ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011

Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται...

Από την στιγμή που οι δημοσκοπήσεις προσφέρουν το σωσίβιο της κοινοβουλευτικής επιβίωσης του ΣΥΡΙΖΑ, η 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη που προβλέπεται να γίνει στις 16 και 17 Ιουλίου δεν παρουσιάζει κανένα ενδιαφέρον. Τα κρίσιμα ζητήματα που αφορούν την φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ και την σχέση του με το μαζικό κίνημα έχουν κριθεί προ πολλού. Το μόνο που απομένει είναι μοίρασμα των θέσεων για τα βουλευτιλίκια. Και αυτό το θέμα αφορά κυρίως τους εναπομείναντες συμμάχους της Κουμουνδούρου, οι οποίοι δεν έχουν άλλο τρόπο για να βγάλουν εκπρόσωπους στην βουλή. Οι ανησυχίες τους μήπως και τους πάρουν τις θέσεις νέα πρόσωπα προερχόμενα από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ είναι πλέον μικρές, αφού η πολιτική που εγκαινιάστηκε με την υποψηφιότητα του Α. Μητρόπουλου ως περιφερειάρχη της Αττικής δεν έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα...

Ίσως θα απογοητευτούν εκείνοι που βρίσκονται εκτός του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και έχουν ανακαλύψει εκεί προνομιακούς συμμάχους για να οικοδομήσουν μαζί το νέο φορέα της Αριστεράς. Σημασία έχει που βάζει στις πολιτικές αναμετρήσεις ο καθένας τον πήχη. Και ο πήχης για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι προφανές που έχει τοποθετηθεί.. Όμως σε ανάλογα σημεία έχει τοποθετηθεί και για άλλους πολιτικούς σχηματισμούς της Αριστεράς. Ένα μεγάλο κομμάτι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα ήταν ικανοποιημένο αν στις επόμενες εκλογές συγκέντρωνε ένα ποσοστό 2%. Είναι σαφές ότι σε αυτή την πολιτική συγκυρία στους πολιτικούς σχηματισμούς της Αριστεράς κυριαρχούν οι όροι αναπαραγωγής και αυτοσυντήρησης τους και όχι οι όροι μετασχηματισμού τους. Η Αριστερά ούτε τον “Δεκέμβρη” μπόρεσε να κατανοήσει, ούτε όμως και το κίνημα της 25ης Μάη. Η αμηχανία της είναι φανερή απέναντι σε αυτό το συμβάν που ανέτρεψε τα πολιτικά δεδομένα της χώρας. Η επιμονή της στην άσκηση πολιτικής με “προγραμματικές θέσεις” που τις κουβαλάει ως κληρονομιά από τον προηγούμενο αιώνα και η αδυναμία της να ανιχνεύσει τις πολιτικές και κοινωνικές συντεταγμένες της σημερινής κρίσης, της αποστερούν κάθε δυνατότητα να συμβάλει στην οικοδόμηση αντιστάσεων που κινούνται στην αναζήτηση του “άλλου κόσμου” που είναι “εφικτός”. Γιαυτό παραπαίει ανάμεσα σε πρακτικές συνδιαχείρισης της κρίσης και κυβερνητισμού και σε ακριβώς αντίθετες πρακτικές που εκφράζονται κυρίως από μαζικά κινήματα με τα οποία δεν έχει στην πραγματικότητα καμία ουσιαστική και οργανική σχέση.

Για όσους αυτές τις μέρες θα ασχοληθούν με την 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, καλό είναι να θυμηθούν και λίγο το παρελθόν για να δουν πότε χάθηκαν τα πολιτικά στοιχήματα του ΣΥΡΙΖΑ. Δυστυχώς αυτοί που έχουν την ευθύνη για αυτές τις ήττες, είναι σήμερα στο τιμόνι του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Αρκετά κείμενα για τις προηγούμενες συνδιασκέψεις του ΣΥΡΙΖΑ έχουμε δημοσιεύει και μπορούν να βρουν εκεί αρκετό υλικό.(ένα απ' αυτά: Μπροστά στην 3η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ)

Όμως, για να αντιληφθείτε πόση υποκρισία υπάρχει απέναντι στο κίνημα της 25ης Μάη, δείτε αυτά τα video από την 3η Πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ. Κρίνετε αν μπορείτε να εμπιστεύεστε όλους αυτούς που σήμερα στηρίζουν το κίνημα των πλατειών και μιλάνε για “άμεση δημοκρατία”, τι έπρατταν στο δικό τους το μαγαζί...

Αυτές οι απόψεις ήταν μειοψηφικές στον ΣΥΡΙΖΑ:


Θαυμάστε την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ:




Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

Κατανοώντας την κίνηση του πλήθους στις πλατείες: Εφτά κείμενα για την χειραφετική πολιτική και την δημοκρατία στην μόνιμη κατάσταση εκτάκτου ανάγκης


Το εξώφυλλο της μπροσούρας
Στα μέσα περίπου του προηγούμενου μήνα κυκλοφόρησε από τις "Εκδόσεις του Πλήθους" και μοιράστηκε στην Πλατεία Συντάγματος μια συλλογή κειμένων με τον τίτλο "Κατανοώντας την κίνηση του πλήθους στις πλατείες: Έξη κείμενα για την χειραφετική πολιτική και την δημοκρατία στην μόνιμη κατάσταση εκτάκτου ανάγκης". Στην επόμενη ηλεκτρονική επανέκδοση προστέθηκε άλλο ένα ακόμα κείμενο. Αυτή η τελευταία έκδοση περιλαμβάνει τα παρακάτω κείμενα, τα οποία αξίζει να τα διαβάσετε:


Αντί Προλόγου, Μία επιστολή του Slavoj Žižek
1. Το πλήθος στην πλατεία και στο κέντρο των πολιτικών εξελίξεων, του Κώστα Δουζίνα
2. Μόνιμη κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, του Slavoj Žižek
3. Προς έναν νέο τύπο χειραφετικής πολιτικής: Από τη Λατινική Αμερική μέχρι τη Μαδρίτη και την Αθήνα πολλοί «νέοι κόσμοι» είναι ήδη εδώ!, του Κώστα Χαριτάκη
4. Μαθαίνοντας από τις πλατείες, του Σταύρου Σταυρίδη
5. Πρέπει ακόμη να μιλάμε για δημοκρατία; του Jacques Rancière
6. Επαναοικειοποίηση των κοινών στον κομμουνισμό, του Michael Hardt
7. Επτά λέξεις κλειδιά για την εμπειρία της Μαδρίτης-πλατεία Sol,15M, του Guillermo Kaejane

- Όλα μαζί είναι αναδημοσιευμένα [εδώ].
- Σε μορφή pdf μπορείτε να τα κατεβάσετε και από [εδώ].

Ο “αγανακτισμένος” Παύλος Τσίμας και η Κουμουνδούρου...


Για τον Παύλο Τζίμα είχαμε αναφερθεί πρόσφατα στο κείμενό μας “Ο δικηγόρος του Μ. Θεοδωράκη και ο ...Αριστείδης Μπαλτάς”, όπου καταγράψαμε την σύμπλευσή του με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης της Κουμουνδούρου στην ανάδειξη του σερ Βασιλείου Μαρκεζίνη σαν  το νέο εξέχον πρόσωπο στην πολιτική σκηνή. Μερικά συνθήματα στους τοίχους και ένα πρόσφατο δημοσίευμα στην ιστοσελίδα “πιτσιρίκος”  με τον τίτλο "Και ο Παύλος Τσίμας αγανακτισμένος" (αξίζει να το διαβάσετε αν δεν το έχετε ήδη κάνει), μας θύμισαν την εποχή που η Κουμουνδούρου ήθελε να κάνει  τον Παύλο Τζίμα γενικό δερβεναγά στα δικά της ΜΜΕ. Αναδημοσιεύουμε μερικά αποσπάσματα από τον τύπο εκείνης της περιόδου:

1. Απόσπασμα από το κείμενο "ΣΥΝασπισμός media group" ("Ελευθεροτυπία" - 06/07/2008)

Πριν από τέσσερις μήνες ο πρόεδρός του Αλ. Τσίπρας και ο γραμματέας Ν. Χουντής είχαν συγκαλέσει μια άτυπη σύσκεψη μελών της Κεντρικής Επιτροπής, τα οποία έχουν εμπειρίες στα ΜΜΕ, όπως οι Ν. Βούτσης, Ν. Φίλης, Γ. Χελάκης, Αγ. Τσέκερης και ο υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου Α. Καρύντζης. Θέμα της, να εξεταστούν οι δυνατότητες που υπάρχουν ώστε η επικοινωνία του κόμματος να ενταχθεί σε ενιαία στρατηγική, οι ιδέες του να αποκτήσουν «πολλαπλασιαστές» στην κοινή γνώμη, τα έντυπά του να εκσυγχρονιστούν και τα στελέχη του να ασκηθούν σε σύγχρονες μεθόδους επαφής με τους έλληνες ψηφοφόρους.

Τις προτεινόμενες αλλαγές βλέπουν θετικά τόσο οι Γ. Σταθάκης (πρόεδρος του δ.σ. της «Αυγής») και Κ. Κάρης (διευθυντής της εφημερίδας), όσο και οι Θ. Καρτερός και Μ. Δαρειώτης (διευθυντής και σύμβουλος αντίστοιχα του ραδιοσταθμού «Στο Κόκκινο»).

Ολοι, ωστόσο, επισημαίνουν ότι οι σχεδιασμοί δεν μπορούν να γίνουν πράξη αν δεν υπάρξει ενίσχυση σε ανθρώπινο δυναμικό. Ετσι, ο Αλ. Τσίπρας έχει αναλάβει το δύσκολο ρόλο να βολιδοσκοπήσει πρόσωπα με γνώσεις, κύρος και επαγγελματική επάρκεια. Ηδη έχει κάνει μια πρώτη συζήτηση με τον Π. Τσίμα (μετά την ευγενική άρνηση του Β. Μουλόπουλου), με στόχο να κάμψει τις αντιρρήσεις του.

«Είναι μια συζήτηση με τον πρόεδρο του ΣΥΝ που βρίσκεται ακόμα σε πρώιμο στάδιο», λέει ο ίδιος ο δημοσιογράφος στην «Κ.Ε.». «Μου ζήτησαν να βοηθήσω, ο χώρος έχει πράγματι ανάγκη από ένα νέο εγχείρημα και το βλέπω κατ' αρχήν θετικά».

2. Απόσπασμα από το κείμενο "Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΣΥΖΗΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΜΜΕ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ" (ΕΠΟΧΗ - 13/07/2008)

Στην "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία" σε σχετικό ρεπορτάζ αναφέρεται το όνομα του Π. Τσίμα, ο οποίος, μάλιστα, δεν κρύβει ότι έχει κάνει σχετικές συζητήσεις με τον πρόεδρο του Συνασπισμού. Ωστόσο, πολύ δύσκολα θα προχωρήσει η υλοποίηση αυτής της σκέψης, καθώς από τον Συνασπισμό τίθεται ως όρος η αποκλειστικότητα, δηλαδή η μη ενασχόλησή του με "Νέα" και "Μέγκα", κάτι, που ο γνωστός δημοσιογράφος δύσκολα θα το δεχτεί. Μάλιστα, όπως ανέφερε η εφημερίδα "Ποντίκι" ο Παύλος Τσίμας - όπως άλλωστε και ο βουλευτής Γρηγόρης Ψαριανός - υπέγραψε με το ραδιοφωνικό σταθμό της Γ. Αγγελοπούλου City FM, για να παρουσιάζει καθημερινή ραδιοφωνική εκπομπή. Συνεπώς, σε περίπτωση άρνησης να αναλάβει την "Αυγή" - που είναι και το πιθανότερο - θα αναζητηθεί άλλο πρόσωπο από την αγορά. Ανάμεσα σε άλλα ονόματα ακούγεται δημοσιογράφος του οικονομικού ρεπορτάζ της Καθημερινής.

3. Για να μην ξεχνιόμαστε, ρίξτε και μια ματιά εδώ:

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2011

Στη θάλασσα λεφτά υπάρχουν!


Αναδημοσιεύουμε από την ιστοσελίδα του "ιού" ένα κείμενο της Άντα Ψαρρά που δεν "χώρεσε" στην "Ελευθεροτυπία"...

Οι Έλληνες εφοπλιστές και η κρίση
Στη θάλασσα λεφτά υπάρχουν!


της ΑΝΤΑΣ ΨΑΡΡΑ

Όχι μόνο η αντιπολίτευση αλλά και η ίδια η κυβέρνηση παραδέχεται ότι τα φορολογικά μέτρα είναι άδικα. Κι όμως κανείς δεν τολμά να θίξει τη συνεχιζόμενη τεράστια φοροαπαλλαγή ενός και μόνο κλάδου. Των εφοπλιστών. Είναι τέτοια δε η άνεση και η έκταση των φοροαπαλλαγών αυτών που επιχειρηματίες κάθε κλάδου αγοράζουν ποσοστά σε ναυτιλιακές εταιρείες για να γευτούν και αυτοί τα υψηλά προνόμια.

Κατά την πρόσφατη συζήτηση για το μεσοπρόθεσμο ο Αλέξης Τσίπρας εγκάλεσε τον πρωθυπουργό για τις σκανδαλώδεις 52 φοροαπαλλαγές που απολαμβάνουν οι εφοπλιστές. Ο αρχηγός της ΝΔ επαναλαμβάνει συνεχώς και με σθένος ότι θα επαναλειτουργήσει το Υπουργείο Ναυτιλίας ακόμα κι αν ο Χρήστος Παπουτσής αφαίρεσε μόλις μια εβδομάδα πριν την παλιά ταμπέλα από την πρόσοψη. Τέλος ο Γιώργος Καρατζαφέρης κραυγάζει για το συνάλλαγμα που βγάζουν έξω οι μετανάστες «ξεχνώντας» ότι μόνο από τα παράβολα οι μετανάστες συνεισφέρουν στο ΑΕΠ πολύ περισσότερο από τους εφοπλιστές.

Πολλοί από τους εθνικούς αυτούς ευεργέτες στους οποίους -ακόμα- ο απλός κόσμος αποδίδει τα χαρακτηριστικά της καπατσοσύνης και της δημιουργικότητας είναι γνωστό πως έφτασαν να έχουν αυτό τον τεράστιο πλούτο. Το νόμιμο και το ηθικό δεν είναι βέβαια το μοναδικό εργαλείο του εφοπλισμού και αυτό δεν ισχύει φυσικά μόνο για τον ελληνικό εφοπλισμό. Πρόσφατα ο 'πολιτισμένος' διάλογος μεταξύ ΑΛΤΕΡ και ΣΚΑΙ ανάμεσα στα άλλα αποκάλυψε τρόπους θησαυρισμού του εφοπλιστικού και όχι μόνο κεφαλαίου. Παρομοίως το ποδοσφαιρικό «θαύμα» πάλι με εμπλεκόμενους εφοπλιστές και παρατρεχάμενους επιχειρηματίες-μπράβους ξετυλίγει κι αυτό με τη σειρά του πτυχές αυτού του κεφαλαίου. Τα αφορολόγητα υπερκέρδη, οι offshore και οι σημαίες ευκαιρίας είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Όμως οι ελληνικού νόμοι και πάλι ξεπερνάνε εδώ τα όρια της κοινής λογικής.

Το "Σχέδιο" και το ... "Όραμα".


Αναδημοσιεύουμε ένα απόσπασμα από το Editorial του τεύχος 116 του περιοδικού "θέσεις". Ολόκληρο το κείμενο είναι δημοσιευμένο εδώ: " ΤΙΤΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΟΡΑΜΑΤΟΣ - Η ΘΕΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ"


5. Το Σχέδιο και το Όραμα

Όλα τα παραπάνω μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι συνιστούν «πολυτέλεια» στη σημερινή συγκυρία, στην οποία η εργασία δέχεται ολομέτωπη επίθεση από το κεφάλαιο με όπλο τη δημοσιονομική κρίση και με μέσο την κάθε είδους κρατική τρομοκρατία. Μάλιστα εύλογη φαίνεται και η κριτική ότι η θέση αυτή συγκαλύπτει τις διαχωριστικές γραμμές, βρίσκοντας εχθρούς στο «εσωτερικό» των δυνάμεων της εργασίας, τη στιγμή που προέχει πάνω απ’ όλα η αρραγής ενότητα του μετώπου απέναντι στο κεφάλαιο και το κράτος.

Η γοητεία και ηγεμονία του ιδιωτικού είναι όμως μια πραγματικότητα που διαπερνά το σύνολο των μηχανισμών, ακόμη και εκείνων που μιλούν στο όνομα της Αριστεράς ή της αντίστασης στα μέτρα του Μνημονίου.

Η συναλλαγή και η θεραπεία του «ιδιωτικού» κυριαρχούν σε συνδικαλιστικές πρακτικές του Δημοσίου, ιδίως εκεί όπου ο κυβερνητικός συνδικαλισμός κάθε χροιάς έχει εξαλείψει κάθε κοινωνική γείωση και έχει εκθρέψει τη συνδιοίκηση στις μεγάλες κρατικές επιχειρήσεις. Γεγονός που δεν συγκαλύπτεται από τις «μαχητικές» κινητοποιήσεις όσων δεν κινδυνεύουν στην εργασιακή τους ασφάλεια, οι οποίες άλλωστε έχουν ημερομηνία λήξης κατά την ψήφιση του κάθε νόμου. Ούτε από τις κραυγές για «ασυμβίβαστο αγώνα» ενάντια στην ιδιωτικοποίηση όταν εκείνο που μάλλον διακυβεύεται είναι η θέση της συνδικαλιστικής αριστοκρατίας στην εσωτερική εταιρική ιεραρχία και εξουσία. Ιδίως όταν η «μετοχοποίηση» έχει γίνει σιωπηρά ή ηχηρά δεκτή ως μέσο για την «ενίσχυση της αναπτυξιακής πορείας» των επιχειρήσεων, «παραβλέποντας» ότι η χρηματιστηριακή λογική εδράζεται στη μεγιστοποίηση της αξίας για τους μετόχους και όχι σε κάποιο νεφελώδες κριτήριο κοινωνικής ωφέλειας.

Γιατί άραγε προπηλακίζονται οι βουλευτές;


Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι απλή. Αρκεί να παρακολουθήσετε την παρακάτω διαδοχή γεγονότων που οδήγησαν σε ένα προπηλακισμό βουλευτή. Είναι πολύ εύκολο να αντιληφθείτε την εσωτερική συνοχή που έχουν, όπως επίσης και την αναμενόμενη κατάληξη τους. Τα αναδημοσιεύουμε όπως ακριβώς παρουσιάστηκαν στα ΜΜΕ:

1ο γεγονός


2ο γεγονός
Ολοκληρώθηκε λίγο πριν της 12:30 η συνάντηση του υπουργού Οικονομικών κ. Ευάγγελου Βενιζέλου με τον βουλευτή ΠΑΣΟΚ Κοζάνης κ. Αθανασιάδη, ο οποίος φέρεται αποφασισμένος να μην ψηφίσει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα.

Ο κ. Αθανασιάδης ζήτησε την απένταξη της ΔΕΗ και της ΕΥΔΑΠ από το πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων που προβλέπει τομεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής στρατηγικής, παρουσιάζοντας στον υπουργό Οικονομικών τη συλλογιστική του για το θέμα.

Πάντως, η στάση του βουλευτή Κοζάνης θα καθοριστεί από την σημερινή ομιλία του κ. Βενιζέλου στην Βουλή. 

Από την πλευρά τους, παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών, ανέφεραν ότι η συνάντηση πραγματοποιήθηκε σε «καλό, συναδελφικό κλίμα».Στόχος επίθεσης έγινε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Αλέξανδρος Αθανασιάδης στην οδό Βουκουρεστίου, στο κέντρο της Αθήνας.


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ