Όταν οι αντιιμπεριαλιστές γίνονται ...αποικιοκράτες

(Η μειονότητα της Θράκης και η Αριστερά )

Μετά την περιβόητη συζήτηση στη βουλή για την τροπολογία που θα άνοιγε το δρόμο για την αναγνώριση των σωματείων της μειονότητας στη Θράκη με τη λέξη «τουρκικός-η» στο τίτλο, ξέσπασε μια σειρά αντιδράσεων και μέσα στην Αριστερά.

Τα κομμάτια της Αριστεράς που ακολουθούν την επίσημη κρατική αφήγηση, ξεκαθάρισαν λέγοντας πως… η μειονότητα στη Θράκη είναι μουσουλμανική και όχι τουρκική… και πως… δεν παίζουμε με τη Συνθήκη της Λοζάνης.

Με αυτή την εισαγωγή αρχίζει ένα συλλογικό κείμενο θέσεων «Η μειονότητα της Θράκης και η Αριστερά» δημοσιεύτηκε πρόσφατα και το υπογράφεται από μέλη της ΛΑΕ καθώς και ανένταχτους αριστερούς. Από τους υπογράφοντες αρκετοί ανήκουν στην ονομαζόμενη “μουσουλμανική” μειονότητα.Το κείμενο αυτό ενώ αναδημοσιεύτηκε σε διάφορα αριστερά ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης δεν υπήρξε καμία αναδημοσίευση στα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης της ΛΑΕ, παρ' όλο ότι η πλειοψηφία των υπογραφόντων δηλώνουν μέλη της.

Η επίσημη γραμμή της ΛΑΕ, είναι άλλη. Ως «αρμόδιος» για αυτόν τομέα της πολιτικής εμφανίζεται κάποιος ειδικός σε αυτά τα "ευαίσθητα" θέματα, πρώην πασόκος από το περιβάλλον του Άκη Τσοχατζόπουλου, ο οποίος μέσα από τις στήλες του iskra.gr έχει αναλάβει το εθνικό διαφωτισμό μας.. (περισσότερες πληροφορίες για αυτό το θέμα, εδώ: «Όταν η Αριστερά και το "βαθύ κράτος" συμπλέουν...»)

Το συλλογικό αυτό κείμενο επικεντρώνει την κριτική του σε απόψεις που εκφράζονται σε χώρους της Αριστεράς, οι οποίες έχουν διατυπωθεί  με τον πιο ακραίο τρόπο από τον Νίκο Μπογιόπουλο σε ένα κείμενό του στον «ΕΝΙΚΟ»: «Θράκη: Παιδιά, κομμένη η «πλάκα»!»

Το κείμενο αυτό του κ. Μπογιόπουλου με ένα πιο ευπρεπή τίτλο και την παράλειψη κάποιων «κουκουέδικων» εκφράσεων, θα μπορούσε να είχε εκδοθεί και ως ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών που  συνυπογράφεται από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Παραθέτουμε τις δυο πρώτες παραγράφους για τους δύσπιστους που θεωρούν αυτόν τον ισχυρισμό υπερβολικό:

ΑΤΤΙΚΗ ΣΕ ΚΡΙΣΗ - ΣΥΝΑΥΛΙΑ JAZZ στο Μεταξουργείο

Tο αέναο «μνημόνιο» του Παρθενώνα και οι «κρίσεις» του αρχαίου: οι Sigmund Freud και Le Corbusier αυτοβιογραφούμενοι στον ιερό βράχο.

(ΖΩΝΤΑΝΗ ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΗ: κλικ στην εικόνα)

Κυριακή, 15 Οκτωβρίου 2017, ώρα 6:00 μμ, στο ισόγειο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, Οδός Ερμού 134-136, Αθήνα,

Ημερίδα θα διεξαχθεί στα πλαίσια του Συνεδρίου του ΣΑΔΑΣ Τμ. Αττικής με θέμα:

Tο αέναο «μνημόνιο» του Παρθενώνα και οι «κρίσεις» του αρχαίου:

οι Sigmund Freud και Le Corbusier αυτοβιογραφούμενοι στον ιερό βράχο.

ΕΙΣΗΓΗΤΡΙΕΣ/ΕΙΣΗΓΗΤΕΣ  - ΤΙΤΛΟΙ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ

Δικαιωματισμός, η γεροντική αρρώστια των κοινωνικών κινημάτων

Αναδημοσίευση από το "δρόμο της Αριστεράς"

του Φώτη Τερζάκη

Πολύς λόγος γίνεται σήμερα για την αποτυχία και καταβύθιση της Αριστεράς, και η βαθιά συνειδητοποίηση του γεγονότος μοιάζει να συντρίβει πολλές συνειδήσεις. Στην πραγματικότητα, για ένα εγρήγορο κομμάτι τού κινηματικού κόσμου η συνειδητοποίηση αυτή είχε γίνει πολύ νωρίτερα, ήδη στη δεκαετία του ’60. Το τραγικό γεγονός τού οποίου γινόμαστε μάρτυρες σήμερα είναι μάλλον η αποτυχία εκείνου που τότε, στη δεκαετία του’60 και του ’70, φάνηκε για μία στιγμή ότι έπαιρνε τη σκυτάλη της κοινωνικής αμφισβήτησης και του οραματισμού μιας αληθινά νέας κοινωνίας από τα χέρια μιας ήδη συνθηκολογημένης Αριστεράς: των λεγόμενων νέων κοινωνικών κινημάτων (γυναικείο, ομοφυλόφιλο, αντιψυχιατρικό, αντιρατσιστικό, οικολογικό, κ.ά.) που βρέθηκαν προς στιγμήν στην πρώτη γραμμή των αντικαπιταλιστικών αγώνων στον μητροπολιτικό κόσμο.

Κόκκινο και Μαύρο - Η ιδεολογική απήχηση του Κομμουνισμού και του Αναρχισμού σήμερα στην Ελλάδα

Διάγραμμα 1

Στην επέτειο των εκατό χρόνων από την Οκτωβριανή επανάσταση, η λέξη «Κομμουνισμός» είναι φορτισμένη αρνητικά, για το 77% των πολιτών στην Ελλάδα (σχεδόν 8 στους 10). Στη συνολική κατάταξη της κοινωνικής αποδοχής των πολιτικών αξιών και ιδεολογιών, όπως διαμορφώνεται σήμερα, το συγκεκριμένο ιστορικό, ιδεολογικό-πολιτικό ρεύμα καταλαμβάνει μια από τις τελευταίες θέσεις. Παραμένει ωστόσο υπαρκτό: σχεδόν 1 στους 6 ενήλικες πολίτες (16%) δηλώνει θετική εντύπωση στο άκουσμα της λέξης «Κομμουνισμός» (Διάγραμμα 1). Το ποσοστό θετικών κρίσεων για τον «Κομμουνισμό», αποτυπώνει την ευρύτερη κοινωνική απήχησή του, που είναι προφανώς αρκετά ευρύτερη από την καταγεγραμμένη εκλογική επιρροή του ΚΚΕ (5,55% στις τελευταίες εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015). Ένα σημαντικό τμήμα της αποδοχής του συγκεκριμένου ιδεολογικού ρεύματος αφορά (μετά το 2012) και την εκλογική βάση του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Γιώργος Κοντραφούρης στην γειτονία που μεγάλωσε

Ο Γιώργος Κοντραφούρης παίζει JAZZ (με το συγκρότημα GEORGE KONTRAFOURIS BABY TRIO) στην γειτονία που μεγάλωσε και μιλάει γι αυτήν:


(Παρασκευή, 6 Οκτωβρίου 2017, βράδυ στην οδό Πολυδεύκους 39, στον Πειραιά, πλησίον σταθμού Πειραιάς του ΗΣΑΠ)

Η εκδήλωση εντάσσεται στα πλαίσια στα πλαίσια του Συνεδρίου του ΣΑΔΑΣ Τμ. Αττικής, όπως αναφέρει σε σχετική ανακοίνωση:

«Με στόχο να αναδείξουμε σημεία της Αττικής με ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, που λόγω κρίσης εγκαταλείπονται, καταστρέφονται και χάνονται (λόγω ανέχειας ή σκόπιμα), και για να προκαλέσουμε το ενδιαφέρον να διατηρηθούν προς όφελος της τοπικής κοινωνίας, θα γίνουν τέσσερεις συναυλίες σε ανοιχτούς, δημόσιους χώρους, με σημαντικούς μουσικούς, με μόνη σκηνική διαμόρφωση έναν ειδικό βραδινό φωτισμό και με ελεύθερη προσέλευση.»

Ολόκληρη η συναυλία σε video εδώ:

https://www.youtube.com/playlist?list=PLktfJcTGbptekkUV96qxlAieUZQAAk9jJ

Πληροφορίες για το πρόγραμμα του συνεδρίου καθώς για τις άλλες συναυλίες που πραγματοποιήθηκαν ή πρόκειται να γίνουν στα πλαίσια του συνεδρίου, εδώ:

ΑΤΤΙΚΗ σε ΚΡΙΣΗ

Καταλονία: Από τις δημοτικές εκλογές στο δημοψήφισμα...

Άντα Κολάου, δήμαρχος της Βαρκελώνης

Η πορεία από τις δημοτικές εκλογές του 2015 στο πρόσφατο δημοψήφισμα καταγράφει τους πολιτικούς και κοινωνικούς όρους με τους οποίους οι λαϊκές απαιτήσεις των “από κάτω” χειραγωγήθηκαν απ' τον καταλονικό εθνικισμό.

Στις δημοτικές εκλογές στο δήμο της Βαρκελώνης το ενωτικό κινηματικό ψηφοδέλτιο που είχε ως υποψήφια δήμαρχο την Άντα Κολάου εξέλεξε 11 δημοτικούς συμβούλους, το αριστερό CUP 3, η καταλανική δημοκρατική αριστερά 5 και οι σοσιαλιστές 4, παίρνοντας τη πλειοψηφία από τους νεοφιλελεύθερους Καταλανούς εθνικιστές CiU και το Λαϊκό Κόμμα.

Η δήμαρχος της Βαρκελώνης, Άντα Κολάου ξεχώρισε μέσα από τα κινήματα των πολιτών. Μια από τις πρώτες αλλαγές που ανακοίνωσε όταν ανέλαβε την δημαρχία ήταν η περικοπή του μισθού της. Δεν έμεινε, όμως, μέσα σε αυτό: δωρεάν μετακίνηση στα μέσα μεταφοράς για όσους είναι κάτω των 16 ετών, μετατροπή των άδειων σπιτιών σε κοινωνικές κατοικίες, μείωση της τιμής του νερού, του ηλεκτρικού, καθώς και του φυσικού αερίου.

Η Βαρκελώνη είναι από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς στην Ευρώπη μαζί με το Λονδίνο, το Παρίσι, τη Βενετία και το Αμστερνταμ. Η θεαματική ανάπτυξη της πόλης μετά το 1992 έφερε τεράστιο αριθμό επισκεπτών, που είναι πλέον υπερπολλαπλάσιοι του τοπικού πληθυσμού, αφήνοντας πάνω από 12 δισ. ευρώ τζίρο στην πόλη. Ο τουρισμός συντηρεί περίπου 100.000 θέσεις εργασίας. Ωστόσο υπάρχει κριτική κυρίως από ομάδες πολιτών, καθώς και από την Αριστερά, που θεωρούν ότι η πόλη έχει παραδοθεί στους τουρίστες. Αυτό το πνεύμα εκφράζει σε θεσμικό επίπεδο η Αντα Κολάου, που δηλώνει με έμφαση ότι «η Βαρκελώνη δεν θα καταντήσει Βενετία», εννοώντας ότι στη Βενετία οι μόνιμοι κάτοικοι υποχωρούν προς όφελος των τουριστικών υποδομών.

«ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΧΥΛΟ ΦΥΣΑΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ...ΓΙΑΟΥΡΤΙ»

Αριστεριστές στην χώρα μας που σήμερα υποστηρίζουν άκριτα την “αυτοδιάθεση” της Καταλονίας, κάνουν - χωρίς να το λένε - ΕΜΠΡΑΚΤΑ την ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ τους για το ότι στάθηκαν εχθρικοί απέναντι στο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ, στις ΠΛΑΤΕΙΕΣ και το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ.

«Ακριβοί στα πίτουρα ( στη χώρα μας ) και φτηνοί στ' αλεύρι (στην Ισπανία) », ότι δεν αναγνώριζαν εδώ, ως εν δυνάμει στοιχεία κοινωνικού μετασχηματισμού ανταγωνιστικά προς τον καπιταλισμό, τα διακρίνουν τώρα στον καταλονικό εθνικισμό - με μεγάλη ευκολία - και εθελοτυφλούν μπροστά στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές επιδιώξεις του για την επιτάχυνση της ολοκλήρωσης - μέσω της αυτοδιάθεσης - της ανισόμετρης καπιταλιστικής «ανάπτυξης», στην χωρική επικράτεια του ισπανικού κράτους...

Για την ανεξαρτησία της Καταλονίας και την ...εθνική της ομάδα.

1. Τα στοιχεία της έρευνας κυκλοφόρησαν μες στη βδομάδα και δημοσιεύτηκαν στην El Pais, τη μεγαλύτερη εφημερίδα της χώρας, που εδρεύει στη Μαδρίτη. Αλλά η έρευνα διενεργήθηκε τον Ιούνιο από ένα καταλανικό ινστιτούτο, συνεπώς δε συντρέχει κάποιος εμφανής λόγος μεροληψίας των ερευνητών. Σε κάθε περίπτωση, τα ευρήματα είναι αποκαλυπτικά.

Ο πρώτος πίνακας δείχνει ποιοι τάσσονται υπέρ της ανεξαρτησίας, με βάση την καταγωγή τους. Οι κατηγορίες κατά σειρά είναι: όσοι γεννήθηκαν σε άλλη περιφέρεια του ισπανικού κράτους, όσοι γεννήθηκαν στο εξωτερικό, όσοι γεννήθηκαν στην Καταλονία αλλά οι γονείς του δεν ήταν Καταλανοί, όσοι γεννήθκαν στην Καταλονία με έναν γονιό Καταλανό, όσοι έχουν και τους δυο γονείς τους Καταλανούς όχι όμως και τους 4 παππούδες-γιαγιάδες τους, και όσοι έχουν και τους 4 παππούδες-γιαγιάδες τους Καταλανούς.



Δε χρειάζεται πολλύ φιλοσοφία, για να καταλάβει κανείς ότι από την πρώτη στην τελευταία κατηγορία, το ποσοστό ανεβαίνει σταθερά κι από μειοψηφικό, γίνεται πλειοψηφικό.

Η ιστορία της «Σοσιαλιστικής Τάσης» του ΣΥΡΙΖΑ

Η ίδρυση της «Σοσιαλιστικής Τάσης» ανακοινώθηκε τον Αύγουστο του 2013 σε συνέντευξη τύπου που έδωσαν τέσσερις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και μερικοί άλλοι: Παναγιώτης Κουρουμπλής, Αλέξης Μητρόπουλος, Γιάννης Μιχελογιαννάκης, Δημήτρης Τσουκαλάς και οι Τάσος Βούτσας, Χρήστος Κλαδευτήρας, Αντώνης Κοτσακάς, Έφη Κωτσάκη, Στάθης Πανταζής, Αδάμ Στάμος, Ράνια Σταυροπούλου, Κώστας Τσουκαλάς και Κώστας Χρυσόγονος.

Στην Συνέντευξη Τύπου παρευρέθηκαν ο Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος Δημήτρης Βίτσας, ο Γραμματέας της Κ.Ο. Νίκος Βούτσης και τα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας Πάνος Ρήγας και Αλέκος Φλαμπουράρης, καθώς και ο βουλευτής Γιώργος Βαρεμένος.

Η «Σοσιαλιστική Τάση» δημιουργήθηκε με παρότρυνση της ηγετικής ομάδας του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ώστε να αποκτήσει μια «κοινή στέγη» ένα μεγάλο μέρος πρώην πασόκων και να διαπραγματεύονται μαζί της ως “τάση” και όχι ως παράγοντες. Σε αυτή την επιλογή συμφωνούσαν και “συνιστώσες” (κυρίως ΑΡΕΝ, Αριστερό Ρεύμα και ΚΟΕ) του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί θεωρούσαν ότι με αυτό “τακτοποιούσαν” με κάποιο  κομματικά αποδεκτό τρόπο τον “παραγοντισμό” των νεοφερμένων πασόκων στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Ν. Κοτζιάς και ορισμένοι άλλοι ήδη είχαν εξασφαλίσει με άλλο τρόπο τις σχέσεις με την ηγετική ομάδα δεν συμμετείχαν σε αυτή την προσπάθεια ομογενοποίησης του δεύτερου συνθετικού του ονόματος, με το οποίο κατέβηκε ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, το ΕΚΜ, και κράτησαν τις αποστάσεις τους.