Αναδημοσίευση από το RProject.gr
του Ηλία Ιωακείμογλου
Παρόλο που εξετάσαμε τη διαδικασία παραγωγής κάτω από δύο διαφορετικές οπτικές γωνίες 1) ως εργασιακή διαδικασία και 2) ως διαδικασία αξιοποίησης, εννοείται ωστόσο ότι πρόκειται για μια μοναδική και αδιαίρετη εργασιακή διαδικασία. Δεν εργαζόμαστε δύο φορές, μια φορά για να δημιουργήσουμε χρήσιμο προϊόν, δηλαδή μια αξία χρήσης, μετασχηματίζοντας τα μέσα παραγωγής σε προϊόντα, και μια δεύτερη φορά για να δημιουργήσουμε αξία και υπεραξία, για να αξιοποιήσουμε την αξία». Καρλ Μαρξ, «Αποτελέσματα της άμεσης διαδικασίας παραγωγής»
Έχει, άραγε, νόημα να συζητήσουμε σήμερα για την παραγωγική ανασυγκρότηση, σήμερα που οι δικές μας πολιτικές δυνάμεις, είτε αυτές που αποχώρησαν από τον μεταλλαγμένο ΣΥΡΙΖΑ και ηττήθηκαν στις εκλογές είτε αυτές που υιοθέτησαν την αποχή ως πολιτική στάση, βρίσκονται πιο μακριά όσο ποτέ από την κυβερνητική εξουσία; Μια τέτοια συζήτηση έχει νόημα, επειδή αναφέρεται στη γενική πολιτική κατεύθυνση που θα πάρει το υπό κατασκευή αριστερό ριζοσπαστικό μέτωπο, ήδη από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής του, στα ζητήματα που αφορούν την εργασία, την παραγωγή και τους θεσμούς που τη συνοδεύουν.