Εικόνες από τον κινέζικο "κομμουνισμό"...

Την 1η Ιουλίου το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας γιόρτασε τα 90 χρόνια του. Παρουσιάζουμε μερικές φωτογραφίες από τον εορτασμό...

Όσο και να το σιδερώνουν, δεν πρόκειται να αποκτήσει την αρχική του ικμάδα...

(Οι εργαζόμενοι σιδερώνουν την σημαία του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας σε ένα τραπέζι στο Πεκίνο στο εργοστάσιο Jingong της Red Flag που βρίσκεται στα περίχωρα του Πεκίνου, στις 28 Ιουνίου 2011. Το εργοστάσιο έχει κάνει περισσότερες από 30.000 σημαίες κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων μηνών για τον επερχόμενο εορτασμός για την 90η επέτειο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας την 1η Ιουλίου.)

Είναι φίλοι μας οι Γερμανοί...

(Ερμηνευτές με σημαίες του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας κατά τη διάρκεια εκδήλωσης για να γιορτάσει την 90η επέτειο της ίδρυσης του κόμματος, στη Mercedes-Benz Arena στη Σαγκάη, στις 30 Ιουνίου 2011.)

Ρετουσάρισμα με σύγχρονες δυτικές τεχνικές στο πρόσωπο του μεγάλου τιμονιέρη ...

(Wang Pengkai, ένας ηθοποιός που παίζει το ρόλο του πρώην προέδρου της Κίνας Μάο Τσε Τουνγκ, του εφαρμόζεται make-up, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της επικείμενης τηλεοπτικής δραματικής σειράς για την ίδρυση του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας στο Γουεϊχάι επαρχία 13, Ιουνίου 2011.)

Στην Πλατεία Συντάγματος οι "αγανακτισμένοι" βρίσκονται πιο μπροστά στις τεχνικές του ηλεκτρονικού φωτισμού...

(Ένα τεράστιο σύμβολο του κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος, με σύστημα φωτισμού στην πλατεία Tiananmen στις 30 Ιουνίου 2011, στο Πεκίνο, Κίνα. )

Τις εικόνες τις βρήκαμε στην ιστοσελίδα gekoudi.blogspot.com

Νέο κόμμα με Μίκη και πρώην βουλευτές ΠΑΣΟΚ..

Αναδημοσίευση από "το Ποντίκι"

Ένα νέο κόμμα, με τη συμμετοχή του Μίκη Θεοδωράκη, βρίσκεται στα σκαριά  και η δημιουργία του θα ανακοινωθεί τα επόμενα εικοσιτετράωρα. Σύμφωνα με πληροφορίες  που έχει το ΠΟΝΤΙΚΙ την Πέμπτη πρόκειται να γίνει η συνάντηση των 8 που θα πρωτοστατήσουν στη δημιουργία του νέου κομματικού φορέα.

Ο πρώην πρόεδρος του ΙΣΤΑΜΕ  και πρώην συνεργάτης του Γ. Παπανδρέου Ν. Κοτζιάς, ο πανεπιστημιακός Ν. Μαριάς , ο εργατολόγος Α. Μητρόπουλος η πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Σοφία Σακοράφα, ο πρώην σύμβουλος του Γ. Παπανδρέου σήμερα ανεξάρτητος βουλευτής Β. Παπαχρήστος , ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Παν. Κουρουμπλής, ο Πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Σ. Παπασπύρος αλλα και ο συνταγματολόγος  και στέλεχος του ΣΠΙΘΑ Γ. Κασσιμάτης θα συναντηθούν προκειμένου να προχωρήσουν στη σύνταξη μίας διακήρυξης μέσα στην οποία θα αναφέρεται ότι είναι αναγκαία η δημιουργία ενός νέου πολιτικού φορέα που στόχο θα έχει την απήχηση των προβλημάτων της κοινωνίας στη μετά μνημονιακή περίοδο.

Οι πληροφορίες λένε ότι τα στελέχη αυτά βρίσκονται σε ανοικτή επικοινωνία με τον ΣΥΡΙΖΑ καθώς και με το ιστορικό στέλεχος της αριστερές Μανώλη Γλέζο, αλλά και με τον Γιάννη Δημαρά ο οποίος όμως συνομιλεί και με τον Φώτη Κουβέλη.

Όπως γίνεται αντιληπτό μέσα από την δημιουργία αυτού του φορέα θα εκφραστεί το κομμάτι εκείνο των πολιτών που συμφωνούν με τις διαπιστώσεις που έχει εκφράσει κατά καιρούς ο γνωστός μουσικοσυνθέτης Μίκης  Θεοδωράκης (αφού ο Γ. Κασσιμάτης είναι στενός συνεργάτης του και στέλεχος του ΣΠΙΘΑ) αλλά και ένα κομμάτι των αγανακτισμένων του Συντάγματος. Κάλλας

*Πάντως η βουλευτής Σ. Σακοράφα με τηλεφώνημά της στο «Π» τόνισε ότι δεν μετέχει σε μία τέτοια πολιτική κίνηση.

Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται...

Από την στιγμή που οι δημοσκοπήσεις προσφέρουν το σωσίβιο της κοινοβουλευτικής επιβίωσης του ΣΥΡΙΖΑ, η 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη που προβλέπεται να γίνει στις 16 και 17 Ιουλίου δεν παρουσιάζει κανένα ενδιαφέρον. Τα κρίσιμα ζητήματα που αφορούν την φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ και την σχέση του με το μαζικό κίνημα έχουν κριθεί προ πολλού. Το μόνο που απομένει είναι μοίρασμα των θέσεων για τα βουλευτιλίκια. Και αυτό το θέμα αφορά κυρίως τους εναπομείναντες συμμάχους της Κουμουνδούρου, οι οποίοι δεν έχουν άλλο τρόπο για να βγάλουν εκπρόσωπους στην βουλή. Οι ανησυχίες τους μήπως και τους πάρουν τις θέσεις νέα πρόσωπα προερχόμενα από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ είναι πλέον μικρές, αφού η πολιτική που εγκαινιάστηκε με την υποψηφιότητα του Α. Μητρόπουλου ως περιφερειάρχη της Αττικής δεν έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα...

Ίσως θα απογοητευτούν εκείνοι που βρίσκονται εκτός του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και έχουν ανακαλύψει εκεί προνομιακούς συμμάχους για να οικοδομήσουν μαζί το νέο φορέα της Αριστεράς. Σημασία έχει που βάζει στις πολιτικές αναμετρήσεις ο καθένας τον πήχη. Και ο πήχης για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι προφανές που έχει τοποθετηθεί.. Όμως σε ανάλογα σημεία έχει τοποθετηθεί και για άλλους πολιτικούς σχηματισμούς της Αριστεράς. Ένα μεγάλο κομμάτι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα ήταν ικανοποιημένο αν στις επόμενες εκλογές συγκέντρωνε ένα ποσοστό 2%. Είναι σαφές ότι σε αυτή την πολιτική συγκυρία στους πολιτικούς σχηματισμούς της Αριστεράς κυριαρχούν οι όροι αναπαραγωγής και αυτοσυντήρησης τους και όχι οι όροι μετασχηματισμού τους. Η Αριστερά ούτε τον “Δεκέμβρη” μπόρεσε να κατανοήσει, ούτε όμως και το κίνημα της 25ης Μάη. Η αμηχανία της είναι φανερή απέναντι σε αυτό το συμβάν που ανέτρεψε τα πολιτικά δεδομένα της χώρας. Η επιμονή της στην άσκηση πολιτικής με “προγραμματικές θέσεις” που τις κουβαλάει ως κληρονομιά από τον προηγούμενο αιώνα και η αδυναμία της να ανιχνεύσει τις πολιτικές και κοινωνικές συντεταγμένες της σημερινής κρίσης, της αποστερούν κάθε δυνατότητα να συμβάλει στην οικοδόμηση αντιστάσεων που κινούνται στην αναζήτηση του “άλλου κόσμου” που είναι “εφικτός”. Γιαυτό παραπαίει ανάμεσα σε πρακτικές συνδιαχείρισης της κρίσης και κυβερνητισμού και σε ακριβώς αντίθετες πρακτικές που εκφράζονται κυρίως από μαζικά κινήματα με τα οποία δεν έχει στην πραγματικότητα καμία ουσιαστική και οργανική σχέση.

Για όσους αυτές τις μέρες θα ασχοληθούν με την 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, καλό είναι να θυμηθούν και λίγο το παρελθόν για να δουν πότε χάθηκαν τα πολιτικά στοιχήματα του ΣΥΡΙΖΑ. Δυστυχώς αυτοί που έχουν την ευθύνη για αυτές τις ήττες, είναι σήμερα στο τιμόνι του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Αρκετά κείμενα για τις προηγούμενες συνδιασκέψεις του ΣΥΡΙΖΑ έχουμε δημοσιεύει και μπορούν να βρουν εκεί αρκετό υλικό.(ένα απ' αυτά: Μπροστά στην 3η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ)

Όμως, για να αντιληφθείτε πόση υποκρισία υπάρχει απέναντι στο κίνημα της 25ης Μάη, δείτε αυτά τα video από την 3η Πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ. Κρίνετε αν μπορείτε να εμπιστεύεστε όλους αυτούς που σήμερα στηρίζουν το κίνημα των πλατειών και μιλάνε για “άμεση δημοκρατία”, τι έπρατταν στο δικό τους το μαγαζί...

Αυτές οι απόψεις ήταν μειοψηφικές στον ΣΥΡΙΖΑ:


Θαυμάστε την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ:

Κατανοώντας την κίνηση του πλήθους στις πλατείες: Εφτά κείμενα για την χειραφετική πολιτική και την δημοκρατία στην μόνιμη κατάσταση εκτάκτου ανάγκης

Το εξώφυλλο της μπροσούρας

Στα μέσα περίπου του προηγούμενου μήνα κυκλοφόρησε από τις "Εκδόσεις του Πλήθους" και μοιράστηκε στην Πλατεία Συντάγματος μια συλλογή κειμένων με τον τίτλο "Κατανοώντας την κίνηση του πλήθους στις πλατείες: Έξη κείμενα για την χειραφετική πολιτική και την δημοκρατία στην μόνιμη κατάσταση εκτάκτου ανάγκης". Στην επόμενη ηλεκτρονική επανέκδοση προστέθηκε άλλο ένα ακόμα κείμενο. Αυτή η τελευταία έκδοση περιλαμβάνει τα παρακάτω κείμενα, τα οποία αξίζει να τα διαβάσετε:

Αντί Προλόγου, Μία επιστολή του Slavoj Žižek

1. Το πλήθος στην πλατεία και στο κέντρο των πολιτικών εξελίξεων, του Κώστα Δουζίνα

2. Μόνιμη κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, του Slavoj Žižek

3. Προς έναν νέο τύπο χειραφετικής πολιτικής: Από τη Λατινική Αμερική μέχρι τη Μαδρίτη και την Αθήνα πολλοί «νέοι κόσμοι» είναι ήδη εδώ!, του Κώστα Χαριτάκη

4. Μαθαίνοντας από τις πλατείες, του Σταύρου Σταυρίδη

5. Πρέπει ακόμη να μιλάμε για δημοκρατία; του Jacques Rancière

6. Επαναοικειοποίηση των κοινών στον κομμουνισμό, του Michael Hardt

7. Επτά λέξεις κλειδιά για την εμπειρία της Μαδρίτης-πλατεία Sol,15M, του Guillermo Kaejane

- Όλα μαζί είναι αναδημοσιευμένα [εδώ].

- Σε μορφή pdf μπορείτε να τα κατεβάσετε και από [εδώ].

Ο “αγανακτισμένος” Παύλος Τσίμας και η Κουμουνδούρου...

Για τον Παύλο Τζίμα είχαμε αναφερθεί πρόσφατα στο κείμενό μας “Ο δικηγόρος του Μ. Θεοδωράκη και ο ...Αριστείδης Μπαλτάς”, όπου καταγράψαμε την σύμπλευσή του με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης της Κουμουνδούρου στην ανάδειξη του σερ Βασιλείου Μαρκεζίνη σαν  το νέο εξέχον πρόσωπο στην πολιτική σκηνή. Μερικά συνθήματα στους τοίχους και ένα πρόσφατο δημοσίευμα στην ιστοσελίδα “πιτσιρίκος”  με τον τίτλο "Και ο Παύλος Τσίμας αγανακτισμένος" (αξίζει να το διαβάσετε αν δεν το έχετε ήδη κάνει), μας θύμισαν την εποχή που η Κουμουνδούρου ήθελε να κάνει  τον Παύλο Τζίμα γενικό δερβεναγά στα δικά της ΜΜΕ. Αναδημοσιεύουμε μερικά αποσπάσματα από τον τύπο εκείνης της περιόδου:

1. Απόσπασμα από το κείμενο "ΣΥΝασπισμός media group" ("Ελευθεροτυπία" - 06/07/2008)

Πριν από τέσσερις μήνες ο πρόεδρός του Αλ. Τσίπρας και ο γραμματέας Ν. Χουντής είχαν συγκαλέσει μια άτυπη σύσκεψη μελών της Κεντρικής Επιτροπής, τα οποία έχουν εμπειρίες στα ΜΜΕ, όπως οι Ν. Βούτσης, Ν. Φίλης, Γ. Χελάκης, Αγ. Τσέκερης και ο υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου Α. Καρύντζης. Θέμα της, να εξεταστούν οι δυνατότητες που υπάρχουν ώστε η επικοινωνία του κόμματος να ενταχθεί σε ενιαία στρατηγική, οι ιδέες του να αποκτήσουν «πολλαπλασιαστές» στην κοινή γνώμη, τα έντυπά του να εκσυγχρονιστούν και τα στελέχη του να ασκηθούν σε σύγχρονες μεθόδους επαφής με τους έλληνες ψηφοφόρους.

Τις προτεινόμενες αλλαγές βλέπουν θετικά τόσο οι Γ. Σταθάκης (πρόεδρος του δ.σ. της «Αυγής») και Κ. Κάρης (διευθυντής της εφημερίδας), όσο και οι Θ. Καρτερός και Μ. Δαρειώτης (διευθυντής και σύμβουλος αντίστοιχα του ραδιοσταθμού «Στο Κόκκινο»).

Ολοι, ωστόσο, επισημαίνουν ότι οι σχεδιασμοί δεν μπορούν να γίνουν πράξη αν δεν υπάρξει ενίσχυση σε ανθρώπινο δυναμικό. Ετσι, ο Αλ. Τσίπρας έχει αναλάβει το δύσκολο ρόλο να βολιδοσκοπήσει πρόσωπα με γνώσεις, κύρος και επαγγελματική επάρκεια. Ηδη έχει κάνει μια πρώτη συζήτηση με τον Π. Τσίμα (μετά την ευγενική άρνηση του Β. Μουλόπουλου), με στόχο να κάμψει τις αντιρρήσεις του.

«Είναι μια συζήτηση με τον πρόεδρο του ΣΥΝ που βρίσκεται ακόμα σε πρώιμο στάδιο», λέει ο ίδιος ο δημοσιογράφος στην «Κ.Ε.». «Μου ζήτησαν να βοηθήσω, ο χώρος έχει πράγματι ανάγκη από ένα νέο εγχείρημα και το βλέπω κατ' αρχήν θετικά».

2. Απόσπασμα από το κείμενο "Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΣΥΖΗΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΜΜΕ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ" (ΕΠΟΧΗ - 13/07/2008)

Στην "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία" σε σχετικό ρεπορτάζ αναφέρεται το όνομα του Π. Τσίμα, ο οποίος, μάλιστα, δεν κρύβει ότι έχει κάνει σχετικές συζητήσεις με τον πρόεδρο του Συνασπισμού. Ωστόσο, πολύ δύσκολα θα προχωρήσει η υλοποίηση αυτής της σκέψης, καθώς από τον Συνασπισμό τίθεται ως όρος η αποκλειστικότητα, δηλαδή η μη ενασχόλησή του με "Νέα" και "Μέγκα", κάτι, που ο γνωστός δημοσιογράφος δύσκολα θα το δεχτεί. Μάλιστα, όπως ανέφερε η εφημερίδα "Ποντίκι" ο Παύλος Τσίμας - όπως άλλωστε και ο βουλευτής Γρηγόρης Ψαριανός - υπέγραψε με το ραδιοφωνικό σταθμό της Γ. Αγγελοπούλου City FM, για να παρουσιάζει καθημερινή ραδιοφωνική εκπομπή. Συνεπώς, σε περίπτωση άρνησης να αναλάβει την "Αυγή" - που είναι και το πιθανότερο - θα αναζητηθεί άλλο πρόσωπο από την αγορά. Ανάμεσα σε άλλα ονόματα ακούγεται δημοσιογράφος του οικονομικού ρεπορτάζ της Καθημερινής.

3. Για να μην ξεχνιόμαστε, ρίξτε και μια ματιά εδώ:

Ο Τάσος Κουράκης του ΣΥΡΙΖΑ απαιτεί απολύσεις δημοσιογράφων από την Αυγή

Στη θάλασσα λεφτά υπάρχουν!

Αναδημοσιεύουμε από την ιστοσελίδα του "ιού" ένα κείμενο της Άντα Ψαρρά που δεν "χώρεσε" στην "Ελευθεροτυπία"...

Οι Έλληνες εφοπλιστές και η κρίση

Στη θάλασσα λεφτά υπάρχουν!

της ΑΝΤΑΣ ΨΑΡΡΑ

Όχι μόνο η αντιπολίτευση αλλά και η ίδια η κυβέρνηση παραδέχεται ότι τα φορολογικά μέτρα είναι άδικα. Κι όμως κανείς δεν τολμά να θίξει τη συνεχιζόμενη τεράστια φοροαπαλλαγή ενός και μόνο κλάδου. Των εφοπλιστών. Είναι τέτοια δε η άνεση και η έκταση των φοροαπαλλαγών αυτών που επιχειρηματίες κάθε κλάδου αγοράζουν ποσοστά σε ναυτιλιακές εταιρείες για να γευτούν και αυτοί τα υψηλά προνόμια.

Κατά την πρόσφατη συζήτηση για το μεσοπρόθεσμο ο Αλέξης Τσίπρας εγκάλεσε τον πρωθυπουργό για τις σκανδαλώδεις 52 φοροαπαλλαγές που απολαμβάνουν οι εφοπλιστές. Ο αρχηγός της ΝΔ επαναλαμβάνει συνεχώς και με σθένος ότι θα επαναλειτουργήσει το Υπουργείο Ναυτιλίας ακόμα κι αν ο Χρήστος Παπουτσής αφαίρεσε μόλις μια εβδομάδα πριν την παλιά ταμπέλα από την πρόσοψη. Τέλος ο Γιώργος Καρατζαφέρης κραυγάζει για το συνάλλαγμα που βγάζουν έξω οι μετανάστες «ξεχνώντας» ότι μόνο από τα παράβολα οι μετανάστες συνεισφέρουν στο ΑΕΠ πολύ περισσότερο από τους εφοπλιστές.

Πολλοί από τους εθνικούς αυτούς ευεργέτες στους οποίους -ακόμα- ο απλός κόσμος αποδίδει τα χαρακτηριστικά της καπατσοσύνης και της δημιουργικότητας είναι γνωστό πως έφτασαν να έχουν αυτό τον τεράστιο πλούτο. Το νόμιμο και το ηθικό δεν είναι βέβαια το μοναδικό εργαλείο του εφοπλισμού και αυτό δεν ισχύει φυσικά μόνο για τον ελληνικό εφοπλισμό. Πρόσφατα ο 'πολιτισμένος' διάλογος μεταξύ ΑΛΤΕΡ και ΣΚΑΙ ανάμεσα στα άλλα αποκάλυψε τρόπους θησαυρισμού του εφοπλιστικού και όχι μόνο κεφαλαίου. Παρομοίως το ποδοσφαιρικό «θαύμα» πάλι με εμπλεκόμενους εφοπλιστές και παρατρεχάμενους επιχειρηματίες-μπράβους ξετυλίγει κι αυτό με τη σειρά του πτυχές αυτού του κεφαλαίου. Τα αφορολόγητα υπερκέρδη, οι offshore και οι σημαίες ευκαιρίας είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Όμως οι ελληνικού νόμοι και πάλι ξεπερνάνε εδώ τα όρια της κοινής λογικής.

Το "Σχέδιο" και το ... "Όραμα".

Αναδημοσιεύουμε ένα απόσπασμα από το Editorial του τεύχος 116 του περιοδικού "θέσεις". Ολόκληρο το κείμενο είναι δημοσιευμένο εδώ: " ΤΙΤΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΟΡΑΜΑΤΟΣ - Η ΘΕΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ"

5. Το Σχέδιο και το Όραμα

Όλα τα παραπάνω μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι συνιστούν «πολυτέλεια» στη σημερινή συγκυρία, στην οποία η εργασία δέχεται ολομέτωπη επίθεση από το κεφάλαιο με όπλο τη δημοσιονομική κρίση και με μέσο την κάθε είδους κρατική τρομοκρατία. Μάλιστα εύλογη φαίνεται και η κριτική ότι η θέση αυτή συγκαλύπτει τις διαχωριστικές γραμμές, βρίσκοντας εχθρούς στο «εσωτερικό» των δυνάμεων της εργασίας, τη στιγμή που προέχει πάνω απ’ όλα η αρραγής ενότητα του μετώπου απέναντι στο κεφάλαιο και το κράτος.

Η γοητεία και ηγεμονία του ιδιωτικού είναι όμως μια πραγματικότητα που διαπερνά το σύνολο των μηχανισμών, ακόμη και εκείνων που μιλούν στο όνομα της Αριστεράς ή της αντίστασης στα μέτρα του Μνημονίου.

Η συναλλαγή και η θεραπεία του «ιδιωτικού» κυριαρχούν σε συνδικαλιστικές πρακτικές του Δημοσίου, ιδίως εκεί όπου ο κυβερνητικός συνδικαλισμός κάθε χροιάς έχει εξαλείψει κάθε κοινωνική γείωση και έχει εκθρέψει τη συνδιοίκηση στις μεγάλες κρατικές επιχειρήσεις. Γεγονός που δεν συγκαλύπτεται από τις «μαχητικές» κινητοποιήσεις όσων δεν κινδυνεύουν στην εργασιακή τους ασφάλεια, οι οποίες άλλωστε έχουν ημερομηνία λήξης κατά την ψήφιση του κάθε νόμου. Ούτε από τις κραυγές για «ασυμβίβαστο αγώνα» ενάντια στην ιδιωτικοποίηση όταν εκείνο που μάλλον διακυβεύεται είναι η θέση της συνδικαλιστικής αριστοκρατίας στην εσωτερική εταιρική ιεραρχία και εξουσία. Ιδίως όταν η «μετοχοποίηση» έχει γίνει σιωπηρά ή ηχηρά δεκτή ως μέσο για την «ενίσχυση της αναπτυξιακής πορείας» των επιχειρήσεων, «παραβλέποντας» ότι η χρηματιστηριακή λογική εδράζεται στη μεγιστοποίηση της αξίας για τους μετόχους και όχι σε κάποιο νεφελώδες κριτήριο κοινωνικής ωφέλειας.