Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1990· και μας επιτρέπεται να πούμε ότι είναι ένα σημαντικό κείμενο. Όχι μόνο επειδή υπογράφεται από τον André Gisselbrecht (1927-2006), ιστορικό, θεατρικό κριτικό και μεταφραστή, άριστο γνώστη των ρευμάτων, των αντιθέσεων και των τάσεων του γερμανικού πολιτισμού, ανανεωτικό κομμουνιστή και δάσκαλο στο πανεπιστήμιο Paris-VIII. Αλλά και επειδή, μεταξύ πολλών άλλων στοιχείων, παρουσιάζει τις ιστορικές διαδικασίες που οδήγησαν στην ανάδυση της σύγχρονης γερμανικής ακροδεξιάς και στην ιδιάζουσα διασύνδεση του γερμανικού πολιτικού και οικονομικού εθνικισμού με τον λεγόμενο «ευρωπαϊσμό». Από τις παραδόσεις που αφομοίωσε και συνάρθρωσε, κεντρικό ρόλο σ’ αυτό κατέχει η γερμανική Χριστιανοδημοκρατία· κόμβος αυταρχικής εμβάθυνσης, εκφασισμού και αντιδημοκρατικών αντιλήψεων για τους στρατηγικούς προσανατολισμούς του γερμανικού κεφαλαίου. Υπό το φως της επικαιρότητας, από τους πρωτοφασιστικούς Pegida μέχρι την «ατμομηχανή» του Σόιμπλε, αξίζει να (ξανα)διαβαστεί και να κατανοηθεί κριτικά αυτό το κείμενο του Gisselbrecht
του André Gisselbrecht
Μετάφραση από τα γαλλικά: Νίκος Σκοπλάκης
Προκάλεσαν κατάπληξη οι αυτοκρατορικοί και εξευτελιστικοί τρόποι του Χέλμουτ Κολ στο ζήτημα της γερμανικής ενοποίησης. Ορισμένοι είχαν δίχως αμφιβολία ξεχάσει πως πολύ πριν από την κατάρρευση του κόμματος-κράτους και της στρατοπεδικής οικονομίας στη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας (ΛΔΓ) είχε επισυμβεί αυτό που αποκαλούμε «Wende»: η δεξιά στροφή στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (ΟΔΓ), με την έλευση στην εξουσία του συνασπισμού μεταξύ της CDU, του αδελφού βαυαρικού κόμματος CSU, των φιλελευθέρων δημοκρατών της FDP και τον Χέλμουτ Κολ στην καγκελαρία.