Ρεύματα ιδεών ή ρέμα συντήρησης;

Αναδημοσίευση από το "Άνεμος Αντίστασης"

Του Του Δημήτρη Βάσσιου

Όσα ακολουθούν είναι σκόρπιες σκέψεις που έκανα στη διάρκεια του συνεδριακού διαλόγου του ΣΥΡΙΖΑ… Είχα σκεφτεί να τις καταγράψω και τις μοιράστηκα με κάποιους συντρόφους μου, αλλά δεν πίστευα ότι θα θεωρούσα σκόπιμο να τις δημοσιοποιήσω μετά τη λήξη του συνεδρίου. Την αφορμή μου έδωσε η διοργάνωση από την τάση της «αριστερής πλατφόρμας» μιας ανοιχτής εκδήλωσης δέκα μόλις μέρες μετά τη λήξη του συνεδρίου περνώντας στην κοινωνία το μήνυμα ότι αυτό δεν έλυσε τα επίδικα της Αριστεράς «μετά το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ». Παίζοντας με τα διαφορετικά αλλά αδιάφορα για τις κοινωνικές συνθήκες πρόσημα ταξίδεψα στις πρακτικές της τότε «ανανεωτικής πτέρυγας» του ΣΥΝ. Θυμήθηκα ότι Μιχάλης Παπαγιαννάκης θα ήταν «ο τελευταίος που θα κλείσει την πόρτα». Δεν γνωρίζω τι θα έκανε αν ζούσε. Γνωρίζω όμως ότι αρκετοί συνωστίζονται για να σπρώξουν την πόρτα… προς τα έξω. Είναι από τις φορές που εύχεσαι να διαψευσθείς γνωρίζοντας ότι οι αποχαιρετισμοί στην Αριστερά λειτουργούν αντικειμενικά σε βάρος της κοινωνίας…

Η ομοφυλοφιλία είναι επιλογή ή όχι;

Μια προκύρηξη της "Ομάδα Γυναικών ΑΝΤΑΡΣΥΑ":

Μη βγεις απ’ τη ντουλάπα… Σπάσ’ την!

και μια απάντηση του Στρατή Γατελούζου:

Αλήθεια, εσύ επέλεξες «να γίνεις» ετεροφυλόφιλη;

Σημειώσεις για μια λέξη που δεν λέει να μας αφήσει...

Αναδημοσίευση από το Communisation

...μια προσέγγιση που αντί να βλέπει τη δημοκρατία ως λύση ή φενάκη, την αντιμετωπίζει ως πρόβλημα και ως παράδοξο:

Πρόβλημα, στον βαθμό που η δημοκρατία ως πρόταγμα, επιθυμία και δραστηριότητα θέτει όχι απλά το διακύβευμα της συμμετοχής των «από κάτω» στην εξουσία αλλά την άρθρωση μορφών (παραγωγής) εξουσίας και δικαίου που αμφισβητούν το «πάνω» και το «κάτω» ως δομές, δηλαδή παγιωμένες σχέσεις δύναμης. Μπροστά σε μια συνθήκη όπου ο έλεγχος πάνω στους όρους της ζωής -στο πως, πόσο και για πόσο δουλεύουμε, σε τι περιβάλλον ζούμε, τι αέρα αναπνέουμε, τι τρώμε, τι πίνουμε, τι φοβόμαστε, τι ελπίζουμε, τι μορφές ενέργειας χρησιμοποιούμε, τι υγεία και τι εκπαίδευση έχουμε- χάνεται με κλιμακούμενη ένταση, αυτό αποτελεί ένα πραγματικό πρόβλημα και ως τέτοιο εμφανίζεται μέσα στους αγώνες. Επίσης, εφόσον ο φατριασμός, ο αυταρχισμός, ο δογματισμός ο φανατισμός, μπορούν να εμφανιστούν σε διάφορα περιβάλλοντα και δεν είναι ίδιον των καπιταλιστικών κοινωνικών σχέσεων, (θα ήταν στρουθοκαμηλισμός άλλωστε να αρνηθούμε την παρουσία τους εντός των επαναστατικών/ριζοσπαστικών κύκλων) εξίσου πραγματικό είναι το πρόβλημα της καλλιέργειας μιας κουλτούρας εξισωτισμού, αμοιβαιότητας, διαλόγου, διαλλακτικότητας κλπ. Και πάλι, όσες κριτικές μπορούν και οφείλουν να τους γίνουν, οι τρέχοντες δημοκρατικοί αγώνες έχουν τουλάχιστον την αρετή να θέτουν το πρόβλημα.

Πέρα από το δίλημμα λιτότητα ή ανάπτυξη

Από το "Ηλιόσποροι"

Με πολύ μεγάλη χαρά σας παρουσιάζουμε την τρίτη εκδοτική προσπάθεια των Ηλιόσπορων.

Μια συλλογή 11 άρθρων για την αποανάπτυξη με ακαδημαϊκό και κινηματικό ενδιαφέρον, για να σας κρατήσει συντροφιά το καλοκαίρι. Καλή ανάγνωση. Το βιβλίο είναι για ελεύθερο κατέβασμα, ελεύθερη μη- εμπορική, μη- κερδοσκοπική αναπαραγωγή και ηλεκτρονική διακίνηση με άδεια χρήσης creative commons.

Κατέβασε το βιβλίο από ΕΔΩ (pdf 1,9 MB, δεξί κλικ, αποθήκευση ως).

Αντί σύνοψης: Η αποανάπτυξη είναι το κάλεσμα για μια οργανωμένη έξοδο από την καπιταλιστική οικονομία της ανάπτυξης. Είναι μια ριζοσπαστική, πολιτική, οικολογική και αριστερή ιδέα ο καιρός της οποίας έχει φτάσει προ πολλού. Προκειμένου να συνεχίσει να αναπτύσσεται η οικονομία θυσιαζόμαστε όλοι στο βωμό της. Η αποανάπτυξη προσφέρει ένα λεξιλόγιο το οποίο μας βοηθά τόσο να οργανώσουμε και να στοχεύσουμε την κριτική στην καρδιά του προβλήματος, την ανάγκη δηλαδή του καπιταλισμού να αναπτύσσεται συνεχώς ώστε να μην καταρρεύσει, όσο και να αρχίσουμε να συνδέουμε και να νοηματοδοτούμε τα ψήγματα του «άλλου κόσμου» ο οποίος ξεπηδάει μέσα από τις στάχτες της κρίσης, ενός κόσμου αλληλεγγύης, συντροφικότητας, απλότητας και συνεργασίας. Ενός κόσμου «από κοινού».

Δεκτή από το Δικαστήριο της ΕΕ προσφυγή κατά των αιολικών

 από το "περγάδι"

Δεκτή από το Δικαστήριο της ΕΕ προσφυγή κατά των αιολικών. Η Κομισιόν δεν έκανε ανεξάρτητες μελέτες για τα κόστη και τα ωφέλη των αιολικών, και περιορίστηκε στο να παπαγαλίζει τους ισχυρισμούς του αιολικού λόμπυ.

EU renewables programme: unlawful?

Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έκανε δεκτή προσφυγή της EPAW, (της οργάνωσης κατά των αιολικών), κατά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που θέσπισε αιολικά σαν "ενεργειακή πολιτική".
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έκανε τεχνικές μελέτες που να δείχνουν πόσα πραγματικά καύσιμα εξοικονομούνται από τις χιλιάδες αιολικά που έχουν επιβληθεί σε κατοίκους αγροτικών περιοχών. Διάφοροι ανεξάρτητοι μηχανολόγοι εκτιμούν ότι δεν υπάρχει καμία πραγματική εξοικονόμηση καυσίμων από αιολικά.Περισσότερα στο :

Δεκτή από το Δικαστήριο της ΕΕ προσφυγή κατά των αιολικών

Ο εκφυλισμός της ΚΕ του νέου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ

ΟΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ: εικόνα πριν από τις εκλογές του 2000...

Δημοσιεύομε το παρακάτω κείμενο από την “ΑΥΓΗ”, το οποίο με τον πιο ωμό τρόπο καταγράφει δημοσιογραφικά τον εκφυλισμό της ΚΕ του νέου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ:

Η εκλογή γραμματέα και Πολιτικής Γραμματείας

Με την εκλογή γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής και της Πολιτικής Γραμματείας αναμενόταν να ολοκληρωθεί χθες οι εργασίες αυτής της πρώτης συνεδρίασης της Κ.Ε. του, ενιαίου πλέον, ΣΥΡΙΖΑ. Την ώρα που η "Αυγή" της Κυριακής έπαιρνε τον δρόμο για το τυπογραφείο, είχε διαμορφωθεί ευρεία συμφωνία γύρω από το πρόσωπο του Δημήτρη Βίτσα για τη θέση του γραμματέα.

Ενώ σε ό,τι αφορά την Π.Γ., τα μέχρι το βράδυ της Παρασκευής δεδομένα είχαν ως εξής: βάσει της συνθετικής πρότασης της πλειοψηφίας, από τα 23 μέλη, πέραν του προέδρου και του γραμματέα, θα συμμετείχαν επτά από την Αριστερή Ενότητα και άλλα τόσα από την Αριστερή Πλατφόρμα, καθώς και από δύο από ΑΝΑΣΑ, την ΚΟΕ, την Πλατφόρμα 2010, αλλά και ένα μέλος από τη σοσιαλιστική συνιστώσα.

oι καταφατικές δυνάμεις του όχι

Ο μαθητής του Μισέλ Φουκώ Alain Brossat

υπoστηρίζει έναν νέο ρόλο για τη φιλοσοφία,

υπερασπίζεται εναλλακτικούς τρόπους ριζοσπαστικοποίησης

και κατεδαφίζει τους φιλοσόφους-σταρ

..Η μηχανή εξημέρωσης της φιλοσοφίας απέκτησε στις μέρες μια αδυσώπητη αποτελεσματικότητα. Ενώ σκανδάλιζε μέχρι προσφάτως ακόμα τους δημοσιογράφους του ακραίου κέντρου με τους ύμνους του στην Πολιτιστική Επανάσταση και με την αναζωογόνηση της κομμουνιστικής υπόθεσης, ο Αλαίν Μπαντιού συμβάλλει στην επιτυχία του Forum της εφημερίδας Le Monde, όπου μεγαληγορεί για τις ομορφιές του έρωτα. Παραμένει, ακόμα, κάποιου είδους ανάθεμα εναντίον του Τζόρτζιο Αγκάμπεν, ο οποίος όμως περνιέται για Μανώλης Γλέζος, παροτρύνοντας τους Ευρωπαίους του Νότου να φυσήξουν τις κρύες στάχτες της Λατινικής Αυτοκρατορίας, μια ιστορία άγριας αντίστασης στη γερμανική επιρροή στην ήπειρο. Ο Ζίζεκ, αυτός ο αδάμαστος μαρξιστής, κάνει παγκόσμια τουρνέ μέσω καθημερινών εφημερίδων στην αγγλική γλώσσα και περιοδικών τύπου People Magazine, που τυπώνουν τις ετυμηγορίες του για την κατάσταση του κόσμου, υπόψη των προλετάριων του κόσμου ολόκληρου..

(Από την Συνέντευξη του Alain Brossat στον Κωνσταντίνο Ηροδότου)

Ολόκληρο το κείμενο εδώ:

 oι καταφατικές δυνάμεις του όχι

ΑΝΕNTAXΤΟΙ ΕΝΤΟΣ ΣΥΡΙΖΑ

Δημοσιεύουμε το κείμενο που μοιράστηκε στο ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ (της ριζοσπαστικής Αριστεράς) την ημέρα της εκλογής της ΚΕ από τους σ. του ψηφοδελτίου “ΑΝΕNTAXΤΟΙ ΕΝΤΟΣ ΣΥΡΙΖΑ”

ΑΝΕNTAXΤΟΙ ΕΝΤΟΣ ΣΥΡΙΖΑ

Με την υποψηφιότητά μας για την ΚΕ με χωριστό ψηφοδέλτιο, ανοίγουμε μέτωπο δημοκρατίας στο ΣΥΡΙΖΑ.

1.Καταρχήν ενάντια στην επιβολή σταυροδοσίας, σε ύψος 30% επί των εκλεγομένων στην ΚΕ, σύμφωνα με την εισήγηση της επιτροπής καταστατικού, όπως αναπτύχθηκε από τον σ. Κορωνάκη. Η πρότασή μας, για περιορισμό του ποσοστού σταυροδοσίας στο 10% (20 σταυροί), με στόχο το αναλογικότερο αποτέλεσμα, αναπτύχθηκε με σαφήνεια από τον σ. Αγγελόπουλο, αλλά και από συντρόφους που δεν μετέχουν στο ψηφοδέλτιό μας (όπως ο σ. Γλέζος και ο σ. Μανιός) και ως γνωστόν απορρίφθηκε. Πρόκειται για επιβολή σκληρού πλειοψηφικού συστήματος στην ανάδειξη των μελών της Κεντρικής Επιτροπής. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι αμφισβητούν ή ότι δεν αντιλαμβάνονται το πώς συμβαίνει αυτό.

Δεν είναι ώρα ούτε και ο ρόλος του παρόντος κειμένου για ανάπτυξη ενός απλού ζητήματος εκλογικής λογιστικής. Παραπέμπουμε όσους αμφιβάλλουν στην ανάδειξη των μελών της Κεντρικής Επιτροπής στην Συνδιάσκεψη του περασμένου Δεκέμβρη: κατώφλι για την εκλογή των συντρόφων του Ενιαίου Ψηφοδελτίου (στο οποίο μετείχαμε αρκετοί από μας) ήταν ένας αριθμός περί τους 200, δεκαπενταπλάσιος του αναλογικού εκλογικού μέτρου (των 13 περίπου σταυρών)! Ποιοι, εκτός όσων συμμετέχουν σε εκλογικούς μηχανισμούς, έχουν δυνατότητα να συγκεντρώνουν τέτοιους αριθμούς σταυρών;

Οι συμβολισμοί, οι ιεραρχίες και τα πολιτικά μηνύματα από την εκλογή της ΚΕ του νέου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ

Ο λόγος είναι ότι δεν έκανα τίποτα σαν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Για την ακρίβεια, δεν μου ζητήθηκε να κάνω τίποτα. Δεν με κάλεσε κανείς από τη γραμματεία, τη μικρή και τη μεγάλη, ούτε μου ανατέθηκε κάποιο καθήκον, κάποια αποστολή, κάποια δουλειά, τέλος πάντων. Ούτε καν ζητήθηκε η γνώμη μου για οτιδήποτε. Μάλιστα, δεν είχα ούτε την ευκαιρία να μιλήσω στις λίγες συνεδριάσεις της Κεντρικής Επιτροπής, σε αντίθεση με άλλους που μίλησαν σε όλες και μάλιστα, μερικοί, κληρώνονταν πάντοτε να μιλήσουν στην αρχή ή στο τέλος που η αίθουσα των συνεδριάσεων ήταν γεμάτη, ενώ στις πάμπολλες ενδιάμεσες ώρες μιλούσαν –κατά κανόνα- οι σύνεδροι από την επαρχία, όταν οι καρέκλες ήταν άδειες.

Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να ψηφίζω στο τέλος του διημέρου μια πολυσέλιδη διακήρυξη θέσεων γενικού περιεχομένου. Η αλήθεια είναι ότι νόμιζα ότι η εκλογή στην Κεντρική Επιτροπή ενός αριστερού κόμματος σήμαινε μεγαλύτερη συμμετοχή και περισσότερα καθήκοντα. Δεν ισχύει.

Από το κείμενο του Σ. Ελληνιάδη «ΣΥΡΙΖΑ: Των πολιτών ή των μηχανισμών;»

Το παραπάνω απόσπασμα θα μπορούσε να είχε ενσωματωθεί στον απολογισμό - ο οποίος δεν υπήρξε - της απερχόμενης ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Όμως το ιδρυτικό συνέδριο του νέου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ δεν ασχολήθηκε με παρόμοιες «λεπτομέρειες» γιατί αλλού απέβλεπε: Στην επικύρωση της εξουσίας της ηγετικής ομάδα, ώστε να έχει τον πλήρη έλεγχο των πραγμάτων χωρίς  εσωτερικές αμφισβητήσεις και τριβές το επόμενο χρονικό διάστημα, στο οποίο θα κριθεί το μέλλον του εγχειρήματος. Είναι  φανερό ότι οι αποφάσεις και η γραμμή στον «ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ της Ριζοσπαστικής Αριστεράς» θα διαμορφώνονται όπως ακριβώς και στον «ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ της Αριστεράς των κινημάτων και της Οικολογίας», δηλαδή εκτός των οργάνων, στα παράκεντρα της κομματικής εξουσίας. Το ζήτημα αυτό είναι μείζον και υπερβαίνει την συζήτηση που έγινε στον προσυνεδριακό διάλογο για το καταστατικό, τις λίστες και άλλα παρόμοια «συνασπισμιακά»...

Η συγκρότηση της ΚΕ έχει καθαρά συμβολικό χαρακτήρα, αφού δεν ήταν και ούτε πρόκειται να γίνει ένα συλλογικό όργανο παραγωγής πολιτικής. Στέλνει μηνύματα - τόσο προς το εσωτερικό του νέου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ όσο και προς την ελληνική κοινωνία - για τις ιεραρχίες και την κατανομή αρμοδιοτήτων οι οποίες σχετίζονται με την εκφώνηση του δημόσιου λόγου του νέου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ. 

Οι τρεις πρώτοι στην σειρά εκλογής είναι  το «οικονομικό επιτελείο» του νέου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ. Αυτή η βούληση του σώματος των συνέδρων αποτυπώνει την παραίτηση από την Πολιτική και την ανάθεσή της στους «ειδικούς» της Οικονομίας. Καταγράφει την λαθεμένη αντίληψη ότι η οικονομία είναι πάνω από την πολιτική και ότι η κρίση μπορεί να αντιμετωπιστεί με προτάσεις που αφορούν πρώτιστα τον χώρο της οικονομίας. 

"Εμπρός Λαέ έξω από την Ε.Ε"

Του Κ.Η.
Ορίστε πώς εμποδίζει η Ε.Ε την Εθνική Ανάπτυξη, καταγγέλλει τους Έλληνες εργολάβους και δεν τους επιτρέπει να δουλέψουν ελεύθερα. Γι' αυτό χρειάζεται ένα Σχέδιο Β για την πατριωτική αριστερά στην κυβέρνηση. Πρέπει επιτέλους η αριστερά να συγκρουστεί με τους Ευρωπαίους και να υπερασπίσει τα συμφέροντα της Ελλάδας. Γι' αυτό έχει δίκιο το ΚΚΕ, η Ανταρσύα, το ΕΠΑΜ και οι πατριωτικές συνιστώσες του ΣΥΝριζα που δεν διστάζουν να βροντοφωνάξουν: 

"Εμπρός Λαέ έξω από την Ε.Ε".

Η είδηση:

Η Ε.Ε. καρφώνει τους εθνικούς εργολάβους