Για την επόμενη ημέρα…

Απόσπασμα από το κείμενο του Δ. Μπελαντή "Για την επόμενη ημέρα…"

Το επόμενο πράγμα που έχει μεγάλη σημασία να κάνουμε είναι το να οργανώσουμε ένα πολιτικό και οργανωτικό αντιπαράδειγμα σε αυτό του ΣΥΡΙΖΑ, μια άλλη ποιότητα λειτουργίας και δράσης, πιο αμεσοδημοκρατική, πιο αντιγραφειοκρατική, πιο αντιεξουσιαστική. Μπορεί να παραμένουμε σε μια μορφή αντισυστημικού μαρξισμού, αλλά μπορούμε να μάθουμε πολλά πράγματα και από πιο κινηματικά μορφώματα (όπως, παρά την πολιτική και ιδεολογική τους φτώχεια, οι Ποδέμος) αλλά και καθαρά από την αναρχία, την παράδοση της αντιεξουσίας, και τα ρεύματα του αντιεξουσιαστικού και συμβουλιακού κομμουνισμού (δεν χρησιμοποιώ τον όρο «ελευθεριακού», γιατί, δυστυχώς, διεκδικείται από τον αναρχίζοντα νεοφιλελευθερισμό). Μια πρώτη δέσμη μέτρων, που θα μπορούσε να βοηθήσει την ΛΑΕ και άλλες ανάλογες πρωτοβουλίες θα μπορούσε να αποτελείται από τα στοιχειώδη –πάντα για εμένα– ακόλουθα μέτρα:

Θύμωσε ο ...Τσίπρας και δάγκασε τ’ αρχίδια του

Αναδημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο του Άκη Γαβριηλίδη με μια αλλαγή στον τίτλο του. Ο πραγματικός τίτλος του είναι: "Θύμωσε ο Κοτζιάς και δάγκασε τ’ αρχίδια του". Όμως θεωρούμε ότι δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα για δύο λόγους:

α. Η ευθύνη για την απόφαση μην παραστεί στη Σύνοδο για την καταπολέμηση του βίαιου εξτρεμισμού, που διοργάνωνε η κυβέρνηση των ΗΠΑ στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ είναι του πρωθυπουργού Α. Τσίπρα, ακόμα και είναι συναπόφαση με τον υπουργό Εξωτερικών.

β. Μπορεί τα επίσημα ανακοινωθέντα "ούτε λίγο ούτε πολύ (να) επιρρίπτουν την ευθύνη για αυτή τη «σοβαρή εμπλοκή», ακριβώς, στις ΗΠΑ", όπως ισχυρίζεται ο Α. Γαβριηλίδης, αλλά κατά ανεπίσημες πληροφορίες και δημοσιεύματα παρουσιάζουν έξαλλο τον Α. Τσίπρα  (Έξαλλος ο Τσίπρας με τον Κοτζιά!), καθώς το υπουργείο Εξωτερικών δεν κατάφερε αυτό που πετύχαιναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις: σε όλες τις διεθνείς διασκέψεις  όπου τα Σκόπια συμμετείχαν μόνο ως… FYROM και όχι με το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Δεν γνωρίζουμε αν αυτή η ασυνέχεια στην πολιτική του ελληνικού κράτους οφείλεται σε ανικανότητα ή σε πολιτική πρόθεση του υπουργού εξωτερικών, όμως οδήγησε απ' ότι φαίνεται, τον Α. Τσίπρα όχι μια, αλλά δύο φορές να "δαγκώσει τ’ αρχίδια του"...

του Άκη Γαβριηλίδη

Σύμφωνα με το ηλεκτρονικό λεξικό slang.gr, η έκφραση «θύμωσε ο αγάς και δάγκασε τ’ αρχίδια του»

Λέγεται για ατυχή αντίδραση, δήθεν επιθετική, που στην πραγματικότητα αποβαίνει βλαπτική για τον αντιδρώντα. Λεονταρισμός από ανίσχυρο που δεν έχει ορθή αντίληψη της μειονεκτικής του θέσης. Στην επιθυμία του να βλάψει τον άλλο, ενεργεί άστοχα και βλάπτει περισσότερο (ή μοναχά) τον εαυτό του. Αυτογκόλ. Τσαμπουκάς αυτοκαταστροφικός και αποτυχημένος.

Δεν μπορώ να φανταστώ καλύτερη περιγραφή για τη χθεσινή απόφαση του πρωθυπουργού και του υπουργού εξωτερικών της Ελλάδας να μην παραστούν στη Σύνοδο για την καταπολέμηση του βίαιου εξτρεμισμού, που διοργάνωνε η κυβέρνηση των ΗΠΑ στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.

Πότε τρέχουν τα σάλια του Β. Λεβέντη;

(απόσπασμα από το κείμενο "Βασιλείου Λεβέντη σιελόρροια …" του Γιάννη Σχίζα)

Τα περίμενα όλα , αλλά όχι εκείνη τη φωνή συνταξιούχου γυμνασιάρχη – με διδακτικό και ελαφρώς ομοφυλοφιλέ στόμφο, με καθαρευουσιανισμούς και εκφράσεις παλαιάς κοπής. Κάτι σαν τον πρωταγωνιστή γνωστής τηλεοπτικής σειράς …

«Κύριε Πρόεδρε, εκ βάθους καρδίας εύχομαι ο θεός της Ελλάδος να σας διατηρεί εις αρίστην κατάστασιν ίνα επιτελείτε το εθνοσωτήριον και άκρως επωφελές δι ημάς έργον»…

Ο Λεβέντης μένει για λίγο διστακτικός, δείχνοντας να μην πιστεύει στ’ αυτιά του…
«Εσείς που αντιμετωπίζετε τους τριακοσίους αλήτας έχετε επωμισθεί το δύσκολον έργον της ανασυγκροτήσεως της χώρας»…

ΕΚΑΨΕ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΠΑΡΕΙ Η ΤΡΑΠΕΖΑ

Αναδημοσίευση από το "inred.gr"

Με την αμέριστη βοήθεια των προθύμων ΜΜΕ πέρασε στα ψιλά, η είδηση ότι με προεδρικό διάταγμα που έκρινε νόμιμο το Ε΄Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας προβλέπεται η διαδικασία ηλεκτρονικής δημοσίευσης αποσπάσματος κατασχετήριας έκθεσης και δηλώσεων πλειστηριασμών στην ιστοσελίδα του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολουμένων – Τομέα Ασφάλισης Νομικών (ΕΤΑΑ-ΤΑΝ). Ξεκινάνε δηλαδή οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί. Επιλογή που αποσκοπεί πρώτα στην ταχύτερη διευθέτηση της διαδικασίας και μαζί στοχεύει την αποτροπή της έκφρασης αλληλεγγύης με το σταμάτημα των πλειστηριασμών στα ειρηνοδικεία. Θα ειδοποιούνται οι κατεστραμμένοι δανειολήπτες, από την τοκογλυφία των τραπεζών κι από τα μνημόνια που ρήμαξαν τις ζωές τους, ότι ξαφνικά μένουν εντελώς στους δρόμους.

Σήμερα ανοιχτή συνέλευση για τη συγκρότηση του Καραβανιού Αγώνα & Αλληλεγγύης στην Αθήνα

Νέα ανοιχτή συνέλευση για τη συγκρότηση του Καραβανιού Αγώνα & Αλληλεγγύης στην Αθήνα, Τρίτη 29/9, 19:00, στο Πολυτεχνείο (Πατησίων)

Την προηγούμενη Τρίτη (15/9) πραγματοποιήθηκε ανοιχτή συνέλευση για τη συγκρότηση του Καραβανιού Αγώνα & Αλληλεγγύης στην Αθήνα, με συμμετοχή αγωνιστών/ριών από εργατικές και κοινωνικές συλλογικότητες, συνεργατικά εγχειρήματα, το Καραβάνι Αγώνα & Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης, καθώς και εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ. Στη συζήτηση κατατέθηκαν ιδέες και προτάσεις για τη δράση του Καραβανιού, καθώς και προβληματισμοί για την ανάγκη μεγαλύτερης διασύνδεσης της προσπάθειας αυτής με σωματεία, δομές αλληλεγγύης, κοινωνικά κέντρα και συνεργατικά εγχειρήματα. Αποφασίστηκε να προχωρήσουμε σε νέα ανοιχτή συνέλευση την Τρίτη 29/9, 19:00, στο Πολυτεχνείο (Πατησίων).

Με ποιο δικαίωμα, Μακαριώτατε;

Αναδημοσίευση από το "protagon.gr"

του Γιάννη Παντελάκη

Ποιος έδωσε το δικαίωμα στον Αρχιεπίσκοπο να μιλάει υποτιμητικά για μια υπουργό και να τη χαρακτηρίζει ως «κάποια κυρία που έχει ορισμένες ιδέες που της ήρθαν στο μυαλό»; Και αναφερόμενος στο ίδιο πρόσωπο να προσθέτει πως «πρέπει να σοβαρευτούμε και να μην ακούμε τις ανοησίες τού ενός και του άλλου»... Η απάντηση, έχει ονοματεπώνυμο: Αλέξης Τσίπρας. Η πολιτική που ακολούθησε προεκλογικά και μετεκλογικά σε σχέση με την ιεραρχία, όχι απλά ακύρωσε τις πάγιες θέσεις του κόμματός του για διαχωρισμό Εκκλησίας-κράτους, αλλά αυτόματα έστειλε το μήνυμα στον Ιερώνυμο και γενικά κάθε ιεράρχη να συμπεριφέρεται όπως πάντα. Διεκδικώντας μερίδιο εξουσίας, ακόμα και για θέματα που δεν τον αφορούν και δεν προβλέπονται από το Σύνταγμα, το οποίο ο ίδιος επικαλείται.

STOP TTIP

 κλικ στην εικόνα για να υπογράψεις

Η Ελλάδα έγινε η 21η χώρα που συγκέντρωσε τον ελάχιστο απαραίτητο αριθμό υπογραφών που απαιτεί η Aυτο-οργανωμένη Πρωτοβουλία Ευρωπαίων Πολιτών (ECI) Ενάντια στην ΤΤΙΡ και την CETA. Η Πρωτοβουλία βάλει στόχο μέχρι τις να μαζευτούν 3 εκατομμύρια υπογραφές μέχρι τις 6 Οκτωβρίου. Μέχρι σήμερα έχουν υπογράψει πάνω από 2,900.000 Ευρωπαίοι πολίτες.

Ένα αναλυτικό κείμενο του John Hilary:

Χάρτα απορρύθμισης, επίθεση στην εργασία, κατάλυση της δημοκρατίας

Η ελληνική κυβέρνηση δεν παίρνει θέση:

Γιατί η κυβέρνηση αρνείται να πάρει θέση για την TTIP;

Η δικαιοσύνη "ακούμπησε" το πραγματικό ...παρακράτος, Θα προχωρήσει παραπέρα;

Πριν 3 μήνες γράφαμε με αφορμή την είδηση ότι αποσύρεται η δίωξη εναντίον του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ (Αντί να διαγράψουν το χρέος διαγράφουν τις ποινικές ευθύνες εκείνων που το έκαναν "αεροπλανάκι"!...): Επιβολή της κυριαρχίας των νεοφιλελεύθερων μαφιών που κυβερνούν την ΕΕ, δεν αρκείται στην εξασφάλιση μιας υποτακτικής "διοίκησης" της χώρας. Απαιτεί και τον μετασχηματισμό του κράτους με την ενίσχυση του "ευρωπαϊκού παρακράτους".

η συνέχεια  αυτής της υπόθεσης εδώ:

ΣΦΙΓΓΕΙ Ο ΚΛΟΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΗΣ ΕΛΣΤΑΤ

Του Λεωνίδα Βατικιώτη – «Επίκαιρα»

Αποφεύχθηκε η προσπάθεια να πέσει στα μαλακά

Καταπέλτης είναι η έκθεση αναίρεσης της αντιεισαγγελέα του Μ Αρείου Πάγου για την υπόθεση της Στατιστικής Υπηρεσίας. Στις σελίδες της ξετυλίγονται με τον πιο εμπεριστατωμένο τρόπο όλες οι αλχημείες που οδήγησαν στο φούσκωμα των στοιχείων των δημόσιων οικονομικών για να οδηγηθεί η Ελλάδα στο κρεματόριο του Μνημονίου.

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΩΣ ΛΑΕ

Toυ Δημήτρη Μπελαντή

(Απόσμασμα από το κείμενο: 

ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015-
ΕΝΑΣ ΠΡΩΤΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ)

Το βασικό πράγμα που οφείλουμε να κάνουμε ως ΛΑΕ, εκτός από την άμεση εμπλοκή μας στα αντιμνημονιακά και αντικαπιταλιστικά κινήματα, είναι το να μην κλείσουμε εύκολα τον διάλογο για το τι έφταιξε, να μην μπούμε σε μια εύκολη και αδιέξοδη λογική γρήγορης συγκρότησης, γρήγορης συγκρότησης οργάνων, συνεδριακών διαδικασιών , καταστάσεων που παγιώνουν και ηγεσίες αλλά και διλήμματα και κλείνουν την σκέψη μας. Η ήττα είναι βαθειά και δεν επιλύεται χωρίς στέρεα υλικά, χωρίς προγραμματική εμβάθυνση μαζί με τον λαό και την κοινωνία, χωρίς προσφυγή στην ιδεολογία και την θεωρία μας, η οποία δεν είναι και δεν θα ξαναγίνει αλώβητη από την ήττα και τον κίνδυνο βιολογικής εξαφάνισης. Ας πάμε στο τι πρέπει να κάνουμε και να μην κάνουμε ειδικότερα :

- Πλήρες δημοκρατικό άνοιγμα, συγκρότηση στην βάση με βάση την άμεση δημοκρατία, την αυτοοργάνωση, την πρωτοβουλία και την διάθεση αντίστασης στο Μνημόνιο χωρίς πολλά ιδεολογικά προαπαιτούμενα. Συγκρότηση μαζικών και ανοιχτών οργανώσεων βάσης που δεν θα είναι απλώς ένα πεδίο λήψης αποφάσεων προκατασκευασμένων από τις συνιστώσες, πουδεν θα επικυρώνουν προηγούμενες συσκέψεις των κομμάτων-συνιστωσών. Επιτέλους, άνοιγμα σε μια πιο αντιεξουσιαστική αντίληψη για την αριστερή και κομμουνιστική πολιτική.

ΑΝΑΣΤΟΧΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ

Ξεκινάμε με το δεδομένο ότι δεν γεννηθήκαμε για να αναπαραγάγουμε τις αριστερές στρατηγικές που έχουν ήδη δοκιμαστεί και αποτύχει. Δεν φιλοδοξούμε να εξελιχθούμε ούτε σε ένα «καλό ΚΚΕ», ούτε σε μια «μεγάλη ΑΝΤΑΡΣΥΑ», ούτε σε έναν «πιο ριζοσπαστικό ΣΥΡΙΖΑ του 2012». Φιλοδοξούμε να αξιοποιήσουμε ό,τι θετικό έχουν να επιδείξουν όλες οι προηγούμενες αριστερές προσπάθειες (γιατί κάθε μια έχει βέβαια και τα θετικά της) μέσα σε μια νέα ποιότητα: ένα πολυφωνικό, πολιτικό μέτωπο με αναφορά στη μισθωτή εργασία και τη σοσιαλιστική προοπτική, με μάχιμη, εναλλακτική πολιτική πρόταση ρήξης για το σήμερα κι όχι για τη Δευτέρα Παρουσία, με ανοιχτή, δημοκρατική συγκρότηση, μακριά από γραφειοκρατικές ιεραρχίες και συναλλαγές «μικρών πολιτικών γραφείων».

Αναδημοσίευση από το "iskra.gr"

του Πέτρου Παπακωνσταντίνου:

Σκέψεις για την εκλογική μάχη και την επόμενη μέρα της Λαϊκής Ενότητας

Το εκλογικό αποτέλεσμα της 20ής Σεπτεμβρίου φαίνεται να κλείνει δύο κύκλους της πολιτικής μας ζωής. Πρώτα απ” όλα, τον μικρό κύκλο που άνοιξε στις 25 Ιανουαρίου με την εκλογική νίκη της Αριστεράς και το σχηματισμό αντιμνημονιακής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ. Βέβαια, η κυβέρνηση έμεινε βασικά η ίδια, αλλά μόνο για να επιβεβαιώσει ότι καθένας επιστρέφει από το όποιο ταξίδι του άλλος άνθρωπος- όχι πάντα καλύτερος. Ακόμη κι ανάμεσα σε όσους ένοιωσαν ανακούφιση που δεν βγήκε η Νέα Δημοκρατία (ένα συναίσθημα απολύτως κατανοητό), λίγοι ξανάζησαν το βράδυ της 20ής Σεπτεμβρίου την ελπίδα, τη ζεστασιά και τον ενθουσιασμό του περασμένου Γενάρη. Οι πιο πολλοί ψήφισαν- αν ψήφισαν- ΣΥΡΙΖΑ με βαρειά καρδιά, κάποτε και με κάποια ντροπή.