Αναρτήσεις
 |
| Άνοιξη του 15 |
Αναδημοσίευση από το «ThePressProject»
της Σίσσυ Βελισσαρίου,
υποψήφια του ΜέΡΑ25 στην Β1 Αθηνών
Ο Ελληνικός λαός που δεν πρόλαβε να χωνέψει το πρόγραμμα παροχών του ΣΥΡΙΖΑ και να καταλάβει επαρκώς ότι είναι για το καλό των πολλών; Ο Ελληνικός λαός που, αν και «τσέπωσε» την 13η σύνταξη, αποδείχτηκε αχάριστος μαυρίζοντας τον ευεργέτη του και ρίχνοντάς το στην επάρατη; Το επικοινωνιακό έλλειμα της κυβέρνησης, δηλ. αυτό που η κ. Γεροβασίλη περιγράφει στην «αχτύπητη» Συριζαϊκή διάλεκτο ως εξής: «η σκληρή δουλειά που κάναμε δεν επικοινωνήθηκε καλά από τους υπουργούς» ; Η συμφωνία των Πρεσπών; Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ που δεν κατάλαβε την αξία του ευρωκομουνισμού και των συμμαχιών λόγω του κακού παρελθόντος του στο αντιπαγκοσμιοποιητικό κίνημα, όπως διατείνεται ο εμπνευστής συλλογής υπογραφών στήριξης του ΣΥΡΙΖΑ από παλιούς Ρηγάδες; Τα ΜΜΕ που ελέγχει ο αντίπαλος; Η «το ζαβό το ριζικό μας / Φταίει ο Θεός που μας μισεί! /Φταίει το κεφάλι το κακό μας»;
Ας σοβαρευτούμε τώρα. Ο λαός είναι ο ίδιος λαός που ψήφισε 62% ΟΧΙ στο εμβληματικό για την ιστορία αυτής της χώρας δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015 και ο ίδιος που έδωσε δυο συντριπτικές νίκες στο ΣΥΡΙΖΑ την ίδια χρονιά, έχοντας μετατρέψει ένα κόμμα του 4% σε κόμμα εξουσίας από το 2012 και μετά. Η συμφωνία των Πρεσπών, παρά τις εθνικιστικές οιμωγές και τα κακόγουστα πατριωτικά show, αποδείχτηκε ότι ελάχιστα επηρέασε το αποτέλεσμα. Τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ είναι ακριβώς τα ίδια με αυτά που είχαν εξαπολύσει την τερατώδη, συστηματική τρομοκράτηση του λαού κατά του ΟΧΙ για να πάρουν τη μεγαλειώδη απάντηση της μέγιστης πλειοψηφίας του λαού. Οι «Γέφυρες» με φθαρμένους εκπροσώπους του ΠΑΣΟΚ, «διανοούμενους» του Σημιτισμού στα αζήτητα και τις λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις είναι η αυτούσια συνταγή της Κυρκικής εκδοχής του ευρωκομμουνισμού στη χώρα μας, ενώ οτιδήποτε άλλο απλώς μια φαντασίωση στα κεφάλια κάποιων ανανεωτικο-εκσυγχρονιστών που και πάλι απέτυχαν. Όσο για το επικοινωνιακό έλλειμα, συνέβη ακριβώς το αντίθετο: υπήρχε πλεόνασμα τύπου Πολάκη. Εκτός αν νομίζει κανένας ότι ο εν λόγω έκανε και κυρίως έλεγε όσα έλεγε εξαιτίας της «αυθορμησιάς» του. Όπως όμως έχει αποδείξει περίτρανα το παράδειγμα Τραμπ αυτές οι «εκρηκτικές» συμπεριφορές είναι προσεκτικά στοχευμένες σε συγκεκριμένα ακροατήρια και εξυπηρετούν τον κεντρικό επικοινωνιακό σχεδιασμό.
