Αναρτήσεις
Θέλουν να μας κάνουν όλους "τσιγγάνους"!
Ας πάρουμε για παράδειγμα την οικονομία των Παπούα: το δημοσιονομικό της πλεόνασμα κυμαίνεται περίπου στο 0,70% του ΑΕΠ, η ανεργία στο 1,8%, το δημόσιο χρέος είναι μόλις 26% του ΑΕΠ ενώ οι ρυθμοί ανάπτυξης του ΑΕΠ κυμαίνονται στο 7%. Τα στοιχεία αυτά φαντάζουν ονειρικά και είναι σίγουρο πως η Ελλάδα θα 'σκότωνε' για να τα κάνει δικά της. Αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα: το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην Παπούα διαμορφώνεται στα 2500 δολάρια κάτι που καθιστά τους κατοίκους της χώρας πάμπτωχους.
(από το άρθρο: Είναι η οικονομία των Παπούα το νέο μοντέλο για την Ελλάδα;)
1. Οι καλές και οι κακές ζαριές...
Το ευρώ είναι “σημαδεμένο” νόμισμα. Εδώ και μια δεκαετία, μια ομάδα Πολωνών μαθηματικών έχει ανακοινώσει ότι τα κέρματα ευρώ, λόγο της κατασκευής τους, οχτώ στις δέκα φορές που θα τα περιστρέψεις, όπως στο γνωστό παιχνίδι "κορώνα - γράμματα", φέρνουν κορώνα. Όταν οι προβλέψεις αποτυγχάνουν συστηματικά, τότε ο σχεδιασμός θα πρέπει να είναι σαν το ζάρι. Για να είναι στοιχειωδώς αποδεκτός στην λήψη αποφάσεων και στον προγραμματισμό δράσεων θα πρέπει να περιλαμβάνει εναλλακτικές εκδοχές. Ως γνωστόν οι οικονομολόγοι κάθε οικονομικού δόγματος -από τους νεοφιλελεύθερους ως τους μαρξιστές – αδυνατούν να κάνουν στοιχειώδεις προβλέψεις ως προς τις εξελίξεις της κρίσης. Για αυτό τα αστικά επιτελεία που διαχειρίζονται σήμερα την κρίση προχωρούν με παράλληλους σχεδιασμούς, τα γνωστά “plan A” για την περίπτωση που το ευρώ φέρει “κορώνα” και “plan B” για την περίπτωση που φέρει “γράμματα”...
Τις τελευταίες μέρες απ' ότι φαίνεται το “plan Β” για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους του ελληνικού κράτους αναβαθμίζεται στις προτιμήσεις των επιτελείων της Ε.Ε. και του ντόπιου και ξένου αστισμού. Το κεφάλαιο δεν έχει ούτε ιδεολογικά κολλήματα ούτε δογματικές αγκυλώσεις μπροστά σε οποιαδήποτε πολιτική επιλογή, αρκεί να είναι χρήσιμη και αποτελεσματική για την υπεράσπιση των συμφερόντων του.
2. Η παγκοσμιοποίηση και η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
Σήμερα οι επιλογές οι οποίες θεωρούνται από την ελληνική Αριστερά ότι συμπυκνώνουν την πεμπτουσία της πολιτικής του κεφάλαιου, όπως η Ε.Ε. η ΟΝΕ και το Μάαστριχ, δεν κινδυνεύουν να ανατραπούν από τους πολιτικούς αγώνες της Αριστεράς ή τις αντιστάσεις του κόσμου της εργασίας, αλλά από το ίδιο το κεφάλαιο και τις αντιθέσεις που το διαπερνούν. Στα τέλη του προηγούμενου αιώνα ήταν σαφώς διατυπωμένες οι προθέσεις για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση από τις κυρίαρχες μορφές του κεφάλαιου στην Ευρώπη αλλά και από πολλές Ευρωπαϊκές εθνικές αστικές τάξεις στην κατεύθυνση της δημιουργίας μιας ενιαίας ευρωπαϊκής κρατικής υπόστασης με πρώτο βήμα το ενιαίο νόμισμα. Είχαν αρχίσει μάλιστα τότε και προσπάθειες για να ξαναγράψουν την ιστορία της Ευρώπης, ως την ιστορία ενός ενιαίου έθνους – κράτους και να επεξεργάζονται το σύνταγμά του.Όμως, η παγκοσμιοποίηση κάτω από την πολιτική του νεοφιλελευθερισμού απελευθέρωσε τις κυρίαρχες μορφές του κεφαλαίου από “κρατικά δεσμά”. Κάτω από αυτές τις συνθήκες υπήρξε εθνική αναδίπλωση των αστικών τάξεων, υποβαθμίστηκε στην ιεραρχία των πολιτικών επιδιώξεων των κυρίαρχων μερίδων του ευρωπαϊκού κεφάλαιου η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ως προσπάθεια για την συγκρότηση ενός ενιαίου ευρωπαϊκού κρατικού μηχανισμού και εγκαταλείφθηκαν οι πρωτοβουλίες για συνταγματικές ρυθμίσεις. Όμως παρέμεινε - τουλάχιστον μέχρι την πρόσφατη οικονομική κρίση - η πολιτική της ΟΝΕ ως μια επιλογή συγκρότησης ενός σκληρού νομίσματος, το οποίο θα κυριαρχούσε στις παγκόσμιες συναλλαγές.
3. Τα “ταμπού” και τα “βουντού” της Αριστεράς.
Σήμερα έχει αρχίσει να αμφισβητείται και αυτή επιλογή σοβαρά μπροστά στο μέγεθος της κρίσης και στην καταστροφή που επέρχεται σημαντικών μερίδων του παγκοσμιοποιημένου κεφάλαιου. Το γεγονός ότι μαζί με το εργατικό κίνημα έχει συντριβεί και η ιδεολογία της Αριστεράς, δίνει μεγαλύτερη ευελιξία στις αλλαγές της πολιτικής του κεφάλαιου. Αντίθετα, για μια μεγάλη μερίδα της Αριστεράς, η Ε.Ε. και το ευρώ είναι ταμπού, τα οποία προσπαθεί να αντιμετωπίσει με πρακτικές ...βουντού! Ζει στον κόσμο της και γιαυτό δεν ανησυχεί που όλο και πιο συχνά βρίσκεται στα ίδια χαρακώματα με τις πιο αντιδραστικές πολιτικές ομάδες και τις πιο συντηρητικές κοινωνικές και οικονομικές δυνάμεις στο χώρο της Ευρώπης... H παραμονή ή η έξοδος της χώρας από το ευρώ και την Ε.Ε. εξαρτάται από την έκβαση των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων, εφόσον δεν ανατρέπεται ο ευρύτερος κοινωνικός και πολιτικός συσχετισμός μέσα από κοινωνική εξέγερση. Σε αυτή την περίπτωση, όποια και να είναι η επιλογή, αυτή θα είναι σε βάρος του κόσμου της εργασίας.
4. Ο “αδύνατος κρίκος” έχει αξία μόνον όταν είναι στην “αλυσίδα”!
Τα επιτελεία της Ε.Ε. και του ΔΝΤ σχεδιάζουν στο “plan Β” για την περίπτωση που ο αδύνατος κρίκος θα σπάσει, δηλαδή η χώρα μας θα χρεοκοπήσει και θα κηρύξει στάση πληρωμών. Μπροστά σε αυτό το ενδεχόμενο επιχειρούν να αποκαταστήσουν την αλυσίδα πριν σπάσει ο αδύνατος κρίκος. Έχουν λοιπόν επιλέξει την αποβολή του αυτού κρίκου, οπότε αν σπάσει, αυτό να μην έχει συνέπειες για την αλυσίδα... Τρέμουν μπροστά στο ενδεχόμενο μήπως η χώρα μας κηρύξει στάση πληρωμών πριν βγει από την ΟΝΕ και πριν ολοκληρωθεί η λεηλασία της χώρας. Η ελληνική κυβέρνηση έχει ένα μόνο διαπραγματευτικό χαρτί στο χέρι της: Η καταστροφή θα είναι κοινή. Αν καταστραφούμε ως χώρα θα παρασύρουμε και την ζώνη του ευρώ στην καταστροφή. Αυτό το χαρτί θα έχει υποβαθμιστεί αν η στάση πληρωμών γίνει αφού η χώρα θα έχει φύγει από το ευρώ και θα βρίσκεται έξω από τη "αλυσίδα" της ΟΝΕ.
Δυστυχώς, μια μεγάλη μερίδα της Αριστεράς υποστηρίζει ότι σε συνθήκες καπιταλισμού – δηλαδή χωρίς ανατροπή του κοινωνικού συστήματος – ότι είναι προτιμότερη λύση για τον κόσμο της εργασίας η χρεωκοπία της χώρας, η οποία θα πραγματοποιηθεί με παράλληλη έξοδο από την ΟΝΕ και την ΕΕ. Με αυτές τις επιλογές της αντικειμενικά συμπλέει με τις πιο ακραίες επιλογές των επιτελείων της Ε.Ε. και του ΔΝΤ...
Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τα εξής.
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Η κρίση είναι του καπιταλισμού και όχι νεοφιλελεύθερη.
2. Ανατροπή του καπιταλισμού δεν μπορεί να γίνει από καμμία χώρα μόνη της.
3.Η θεωρία του αδύναμου κρίκου δεν λειτούργησε ούτε για την Οκτωβριανή επανάσταση.
4. Χρειάζεται ανασύσταση της Διεθνούς ξεκινώντας από την Ευρώπη γιατί εκεί δημιουργούνται οι αποτελεσματικές συνθήκες.
@ ΕΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπα άρχισες και εσύ να μιλάς διαχειριστικά; Μήπως ετοιμάζεσαι για υπουργός σε κυβέρνηση σωτηρίας; Βέβαια όλα αυτά ως απάντηση σε όσα μου 'χες σούρει όταν είχα γράψει τη λέξη διαπραγμάτευση.
Τώρα για το θέμα (μιας και περίμενα όπως μου είχες πει)που γράφεις, το συμπέρασμα είναι ένα: Πλήρης σύγχυση! Καταρχήν όσοι είμαστε υπέρ της εξόδου από την ευρωζώνη (και όχι από την Ε.Ε, άλλο εάν μετά μας πιέσουν γι' αυτό οι... εταίροι μας χωρίς να είναι σίγουρο ότι θα το πετύχουν) βάζουμε ως πρώτο στόχο την παύση πληρωμών προς τους δανειστές. Αυτή αγαπητή μου ΕΟΣ θα γίνει εντός του ευρώ. Άρα γιατί χαλιέσαι; Απλά δεν θα μπορείς να μείνεις στην ευρωζώνη γιατί θα πρέπει να συμπαρασύρεις όλο το εποικοδόμημα στην κρίση, άρα θα παρακαλάνε να φύγεις και δεύτερον επειδή δεν θα μπορείς να αντέξεις τις πιέσεις της ΕΚΤ θα πρέπει να προχωρήσεις σε έκδοση δικού σου νομίσματος για να αποκτήσεις δική σου συναλλαγματική πολιτική απέναντι στην επίθεση που θα δεχτείς. Το ευρώ είναι σαφές ότι θα έχει αναταράξεις και θα υποστεί υποτίμηση, άρα μπορείς να υιοθετήσεις την ισοτιμία 1:1 με το υποτιμημένο ευρώ, χωρίς να αποκλείται και άλλο χτύπημα στο κοινό νόμισμα.
Λες και κάτι ακόμα πιο σοβαρό. Πέρα από τις ενδοαστικές αντιθέσεις ( που εκφράζονται ανοιχτά με το υπερ της παραμονής της Ελλάδας στην ευρωζώνη ή το κατά), οι κύριες αστικές δυνάμεις (ΕΚΤ, Κομισιον, ΔΝΤ) αυτή την ώρα σε θέλουν στην ευρωζώνη για να σε ξεζουμίσουν τελείως με τους τόκους και τα τοκοχρεολύσια. Μην ξεχνάς ότι με βάση την έκθεση του ΔΝΤ το 2012 το χρέος σου (με τα νέα δάνεια) θα φτάσει στο 189% του ΑΕΠ! Δηλαδή πλήρη χρεοκοπία (όχι ότι σήμερα δεν είμαστε χρεοκοπημένοι). Αν σε χρεοκοπήσουν μέσα στο ευρώ αυτοί και δεν χρεοκοπήσεις από μόνος σου και φύγεις μετά θα προχωρήσουν σε "κούρεμα" του χρέους κατά 70-80% και μετά θα πάνε τους μισθούς και τις συντάξεις (όντας εντός ευρώ) στα 400 ευρώ και παρακάτω. Εάν θέλεις το τελευταίο ως πολιτική επιλογή για να μείνουμε στο ευρώ, ε τότε τι να σου πω; Καλό κουράγιο!
http://ardin-rixi.gr/2011/09/21/για-τη-συγκρότηση-μιας-πανελλήνιας-κί/
ΑπάντησηΔιαγραφήΗρθαν και αλλοι σωτηρες .Πεντακοσια κομματα του 0,1 θα κατεβουν στις εκλογες
@redteam
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Η χρεωκοπία/Στάση πληρωμών προς τους δανειστές είναι μια απόφαση που την παίρνει η ελληνική κυβέρνηση. Η Ε.Ε. και το ΔΝΤ (plan A) ενδιαφέρονται από την κρίση χρέους του ελληνικού κράτους να διαφυλάξουν το χρηματοπιστωτικό σύστημα και να μην γενικευθεί αυτή η κρίση. Ενδιαφέρονται επίσης την στάση πληρωμών προς τους εξωτερικούς δανειστές να την μετατρέψουν σε εσωτερική χρεωκοπία της χώρας και εκτός από το να πάνε τους μισθούς στα 400 ευρώ που λες να κλέψουν και την ακίνητη περιουσία της μικροιδιοκτησίας και να μας κάνουν όλους τσιγγάνους.
2. Η απάντηση που προτείνουμε είναι ότι το κράτος θα πρέπει να κάνει στάση πληρωμών προς τους δανειστές τους. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να φύγει αυτή η κυβέρνηση και να εξεγερθεί ο ελληνικός λαός. Χωρίς την παρουσία του λαϊκού παράγοντα στις εξελίξεις δεν μπορεί να δοθεί καμία φιλολαϊκή λύση.
3.Αυτή η λαϊκή παρουσία συνίσταται σε δύο πράγματα:
α). Οι λαϊκές κινητοποιήσεις θα πρέπει να λάβουν την μορφή της λαϊκής εξέγερσης.
β). Επίσης θα πρέπει ο λαός να κηρύξει στάση πληρωμών προς το κράτος. Δεν θα πρέπει κανένας να πληρώσει τα χαράτσια, ώστε να μην μπορέσει να μαζέψει τα έσοδα που θέλει η κυβέρνηση.
4. Πολιτική σημαίνει εκτός των άλλων και ικανότητα ώστε να καταφέρνεις να μετατρέπεις την αδυναμία σου δεν δύναμη. Και αυτό πως μπορεί να γίνει, το έχουμε αναλύσει στο σημείο (4) του κειμένου μας.
5. Η δική μας η Αριστερά αν ποτέ κυβερνήσει είναι σίγουρο ότι το Υπουργείο Οικονομικών δεν θα το αναθέσει σε οικονομολόγους και άλλους παρόμοιους τεχνοκράτες επιστήμονες. Η δική σου Αριστερά ήδη ετοιμάζει το έδαφος για ποιούς "Κατρούγκαλους" θα ήθελε να κάνει υπουργους οικονομικών. Ρίξε μια ματιά στον κατάλογο των ομιλητών της εκδήλωσης που κάνει το Μετωπο ΑΑ την Δευτέρα με θέμα: «Παύση πληρωμών - οι επόμενες ώρες».
στάση πληρωμών πολιτών προς το κράτος-λαϊκή εξέγερση-πτώση κυβέρνησης-στάση πληρωμών προς δανειστές-ρήξη με την ΕΕ-έξοδος από την ΟΝΕ-πιθανά και ΕΕ
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλά ξεκίνησες, αλλά δεν ολοκληρώνεις
@ ΕΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα. Εχει δίκιο ο ανώνυμος των 9.52. Δεν ολοκληρώνεις. Φοβάσαι μην έρθεις στις απόψεις μου; Δεν είναι και μεμπτό. Αφού συμφωνούμε ότι θέλουν να κάνουν πλιάτσικο (σε μισθούς,σε δημόσια και ακίνητη περιουσία των μικροιδιοκτητών) τι δουλειά έχουμε να παραμένουμε μαζί με τους πλιατσικολόγους; Γι' αυτό στάση πληρωμών στους δανειστές, πτώση της κυβέρνησης, έξω από την ευρωζώνη για να μην μετατρέψουν τη χρεοκοπία σε εσωτερική χρεοκοπία της χώρας.
@Ανώνυμο 9:52
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κρίσιμο σημείο είναι η έξοδος από την ΟΝΕ, γιατί αυτό είναι το μόνο διαπραγματευτικό χαρτί που έχει η όποια ελληνική κυβέρνηση απέναντι στην Ε.Ε. Δεν ειναι τα κρητικά 'αγγουράκια' που θα πάψει να στέλνει στην Γερμανία...
Το ζήτημα δεν είναι μόνον τι θα χάσουν οι τράπεζες από μια στάση πληρωμών του ελληνικού κράτους. Αυτό το έχουν υπολογίσει και έχουν κάνει τους λογαριασμούς τους. Ως ένα μεμονωμένο γεγονός το χρηματοπιστωτικό σύστημα το αντέχει, αφού δεν είναι σχετικά μεγάλο το χρέος του ελληνικού κράτους μπροστά στο σύνολο των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών.
Το πρόβλημα που έχει η Ε.Ε. τι συνέπειες θα έχει μια στάση πληρωμών της Ελλάδας για το ίδιο το ευρώ και την πολιτική της ΟΝΕ . Και γιαυτή την περίπτωση έχουν το "plan B" που προβλέπει την "εκούσια" - γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος - έξοδο της χώρας από την ΟΝΕ. Αν η Ελλάδα είναι μια χρεοκοπημένη χώρα με νόμισμα το ευρώ, αυτό έχει τεράστιες συνέπειες για το ευρώ. Αυτές τις συνέπειες δυστυχώς δεν τις ομολογούν ρητά, όχι μόνον τα επιτελεία της Ε.Ε. και του ΔΝΤ αλλά ούτε οι "αριστεροί" οικονομολόγοι που συμπλέουν μαζί τους στην προοπτική της εξόδου της χώρας από την ΟΝΕ.
Είναι κατάντια της αριστεράς να προτείνει ως λύση την υποτίμηση του νομίσματος σε εθνικό επίπεδο για να μείνει άθικτο το ευρώ!, διότι η πολιτική της εξόδού από το Ευρώ και της επιστροφής στην δραχμή, δεν έχει κανένα άλλο νόημα παρά για να αποκτήσει το ελληνικό κράτος την δυνατότητα της υποτίμησης του νομίσματος.
Αξίζει τον κόπο να ανατρέξει στο παρελθόν και να δει τι έλεγε η Αριστερά για τις πολιτικές υποτίμησης του νομίσματος και κατά πόσον αυτές οι πολιτικές λειτουργούσαν υπέρ των λαϊκών συμφερόντων και να συγκρίνει με το τι λέει τώρα...
Η Αριστερά δεν μπορεί να αναζητά εναγώνια διαχειριστικός πολιτικές της καπιταλιστικής κρίσης, αλλά να οργανώνει την παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα απέναντι σε αυτές τις πολιτικές, διατηρώντας ταυτόχρονα την αυτονομία της από το κράτος και το κεφάλαιο.
Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να επαναλάβει τα λάθη του παρελθόντος που έκανε και με την κρίση του 30 που έφερε το φασισμό στην Ευρώπη αλλά και συνέχισε να επαναλαμβάνει και μετά τον πόλεμο, όπως πολύ καλά τα περιγράφει ο Κ. Βεργόπουλος στο τελευταίο του βιβλίο...
Πώς θα το κάνει αυτό; Αλλάζοντας πρώτα και κύρια την αντίληψη για το πως ασκεί πολιτική...
@ ΕΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταρχήν παίρνεις ως δεδομένο ότι το ευρώ θα μείνει άθικτο. Αθικτο το ευρώ δεν θα μείνει. Σε πληροφορώ ότι υπάρχει κίνδυνος κατάρρευσης εντός των επόμενων μηνών ή και βδομάδων τεράστιας ευρωπαϊκής τράπεζας.Υπάρχει όμως το πρόβλημα και της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας και της Ισπανίας και της Ιταλίας. Άρα οι κερδοσκόποι έχουν κι άλλα θύματα. Δεύτερον είδες ότι δεν προτείνω de facto υποτίμηση του εθνικού νομίσματος . Λέω για ισοτιμία 1:1, καθώς το ευρώ θα δέχεται απανωτά χτυπήματα λόγω της αποχώρησης και γιατί μπορείς αφού θα έχεις τη νομισματική πολιτική στα χέρια σου να μανουβράρεις την κατάσταση όπως εσύ θες.
Όλα αυτά όμως συνεπάγονται λαϊκό κίνημα, άλλη κυβέρνηση. Έχεις δίκιο για την υποτίμηση, αλλά μιλάς για αστικές κυβερνήσεις. Ωστόσο η υποτίμηση είναι ένα εργαλείο ακόμα και σε μία λαϊκή κυβέρνηση. Δεν έχουμε - μέχρι στιγμής - άλλο εργαλείο. Όσον αφορά στην αριστερά, το 1936 που ανέλαβε το Λαϊκό Μέτωπο στη Γαλλία προχώρησε σε αντιπληθωριστική πολιτική (όπως κάνει τώρα η Ευρωζώνη) μιμούμενο τους αστούς (ότι ο πληθωρισμός έφταιγε για τα δεινά του κόσμου) και ξεσήκωσε τους εργάτες. Ο πληθωρισμός είναι εργαλείο που μπορεί να αποτρέψει πολλά πράγματα, αρκεί να μην προστατεύει τους αστούς αλλά τους εργαζόμενους. Δεν μιλάμε για πληθωρισμό 1000%, μιλάμε για ένα πληθωρισμό μέχρι 15%, που είναι ελεγχόμενος. Όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν κι άλλα (εθνικοποιήσεις τραπεζών, κλπ), και σαφώς η Αριστερά πρέπει να αλλάξει αντίληψη για το πως ασκείται πολιτική!
Και οι δυο δρόμοι οδηγούν στο ξεπέρασμα της κρίσης του καπιταλισμού με εξαθλίωση του λαού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίτε με το ευρώ που προκρίνουν οι αρχές, είτε με την δραχμή που προτείνουν οι ακραίοι νεοφιλελεύθεροι και οι ανόητοι αριστεροί.
@ Μάρκο
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα' σαι καλά βρε Μάρκο, μου θύμησες το αμφιθέατρο στη σχολή όπου ήταν ένας ΑΑΣΠΙΤΗΣ στο βήμα και κατήγγειλε τόσο το ψήφισμα της ΠΣΚ όσο και το ψήφισμα της ΠΑΣΠ για μια κινητοποίηση. Τότε ένας σ. από την ΠΣΚ το ρωτάει: "Και συ τι προτείνεις να κάνουμε;". Και η απάντηση: "Είσαι γνωστός προβοκάτορας Μήτσο"!
ΕΟΣ,
ΑπάντησηΔιαγραφήελπίζουμε να ανεβάσεις σε video το τι θα λέει ο Κατρούγκαλος, ο Μαριόλης, ο Λαπαβίτσας και ο Μαρκέτος στην εκδήλωση του μετώπου την Δευτέρα. Δεν θέλουμε να στερηθούμε από μια τέτοια χαρά. Θα πρέπει να πουν συγκεκριμένα πράγματα και όχι φύκια για μεταξωτές κορδέλες και ως εκ τούτου θα πέσει πολύ γέλιο για το τι θα πουν κάποιοι απ' αυτούς.
Αναμένουμε!
Redteam,
ΑπάντησηΔιαγραφήωστε σαίνι μου αυτά κατάλαβες? και πέρασες και από το πανεπιστήμιο- δίνοντας επιχειρήματα στους αντιπάλους ως προς την ποιότητα-.
Ξαναδιάβασε αυτά που έγραψα παρα πάνω και θα σε εξετάσω πάλι.
@ Μάρκος
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι νομίζεις ότι δεν κατάλαβα ότι θες να με οδηγήσεις στο "φωτεινό μονοπάτι του πανευρωπαϊκού σοσιαλισμού"; Το κατάλαβα, αλλά εγώ ούτε με τέτοιου τύπου αερολογίες ασχολούμαι, ούτε κάνω άλματα στο κενό, έτσι για την πλάκα μου. Εδώ τα πράγματα είναι πια πολύ σοβαρά και όπως λέει και η ΕΟΣ θέλουν να μας κάνουν τσιγγάνους- να κλέψουν δηλαδή ακόμη και την ακίνητη περιουσία της μικροιδιοκτησίας. Αρα μέχρι να περιμένω τον πανανθρώπινο σοσιαλισμό, δυστυχώς πρέπει να ασχοληθώ με την ελληνική καθημερινότητα, όπου έχουμε μια κυβέρνηση και μια Ε.Ε. που μαζί διαλύουν τη χώρα. Ας κάνουν οι εργαζόμενοι το διεθνιστικό τους καθήκον (δεν βλέπω και κάτι για να σου πω την αλήθεια, δηλαδή μεγάλες κινητοποιήσεις υπέρ των Ελλήνων εργαζόμενων που τους ξεσκίζουν από την εργατική τάξη στην Ευρώπη)και τότε θα παραδεχθώ ότι έκανα λάθος.
Μέχρι τότε (εάν υπάρξει πανευρωπαϊκός ξεσηκωμός) καλό είναι να δούμε τι θα κάνουμε ως χώρα και ως λαός και ας αφήσουμε τις μηλιοτσιπραίικες διεθνοπαπαριές, που το μόνο που κάνουν είναι να μην κάνουν τίποτα, ούτε το κίνημα Παιδείας δεν μπορούν να σηκώσουν οι αποτυχημένοι!
Το επαναλαμβάνω. Δεν θα μας σώσουν τα νομισματικά παιγνίδια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο γερό ταξικό κίνημα Ελληνικό και Διεθνιστικό.
Plan C. ΕΝΑ ΓΕΛΙΟ ΘΑ ΣΑΣ ΘΑΨΕΙ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρίς να είμαι ειδικός πάνω σε πολιτικοοικονομικά θέματα,θα ήθελα να καταθέσω κι εγώ την προτασή μου, που είναι απόροια, των όσων έχω ακούσει, είτε στις διαβουλεύσεις στο Σύνταγμα, είτε μέσω διαδικτύου.
Πιστεύω λοιπόν, ότι χρειάζεται ανατροπή αυτής της κυβέρνησης, και άνοδος μιας φιλολαϊκής, που θα απαρτίζεται από το σύνολο των μαχόμενων κομματιών της κοινωνίας.
Γι αυτό απαιτείται αριστερή -αμεσοδημοκρατική ενότητα.
Στάση πληρωμών προς τους δανειστές, μέχρι που να βγεί πόρισμα από εξεταστικές επιτροπές, πόσο μέρος του χρέους είναι πραγματικό, ποιοί και πώς το δημιούργησαν.
Αφού καταλήξουμε, και ανοιχτούν λογαριασμοί κ.λ.π. να πληρωθεί από αυτούς, να βγούν διεθνή εντάλματα, και να ζητάμε και τις πολεμικές αποζημιώσεις από Γερμανούς Ιταλούς (να τους δεις πως πέφτουνε στα παζάρια).
Να μπεί φρένο στην ασυδοσία των τραπεζών, είται με εθνικοποίησή τους, είται με νόμους που θα προστατεύουν τους πολίτες απένατί τους.
Ταυτόχρονα θα πρέπει να ενισχυθεί η αγρο-κτηνοτροφική,δασική και αλιευτική παραγωγή, σε κατευθύνσεις που θα έχουμε επιλέξει μόνοι μας, και με δικές μας μελέτες, και όχι να καλιεργούμε αυτά που θέλει και όπως τα θέλει το κεφάλαιο. Π.χ δεν θα βάλουμε βαμβάκι άν κρίνεται απαραίτητο να μπεί στάρι. Αυτό το θεωρώ πολύ απαραίτητο, για να μην πέσει πείνα - έναν εκβιασμό που θα επιδιώξουν τα κοράκια που δεν θα τους αρέσει καθόλου μια τέτοια τροπή των πραγμάτων - .
Ένα σοβαρό πρόβλημα, θα είναι η πιθανή έλλειψη ενέργειας, γι αυτό θα πρέπει να φουλάρουμε στον τομέα των Α.Π.Ε. αλλά και σε άλλων, που μπορεί να είναι επιβλαβείς για το περιβάλλον (π.χ. λιγνίτης) αλλά προσωρινά να είναι απαραίτητες.
Η ανάπτυξη της κοινωνικής αλληλεγγύης, μέσω της έμπρακτης αλληλοβοήθειας, θα είναι σημαντικότατο όπλο στα χέρια μας για να τα καταφέρουμε.
Κίνητρα για αποκέντρωση,αξιοποίηση των χιλιάδων μεταναστών, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι νέες/οι, - μην ξεχνάμε ότι είμαστε μια γερασμένη χώρα - οι οποίοι αν νοιώσουν την αγάπη και την συντροφικότητά από μάς, θα 'τρώνε σίδερα' γι αυτόν τον τόπο και θα δώσουν ώθηση στις παραγωγικές δυνατότητές του.
Ανοιγμα σε όλους τους γειτονικούς λαούς, για/και μείωση των στρατιωτικών δαπανών αλλά και ύπαρξη ισχυρού λαϊκού στρατού - μπορεί να δείχνει αντιφατικό με την παραπάνω πρόταση - αλλά μην ξεχνάμε ότι ο Άρης με λιανοντούφεκα μέσα σ ένα χρόνο είχε πάρει κυνήγι τις μεγαλύτερες πολεμικές μηχανές και με πόσες ρουφιανιές κι αντιξοότητες.
Αυτό το λέω γιατί άμα δουν κι αποδούν οι 'κερατάδες' όλο και κάποιο επισόδιο/α θα σκαρώσουν.
Ακόμα έμφαση στην καλιέργεια της ιδέας της αποανάπτυξης.
Να σταματήσει επιτέλους η καταναλωτική καγκουροβλαχιά, να μάθουμε να ζούμε πιο λιτά και πιο κοντά στο φυσικό περιβάλλον.
Αυτό το τελευταίο πρέπει να το ΄χουμε 'κορώνα στο κεφάλι' μας, άλλο δεν έχουμε.
Μπορεί να περάσουμε δύσκολα - σάμπως τώρα πως περνάμε - αλλά με αξιοπρέπεια, ισότητα, δικαιοσύνη κι αλληλεγγύη 'πράμα' δεν είναι η φτώχεια.
Εννοείται ότι για την επίτευξη των στόχων αυτών απαραίτητη είναι η άμεση δημοκρατία σαν πολίτευμα.
Παρα πολύ καλό κείμενο αν και δεν ανήκω στο χώρο του ΣΥΝ.ΣΥΡΙΖΑ και έχω διαφωνεί σε πολλές θέσεις θεωρώ ότι όντως η έξοδος απο την Ε.Ε θα ταρακουνήσει τις μεγάλες οικονομίες και θα διαλύσει την νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική πολιτική που εφαρμόζει η Γερμανία, η Γαλλία και η Αγγλία...είναι γεγονός ότι στο πόλεμο τον οικονομικό μεταξύ δύσης και Ανατολής νικάει η Ανατολή, η Κίνα που κάποτε όλοι την χλευάσαν για τον ΜΑΟ και τον ιδιότυπο Καπιταλισμό έχει φτιάξει μια ισχυρή οικονομία που κοντράρει και ξεπερνάει την Ενωμένη Ευρώπη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια αυτό οι κύριοι της Ε.Ε συνεργάστηκαν με τα καθάρματα του ΔΝΤ για να μην έχει εναλλακτική έξοδος η Ελλάδα.
Με την δανειακή σύμβαση(πληροφορίες στο ιστολόγιο μου)που υπέγραψε ο Παπακωνσταντίνου στην ουσία η Ελλάδα παραχωρεί όλα τα δικαιώματα της στους ξένους δανειστές και δεν μπορεί να καταφύγει σε τρίτες χώρες...
Οπως καταλαβαίνεται μας έχουν κλειδώσει τα χέρια...
Απο εμάς εξαρτάται σαν λαό αν θα αντιδράσουμε η θα ψηφίσουμε ξανά το ΠΑ.ΣΟΚ και την ΝΔ η το φασιστο ΛΑ.ΟΣ
Ενδιαφέρων. Όλα αυτά που γίνονται είναι αλληλένδετα πάντως . Αν κάτσει και σκεφτεί κανείς το πως έχουν αλλάξει τα πράγματα στην παγκόσμια οικονομία με όλα αυτά που γίνονται με τα νομισματικά ταμεία και τους λίπους νταβατζήδες ( επιτρέψτε μου τον όρο ), εαν δει κανείς την εξελικτική πορεία στην ισοτιμία νομισμάτων θα συμπεράνει ότι το τέλος είναι πάνω - κάτω προβλέψιμο.
ΑπάντησηΔιαγραφή