Θερινό Σινεμά στο ...Ελληνικό

Οι προβολές του άρχισε ο Θερινός Κινηματογράφος του δήμου ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ στο χώρο του πάρκου της πρώην 129 Π.Υ. στη συνοικία της Αγίας Παρασκευής θα συνεχιστούν κάθε Σάββατο και Κυριακή με διαφορετική ταινία έως τα μέσα του Σεπτεμβρίου. Για περισσότερες πληροφορίες, όπως και για το πώς θα φτάσετε εκεί, υπάρχουν στην ιστοσελίδα του δήμου, εδώ: Θερινό Σινεμά στο Ελληνικό

To ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ των ΤΑΙΝΙΩΝ

ΣΑΒΒΑΤΟ 31 ΙΟΥΛΙΟΥ: Ο Κλέφτης των Ποδηλάτων του Βιτόριο ντε Σίκα

ΚΥΡΙΑΚΗ 1 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ: Ο Κλέψας Του Κλέψαντος του Mario Monicelli

ΣΑΒΒΑΤΟ 7 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ: Η Συμμορία των 11

ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ: "Ζωή σαν τριαντάφυλλο" του Olivier Dahan

Διαβάστε στο Δρόμο του Σαββάτου 31/7

·      Αντιδημοκρατικός κατήφορος με εντολή της τρόικας. Η κοινωνία στο χακί.

·      Κυβέρνηση και τρόικα ανοίγουν τα κλειστά επαγγέλματα για τα μονοπώλια με πρόσχημα τον πόλεμο στις συντεχνίες.

·      Αιγαίο και Κόσσοβο στη δίνη γεωπολιτικών συγκρούσεων

·      Η αριστερά μπροστά στις αυτοδιοικητικές εκλογές

·      Αλαβάνος εναντίον Σακοράφα; Φαντασιώσεις θερινής νυκτός.

·      Ντοκουμέντο: 5 κινέζοι αξιωματούχοι στο πλευρό των απεργών
·      Ο ποδοσφαιρικός Μίκης Θεοδωράκης. Μια άγνωστη πτυχή του διάσημου μουσικοσυνθέτη.

Ακόμα διαβάστε άρθρα των: Δημήτρη Σεβαστάκη, Παναγιώτη Λαφαζάνη, Χρήστου Ρουμπάνη, Βασίλη Κεχαγιά

Επίσης διαβάστε συνέντευξη με τον καθηγητή Βασίλη Αλεξίου
Σκιτσάρουν ο Πάνος Μαραγκός, o Latuff και ο Πέτρος Ζερβός

Εφημερίδα δρόμος. Αναζητήστε την επίμονα κάθε Σάββατο στα περίπτερα

Υπόθεση "Κούνεβα" Νο 2!

Οι μεθοδεύσεις της Κουμουνδούρου για να ακυρώσουν την υποψηφιότητα του Α. Αλαβάνου θυμίζουν την συγκρότηση της λίστας του ψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ για την ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ. Τότε κάποιοι για λόγους μικροσυσχετισμών εντός του ΣΥΡΙΖΑ έλεγαν ακριβώς τα ίδια που λέει σήμερα η Κουμουνδούρου δια στόματος της δημοσιογράφου Βούλας Κεχαγιάς στα ΝΕΑ. Τότε πρόβαλαν την υποψηφιότητα της Κωνσταντίνα Κούνεβα χωρίς να έχουν συμφωνήσει μαζί της. (Η ΑΚΟΑ, η Κούνεβα και οι ευρωεκλογές) Το ίδιο κάνουν τώρα με την Σακοράφα! Ιδού οι αποδείξεις:

Και χθες κύκλοι της Κουμουνδούρου εξέφραζαν τη δυσφορία τους για τη διαφαινόμενη πρόθεση του κ. Αλαβάνου να κατέβει ως υποψήφιος περιφερειάρχης την ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας έχει συμφωνήσει με συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ για στήριξη της υποψηφιότητας της Σοφίας Σακοράφα, επαναλαμβάνοντας πως «ο Αλέκος Αλαβάνος δεν χωράει στην απόφαση για στήριξη υποψηφιότητας που ενώνει και συγχρόνως υπερβαίνει τον ΣΥΡΙΖΑ».

Το πιο γελοίο όμως σε αυτή την ιστορία είναι ότι ο Δημήτρης Στρατούλης, ανακάλυψε σήμερα πόσο καταξιωμένο και σημαντικό όργανο είναι η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ! Ίσως είναι ο μοναδικός συριζαίος που έχει ενστερνιστεί την θεωρία του Α. Μπαλτά για την "λειτουργική ομοφωνία" με την οποία λειτουργεί καθοδηγητικά αυτό το όργανο. Γράφει λοιπόν η κ. Κεχαγιά στο ίδιο κείμενο (Αγριεύει η κόντρα ΣΥΝ με Αλαβάνο):

Σε ό,τι αφορά την πιθανότητα να κατέβει ο κ. Αλαβάνος υποψήφιος χωρίς να ρωτήσει τον ΣΥΡΙΖΑ ο Δημήτρης Στρατούλης από την Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΝ σχολίασε δηκτικά πως «τότε αυτή η υποψηφιότητα δεν θα αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ», για να προσθέσει πως η γραμματεία είναι το μόνο αρμόδιο συλλογικό όργανο που μπορεί να εκτιμήσει κάτι τέτοιο για οποιονδήποτε.

Ίσως όμως τα πράγματα να είναι διαφορετικά. Δεν μπορεί ο  σ. Στρατούλης τόσα χρόνια στην αριστερά να μην έχει μάθει ότι για τέτοιες αποφάσεις θα πρέπει τουλάχιστον να λέει και η "βάση" την γνώμη της. Όμως, επειδή ο σ. Στρατούλης γνωρίζει ότι δεν υπάρχει πλέον "βάση" στο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μόνον ...Γραμματεία, τότε αναγκαστικά δεν μπορεί να παρθούν οι αποφάσεις με άλλο τρόπο, παρά μόνον από την Γραμματεία!

«Δεν θέλω να πω τίποτα...»

Αναδημοσίευση από την "Ελευθεροτυπία"

Α. ΑΛΑΒΑΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ

Απέφυγε να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις του, αφήνοντας έτσι ανοιχτό επί της ουσίας το ενδεχόμενο να κατέβει υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής στις επικείμενες εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ και της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκος Αλαβάνος.

«Δεν θέλω να πω τίποτα... Να το αφήσουμε για μετά τις διακοπές μου;», ήταν η απάντηση που έδωσε όταν ρωτήθηκε από την «Ε» για το εάν επιθυμεί ή όχι να θέσει υποψηφιότητα. 

Δεν επιβεβαίωσε αλλά ούτε και διέψευσε τα σχετικά δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών. Η προοπτική της υποψηφιότητάς του -και σε επίπεδο διαφαινόμενης πρόθεσης ακόμη- έχει δημιουργήσει αναταραχή στον ΣΥΝ και στον ΣΥΡΙΖΑ καθώς ο πολιτικός σχηματισμός προσανατολίζεται στη στήριξη υποψηφιότητας που να μην είναι στενά κομματική αλλά ευρύτερης εμβέλειας, ενδεχομένως και από τον σοσιαλιστικό χώρο. Για να καταγραφεί η νέα κοινωνική συμμαχία, ενάντια στο Μνημόνιο και την τρόικα, με τους δυσαρεστημένους και απογοητευμένους του ΠΑΣΟΚ. Ομως, ο κ. Αλαβάνος δεν θέλει να ανοίξει ακόμη τα χαρτιά του. 

«Για μένα το σημαντικό, το πρώτο και κύριο είναι -δήλωσε στην «Ε»- να προχωρήσουν οι διεργασίες που έχουμε ξεκινήσει, όλη αυτή η ομάδα, για τη δημιουργία ενός πλατιού μετώπου, το οποίο θα εκφραστεί στις περιφερειακές εκλογές. Το ποιος θα είναι επικεφαλής είναι δεύτερο ζήτημα. Το πρώτο είναι να γίνει το μέτωπο και βέβαια τα στοιχεία που υπάρχουν για τη δημιουργία αυτού του μετώπου είναι πάρα πολύ αισιόδοξα και έξω από τον χώρο της Αριστεράς και ιδιαίτερα μέσα από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ. Αυτό είναι το σημαντικό για μένα και γι' αυτό δουλεύουμε. Μιλάω για την εμφάνιση μιας μετωπικής κίνησης στις εκλογές της Αυτοδιοίκησης και μάλιστα στην περιφέρεια της Αττικής. Η προσπάθεια είναι να υπάρξει αυτή η μετωπική παρουσία που να αμφισβητήσει το Μνημόνιο. Ηδη γίνονται τέτοιες διεργασίες. Το θέμα είναι να έχεις μια ικανή βάση και μετά περνάς σε όλες τις υπόλοιπες συζητήσεις». 

Μ. ΔΕΔΕ 

Αλέξη, πες αλεύρι...

Αναδημοσίευση από το ΠΟΝΤΙΚΙ

Από το Μαρικάκι

Κι εκεί που τελευταία είχε κάπως σιγήσει κάνοντας τους πρώην συντρόφους της Κουμουνδούρου να μην τον υπολογίζουν προς ώρας ως αντίπαλο την έριξε τη βόμβα ο Αλαβάνος, για μια ακόμη φορά. Υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής στις προσεχείς αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου!

Η υποψηφιότητα βέβαια δεν είναι επίσημη αλλά σύμφωνα με το σχετικό δημοσίευμα του Βήματος από το οποίο πληροφορούμαστε το γεγονός «όλα δείχνουν ότι ο κύβος ερρίφθη και οι οριστικές αποφάσεις του πρώην προέδρου της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ έχουν ληφθεί, παρά τη διστακτικότητα με την οποία εφέρετο να αντιμετωπίζει τις επίμονες προτάσεις που δεχόταν εδώ και μήνες από τους συνοδοιπόρους του στο πλαίσιο του Μετώπου Ανατροπής και Αλληλεγγύης, στο οποίο ωστόσο θα επιδιώξει να μην περιοριστεί».

Αν η υποψηφιότητα επισημοποιηθεί και αποδειχθεί ότι δεν είναι απλώς μια κίνηση για τη μέτρηση αντιδράσεων στο πλαίσιο των έντονων διεργασιών σε όλο το φάσμα της αριστεράς, τότε ... «χαιρετίσματα»! Τότε τα νέα για τον ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως για τον ΣΥΝ δεν είναι καλά, εκτός κι αν η Κουμουνδούρου έδινε το «πράσινο φως» για επίσημη στήριξη του τέως αρχηγού, κίνηση που και «ενωτική» θα ήτανε και θα αιφνιδίαζε τον Αλαβάνο... Εξάλλου, σύμφωνα με τον Τσίπρα, τέτοιες ώρες «δεν περισσεύει κανείς».

Η Κουμουνδούρου και ο Τσίπρας, που θεωρούσαν τον Αλαβάνο εκτός «παιχνιδιού», φέρονται σε παραζάλη διεργασιών με αντικείμενο το πρόσωπο που θα στηρίξει ο ΣΥΡΙΖΑ στην περιφέρεια Αττικής. Την προτίμησή τους συγκεντρώνει η ιδέα για πρόσωπο προερχόμενο από το «σοσιαλιστικό χώρο» σύμφωνα με την προσεκτική διατύπωση των στελεχών του ΣΥΝ η οποία επί της ουσίας παραπέμπει σε πρόσωπα από το ΠΑΣΟΚ που έχουν ανοιχτά διαφοροποιηθεί ή εναντιωθεί στο Μνημόνιο. Κατ’ άλλους αυτό το πρόσωπο έχει βρέθει και ζυμώνει την υποψηφιότητα και στον δικό του χώρο, κατ’ άλλους δεν υπάρχει ακόμη κατάληξη. Στην ονοματολογία του τελευταίου διαστήματος έχουν «παίξει» από τους τρεις βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος που ανεξαρτητοποιήθηκαν (Σακοράφα, Δημαράς, Οικονόμου) έως τον σημερινό πρόεδρο της ΑΔΕΔΥ Σπύρο Παπασπύρο και τον Αλέξη Μητρόπουλο, εργατολόγο και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, χωρίς καμία περίπτωση να επιβεβαιώνεται. Από την Κουμουνδούρου μιλούν για όνομα που θα κάνει την έκπληξη και δεν σκοπεύουν λένε να το μαρτυρήσουν πριν το τρίτο δεκαήμερο του Αυγούστου, προς αποφυγήν παρενεργειών. Την ίδια ώρα αυτή η διαθεσιμότητα για ευρύτερες συνεργασίες προκαλεί «συγκλίσεις» ή «καραμπόλες» στους δήμους με τη Δημοκρατική Αριστερά του Κουβέλη, η οποία επίσης «ψάχνεται» για συνεργασίες με ΠΑΣΟΚ, Οικολόγους Πράσινους και ΣΥΝ αλλά όχι με τον ΣΥΡΙΖΑ (Θου κύριε...).

Ωστόσο ο Αλαβάνος τώρα τους βάζει δύσκολα, γιατί αν ακολουθήσουν χωριστούς δρόμους με το ίδιο ζητούμενο, δηλαδή να εκφράσουν ένα ευρύ μέτωπο δυνάμεων που θα υπερβαίνει την ιστορική αριστερά και θα απλώνεται ως τις παρυφές του σοσιαλιστικού χώρου στήνοντας γέφυρες για να περάσει το ευρύ ρεύμα των απογοητευμένων ψηφοφόρων και μελών του ΠΑΣΟΚ (λες και δεν ήξεραν το δρόμο άμα ήθελαν) κατά δώθε μεριά, τότε ο ανταγωνισμός στην πρώτη και πολυπληθέστερη περιφέρεια της χώρας είναι δεδομένος και θα επαναφέρει τον διχασμό εντός του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε αυτή την περίπτωση, δεν ξέρουμε αν ο «δημοψηφισματικός» χαρακτήρας των εκλογών απέναντι στο Μνημόνιο και την πολιτική κυβέρνησης - τρόικας θα αποδειχθεί τραγωδία πρωτίστως για την αριστερά.... Οι διεργασίες προφανώς θα συνεχιστούν και το μεγαλύτερο μέρος του Αυγούστου. Ας τους φωτίσει ο Θεός, ο Μαρξ, ο Λένιν και δεν ξέρω γω ποιος άλλος....

Οι πρώτες αντιδράσεις  της Κουμουνδούρου στην πιθανή υποψηφιότητα του Α. Αλαβάνου για τις περιφερειακές εκλογές καναγράφονται στην σημερινή ΑΥΓΗ, εδώ:

Σκεπτικισμός σε ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ για ενδεχόμενη υποψηφιότητα του Αλ. Αλαβάνου

Καλοκαιρινοί “ψίθυροι”...

Τι κατάντια είναι αυτή σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ; Ότι δεν μπορούμε να μάθουμε παρακολουθώντας όλα τα έντυπα,τις συγκεντρώσεις, τα πανελλαδικά όργανα, την Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, το μαθαίνουμε από το πάντα ενημερωμένο ΠΡΙΝ. Διαβάζουμε στο τεύχος της 25/7/2010 στην σελίδα 4 σε ανυπόγραφο άρθρο ( δηλαδή της σύνταξης ) με τον τίτλο “ΔΗΘΕΝ “ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ” ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ”,  τα παρακάτω:“...Σύμφωνα με πληροφορίες του Πριν, το σχέδιο που βρίσκεται σε επεξεργασία είναι να σχηματιστούν ψηφοδέλτια “κατά του μνημονίου” και με διαφωνούντες του ΠΑΣΟΚ, που θα εμφανίζονται ως “ανεξάρτητοι από τα κόμματα”, κάτι σαν μια “ανεξάρτητη” μεταμφίεση ενός πιο ευρύχωρου ΣΥΡΙΖΑ. Στο πλαίσιο αυτό, έχει συμφωνηθεί κοινός βηματισμός όλων των τάσεων του Συνασπισμού, συμπεριλαμβανομένου του Αλέκου Αλαβάνου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα υπάρξουν αναταραχές. Ερωτηματικό, για την ώρα, είναι η στάση της ΚΟΕ απέναντι σε αυτή την συμφωνία. Παράλληλα, αναζητούνται κατάλληλα πρόσωπα για τους τρεις κεντρικούς δήμους της χώρας, διαδικασία που εξελίσσεται σε σπαζοκεφαλιά, δεδομένων των βέτο που θέτουν οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ...” Αυτό το κείμενο συνοδεύεται και με φωτογραφία του Α. Αλαβάνου να σιγοψυθιρίζει στο αυτί του Α. Τσίπρα...

Νομίζουμε ότι οι αναγνώστες μας διαθέτουν στοιχειώδη πολιτικά κριτήρια και μπορούν να αντιληφθούν τις σκοπιμότητες που υπαγόρευσαν την προβολή αυτών των “πληροφοριών”. Όμως ένα άλλο συλλογικό κείμενο που δημοσιεύεται στο ίδιο τεύχος του ΠΡΙΝ, παρά τον βαρύγδουπο τίτλο “Αντικαπιταλιστική επαναστατική γραμμή: ΑΠΟΧΗ – ΑΚΥΡΟ στις εκλογές του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ”, περιέχει αρκετά διαφωτιστικά στοιχεία για το πως διεξάγεται η εσωκομματική πάλη στο χώρο ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αν δεν αγοράσατε το ΠΡΙΝ, θα μπορέσετε να το βρείτε δημοσιευμένο στην νέα ιστοσελίδα του, εδώ: http://www.prin.gr/2010/07/antikapitalistikigrami.html. Μιας και ξεκινήσαμε να παραπέμπουμε σε ιστοσελίδες, ας το συνεχίσουμε. Θα θέλαμε να επισημάνουμε δύο κείμενα που αξίζει να τα διαβάσει κανείς, ανεξάρτητα αν συμφωνεί ή διαφωνεί με το περιεχόμενό τους.

Το ένα καταλήγει με την φράση: “Η απαξίωση της έννοιας ‘κόμμα’ είναι για την Αριστερά ο σύντομος δρόμος προς την αυτοκτονία. Ο αργός είναι να διατηρήσει τον τρόπο λειτουργίας των κομμάτων της ως έχει και ευρίσκεται!”. Το κείμενο με τον τίτλο: “Δημήτρη μου, Καζάκη μου… Άλλο Βούδας κι άλλο Κούδας!” αφορά “Μερικές κριτικές σκέψεις για ένα προβληματικό άρθρο” που είχε δημοσιευθεί στην εφημερίδα “ΔΡΟΜΟΣ”. Θα το βρείτε στην ιστοσελίδα Left G700  . Το 1ο μέρος εδώ: http://leftg700.blogspot.com/2010/07/blog-post_19.html και το 2ο μέρος εδώ: http://leftg700.blogspot.com/2010/07/blog-post_24.html

Το άλλο σχολιάζει την παράπλευρη αφίσα της ΚΟΕ ως εξής: Απόπειρα διαχείρισης της ήττας και μετατροπής της υπόθεσης ανατροπής του ασφαλιστικού σε ζήτημα κοινοβουλευτικής διαχείρισης χαρακτήρισαν ορισμένες δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς την καμπάνια της ΚΟΕ. «βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ψηφίστε ΟΧΙ". Έχει τον τίτλο “Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι σειρήνες της Δημοκρατικής Συμπαράταξης” και είναι δημοσιευμένο στην ιστοσελίδα “ΑΝΤΑΡΣΥΑ των μελών”. Καλό διάβασμα...

Οι «Γενίτσαροι» και οι «Τσάροι» του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ

Το παρακάτω e-mail από το «συντονιστικό της θεματικής περιβάλλοντος του ΣΥΡΙΖΑ» έγινε αφορμή να ξεκινήσει η συζήτηση για διαγραφές στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ:

To: perivallonsyriza@googlegroups.com

Sent: Thursday, July 15, 2010 11:45 AM

Subject: [perivallonsyriza] ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΤΗ ΛΙΣΤΑ

η λίστα επικοινωνίας και συντονισμού στην οποία συμμετέχουμε δημιουργήθηκε και αφορά στο ΣΥΡΙΖΑ. Στόχος της ήταν και εξακολουθεί να είναι η διαμόρφωση της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ σε θέματα περιβάλλοντος καθώς και η παρέμβαση του πολιτικού αυτού χώρου σε ανάλογα θέματα. 

Ως εκ τούτου οι σύντροφοι Χαρά Παπαϊωάννου και Σάκης Κουρουζίδης, οι οποίοι αποφάσισαν να συμμετέχουν και από θέσεις ευθύνης (Κεντρική Επιτροπή) στο κόμμα "Δημοκρατική Αριστερά" δεν μπορούν πλέον να συμμετέχουν στη λίστα της θεματικής "πόλη, περιβάλλον, οικολογία" του ΣΥΡΙΖΑ.

Για λόγους ηθικής τάξης, παρακαλούμε και όσους άλλους συντρόφους έχουν κάνει ανάλογη πολιτική επιλογή να το δηλώσουν ώστε να διαγραφούν από την παρούσα λίστα.

το συντονιστικό της θεματικής

Η «θεματική περιβάλλοντος» του ΣΥΡΙΖΑ είναι η πιο μαζική και η πλέον παραγωγική θεματική ομάδα που λειτουργεί στα πλαίσια του ΣΥΡΙΖΑ. Και είχε καταφέρει να έχει ένα επίπεδο διαλόγου και συνεννόησης παρά τις υπαρκτές πολιτικές διαφορές σε αντίθεση με άλλες θεματικές όπως π.χ. το «δίκτυο συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ». Αυτό το «δίκτυο» στήθηκε μόνο και μόνο για να χειραγωγήσει την πολιτική στο εργατικό χώρο και να κουκουλώσει τις σημαντικές πολιτικές διαφορές που υπάρχουν και δεν επιτρέπουν την ενιαία συνδικαλιστική έκφραση του ΣΥΡΙΖΑ στους μαζικούς χώρους.

Όπως έχουμε επισημάνει και σε παλαιότερα κείμενά μας το Τσιπρέικο κατάφερε να κάνει παραμάγαζο του ΣΥΝ τον ΣΥΡΙΖΑ και με την ευγενή συνδρομή συμμάχων (όπως το ΚΟΚΚΙΝΟ, η ΡΟΖΑ, το ΞΕΚΙΝΗΜΑ και ορισμένοι «ανένταχτοι» παράγοντες) με συνδετικό κρίκο την πρασινοκόκκινη συνιστώσα του ΣΥΝ. Μετά το συνέδριο του ΣΥΝ και την αποχώρηση της Α.Π. όλοι αυτοί συγκρότησαν τους Γενίτσαρους του Τσιπρέικου και ανέλαβαν να διεκπεραιώσουν τις βρώμικες δουλειές που έχουν απομείνει, ώστε να ολοκληρωθεί η διάσπαση. Μια από αυτές είναι και η όξυνση του μετώπου απέναντι στην ομάδα του Λαφαζάνη.

Και πάλι για τα ...ΙΟΥΛΙΑΝΑ

Η συγκυρία ενδείκνυται για ιστορικές συγκρίσεις. Όμως, ελάχιστες αναφορές για αυτό το θέμα υπήρξαν στα ΜΜΕ. Μια από αυτές τις εξαιρέσεις ήταν το 8σέλιδο αφιέρωμα της εφημερίδας “Δρόμος”(Κομμάτια από αυτό το αφιέρωμα δημοσιεύονται στο ιστολόγιο http://istoriologio.blogspot.com/). Αν και πέρασαν 45 χρόνια από τα “Ιουλιανά” φαίνεται ότι το πολιτικό σύστημα, μαζί με αυτό και η Αριστερά, θέλουν να τα ξεχάσουν. Γιαυτό και σιωπούν. Όμως στα παλικάρια του Περισσού δεν αρμόζει η σιωπή, για αυτό “κραυγάζουν”. Η τέχνη της παραποίησης της ιστορικής πραγματικότητας είναι ένα επίκτητο χαρακτηριστικό που έχει ενσωματωθεί πλέον είναι στο πολιτικό και ιδεολογικό τους DNA.

Ο Κυριακάτικος ριζοσπάστης (18/7) στο άρθρο των 4.980 λέξεων με τίτλο“ΙΟΥΛΙΑΝΑ: Γεγονότα που σημάδεψαν τη νεότερη ιστορία της Ελλάδας” φροντίζει εξ αρχής να ξεκαθαρίσει την θέση του. Στην 2η παράγραφο δηλώνει “Η σημασία τους καθορίζεται από τη μεγάλη όξυνση και τη διάρκεια που πήραν οι εγχώριες ενδοαστικές αντιθέσεις, πάντα σε συνδυασμό με την άμεση εμπλοκή του ξένου παράγοντα (ΗΠΑ) και τους γενικότερους σχεδιασμούς του στην περιοχή (Κυπριακό) και που έστρωσαν το δρόμο για την επιβολή της δικτατορίας.” παραβλέποντας την πολιτική σημασία του “λαϊκού παράγοντα” και την καταλυτική παρέμβασή του στις εξελίξεις.

Για το ΚΚΕ, ο “λαϊκός παράγοντας” είναι το ίδιο αυτοπροσώπως και κανένας άλλος. Ότι δεν το ελέγχει ή δεν είναι καθοδηγημένο από το ίδιο είναι δημιούργημα των κύκλων της αντίδρασης. Γιαυτό και το “Πολυτεχνείο” ήταν προβοκάτσια. Γιαυτό και οι λαϊκές αντιδράσεις ενάντια στα καθεστώτα του υπαρκτού σοσιαλισμού, όπως η “άνοιξη της Πράγας”, ήταν έξωθεν υποκινούμενες ενέργειες. Γιαυτό ο “Μάης του 68” ήταν οι εξεγερσιακές αυταπάτες των μικροαστών...

Είναι γνωστή η κριτική του ΚΚΕ για την ΕΔΑ και τους Λαμπράκηδες για την δεξιά γραμμή που ακολουθούσαν στο κίνημα. Όμως το συγκεκριμένο άρθρο του ριζοσπάστη πλέκει το εγκώμιό τους και τους υποδεικνύει ως τους γνήσιους εκφραστές του μαζικού κινήματος. Γιατί άραγε; Επειδή θέλει να κρύψει τον πραγματικό χαρακτήρα εκείνης της εξεγερσιακής περιόδου που θύμιζε Δεκέμβρη 2008. Επειδή η σημασία των Ιουλιανών δεν περιορίζεται μόνον στην “στην μεγάλη όξυνση και την διάρκεια που πήραν οι εγχώριες ενδοαστικές αντιθέσεις ...” αλλά και στην αυτονόμηση του “λαϊκού παράγοντα” από τις ηγεσίες ΚΚΕ/ΕΔΑ που προσπαθούσαν να ποδηγετήσουν και να καταστείλουν το μαζικό κίνημα – είτε ήταν αυθόρμητο, είτε οργανωμένο – όταν παρέκκλινε από τις κατευθύνσεις που διαμόρφωναν τα καθοδηγητικά τους κέντρα.

Γι αυτό και ένα μεγάλο μέρος του άρθρου του ριζοσπάστη για τα “ΙΟΥΛΙΑΝΑ” καταναλώνεται στις γνωστές συνωμοσιολογίες, πως από το σαμποτάζ του Παπαδόπουλου στον Έβρο καταλήξαμε στην χούντα. Κι όλα αυτά τα έπαθε ο λαός μας γιατί έτρεφε αυταπάτες και τζάμπα βγήκε στο δρόμο. Είναι αποκαλυπτικό το παρακάτω απόσπασμα: “Βεβαίως, η Ενωση Κέντρου πήρε και κάποια μέτρα που τότε φάνταζαν δημοκρατικά και που, εξαιτίας των Ιουλιανών, οδήγησαν ορισμένους ιστορικούς στο συμπέρασμα πως επρόκειτο για μέτρα που τρομοκράτησαν την άρχουσα τάξη, η οποία, τάχα, φοβήθηκε πως άνοιγαν οι «δυνατότητες προς μια πολιτική εξέλιξη, που μακροπρόθεσμα θα έθετε τέρμα στα προνόμιά της» (Ν. Σβορώνου: «Επισκόπηση της Νεοελληνικής Ιστορίας», εκδόσεις «Θεμέλιο», σελ. 149).” Σύμφωνα με τους ηγέτες του Περισσού που κατακρίνουν τον Ν. Σβορώνο, είναι μαρξιστικά - λενινιστικά τεκμηριωμένο ότι μόνον το ΚΚΕ φοβάται η αστική τάξη. Γι αυτό και τα ΙΟΥΛΙΑΝΑ ήταν ενταγμένα εξυπηρέτηση των στόχων των κυρίαρχων τάξεων και τις διευκόλυναν μάλιστα κάνουν πιο σύντομα το πραξικόπημα που σχεδίαζαν. Να πως καταλήγει το άρθρο: Το κατεστημένο στην Ελλάδα και οι ξένοι σύμμαχοί του είχαν ήδη αυτό που ήθελαν για να προχωρήσουν στην εφαρμογή των σχεδίων τους. Η ΕΔΑ δεν μπορούσε να τους εμποδίσει, το ΚΚΕ ήταν παράνομο. Ετσι οι εξελίξεις οδήγησαν στο στρατιωτικοφασιστικό πραξικόπημα και τη δικτατορία του Απρίλη 1967.

Τα ΙΟΥΛΙΑΝΑ λοιπόν για το ΚΚΕ, ήταν κάτι σαν το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, το οποίο ως προβοκάτσια απέβλεπε να ακυρώσει την φιλελευθεροποίηση του Μαρκεζίνη και έφερε μια πιο σκληρή χούντα, την χούντα του Ιωαννίδη. Που είσαι Λ. Κύρκο να δεις πως κλέβουν τα ερμηνευτικά του σχήματα οι σύντροφοι του Περισσού!

Διαβάζοντας παρόμοια κείμενα, όπως αυτό του “ρ” για τα ΙΟΥΛΙΑΝΑ, θα έπρεπε να λύνονται όλες οι απορίες που εκφράζουν διάφοροι αριστεροί γιατί η νεολαία που δεν έχει ακόμα κάψει τα μυαλά της, φτύνει την αριστερά και στρέφεται στον αντιεξουσιαστικό χώρο.

Διαβάστε στο Δρόμο του Σαββάτου, 17 Ιουλίου

Αποκαλύπτεται το σκάνδαλο παράδοσης της χώρας στο ΔΝΤ. Πώς Παπανδρέου και Προβόπουλος έστησαν τις μπίζνες με την Goldman Sachs, επιταχύνοντας τη χρεοκοπία. Μιλούν στο Δρόμο Αλέξης Τσίπρας - Βασίλης Μουλόπουλος

Η καταδίκη των εργαζομένων έχει πλέον και τη σφραγίδα της ΓΣΕΕ 

Εξαγορές και συγχωνεύσεις στις τράπεζες, που ενισχύονται προκλητικά με δισεκατομμύρια

Ο πόλεμος Κόκκαλη - Βαρδινογιάννη και ο ρόλος του Νίκου Κωνσταντόπουλου 

Μια αποκαλυπτική συνέντευξη της πανεπιστημιακού Τζίνας Πολίτη 

Ο Γιώργος Μανιάτης μιλά στο Δρόμο για το Αριστερό Βήμα Διαλόγου και Κοινής Δράσης 

Επίσης, συνεντεύξεις με τον Παλαιστίνιο αγωνιστή Τζαμάλ Τζούμα και τον Μπασάντα από το Νεπάλ 

Mη χάσετε το νέο ένθετο Δρόμοι της Ιστορίας, που είναι αφιερωμένο στα Ιουλιανά 

Και όπως κάθε Σάββατο αποκαλυπτικά ρεπορτάζ για την κοινωνία, τους εργαζόμενους, τη νεολαία 

Δρόμος, η εφημερίδα που γράφεται από όλη την αριστερά για όλη την αριστερά 

Εφημερίδα δρόμος. Αναζητήστε την επίμονα κάθε Σάββατο στα περίπτερα

Η ΑΔΕΔΥ το παίζει ..."θέατρο του δρόμου"!

Μερικές σκηνές από την συγκέντρωση/θεατρική παράσταση της ΑΔΕΔΥ έξω από την βουλή την ημέρα που ψηφίζεται (15 Ιούλη 2010) κατ' άρθρο το ασφαλιστικό των δημοσιών υπαλλήλων. Αυτή η εκδήλωση ήταν τελευταία κινητοποίηση της ΑΔΕΔΥ πριν τις θερινές διακοπές. Το δημοσιοϋπαλληλικό κίνημα  αφοσιώνεται  από τώρα στα "μπάνια του λαού".  Αγωνιστικό ραντεβού τον Σεπτέμβρη...

Όμως άλλες εποχές τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Την ίδια ημέρα του Ιούλη (15 Ιούλη 1965) ξεκίνησαν τα “Ιουλιανά”. Είχαν διάρκεια 70 ημερών και έριξαν δύο κυβερνήσεις...

Σημείωση: Η μουσική μπάντα και η παράσταση δεν ήταν αυτοσχεδιασμός από  διαδηλωτές αλλά από επαγγελματίες ηθοποιούς και μουσικούς που είχε προσλάβει η ΑΔΕΔΥ για αυτή την περίσταση.  Ελπίζουμε στην επόμενη συγκέντρωση να μην προσλάβει και μετανάστες  για να κρατούν τα πανό...