Του Χρήστου Προβέζη
Από την αρχή της δράσης των αλληλέγγυων δομών προέκυψαν πολλά ερωτήματα σε σχέση με τη δυνατότητα, αλλά και την αναγκαιότητα της μέτρησης της αλληλέγγυας δράσης.
Ερωτήματα σταχυολογημένα από συζητήσεις στις δομές αλληλεγγύης η τα συντονιστικά "Χωρίς Μεσάζοντες"
α) Πρέπει να δίνουμε σε όλους το ίδιο ή να παίρνουν κάτι παραπάνω εκείνοι που βοηθάνε στη δομή;
β) Θα βάλουμε οικονομικό πλαφόν σε εκείνους που έρχονται στη δομή αλληλεγγύης όπως στους δήμους και το υπουργείο ή θα το κάνουμε με άλλο τρόπο;
γ) Τι θεωρείται συμμετοχή στη δομή αλληλεγγύης;
δ) Ποιος είναι οφελούμενος και ποιος εθελοντής σε μια δομή αλληλεγγύης;
ε) Υπάρχουν τρόποι ή εγχειρήματα που να δίνουν μια πρόσθετη βοήθεια σε κάποιο άνθρωπο μέσω της εργασίας;
στ) Το δικαίωμα στην εργασία υπάρχει;
ζ) Τα "Χωρίς Μεσάζοντες" θα μπορούσαν να δώσουν θέσεις εργασίας σε άνεργους των μεγάλων πόλεων;
η) Υπάρχει τρόπος να μετράμε τους τζίρους στις αλληλέγγυες αγορές;
Οι απαντήσεις είναι σχεδόν πάντα προφανείς αφού οι δομές αλληλεγγύης δεν είναι κάτι ξεκομμένο από την κοινωνία! Αφορούν βεβαίως τη δυνατότητα της κοινωνίας μας να μετρά ο,τιδήποτε και να ανταποκρίνεται με τον τρόπο που αυτή επιλέγει σε όποια μέτρηση. Είναι λοιπόν καιρός να μπει στις δομές μια παράμετρος που στην Ελλάδα έχει παροπλισθεί επιμελώς από όλους.