Συνεδριάζει σήμερα η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ: Δεν θα ληφθούν και πάλι αποφάσεις για την πολιτική των συμμαχιών

Έχει τελείως διαφορετική πολιτική σημασία αν η κυβέρνηση θα φύγει κάτω από την πίεση ενός μαζικού κινήματος ή αν καταρρεύσει από τις δικές της αντιφάσεις. Όμως, τα ηγετικά κλιμάκια του ΣΥΡΙΖΑ, εγκλωβισμένα σε ένα άκρατο κοινοβουλευτικό κρετινισμό, δεν ασχολούνται με αυτό το κρίσιμο ζήτημα. Το ενδιαφέρον τους επικεντρώνεται στο σχεδιασμό κάποιων κινήσεων στο επίπεδο κεντρικής πολιτικής σκηνής και στο πως ο κομματικός μηχανισμός θα ετοιμαστεί για την εκλογική μάχη.

Το βασικό πολιτικό εργαλείο χάραξης αυτών των πολιτικών είναι  η ανάλυση των στοιχείων των δημοσκοπήσεων. Με βάση λοιπόν αυτές τις δημοσκοπήσεις, διαφαίνεται μια πιθανότητα σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Η ελπίδα αυτής της αυτοδυναμίας τροποποιεί τους εσωκομματικούς συμβιβασμούς, χαμηλώνει τους τόνους της αντιπαράθεσης και αφήνει ανοικτό το ζήτημα των συμμαχιών.

Η κ. Παναγιωταρέα δεν γνωρίζει ούτε καν τον ... “εθνικό ύμνο”!

του Κ.Η.

Όλο και κάτι θα έχει πέσει στο μάτι σας για την κυρία Άννα Παναγιωταρέα που τέθηκε πρόσφατα επικεφαλής ειδικής επιτροπής για την επικοινωνιακή διαχείριση των έργων και των δράσεων του υπουργείου Πολιτισμού και ανέλαβε την Ταφική Εκπροσώπηση της ανασκαφής στην Αμφίπολης. Αν αγνοείτε το θέμα, δείτε την παρακάτω γελοιογραφία για να πάρετε μια μυρουδιά:


Πολλά γράφτηκαν για τα νέα κατορθώματά της. Δεν θα ασχοληθούμε όμως με αυτά αλλά με κάτι που έγραψε η ιδία από την νέα αυτή θέση που ανέλαβε και πέρασε απαρατήρητο. Είναι ένα κείμενο με τον τίτλο "Οι «Αμφιπόλεις» του μέλλοντός μας" που δημοσιεύτηκε στον Ε.Τ. και στην προσωπική της σελίδα στο facebook (27 Αυγούστου) εδώ: https://www.facebook.com/annapanagiotarea/posts/862365763781741. Μην το ψάξετε εκεί γιατί μετά από λίγες μέρες εξαφανίστηκε. Όμως τότε αναδημοσιεύτηκε στον ηλεκτρονικό τύπο και μπορείτε να το βρείτε ακόμα, όπως εδώ "Η Άννα Παναγιωταρέα, κάτω από τέντα στον τάφο της Αμφίπολης, γράφει για τις ανασκαφές". Σε αυτό το κείμενο, μεταξύ άλλων γράφει:

Χουντικοί οργανώνονται στην ΝΔ και την στηρίζουν ενάντια στην “χρυσή αυγή”

“Τέλος κανένας λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να διανοηθεί ότι τα στελέχη της Επταετίας και ενδεχομένως και μέλη των οικογενειών τους, θα έδιναν την ψήφο τους σε μια ομάδα ανθρώπων, οι οποίοι πιστεύουν στον Εθνικοσοσιαλισμό και εξυμνούν τον Χιτλερισμό!

Και αυτό για έναν απλό λόγο: Γιατί τα στελέχη του Στρατού που πρωτοστάτησαν στην Επταετία,- ανεξάρτητα αν έπραξαν σωστά ή λάθος τότε- άλλοι ως ευέλπιδες και άλλοι ως χαμηλόβαθμοι αξιωματικοί, πολέμησαν με γενναιότητα και ηρωισμό κατά των Ιταλογερμανοβουλγάρων εισβολέων και στη συνέχεια στελέχωσαν και καθοδήγησαν την Εθνική Αντίσταση!

Κατά συνέπεια μπορούν να διανοηθούν ότι θα ψηφίσουν ένα κόμμα που έχει ως κυρίαρχη ιδεολογία τον Ναζισμό; Ας το σκεφτούν λιγάκι…”

Απόσπασμα από το κείμενο του Στέφανου Αναγνώστου (16 Ιουνίου 2012):

“Τι πρέπει να γνωρίζουμε, για ΣΥΡΙΖΑ, ΚΑΜΜΕΝΟ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ λίγο πριν ψηφίσουμε”

Σήμερα ο Στέφανος Αναγνώστου έχει αναλάβει τη θέση του γενικού γραμματέα Μέσων Ενημέρωσης. Περισσότερα γι' αυτό το θέμα εδώ:

Νέος Μπαλτάκος στην κυβέρνηση

Ο "Παγκόσμιος μινώταυρος" του Γιάννη Βαρουφάκη

της Ελένης Πορτάλιου 

ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΔΙΕΞΟΔΟΥ

Ο «ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΣ» ΤΟΥ ΓΙΑΝΗ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ

Η συζήτηση γύρω από τα χαρακτηριστικά της Κρίσης που ξεκίνησε από το Κραχ του 2008 και μεταφέρθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση πολύ γρήγορα, οδηγώντας τη χώρα μας σε μια πολύπλευρη καταστροφή, της οποίας οι επιπτώσεις συνεχώς πολλαπλασιάζονται, δεν γίνεται με όρους κατανόησης των αιτίων και του βάθους της. Υπάρχει μια ιδιότυπη άρνηση της πραγματικότητας από την αντιπολίτευση. Πάνω σ’ αυτήν οικοδομούνται (συγκρατημένες) προσδοκίες των λαϊκών τάξεων, οι οποίες, μετά από δύο χρόνια πολυμέτωπων αγώνων και μαζικότατων κοινωνικών/πολιτικών συγκρούσεων, παραμένουν σε κατάσταση αναμονής. Όμως η έξοδος από την κρίση έχει ως βασική προϋπόθεση την ουσιαστική εμπλοκή τους τόσο ως κοινωνικών υποκειμένων που συγκροτούνται συλλογικά για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους όσο και ως παραγωγικών δυνάμεων που θα αναλάβουν την παραγωγική ανασυγκρότηση/μετασχηματισμό της χώρας και την κοινωνική ανασύσταση σε νέες βάσεις.

Ο πολιτικός λόγος της αντιπολίτευσης και συγκεκριμένα του ΣΥΡΙΖΑ που θα συνθέσει την εναλλακτική λύση επικεντρώνεται στην αποδόμηση της κυβερνητικής πολιτικής - την οποία οι λαϊκές τάξεις γνωρίζουν πολύ καλά μέσα από τραγικές εμπειρίες - και ελάχιστα σ’ ένα σχέδιο που δεν θα περιορίζεται σ’ ένα ασαφές δέον γενέσθαι αλλά θα δοκιμάζει τους στόχους απέναντι στην κυρίαρχη ευρωπαϊκή και εθνική πραγματικότητα και θα αναζητά πραγματικές δυνατότητες εξόδου από την Κρίση, στη βάση μιας ευρείας, ενεργού κοινωνικής συμμαχίας για την επιτυχή έκβαση των αναπόφευκτων συγκρούσεων.

Η αποχή του ΠΑΜΕ απ’ τη συγκρότηση του προεδρείου της ΑΔΕΔΥ φαίνεται ότι δεν είναι θέμα αρχής!

Στη συνεδρίαση της Ε/Ε της ΑΔΕΔΥ για τη συγκρότηση του προεδρείου της, ο Γρηγόρης Καλομοίρης, στέλεχος του ΜΕΤΑ, έθεσε υποψηφιότητα για τη θέση του προέδρου και έλαβε επτά(7) στους δεκαεπτά(17) ψήφους (3 του ΜΕΤΑ, 2 των Αριστερών Συσπειρώσεων και 2 της Δημοσιοϋπαλληλικής Ανατροπής), με αποτέλεσμα να μην εκλεγεί. Σε αυτό το θέμα αναφέρεται η ανακοίνωση του ΜΕΤΑ:

ΒΡΑΖΙΛΙΑ: Τέλος εποχής, αμηχανία για το μέλλον

 Αναδημοσίευση από την "εποχή"

του Κρίτωνα Ηλιόπουλου

Οι εκλογές στη Βραζιλία της περασμένης Κυριακής δείχνουν να επιβεβαιώνουν το αργό και επώδυνο τέλος μιας εποχής, για όλη τη Λατινική Αμερική, και τη δυστοκία, την αμηχανία και την αγωνία για την επόμενη.

Το 41% ψήφισε πάλι για πρόεδρο την Ντίλμα Ρουσέφ και το ιστορικό Εργατικό Κόμμα (ΡΤ), όχι πλέον με ελπίδα αλλά με φόβο. Τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα έχουν τη βεβαιότητα ότι οι αντίπαλοι της Ρουσέφ θα είναι πολύ χειρότεροι. Ωστόσο, το ΡΤ έχασε αρκετά. Καταρχάς έχασε σε απόλυτους αριθμούς, 4 εκατομμύρια ψήφους που όμως δεν πήγαν σε κανέναν από τους αντίπαλους αλλά οι περισσότεροι πήγαν σε αποχή, λευκά και άκυρα. Το συμπέρασμα βγαίνει από τα ποσοστά και τις ψήφους του δεύτερου και του τρίτου κόμματος, το PSDB με τον Αέσιο Νέβες και το PSB με τη Μαρίνα Σίλβα. Και τα δύο κόμματα, με σαφώς δεξιές πολιτικές θέσεις, πήραν περίπου τα ίδια ποσοστά και αριθμό ψήφων με τις εκλογές του 2010, δηλαδή 33% ο Νέβες και 22% η Σίλβα. Ωστόσο, η επανεκλογή της Ντίλμα Ρουσέφ είναι δύσκολη, και πολύ περισσότερο διότι πιθανόν η Μαρίνα Σίλβα να υποστηρίξει ανοιχτά τον Αέσιο Νέβες. Επιπλέον, το Εργατικό Κόμμα είχε μια πολύ σημαντική ήττα στη μεγαλύτερη και σπουδαιότερη οικονομικά πολιτεία, το Σάο Πάουλο, που ήταν και το επίκεντρο των μεγάλων διαδηλώσεων του 2013. Ο υποψήφιος του ΡΤ βγήκε τρίτος με μόλις 16%, ενώ πρώτος με μεγάλο ποσοστό βγήκε για 4η θητεία ο δεξιός Άλκμιν, κατηγορούμενος για πολλά σκάνδαλα και δεύτερος ο επίσης δεξιός Π. Σκαφ... πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχάνων!!

Κρίμα! Έχασε ο Βενιζένος την εκλογική του βάση και ο Πουλάκης την "ηγεμονία" στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης...

Διακόσια περίπου στελέχη, κυρίως του συνδικαλιστικού τομέα του ΠΑΣΟΚ, από όλους τους κοινωνικούς φορείς συγκεντρώθηκαν χθες στο ξενοδοχείο Τιτάνια προκειμένου να συγκροτήσουν μια πολιτική κίνηση για να εκφράσουν ένα νέο ρεύμα σκέψης που θα κινηθεί στο χώρο της ευρύτερης σοσιαλδημοκρατίας ξεπερνώντας την αντιπαράθεση βενιζελικών-παπανδρεϊκών.

Περισσότερα για αυτή την κίνηση [εδώ]

Όμως η κίνηση αυτή δεν ήρθε ξαφνικά. Από τον Ιούλιο την είχε προαναγγείλει ο Β. Βαλασόπουλος δήμαρχος της Ηλιούπολης. Τότε με ανοιχτή επιστολή είχε καλέσει τους άλλους εκλεγμένους δημάρχους να συνταχθούν στην ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς. Μεταξύ των άλλων έγραφε:

 Τα παραδοσιακά κόμματα της κεντροαριστεράς καταποντίζονται εκλογικά, την ίδια στιγμή που τα στελέχη τους στους μαζικούς χώρους επιτυγχάνουν ποσοστά που θυμίζουν άλλες εποχές και εκλέγονται περισσότεροι από 100 Δήμαρχοι προερχόμενοι από τον χώρο αυτό.

Συζητώντας για ένα "Η"...

Η ανάταση του λαϊκού φρονήματος είναι που μπορεί να απελευθερώσει δυνάμεις, να μεταβάλει την κλίμακα του εφικτού, να νικήσει δυσκολίες, να συμβάλει καθοριστικά στην υπέρβαση διλημμάτων και στον αφοπλισμό πιέσεων και τυχόν εκβιασμών.

Έτσι, η πολιτική και οικονομική αδυναμία της χώρας μας και η θέση ισχύος των δανειστών και της τρόικας μπορεί να αντιρροπιστεί μόνο από τη δύναμη και την ορμή ενός λαϊκού ρεύματος σωτηρίας της χώρας και διεκδίκησης μιας άλλης πορείας.

Από το κείμενο του Δημήτρη Κοδέλα:

 Φρόνιμα ή φρόνημα;

Και μια κριτική: