκος και συνεχίζει να παραμένει αταλάντευτος σε αυτή την πολιτική γραμμή.

Εκείνοι που άλλαξαν πραγματικά, είναι οι σύντροφοι του με τους οποίους εδώ και αρκετά χρόνια μαζί πορεύονταν. Σήμερα τον κατηγορούν. Στο παρελθόν, οι σύντροφοι του «αριστερού ρεύματος» του ΣΥΝ, κάτω από το βάρος της κατάρρευσης του υπαρκτού σοσιαλισμού και μέσα σε μια συγκυρία που ευνοούσε τις συνδιαχειριστικές αυταπάτες, τον εμπιστεύτηκαν και τον ακολούθησαν για να γίνουν εφαψίες της πολιτικής εξουσίας με τα γνωστά αποτελέσματα. Η αντιπαλότητα που εκδηλώνεται σήμερα ενάντια την «ανανεωτική πτέρυγα» του ΣΥΝ είναι στην πραγματικότητα η αντιπαλότητα με το ίδιο το παρελθόν και την ιστορία του ΣΥΝ. Από αυτή την θέση μπορεί να αναδειχτεί ο πραγματικός χαρακτήρας των αντιθέσεων και να σηματοδοτηθεί δημιουργικά η εμπειρία του εγχειρήματος του ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα που είναι ακόμα μετέωρη και ανολοκλήρωτη η τομή που έγινε στο χώρο της Αριστεράς με το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι επιτακτική η θεώρηση των αντιθέσεων που χαρακτηρίζουν τον χώρο του ΣΥΝ από αυτή την οπτική γωνία: Μόνον έτσι μπορεί να δημιουργηθούν οι αναγκαίες παρακαταθήκες για να προχωρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ με στέρεο βήμα προς τα μπρος. Αλλιώς, ο δρόμος προς την εύκολη και την συνήθη αντιμετώπιση παρόμοιων καταστάσεων είναι αυτός που εξοστρακίζει τις ευθύνες στους άλλους και οδηγεί σε μια αδιέξοδη και διευρυμένη αναπαραγωγή αντιθέσεων.

Όποιος λοιπόν αρκείται στο να υπερασπίζεται τα προφανή, λειτουργεί αποτρεπτικά για τους αναγκαίους μετασχηματισμούς. Ενισχύει τον κομματικό πατριωτισμό και αναπαράγει αντιθέσεις που ήδη έχουν ξεπεραστεί από τα ίδια τα πράγματα. Οι απόψεις και οι αντιλήψεις που συγκροτούν την «ανανεωτική πτέρυγα» έχουν ήδη συντριβεί και δεν αποτελούν κίνδυνο για την φυσιογνωμία και την πολιτική του ΣΥΝ. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι αυτό το ζήτημα δεν κρίθηκε τελικά στο εσωτερικό του. Κρίθηκε με την διακριτή πολιτική φυσιογνωμία απέναντι στο δικομματισμό που κατάφερε να καταγράψει ο ΣΥΡΙΖΑ και τις νέες σχέσεις εκπροσώπησης που διαμόρφωσε με τον κόσμο της Αριστεράς.

Ο ΣΥΝ γεννήθηκε μέσα σε συνθήκες μιας συνολικότερης και μακροχρόνιας ήττας της Αριστεράς, μιας ήττας που αγκαλιάζει όλες τις εκδοχές της. Η εμφάνισή του ΣΥΝ στο πολιτικό προσκήνιο δεν έφερνε καλά μαντάτα. Όχι μόνον δεν εμπεριείχε καμία ελπίδα για μια άλλη πορεία της Αριστεράς αλλά εμπέδωσε την υποταγή και τον συμβιβασμό με τις δυνάμεις του αστισμού. Η δημιουργία του ΣΥΝ επικύρωσε και με οργανωτικό τρόπο την ηγεμονία των αντιλήψεων του Λ. Κύρκου και της παρέας του σε ένα ευρύτερο χώρο της κομμουνιστικής αριστεράς. Και αυτή την αλήθεια, οι σ. του «αριστερού ρεύματος», θα πρέπει να την παραδεχτούν κάποτε ανοιχτά. Όπως παράλληλα θα πρέπει να οριοθετηθούν και από το παρελθόν τους, με διαφορετικό τρόπο απ’ αυτό που οριοθετήθηκαν μέσω των πολιτικών συντεταγμένων του ΣΥΝ. Και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι επιβιώνουν αρκετά στοιχεία από το ΚΚΕδικο παρελθόν, κυρίως με την μορφή πολιτικών πρακτικών και αντιλήψεων, που στις τωρινές συνθήκες αναδύονται με ιδιαίτερο τρόπο. Και αυτά τα στοιχεία ίσως αναδειχθούν στο άμεσο μέλλον ως πιο σημαντικό πρόβλημα από τις πολιτικές θέσεις της ανανεωτικής πτέρυγας. Η αναβίωση μεθόδων οργανωτικού ελέγχου για την επιβολή πολιτικών επιλογών όπως επίσης και λογικές χειραγώγησης του μαζικού κινήματος είναι μερικά απ’ αυτά τα στοιχεία που έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα για το παρόν και το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ. Ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα νέο πολιτικό σχηματισμό είναι μια υπέρβαση με την οποία μπορεί να ξεπεραστεί αυτό το παρελθόν με γόνιμο και δημιουργικό τρόπο. Το ανακάτεμα της τράπουλας ήδη έχει γίνει. Έχει έρθει η ώρα να αρχίσει το παιχνίδι…

8 σχόλια :

  1. Οι απόψεις που δεν "υπογράφονται" ειναι το λιγότερο για τα σκουπίδια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο προηγούμενος "ανώνυμος" αναφέρεται στον εαυτό του ή τον εξαιρεί;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μπορει να μη μας αρεσουν τα οσα ειπε προσφατα ο Κυρκος, αλλα το να καταφεροναι μερικοι με τετοιο προσβλητικο τροπο στο προσωπο και στην ιστορια του "π.χ. ήταν ο κύριος υπονομευτής του εγχειρήματος της ανανέωσης του κομουνιστικού κινήματος, από την πρώτη κιόλας μέρα" και ντροπη ειναι και σε τιποτα δεν εξυπηρετει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σύντροφοι συνώνυμοι-ανώνυμοι για το Λ.Κ. ισχύει το ρηθέν παρά του Φλωράκη "τα στερνά τιμάν τα πρώτα". Επειδή θα γνωρίζετε ίσως ότι η ιστορία εκδικείται, τολμώ (φοβούμενος την ανώνυμη οργή σας) να προβλέψω ότι, η αντικειμενική αποτίμηση της συνεισφοράς του Λ.Κ. στην κομμουνιστική ανανέωση και σε όλη τη μετέπειτα πορεία της ελληνικής αριστεράς θα κονιορτοποιήσει δυστυχώς γι αυτόν τα ερείπια της πολιτικής του υστεροφημίας,ως ηγέτη της αριστεράς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σύντροφοι το θέμα "Λ. Κύρκος" έχει πολλές πλευρές που δεν ερμηνεύονται με ηλικιακούς όρους. Αυτή την περίοδο επιχειρείται να επιβληθεί μία γενικευμένη συναίνεση όχι απλά πάνω σε ζητήματα λιτότητας αλλά στη διαγραφή από τη συλλογική συνείδηση κάθε ίχνους "κοινωνικού κράτους" ή "κράτους πρόνοιας" ή όπως αλλιώς το ονομάζουμε. Για το λόγο αυτό από το Μητσοτάκη έως τον Κύρκο με κάθε ευκαιρία ή αφορμή επανέρχονται τα διάφορα σενάρια συναίνεσης (συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, Οικουμενική, κλπ).
    Στο φόντο αυτό δηλαδή της ανάγκης να επιβάλουν πλατιές συναινέσεις μια ΑΛΛΗ αριστερά σαν το ΣΥΡΙΖΑ είναι απολύτως ανεπιθύμητη γιατί εξακολουθεί να είναι πολιτικά εκτός των ορίων τους, γιατί εξακολουθεί να είναι "απροβλεπτη", γιατί παρά τη φθορά και τα εσωτερικά προβλήματα, παρά τους λιβέλους και τις προβοκατόρικες πρακτικές των ΜΜΕ εξακολουθεί να συγκινεί να συσπειρώνει και να διαθέτει ακόμη τα πολιτικά καύσιμα για να αμφισβητήσει με επιτυχία το εγχείρημα της συναίνεσης.
    Γι' αυτό με χορηγό (και μαλιστα απροκάλυπτα) τα ΜΜΕ (παρουσιαστές, δημοσιογράφοι και πολιτικό δυναμικό με προνομιακή σχεση και μεταχείρηση από τα ΜΜΕ)προσέτρεξαν στο γευμα του Λ. Κύρκου με πρόσχημα τις αναμνήσεις του.
    Η συναίνεση που προσπαθούν να συγκροτήσουν ιδεολογικά και να επιβάλλουν στην κοινωνία δεν φοβάται μία αριστερά τύπου ΚΚΕ. Εν τέλει μπορεί και να την έχει ανάγκη για να νομιμοποιεί το γενικότερο πολιτικό παιχνίδι, για να λειτουργεί ως ελεγχόμενο αμορτισέρ που θα εκτονώνει ακίνδυνα τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Η συναίνεση που προωθούν κινδυνεύει από την αριστερά που περιγραμματικά έχει προβάλει ο ΣΥΡΙΖΑ και συμβολικά (με ή χωρίς προβλήματα) έχει σφραγίσει ως ένα σημείο και πολιτικά (βλέπε αρθρο 16, βλεπε Δεκέμβρη...). Γιατί αυτή η αριστερά ήταν πραγματικά μια αριστερά πολύχρωμη, μια αριστερά της αμφισβήτησης, μια αριστερά που δεν φοβάται τις συγκρούσεις, που δεν ειναι καθωσπρέπει.
    Είναι προφανές ότι οι ανανεωτικοί του ΣΥΝ δεν έλκονται μόνο από τη γοητεία του κυβερνητισμού. Δεν είναι στελέχη που απλά αναζητούν ένα καλύτερο μελλον (όπως έκαναν πολλά στελέχη στο παρελθόν. π.χ. Μ. Δαμανάκη, Μ. Ανδρουλάκης, Ν. Μπίστης κ.λπ.)Έχουν μάθει άλλωστε για τα πολιτικά όρια τέτοιων πρακτικών (μηδαμινά). Σήμερα προσπαθούν να ελέγξουν πολιτικά (και μελλοντικά και οργανωτικά) το ΣΥΝ και να ακυρώσουν κάθε πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς το αριστερό ρεύμα δεν έχει κατανοήσει (ή δεν θέλει να κατανοήσει) την κίνηση αυτή και ήδη από το καλοκαίρι και μετά καταγράφει σοβαρότατες πολιτικές ήττες στο εσωτερικό του ΣΥΝ. Στην πραγματικότητα δεν έχει ξεκάθαρη θέση και φυσικά θα κινδυνεύσει να γίνει "αλοιφή" από την πίεση τόσο των ανανεωτικών όσο και του ΣΥΡΙΖΑ (αν ποτέ αυτή εκδηλωθεί πιο κεντρικά, με σαφήνεια και με το σωστό συμβολισμό). Έως τότε όλοι μας θα καρκινοβατούμε, θα φραξιονίζουμε, θα συγκροτούμε τάσεις ακόμη και με τη σκιά μας και οπως λεει κι ενα τραγούδι θα προσμένουμε σ' ενα θαύμα που δεν θα γίνεται.
    Είναι πάντως απίστευτο αν το καλοσκεφτούμε πως το αριστερό ρεύμα πορεύεται με όρους ιδεολογικής και πολιτικής υποταγής στους ανανεωτικούς.
    Σημείωση: θα έχει πλάκα το επόμενο διάστημα.
    Μετά το Λ. Κύρκο και τα απομνημονεύματά του ποιος έχει σειρά; Ο Ν. Κωνσταντόπουλος;
    Θα ψηφίσουν και Κ. Παπουλια;
    Θα αρχίσουν που και που και στα φαινομενικά ξεκάρφωτα να στηρίζουν ολίγον από ΠΑΣΟΚ;
    Σημειωση: προφανώς όλοι οι ανανεωτικοί δεν έχουν την ίδια πρεμούρα ή δεν είναι όλοι εξ ίσου ατσούμπαλοι στην εκδήλωση των πολιτικών επιθυμιών τους. Την ώρα του "φανερού δειπνου των αναμνήσεων απ' το μέλλον" ο Παπαδημούλης διακριτικά διακριτικά κράτησε τις αποστάσεις του. Οπως θα έλεγε και ένας αλλος αείμνηστος "ναι στον έρωτα αλλα με προφυλαξεις"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σύντροφε ανώνυμε υπ αριθμ.5 όσα γράφεις εκφράζουν απόλυτα εμένα και πολλούς άλλους συντρόφους που γνωρίζω. Απλά αναρωτιέμαι γιατί όλη αυτή η συμφωνία δυσκολεύεται να εκφραστεί ως πολιτική και να στρέψει ΣΥΡΙΖΑ και ΣΥΝ προς την αντίστοιχη κατεύθυνση.
    Η σύνδεση Μητσοτάκης-Κύρκος αποτελεί κοινό αναφορά για μεγάλο αριθμό αριστερών.
    Ανώνυμος υπ αριθμ.4

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ότι και να λέτε ο Κύρκος υπήρξε ένας μεγάλος αριστερός. Για το Λαμπράκη, το Μητσοτάκη, τον Παπανδρέου βέβαια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ειναι δύσκολο να κρίνουμε προσωπικότητες και πολιτικές στάσεις διαφορετικών εποχών. Ο Τσιπρας ανδρώθηκε πολιτικα στα πέτρινα χρονια των μαθητικών κινητοποίησεων, ο Αλαβάνος στα κωλαστηρια της μεταπολίτευσης. Όντας πλούσιοι και οι δυο γνώρισαν τον καπιταλισμό από μέσα γι αυτο και τον μίσησαν θανάσιμα ! Σε αντιθεση ο δικηγορακος Κύρκος, παρεμεινε προσκολλημένος σε παλιές μικροαστικες αξιες όπως η συνεπεια, η εργασία η υπευθυνότητα και η κοινή λογική,λες και θα του τα αναγνώριζε κανείς.Αλλά ας μην είμαστε σκληροί μαζύ του κι ας μην βιαστούμε να τον καταδικασουμε,μιας και η αιτια για όλα αυτα ειναι πολυ απλη: τα πολλαπλά χτυπήματα που εχει δεχθεί στο κρανίο (απο γκλομπ, γροθιες, κλωτσιές,σιδηρά αντικείμενα, κλπ.) στη διάρκεια της μικροαστικης ζωής του,χτυπήματα που απλα τον κατέστησαν συντηρητικό και απροσαρμοστο για την εποχή μας των μεγάλων επαναστατών

    ΑπάντησηΔιαγραφή


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ