Μαζικό κόμμα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, του κόσμου της εργασίας, της μαχόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας!

 Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα της ΔΕΑ

Χωρίς την ενεργή συμμετοχή και την άμεση συνέργεια αυτού του κόσμου με τις πολιτικές μας κατευθύνσεις και επιλογές θα είναι πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να δώσουμε νικηφόρα τις δύσκολες μάχες που έχουμε μπροστά μας και να κρατήσουμε σταθερά τη ριζοσπαστική μας γραμμή.

Σήμερα ένα τεράστιο κοινωνικό ρεύμα στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ και τον οδηγεί στην κορυφή.

Όλος αυτός ο κόσμος, που ριζοσπαστικοποιείται έχοντας αποκτήσει ελπίδα και αποφασιστικότητα, επιλέγει και απευθύνεται στον ΣΥΡΙΖΑ, αναγνωρίζοντας κάποια θεμελιώδη στοιχεία ταυτότητας της πολιτικής του πρότασης και της φυσιογνωμίας του:

ΣΥΡΙΖΑ - πολιτική δύναμη της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, εκτός του «κάδρου» του σάπιου πολιτικού συστήματος, κυβέρνηση της Αριστεράς, ανατροπή του μνημονίου και της λιτότητας, οι ζωές των ανθρώπων της εργασίας και της λαϊκής πλειοψηφίας πάνω από τα τρομοκρατικά διλλήματα και τις σκληρές, αντιλαϊκές απαιτήσεις της τρόικα και του ντόπιου κεφαλαίου.

Ωστόσο όλος αυτός ο κόσμος αποτελεί για την ώρα ένα «ανώνυμο» εκλογικό ακροατήριο.

Πόσο ξύλο θέλει η αριστερά για να “στρώσει”; …(τον αντιφασιστικό της αγώνα)

Αναδημοσίευση από το Gatouleas

Το σκηνικό της χειροδικίας του Χρυσαυγίτη προς την Κανέλλη και τη Δούρου, το έχουμε δει όλοι, φαντάζομαι..

Και τώρα;

Θα τραβήξετε και μια επερώτηση; Θα μαζέψετε υπογραφές από φορείς, σωματεία και κοινωνικο-πολιτικούς χώρους;

Θα πέσετε από τα σύννεφα;

Θα μείνετε εμβρόντητοι;

Θα διαπιστώσετε έκπληκτοι, πόσο μακριά «από τον ευρωπαϊκό πολιτικό πολιτισμό μας» είναι οι μέθοδοι της Χ.Α.;

Θα βάλετε και καμιά δεκαριά κοινωνιολόγους, παιδοψυχολόγους, αναλυτές, γιόγκι και γκουρού που θα αναλύσουν «σε βάθος» το φαινόμενο του «έρποντα φασισμού»;

Θα πάτε σε κανένα πολιτιστικό χώρο και κουβεντιάζετε με ουίσκια σε κρυστάλλινα ποτήρια για τον «κίνδυνο του φασισμού»;

Συνεχίστε να καθόσαστε στις σιγουριές σας… Συνεχίστε να σιωπάτε στους φασιστικούς τραμπουκισμόυς….

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ από τις "ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ"

1. Ο Δημήτρης Κωτσάκης (πανεπιστημιακός) μιλάει μαζί με τον Κώστα Χαριτάκη (εφ. Δράση)
σε εκδήλωση με θέμα ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ, ΠΕΜΠΤΗ 14 ΙΟΥΝΙΟΥ, 8 μ.μ. στο NOSOTROS (Θεμιστοκλέους 66, Εξάρχεια). Το βιβλίο του Δημήτρη Κωτσάκη 3 και 1 κείμενα κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις των Συναδέλφων.

2. Παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Λιερού Ξαναπιάνοντας το νήμα: Η κοινωνική αναμέτρηση στην Ελλάδα σήμερα, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 15 ΙΟΥΝΙΟΥ, 8 μ.μ. στο NOSOTROS (Θεμιστοκλέους 66, Εξάρχεια). Ομιλητές: Γιώργος Λιερός, Νώντας Σκυφτούλης, Νίκος Κατσιαούνης.

Στ.Κραουνάκης: Αυτή τη φορά δε θα ψηφίσω ΚΚΕ

περισσότερα εδώ: 3pointmagazine.gr

Λιγότερο πρόγραμμα - Περισσότερος Δρόμος

Αναδημοσίευση από το —opsifanis

Αφού δουλεύω σε χρυσορυχείο,

γιατί δεν είμαι πλούσιος; El Roto

Αγαπητοί σύντροφοι της Αριστεράς (όσοι θέλετε ν’ ακούσετε στο όνομα αυτό), μια παράκληση από έναν ψηφοφόρο που ψήφισε Σύριζα όχι για τις συγκεκριμένες προτάσεις του, κοστολογημένες ή μη, ρεαλιστικές ή μη, όχι για λύσεις με ευρώ ή χωρίς ευρώ, αλλά για μια ιδέα, για την ανατροπή ΤΩΡΑ. Πρώτα ΑΝΑΤΡΟΠΗ και μετά βλέπουμε.

Η παράκληση είναι για λιγότερες προγραμματικές δηλώσεις και κατευθύνσεις. Προσωπική μου άποψη: Δεν μ’ ενδιαφέρει αν το κυβερνητικό πρόγραμμα του Σύριζα έχει σωστή γραμμή στο θέμα του Ευρώ, αν έχει παραλείψεις, λάθη, αμφισημίες και ξέρω γω τι άλλο.

Μ’ ενδιαφέρει η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, μ’ ενδιαφέρει η ανατροπή της πολιτικής τους και η ανατροπή των αξιών τους, των αρχών τους. Μια ιδεολογική και πολιτική ανατροπή. Νίκη της αριστεράς σημαίνει νίκη των «από κάτω», σημαίνει δρόμος ενάντια στο κεφάλαιο.

Σλάβοϊ Ζίζεκ: Μόνο μια νέα αίρεση, που αντιπροσωπεύει αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να σώσει ό,τι αξίζει να σωθεί από το ευρωπαϊκό κληροδότημα

Ολόκληρη η ομιλία του Σλάβοϊ Ζίζεκ, στην ανοιχτή εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ στο αίθριο του Μουσείου Μπενάκη. Αναδημοσίευση από το left.gr

Με τιμάει ιδιαιτέρως που βρίσκομαι εδώ, αλλά ντρέπομαι που δεν μπορώ να μιλήσω τη γλώσσα σας. Λοιπόν, ας ξεκινήσω: Προς το τέλος της ζωής του, ο Σίγκμουντ Φρόυντ, πατέρας της ψυχανάλυσης, έθεσε το διάσημο ερώτημα, “Τι θέλει μια γυναίκα;”, παραδεχόμενος την πολυπλοκότητα, οπότε και τον προβληματισμό του, όταν είχε να αντιμετωπίσει αυτό το αίνιγμα της γυναικείας σεξουαλικότητας. Και ένας παρόμοιος προβληματισμός προκύπτει σήμερα: “Τι θέλει η Ευρώπη;”

Αυτό είναι το ερώτημα που εσείς οι Έλληνες θέτετε στην Ευρώπη και βεβαίως ξέρετε ποια είναι η απάντηση, ότι θέλετε τον κ. Τσίπρα ως πρωθυπουργό. Πάντως ο τρόπος με τον οποίο τα ευρωπαϊκά κράτη και τα ΜΜΕ βλέπουν τα όσα εκδηλώνονται στην Ελλάδα, είναι ο καλύτερος δείκτης του τρόπου με τον οποίο οραματίζονται την Ευρώπη. Είναι είτε η νεο-φιλελεύθερη Ευρώπη, η Ευρώπη του απομονωτισμού, των εθνών κρατών, ή ίσως κάτι διαφορετικό.

megaλες στιγμές

Του Γιώργου Πρασσά

1. Ένας άνθρωπος που ψηφίστηκε από αριστερούς σε ρόλο Αδώνιδος

2. Τo πρώτo σχόλιo

3. "Τρομακτικό για έναν αριστερό να γίνει κυβέρνηση η Αριστερά"

 Χρήσιμος

Παπαρηγιές...

«Οι ψευδο-ριζοσπαστικοί επικριτές σας σας λένε ότι η κατάσταση δεν είναι ακόμη ώριμη για μια πραγματική κοινωνική αλλαγή. Ότι αν αναλάβετε τώρα την εξουσία, απλώς θα βοηθήσετε το σύστημα, καθιστώντας το πιο αποτελεσματικό. Νομίζω ότι αυτό σας λένε οι άνθρωποι από το ΚΚΕ, που είναι το κόμμα των ανθρώπων που εξακολουθούν να είναι ζωντανοί, επειδή ξέχασαν να πεθάνουν.»

Slavoj Zizek

Αφιερωμένο εξαιρετικά το video στους αφελείς(;) αριστερούς που δηλώνουν ότι αγωνίζονται για την ενότητα της Αριστεράς με το ΚΚΕ μπροστά!...

Φώτης Τερζάκης: Η έννοια του ολοκληρωτισμού και η φύση των κοινωνιών του ύστερου καπιταλισμού

Η τοποθέτηση του Φώτη Τερζάκη στη συζήτηση με θέμα "Σύγχρονος ολοκληρωτισμός και κατάσταση εξαίρεσης" που έγινε στο πλαίσιο του φεστιβάλ Occupy Planet Earth στις 3/6/2012, στο Πολυτεχνείο.

Η Ελλάδα και η Ευρώπη

«Βεβηλώνω σημαίνει

αποδίδω εκ νέου στην

κοινοχρηστία ό,τι είχε

διαχωριστεί στη σφαίρα

του ιερού»

Πριν ένα χρόνο η "εποχή" είχε δημοσιεύσει ένα ενδιαφέρον κείμενο του Τζόρτζιο Αγκάμπεν με τίτλο, το οποίο αξίζει να το διαβάσετε αν δεν το είχατε κάνει τότε:Τι είναι κίνημα;. Πρόσφατα δημοσίευε ένα άλλο πρόσφατο κείμενό του, το οποίο και αναδημοσιεύουμε:

Του 

Τζόρτζιο Αγκάμπεν*

Iσως να μην είναι τυχαίο ότι το πεπρωμένο της Ευρώπης αποφασίζεται σήμερα στην Ελλάδα, δηλαδή στη χώρα που γέννησε τη δυτική δημοκρατία. Η έκβαση αυτής της απόφασης θα εξαρτηθεί από το αν ο ελληνικός λαός θα μπορέσει να απορρίψει το μοντέλο της Ευρώπης που προσπαθεί να επιβάλει ο χρηματιστηριακός καπιταλισμός, ένα μοντέλο που όχι μόνο στερείται πλέον οποιουδήποτε πραγματικού πολιτικού περιεχόμενου, αλλά ανάγεται σε τελευταία ανάλυση στην επιβολή των συμφερόντων της πλουσιότερης και πιο βάρβαρης μειοψηφίας –η οποία τις περισσότερες φορές συμπίπτει με μία μόνο χώρα- πάνω σε μια πιο πολιτισμένη και πιο φτωχή πλειοψηφία.

ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΕΡΙ Debate στους συντρόφους των κεντρικών "οργάνων":

Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ λέει πως θέλει ντιμπέιτ με ΟΛΟΥΣ τους πολιτικούς αρχηγούς κομμάτων που μπήκαν στη Βουλή εννοεί και το Μιχαλολιάκο; Η Γεννηματά είναι πιο "αντιφασίστρια" που θέλει debate με όσους συναντήθηκαν στην κοινή σύσκεψη με τον Παπούλια;

Θανάσης Κούρκουλας

Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών

Κίνηση "ΑΠΕΛΑΣΤΕ ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ"

tel-fax: 210-5130373, 3306286,6974363037, www.ksm.gr

Αναπόφευκτες συγκρούσεις, επείγουσες προετοιμασίες

Αναδημοσίευση από το antapocrisis.gr

του Νίκου Γαλάνη

Μετά το ελπιδοφόρο αποτέλεσμα στις 6 του Μάη, φαίνεται πολύ δύσκολο να εντοπίσει ο οποιοσδήποτε παρατηρητής τις συνεχείς αλλαγές στη διάθεση των μελών και οπαδών της αριστεράς. Η αισιοδοξία της νίκης εναλλάσσεται με τον φόβο και η αμηχανία με την απαισιοδοξία που δημιουργεί η δυσκολία της επόμενης μέρας. 

Αυτό είναι καταρχήν αποδεκτό μιας και η αριστερά ήταν ο κομπάρσος σε ένα μακράς διάρκειας έργο που σκηνοθετούσε το σύστημα, ενώ τώρα μοιάζει να διεκδικεί όχι μόνο τη θέση του πρωταγωνιστή, αλλά και του σκηνοθέτη. Η σκέψη όσο κι αν είχε αποβληθεί για χρόνια επανέρχεται μαζί με τον θρίαμβο της πολιτικής και του συγκεκριμένου. 

Την ίδια στιγμή διακρίνουμε βουτήγματα και τσαλαβουτήματα στη θεωρία και προσφυγή στην ιστορία και την ιδεολογία. Αλλά και ο λαός, αυτή η τρελή αλλά ωραία και καθοριστική μεταβλητή, βρίσκεται μεταξύ αισιοδοξίας και αμηχανίας, μεταξύ απαισιοδοξίας και θυμού, μεταξύ μικρών προσδοκιών και τεράστιων δυσκολιών κατανόησης και γνώσης των δεδομένων, των συσχετισμών και των επερχόμενων σκληρών αναμετρήσεων. Δύσκολοι, ωστόσο εξαιρετικοί καιροί …