Γιατί εγκαταλείπουν όλοι τον «ΣΥΡΙΖΑ των μελών»;

Τον τελευταίο καιρό έχει ανοίξει μια συζήτηση ανάμεσα στις στήλες της «ΕΠΟΧΗΣ» και του «ΔΡΟΜΟΥ» για τον ΣΥΡΙΖΑ, το «ΜΕΤΩΠΟ» και άλλα παρόμοια ζητήματα. Τα κείμενα αυτού του «διαλόγου» παρουσιάζονται συγκεντρωμένα στην ιστοσελίδα ΤΖΕΚΥΛ και ΧΑΪΝΤ

Το κύριο ζήτημα που απουσιάζει από την συζήτηση είναι μια συστηματική αποτίμηση του εγχειρήματος του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Χ. Γεωργούλας τελειώνει το κείμενο του με εκτιμήσεις αναφορικά με αυτό το θέμα, που επιδέχονται πολλαπλές ερμηνείες και δημιουργούν ακόμα περισσότερα ερωτήματα:

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να μηδενίζεται και για την ως τώρα διαδρομή του και την προοπτική που εμπεριέχει. Εξάλλου ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υποστεί βλάβες καθοριστικές από την ίδια την ηγεσία του ή από την ολιγωρία συνιστωσών του. Δεν τον απέρριψε ο κόσμος του, απεναντίας τον έσωσε σε δύσκολες εκλογικές μάχες. Το να λέμε τώρα ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα καθήκοντά του και γι’ αυτό αναζητούμε άλλο φορέα, μοιάζει μάλλον με αυτοεκπληρούμενη προφητεία παρά με αντικειμενική πραγματικότητα.

Αν στην πρώτη σοβαρή δυσκολία, όπως η σημερινή, επιλέξουμε τον εύκολο δρόμο του παροπλισμού του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να δοκιμάσουμε κι άλλα, ταυτόχρονα, πολιτικά σχέδια, αυτό θα σημαίνει ότι δεν είχαμε πειστεί για τη χρησιμότητά του. Και μια τέτοια στάση δεν υποδηλώνει αποφασιστικότητα, μάλλον αστάθεια και αβεβαιότητα δείχνει ως προς τις επιλογές των πολιτικών στόχων και των φορέων που θα τους επιδιώξουν.

Αυτό το κείμενο θα μπορούσαμε να το προσυπογράψουμε! Όμως αν πηγαίναμε να διευκρινήσουμε τα ζητήματα που αναφέρει, όπως για παράδειγμα η φράση «ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υποστεί βλάβες καθοριστικές από την ίδια την ηγεσία του ή από την ολιγωρία συνιστωσών του», τότε μάλλον θα είχαμε αντιδιαμετρικές απόψεις...

Τόσο ο Χ. Γεωργούλας και στον Χ. Καραμάνος δεν θεωρούν ως την κύρια και την βασική αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ την μη δημοκρατική συγκρότηση του ως πολιτικού οργανισμού. Το ζήτημα αυτό προφανώς δεν αφορά στις πολιτικές γραμμές ή στα «πολιτικά σχέδια» διεξόδου από την κρίση. Είναι ένα ζήτημα που υπερβαίνει την συγκυρία. Εξάλλου αυτή η αδυναμία είναι εκείνο το στοιχείο που πραγματικά οριοθετεί τον «διάλογο» εντός του ΣΥΡΙΖΑ για τα ζητήματα «γραμμής»: Πώς μπορεί ένας αντιδημοκρατικός μηχανισμός να λύνει με «δημοκρατικό τρόπο» τις πολιτικές του διαφορές;

Εκδήλωση – Συζήτηση με τον John Holloway

Την Κυριακή 20 Ιουνίου στο Resistance Festival (Γεωπονική) θα είναι κεντρικός προσκεκλημένος ο John Holloway, ένας από τους γνωστότερους σύγχρονους διανοητές και συγγραφείς, καθηγητής κοινωνιολογίας στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Πουέμπλα στο Μεξικό. Ο John Holloway είναι ευρύτατα γνωστός για την άποψή του «Ας αλλάξουμε τον κόσμο χωρίς να καταλάβουμε την εξουσία». «Να προχωρήσουμε ρωτώντας», προτείνει ο Holloway, υιοθετώντας το σύνθημα του ζαπατίστικου κινήματος στο οποίο έχει αναφορά και επιρροή. Και ανεξαρτήτως διαφορετικών σημείων εκκίνησης, ο Holloway συνεισφέρει σημαντικά στη σύγχρονη προβληματική του αντικαπιταλιστικού κινήματος.

Την Κυριακή 20/6 στις 8.30 μμ, στο χώρο της Γεωπονικής, ο John Holloway θα μιλήσει σε εκδήλωση με θέμα «Κινήματα και εξουσία». Μαζί του ο Ρούντι Ρινάλντι από την εφημερίδα Δρόμος. Μετά τις εισηγήσεις θα ακολουθήσουν ερωτήσεις, παρεμβάσεις, τοποθετήσεις. Προλογίζει και συντονίζει τη συζήτηση ο καθηγητής του ΕΜΠ Σταύρος Σταυρίδης.

Όσοι θέλουν να δουν ορισμένα ενδεικτικά κείμενα του John Holloway, πέρα από το βιβλίο του, ας δουν τους παρακάτω συνδέσμους:

Κείμενα του Χόλογουεϊ στα ελληνικά:

* Τι είναι η επανάσταση; Ένα εκατομμύριο τσιμπήματα μέλισσας, ένα εκατομμύριο αξιοπρέπειες

* Η εξέγερση της αξιοπρέπειας

* Είμαστε η κρίση της αφηρημένης εργασίας

* Κομμουνισμός σήμερα

Συνέντευξη του Τζον Χόλογουεϊ στον «Ιό» της Ελευθεροτυπίας (24-02-2007).

Για έναν άλλο κόσμο, εδώ και τώρα!

Και ορισμένες «κριτικές» από τους συνομιλητές της εκδήλωσης

Κριτική στο βιβλίο του Χόλογουεϊ «Ας αλλάξουμε τον κόσμο χωρίς να καταλάβουμε την εξουσία», Ρούντι Ρινάλντι (στο περιοδικό «Διάπλους»)

Πολιτική, εξουσία, επανάσταση - Σχετικά με τις απόψεις του Tζων Xολογουέη, Ρούντι Ρινάλντι, εφημερίδα Αριστερά!

Προς τον κοινωνικό αυτοπροσδιορισμό, Σταύρος Σταυρίδης (στην εφημερίδα «Αυγή»)

Κάτι μύριζε χθες στη Βαλτετσίου

Αναδημοσιεύουμε από την ιστοσελίδα "Σκέψεις για τον ΣΥΡΙΖΑ":

Ως γνωστόν στη Βαλτετσίου των Εξαρχείων βρίσκονται τα γραφεία του Συριζα. Όπως πολλές φορές έχουμε τονίσει και από τούτο δω το μπλογκ, η φτώχεια θέλει καλοπέραση και το ΔΝΤ θέλει χιούμορ. Το γέλιο το προσφέρει εν αφθονία η γραμματεία του Συριζα, μόνο που εκεί μέσα είναι όλοι μοναχοφάηδες και δεν το μοιράζονται με εμάς, τα απλά μέλη, τους φίλους και τους οπαδούς.

Χθες λοιπόν, με καθυστέρηση μίας εβδομάδας και μίας ημέρας, πήγε ο ΣΥΝ να πάρει στα χέρια του τον Συριζα. Το είχε υποσχεθεί άλλωστε ο πρόεδρος στο Συνέδριο. Όμως επειδή ο Αλέξης είχε κόψει τη φάση, δεν παρέστη, αλλά έστειλε αντ’ αυτού τους συντρόφους Καλύβη, Βίτσα και Τσακαλώτο.

Η κατάσταση μύριζε μπαρούτι και η θερμοκρασία ήταν που ήταν ψηλά, εκτινάχτηκε κι άλλο. Τα κορυφαία δίδυμα ήταν Τσακνιάς – Αθανασίου, Θεωνάς – Μπανιάς και Σαπουνάς – Μαστρογιαννόπουλος. Απίθανες ατάκες, απειλές αποχωρήσεων, προσωπικές μπηχτές κλπ. Χάι λάιτ ένας σύντροφος από τοπική του Σύριζα, που όταν είδε ότι δια της διολισθήσεως δεν θα βγει απόφαση, έβαλε κωλόχερο. Πάραυτα η ομήγυρης συνεμορφώθη καθότι κατατρόμαξε από την αγριοφωνάρα αλλά κυρίως από την όψη του εν λόγω συντρόφου.

ΑΛ. ΑΛΑΒΑΝΟΣ: «ΛΑΤΙΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ»

Δημοσιεύουμε ένα απόσπασμα από την ομιλία του Α. Αλαβάνου στην παρουσίαση του βιβλίου του Κ. Βεργόπουλου "ΟΙ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ":

Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον σημείο από αυτή την διανοητική «αυτοβιογραφία» του Κώστα Βεργόπουλου είναι η επιστημονική δράση, οι διάλογοι και οι στοχασμοί του που μοιράζονται ανάμεσα στην Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική. Το χαρακτηριστικό αυτό συνηχεί και συμβολίζει μια περίεργη εγγύτητα οικονομικοπολιτικών τάσεων που βρίσκεται εν τη γενέσει της ανάμεσα στους δύο αυτούς τους τόσο απόμακρους γεωγραφικά και αναπτυξιακά χώρους. Στη Λατινική Αμερική είχαμε παλιές ευρωπαϊκές αποικίες, με σκληρές χούντες πριν λίγα χρόνια, με θεαματική κοινωνική πόλωση, αναπτυσσόμενες σήμερα. Στην Ευρώπη είχαμε αστικές δημοκρατίες, ώριμες αναπτυγμένες οικονομίες στο βορρά της, ένα καπιταλισμό με πιο έντονα στοιχεία κοινωνικών δράσεων από άλλους χώρους.

Με την καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση, με τις ανεξέλεγκτες διεθνείς αγορές κεφαλαίων, με την «ανταγωνιστικότητα» που συμπιέζει τις κοινωνικές κατακτήσεις σε όλο και χαμηλότερο κοινό παρανομαστή και κυρίως με την κρίση, εκφραζόμενη σήμερα στα δημόσια οικονομικά, συμπτώματα λατινοαμερικανοποίησης εμφανίζονται στην Ευρώπη. Πολλαπλά και εντελώς αντιφατικά μεταξύ τους.

Από τη μια με το πανύψηλο εξωτερικό χρέος και τα ελλείμματα, με τη δημοσιονομική κατάρρευση και το νομισματικό κλονισμό, με την επέμβαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, με την αποδόμηση των κοινωνικών υπηρεσιών, με τη φτώχεια, τον αποκλεισμό, την εξαθλίωση. Σήμερα, μετά την ανακοίνωση της Moody’s τα ελληνικά ομόλογα έφθασαν στο ίδιο ακριβώς επίπεδο με τη μόνιμα σε κρίση Αργεντινής. Λατινοαμερικανοποίηση της Ευρώπης στην καπιταλιστική εξαθλίωση, όπου δυστυχώς την πρώτη θέση στο διάδρομο αναμονής την έχει η Ελλάδα.

Οι Αμετανόητοι: Από τη δεκαετία του ’60 στον 21ο αιώνα

Την Τρίτη 15 Ιούνη 2010 στην οδό Ακαδημίας στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ, στις 8μ.μ. γίνεται παρουσίαση του βιβλίου του Κ. Βεργόπουλου "οι αμετανόητοι".

Παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα από κείμενο του Πετρου Παπακωνσταντινου στην Καθημερινή με τίτλο "Αυτοβιογραφία ιδεών του Κ. Βεργόπουλου" που αναφέρεται σε αυτό το βιβλίο: «Οι Αμετανόητοι» είναι ο τίτλος του νέου, ιδιόμορφα αυτοβιογραφικού βιβλίου του, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Λιβάνη. Η επεξήγηση του τίτλου έρχεται στο τέλος της διαδρομής: «Τι σημαίνει “αμετανόητος” στην εποχή μας; Σημαίνει απλούστατα τη διαπίστωση ότι δεν έχω μεταβάλει προσωπική στάση όσον αφορά στην προσωπική μου κατανόηση του κόσμου, ότι παραμένω στην αυτή προσωπική “τρέλα”, από την εφηβική μου ηλικία μέχρι σήμερα: με τον τρόπο ζωής μου, την πεποίθηση της ρευστότητας και ευθραυστότητας του κόσμου, με την τελεσίδικη περιφρόνηση του εξουσιασμού και τον απεριόριστο εγκωμιασμό της προσωπικής ελευθερίας, ακόμη και σε αντίθεση με τις υποτιθέμενες ιστορικές νομοτέλειες “τη βρίσκω” και δεν αναμένω σωτηρία από τα προκατασκευασμένα θεωρητικά σχήματα, με τις χιλιαστικές επαγγελίες τους».

Το πάρτι με τα σεμινάρια στην ειδική αγωγή

Την στιγμή που οι εργαζόμενοι στενάζουν από τα μέτρα της πιο άγριας και νεοφιλελεύθερης πολιτικής που έχει επιβληθεί από την τρόικα στην σύγχρονη ιστορία της χώρας μας αδίστακτα πιράνχας έχουν επιδοθεί σε μια ανελέητη εκμετάλλευση των εκπαιδευτικών στον χώρο της ειδικής αγωγής με ιδιαίτερα θύματα τους ανέργους συναδέλφους τους. Πρόκειται για την μεγάλη μπίσνα των ειδικών σεμιναρίων που καθιερώθηκαν με νομοθετικές ρυθμίσεις αυτής και της προηγούμενης κυβέρνησης. (Ν 3848/20010 3699/2008) Θεσμοθετείται με αυτές η οργάνωση σεμιναρίων για την επάρκεια και την μοριοδότηση της νοηματικής γλώσσας και της γραφής Braille. Αυτή η πρακτική έχει καταγγελθεί από φορείς των εκπαιδευτικών και της πανεπιστημιακής κοινότητας έχοντας προκαλέσει θύελλα κοινωνικών αντιδράσεων. Βλέπε σχετικά δημοσιεύματα στον τύπο

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=142706

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4579397

Πρόκειται για την πιο άγρια μορφή εκμετάλλευσης και ταυτόχρονα πηγή πλουτισμού ιδιαίτερα σε βάρος των ανέργων εκπαιδευτικών με την παράλληλη εμπορευματοποίηση της ειδικής αγωγής και επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών. Το κόστος για την πιστοποίηση στην νοηματική γλώσσα κυμαίνεται

ΑΛ. ΑΛΑΒΑΝΟΣ : Κυβέρνηση του Ιράκ μετά την εισβολή των ΗΠΑ θυμίζει η κυβέρνηση Παπανδρέου

Ο Αλέκος Αλαβάνος στην ομιλία του στην Πετρούπολη σήμερα 14/6/2010, μεταξύ άλλων, ανέφερε:

«Κυβέρνηση του Ιράκ μετά την αμερικανική εισβολή θυμίζει η κυβέρνηση Παπανδρέου. Οι υπουργοί είναι μαριονέτες. Τη χώρα την κυβερνούν οι γραφειοκράτες – λοχίες των Μεγάλων Δυνάμεων. Στην περίπτωση της Ελλάδας η «τρόικα» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Αυτές τις ώρες συναντιούνται με τον Υπουργό Οικονομικών, τoν Υπουργό Εργασίας, την Υπουργό Υγείας για να υπαγορεύσουν τις αποφάσεις τους. Αποφάσεις που στρέφονται αποκλειστικά ενάντια στον κόσμο της εργασίας με την πλήρη διάλυση όποιου Κοινωνικού Κράτους υπήρχε στην Ελλάδα. Κανείς δεν μπορούσε, ούτε στο χειρότερο εφιάλτη του, να φαντασθεί σε τι εξευτελισμό θα οδηγούσε τη Δημοκρατία στην Ελλάδα η κυβέρνηση Παπανδρέου. Κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι το κόμμα που με την μεταπολίτευση είχε κεντρικό σύνθημα τη «Λαϊκή Κυριαρχία» θα την εκποιούσε τόσο εύκολα, εκθέτοντας πρώτα απ’ όλα τα μέλη και τους φίλους του που ακόμη πιστεύουν σε αυτήν».

Η κρίση στην Ελλάδα και ο ρόλος της Ευρώπης

Το περιοδικό αληthεια, η εφημερίδα Εποχή,
το περιοδικό Θέσεις και οι εκδόσεις Πατάκη
διοργανώνουν στις 14 Ιουνίου και ώρα 7 μ.μ.
στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
(αμφιθέατρο Σάκη Καράγιωργα)
συζήτηση με θέμα

Η κρίση στην Ελλάδα

και ο ρόλος της Ευρώπης

με εισηγητές τους

Étienne Balibar

και Κώστα Δουζίνα

Θα ακολουθήσει στρογγυλή τράπεζα με τους:

Παύλο Κλαυδιανό, Γιάννη Μηλιό,

Βαγγέλη Μπιτσώρη και Βίκη Σκούμπη

Τη συζήτηση συντονίζει ο Δημήτρις Βεργέτης
Θα υπάρχει παράλληλη μετάφραση

Ο Κώστας Δουζίνας είναι καθηγητής Νομικής στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, διευθυντής του τμήματος Διεθνών Σχέσεων του Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών Σπουδών του Birkbeck College. Βιβλία του στα ελληνικά: Το τέλος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Νόμος και αισθητική. Λογοτεχνία, τέχνη, δίκαιο και Ο λόγος του νόμου. Ερμηνεία, αισθητική και ηθική στο δίκαιο.

Ο Ετιέν Μπαλιμπάρ (Étienne Balibar) είναι ομότιμος καθηγητής πολιτικής φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Paris-X-Nanterre και διακεκριμένος καθηγητής του Πανεπιστήμιου της Καλιφόρνιας, Irvine. Το 2005 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Βιβλία του στα ελληνικά: Για τη δικτατορία του προλεταριάτου, Πολιτική και αλήθεια, Η Ευρώπη, η Αμερική, ο πόλεμος, Να διαβάσουμε το κεφάλαιο, Ο Σπινόζα και η πολιτική, Η φιλοσοφία του Μαρξ. Η κρίση στην Ελλάδα και ο ρόλος της Ευρώπης

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ του ΑΛΕΚΟΥ ΑΛΑΒΑΝΟΥ στην εφημερίδα "ΘΕΣΣΑΛΙΑ"

1. Μεγάλος ο βαθμός ανησυχίας όσο και της ανασφάλειας στην ελληνική κοινωνία ως προς τις εξελίξεις στο πεδίο της οικονομίας. Στην περίοδο αυτή ο χώρος της Αριστεράς δείχνει να μην μπορεί να επεξεργαστεί αποτελεσματικές προτάσεις, ούτε και να δράσει σε συνθήκες ενότητας. Τι φταίει για αυτή την εικόνα;

Γι’ αυτό δημιουργήθηκε το «Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής». Για την ενότητα. Που δεν σταματάει στα σύνορα της αριστεράς. Αγκαλιάζει όλο τον κόσμο της εργασίας.

Όσο για τις προτάσεις, αυτός που δεν έχει είναι η κυβέρνηση. Οι προτάσεις της είναι οι προτάσεις της Μέρκελ και του Μπαρόζο. Βρέστε μου ένα αναγνώστη σας, ένα μόνο αναγνώστη σας, ψηφοφόρο του ΠΑΣΟΚ, που να ενέκρινε αυτά που κάνει σήμερα ο Παπανδρέου στην οικονομία.

Το Μέτωπο έχει συγκεκριμένες αντιπροτάσεις. Να σας δώσω ένα παράδειγμα:

Χρέος : Με τα μέτρα ΔΝΤ – Ε.Ε. το χρέος της Ελλάδας μετά από την τριετία από 130% του ΑΕΠ θα φθάσει το 150%. Δράμα. Εμείς προτείναμε αναδιαπραγμάτευση. Εξέταση των δανείων ένα – ένα. Αφαίρεση όλων των δανείων που συνδέονται με συμφωνίες διαφθοράς ή έχουν τοκογλυφικά επιτόκια. Όροι επιτοκίων και χρόνου αποπληρωμής που να μη θίγουν το Κοινωνικό Κράτος. Είναι ακραία και αντιρεαλιστικά όλα αυτά; Είναι περίπου αντιλήψεις που περιλαμβάνονται στο κεφάλαιο 9 του Αμερικανικού Νόμου περί Χρεοκοπίας και αφορούν σε πολιτείες ή αυτοδιοικητικούς θεσμούς.

«Είναι φίλοι μας οι Γερμανοί…»

Το μεσημέρι του Σαββάτου 12 Ιουνίου έγιναν διαδηλώσεις στο Βερολίνο και στην Στουτγκάρδη με κύριο αίτημα «Από την Αθήνα ως το Βερολίνο, την κρίση να πληρώσουν οι τράπεζες και οι πολυεθνικές. Είμαστε όλοι Ελληνες. Οι διαδηλώσεις οργανώθηκαν από οργανώσεις και πρωτοβουλίες, όπως η Attac, συνδικάτα όπως η ve.rdi, η NGG (Σωματείο Σερβιτόρων – Μαγείρων), τομεακές της Γενικής Συνομοσπονδίας Γερμανικών Συνδικάτων (DGB), το κόμμα της Αριστεράς DIE LINKE, τοπικές συμμαχίες για την κρίση, η DIDF (Ομοσπονδία Δημοκρατικών Εργατικών Σωματείων), η συμμαχία Aktionsbündnis Sozialproteste, το Φόρουμ Ανέργων, αντικαπιταλιστικές πρωτοβουλίες.

Μια περίληψη του κειμένου του κόμματος Die Linke που καλεί τα μέλη του στη διαδήλωση:

«Δεν θα πληρώσουμε εμείς για την δική τους κρίση γι αυτό καλούμε τα μέλη μας σε διαδηλώσεις στο Βερολίνο και στην Στουτγκάρδη. Η κρίση στην Ελλάδα ήταν μόνο η αρχή. Θα ακολουθήσουν και άλλες χώρες με παρόμοια μέτρα. Δεν καλούνται να πληρώσουν οι κερδοσκόποι και οι τράπεζες αλλά οι λαοί της Ευρώπης. Ηδη στην Ελλάδα μειώθηκαν οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων μέχρι και 30% ενώ αυξήθηκαν κατά πέντε χρόνια τα όρια δικαιώματος συνταξιοδότησης. Αυτό που χρειαζόμαστε τώρα πάνω απ’ όλα είναι την αντίσταση των πολιτών…

Μετά διαμαρτυριών και οχι μόνο, η επίσκεψη Παπανδρέου στην Τριπολη...

Τις τελευταίες ημέρες σε μια "μαύρη τρύπα" των ΜΜΕ πέφτουν ειδήσεις που αφορούν την έκφραση ποικιλόμορφων διαμαρτυριών που δέχεται ο Πρωθυπουργός και άλλα κυβερνητικά στελέχη στις δημόσιες εμφανίσεις τους όπως στη Λαμία και στο Ηρώδειο και πρόσφατα στην Τρίπολη, όπου επακολούθησαν και συλλήψεις. Μια ενημέρωση για αυτό το θέμα σε τοπική ενημερωτική ιστοσελίδα εδώ:Μετά διαμαρτυριών η επίσκεψη Παπανδρέου στην Τριπολη