Απάντηση Βαρουφάκη σε Στουρνάρα για το «ριφιφί» στο Νομισματοκοπείο

 το σχόλιο του Γιάνη Βαρουφάκη:

«Με ενδιαφέρον διαβάζω ότι ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας (ΤτΕ) είχε πληροφορίες ότι κάποιοι, προφανώς ανόητοι, σχεδίαζαν «εισβολή» στο Νομισματοκοπείο. Αναρωτιέμαι ποιοί ήταν αυτοί και γιατί οι συγκεκριμένοι πληροφοριοδότες του κ. Διοικητή, αλλά και ο ίδιος, έκριναν σκόπιμο να μην πληροφορήσουν επ’ αυτού τον Υπουργό Οικονομικών και την κυβέρνηση. (Εκτός αν εννοεί, οπότε τον προκαλώ να το δηλώσει δημοσίως, ότι τα σχέδια αυτά εκπονήθηκαν από τον Υπουργό Οικονομικών, τον Πρωθυπουργό και/ή το λοιπό οικονομικό επιτελείο.)

Όσο για το άτυπο διπλό νόμισμα, αξίζει να σημειωθεί πως αυτό ακριβώς έχει η χώρα σήμερα! Με απόφαση μάλιστα της ΤτΕ της 18ης Αυγούστου (δημοσιευμένη στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης) σύμφωνα με την οποία απαγορεύεται η μερική ή ολική αποπληρωμή δανείων (π.χ. στεγαστικών) με ευρώ που διαθέτει ο πελάτης σε τραπεζικό λογαριασμό της ημεδαπής – αλλά επιτρέπεται με μετρητά ή ευρώ του «εξωτερικού». Με αυτή την σκανδαλώδη απόφαση του περασμένου Αυγούστου, η ΤτΕ εγκαινίασε δύο ευρώ:

- Ένα «ελληνικό» ευρώ που παραμένει εγκλωβισμένο (λόγω capital control) στις ελληνικές τράπεζες, με το οποίο οι έλληνες απαγορεύεται να αποπληρώνουν χρέη τους εντός της χώρας (ακόμα και στην δική τους τράπεζα).

- Κι ένα «ξένο» ευρώ, χάρτινο ή σε «συνάλλαγμα», με μεγαλύτερη αξία λόγω της δυνατότητάς του να αποσβαίνει εγχώρια χρέη.

Όσο για τον αντίκτυπο του δημοψηφίσματος στο τραπεζικό γίγνεσθαι, να θυμίσω ότι οι πολίτες δεν έτρεξαν στα ATM λόγω του δημοψηφίσματος. Έτρεξαν στα ΑΤΜ επειδή το Eurogroup και η τρόικα αποφάσισαν να τιμωρήσουν τον ελληνικό λαό με capital control επειδή, άκουσον-άκουσον, τόλμησε να εκλέξει μια κυβέρνηση που έθεσε το απεχθές τελεσίγραφο του Eurogroup της 25ης Ιουνίου στην κρίση του ελληνικού λαού.

Χαίρομαι που αποκαλύπτεται ποιος σχεδίασε, ενορχήστρωσε και επέβαλε τα capital control. Εν αρχή ην η πρωτοφανής στα χρονικά των κεντρικών τραπεζών «προειδοποίηση» του κ. Διοικητή, στις αρχές Δεκέμβρη του 2014, για έλλειψη ρευστότητας που θα επέλθει (εννοώντας αν δεν επανεκλεγόταν ο κ. Σαμαράς), με την οποία «προειδοποίηση» επιβεβαίωσε πόσο εύκολα μπορεί ο κεντρικός τραπεζίτης μιας χώρας να πυροδοτήσει έξοδο καταθέσεων από τις τράπεζες (bank run). Την σκυτάλη ανέλαβε ο κ. Ντάιζελμπλουμ ο οποίος στην πρώτη συνάντησή μας (30 Ιανουαρίου) απείλησε ανοικτά πως μη συμμόρφωση στο παταγωδώς αποτυχημένο πρόγραμμα της τρόικας θα σήμανε κλείσιμο των τραπεζών. Μέρες αργότερα, η ΕΚΤ απέσυρε το waiver για να εντείνει την ανασφάλεια των καταθετών.Στην συνέχεια, στελέχη της ΕΚΤ, και ο ίδιος ο Διοικητής της ΤτΕ, πίεζαν για την εισαγωγή capital control ως θεραπεία του bank run που εκείνοι είχαν ξεκινήσει.

Τέλος, ενδιαφέρον έχει η ταύτιση του κεντρικού τραπεζίτη με την άποψη Σόιμπλε-Ντάιζελμπλουμ, την οποία σήμερα καταδικάζει σύσσωμη η προοδευτική Ευρώπη, ότι η απόρριψη στις κάλπες ενός προγράμματος δημοσιονομικής πολιτικής που απέτυχε παταγωδώς «δεν ήταν συνεπής με την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη».