Ισχυρό ράπισμα στις αυταπάτες της Κουμουνδούρου τα αποτελέσματα της ΚΕΔΕ

Πρώτη δύναμη στις εκλογές στην Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) που διεξήχθησαν σήμερα στην Αθήνα για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου αναδείχτηκε το «Κίνημα Ανατροπής στην Αυτοδιοίκηση» με επικεφαλής τον δήμαρχο Αμαρουσίου Γιώργο Πατούλη, κερδίζοντας 16 στις 31 έδρες και άρα την πλήρη αυτοδυναμία.

Ειδικότερα σε σύνολο 487 ψηφισάντων: έγκυρα: 484, λευκά:3. ΄Ελαβαν:

Η αποκέντρωση: μια κρατική υπόθεση

 
Ο αμερικανός κοινωνιολόγος Ντανιέλ Μπελ έχει εδώ και καιρό εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους η αποκέντρωση συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων του κράτους είναι όχι μόνο ευκταία αλλά και απόλυτα απαραίτητη:

«Το κράτος είναι πολύ μεγάλο για να επιλύσει τα μικρά προβλήματα και πολύ μικρό για να επιλύσει τα μεγάλα».

Ο 4ος “πυλώνας” του “προγράμματος της Θεσσαλονίκης” του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ που αναφέρεται στον “θεσμικό και δημοκρατικό μετασχηματισμό του πολιτικού συστήματος” και σαν πρώτο στόχο έχει την “περιφερειακή συγκρότηση του κράτους”. Δεν πρόκειται για μια καινούργια ιδέα, αλλά για παλιά που ήδη εφαρμόζεται σε πολλά καπιταλιστικά κράτη.

Θα σταθούμε στο παράδειγμα της Γαλλίας όπου έγινε πράξη στις αρχές της δεκαετίας του 80 και θα αφήνουμε στους αναγνώστες μας να κάνουν τις συγκρίσεις να να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα. Εκείνοι την περίοδο οι πλέον φωτισμένοι εκπρόσωποι της γαλλικής αστικής τάξης, κάτω από το βάρος της της πολιτικής και κοινωνικής αναταραχής που ξέσπασε στο τέλος της δεκαετίας του '60, δεν παραγνώριζαν πλέον τον κίνδυνο που διέτρεχε η ταξική κυριαρχία από τη διατήρηση ενός υπερβατικού συγκεντρωτικού κράτους. Η παντοδυναμία αυτού του κράτους είχε τελικά αποκαλυφθεί ως αδυναμία.

Για την ενότητα της κινηματικής αριστεράς: Το υπόδειγμα της ΕΜΔΥΔΑΣ

(ένα σχόλιο με αφορμή τα“Αποτελέσματα εκλογών ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής 2014”)

Επανειλημμένα έχουμε αναφερθεί ότι η ενότητα της Αριστεράς δεν μπορεί να οικοδομηθεί σήμερα στην βάση ενός “κυβερνητικού προγράμματος”, αλλά μέσα από την συμπόρευση στο κίνημα. Δεν αναφερόμαστε στις ευκαιριακές συμπορεύσεις, που έτσι κι' αλλιώς συμβαίνουν συγκυριακά μπροστά σε συγκεκριμένα ζητήματα, αλλά σε μια σταθερά οργανωμένη δράση μέσα από κοινά συλλογικά πολιτικοσυνδικαλιστικά σχήματα που λειτουργούν με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες στους χώρους που είναι υπαρκτές οι κοινωνικές αντιστάσεις. Δυστυχώς αυτή η λογική δεν είναι η κυρίαρχη στους χώρους της Αριστεράς. Όμως υπάρχουν μερικές εξαιρέσεις, που δείχνουν τον δρόμο...

Η «πρόταση για τον πολιτισμό» του ΣΥΡΙΖΑ και η καταισχύνη της

Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"
της Έλενας Πατρικίου,

 ιστορικού της αρχαιότητας, σκηνοθέτριας και μέλους της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ

Το κείμενο που αναρτήθηκε διαδικτυακά ως πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για τον πολιτισμό ξεσήκωσε την μήνιν και την κατηγορηματική απόρριψη ανθρώπων, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων δεν είναι απλώς εξέχοντες στην τέχνη τους, είναι αποδεδειγμένα Αριστεροί και στην συνείδηση και στην πολύχρονη πολιτιστική πρακτική τους (Νίκος Ξυδάκης, Μισέλ Δημόπουλος, Γιώργος Κουρουπός, Φίλιππος Δρακονταειδής…).

Το Βερολίνο αγοράζει το Παρίσι και το μέτωπο "κατά της λιτότητας" σπάει

Αναδημοσίευση από το "περγάδι"

Άλλα μέτρα και άλλα σταθμά. Πίσω από το αυστηρό προσωπείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπάρχει πάντα ένα σύνθετο δίκτυο από εξατομικευμένα αντίβαρα που εξαρτώνται από τη σχετική οικονομική ισχύ των διάφορων χωρών, την ικανότητα των υπουργών τους, και φυσικά την "ιστορία" της κάθε εθνικής πολιτικής τάξης.

Μετά την εισαγωγή, ίσως γίνεται πιο κατανοητός, ο λόγος που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εμφανίζεται με δύο πρόσωπα εντελώς διαφορετικά απέναντι στη διαφοροποίηση της Ιταλίας και της Γαλλίας, με την πρώτη να βρίσκεται θεωρητικά εντός των παραμέτρων του Μάαστριχτ (στην πραγματικότητα μόνο ως προς λόγο ελλείμματος / ΑΕΠ που είναι στο όριο του 3 %) αλλά τη Γαλλία να έχει ξεφύγει τελείως (4,4​​%).

Πως τίμησε η Λαμία τον ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ...

Από τοπικά μέσα ενημέρωσης:

1.Ο ΣΥΡΙΖΑ Λαμίας για την απελευθέρωση της πόλης

2.Στο άγαλμα του ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ γιόρτασε τα 70 χρόνια από την απελευθέρωση της Λαμίας ο ΣΥΡΙΖΑ

3.Με θρησκευτική μεγαλοπρέπεια αλλά χωρίς την Αριστερά ο επίσημος γιορτασμός της απελευθέρωσης της Λαμίας

Τι έγραψαν για τον εορτασμό πανελλαδικά ΜΜΕ:

"ΕΝΙΚΟΣ":Οι βουλευτές Φθιώτιδας της ΝΔ κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ

"ΣΚΑΪ":Βουλευτές ΝΔ κατά ΣΥΡΙΖΑ για την απόρριψη του θρησκευτικού συμβολισμού επετείου

Τα ενημερωτικά μέσα του ΣΥΡΙΖΑ:  ΣΙΩΠΗ....

ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ: Με 63 απουσίες δεν ψηφίστηκε τροπολογία για την συμπλήρωση του"προγράμματος της Θεσσαλονίκης" με μερικά σημαντικά και επείγοντα μέτρα.

Όπως είχαμε προβλέψει (Συνεδριάζει σήμερα η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ: Δεν θα ληφθούν και πάλι αποφάσεις για την πολιτική των συμμαχιών), σε αυτή την συνεδρίαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ δεν λήφθηκε συγκεκριμένη απόφαση, αν και απασχόλησε τις εργασίες της έντονα το ζήτημα των συμμαχιών και των συνεργασιών με αρκετούς ομιλητές να καταθέτουν τη διαφωνία τους στην προοπτική συνεργασιών με πρόσωπα ή δυνάμεις που στήριξαν τα προηγούμενα χρόνια την μνημονιακή πολιτική. Πρόταση που κατατέθηκε από την “αριστερή πλατφόρμα” για το συγκεκριμένο θέμα, μετά από διαβούλευση και με την δέσμευση ότι θα συζητηθεί στην επόμενη ΚΕ, αποσύρθηκε.

Επίσης κατατέθηκε εκ μέρους της “αριστερής πλατφόρμας” τροπολογία που αφορούσε στη συμπλήρωση του άμεσου προγράμματος που εξήγγειλε ο Α. Τσίπρας στη Θεσσαλονίκη, με τα παρακάτω επείγοντα μέτρα:

ο Σερζ Λατούς στην Νομική (video 18/10/2014)

Διοργάνωση: Ακυβέρνητες Πολιτείες - Κοινωνικός Χώρος ΜΙΚΡΟΠΟΛΙΣ - Η Εφημερίδα των Συντακτών - Συν Άλλοις - Οι Εκδόσεις των Συναδέλφων

Δελτίο Τύπου:

Επανιδρύοντας την κοινωνία

Αποανάπτυξη – Άμεση δημοκρατία – Αυτοδιαχείριση

Οι κοινωνίες θεμελιώθηκαν πάνω σε αντιλήψεις που επέτρεπαν στα μέλη τους να νοηματοδοτήσουν ό,τι γινόταν μέσα και έξω από αυτές. Αυτοί οι «θεσμοί» –καρπός του συλλογικού φαντασιακού– ονομάζονταν πνεύματα, πρόγονοι, ήρωες, θεοί... Στις δυτικές καπιταλιστικές κοινωνίες, τη θέση τους πήρε η αειφόρος ανάπτυξη των κερδών, η δικτατορία των οικονομικών δεικτών, η επιστημονική εκμετάλλευση ανθρώπου και φύσης. Η ακλόνητη πίστη στην οικονομική μεγέθυνση, τη δύναμη της τεχνολογίας και την ανάπτυξη είναι η έκφραση της φαντασίωσης για μια ορθολογική κυριαρχία επί του κόσμου, για να εδραιώσει την αδίστακτη εξουσία πάνω στην μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία των ανθρώπων, η οποία όμως απειλεί πια την ίδια την επιβίωσή του. Είναι ανάγκη να σπάσει αυτό το φαντασιακό, για να πετύχουμε την αυτονομία, ανακτώντας τη συνείδηση της επαναστατικής μας δύναμης για τη δημιουργία νέων θεσμών.