Το σύντομο καλοκαίρι του «Όχι» και η επίμονη ανακατασκευή του «εμείς» της ρήξης

Το Περιοδικό, RedNotebook, Eκτός Γραμμής, Rproject και The Cricket στις 2 Οκτωβρίου, στον κήπο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων μια εκδήλωση με θέμα "Το σύντομο καλοκαίρι του «Όχι» και η επίμονη ανακατασκευή του «εμείς» της ρήξης”. Αν δεν δεν είσασταν εκεί στις 2 Οκτώβρη, μπορείτε να δείτε τις τοποθετήσεις/παρεμβάσεις των ομιλητών σε video, εδώ:

ToΕμείς ΤηςΡήξης

«Θα κατακλύσουμε την Αθήνα», λένε οι αγρότες

Αναδημοσίευση από το "ΕΡΤopen"

Στον κόμβο της Κουλούρας, εξακολουθούν να βρίσκονται με τα τρακτέρ και τα αγροτικά τους οχήματα αγρότες και κτηνοτρόφοι της Βόρειας Ελλάδας -από την Πρωτοβουλία Αγροτών και την Πανελλήνια Ένωση Κτηνοτρόφων. Χωρίς να προκαλούν προβλήματα στην κίνηση των οχημάτων επί της Εγνατίας, διαμαρτύρονται για τα μέτρα που προωθούνται σε ασφαλιστικό και φορολογία.

Ο επικεφαλής του Αγροτικού Συλλόγου Βέροιας Τάσος Χαλκίδης δήλωσε ότι την Πέμπτη αντιπροσωπεία του μπλόκου θα κατέβει στην Αθήνα προκειμένου να γίνει συνάντηση με τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Τρύφωνα Αλεξιάδη.

Ο Τ. Χαλκίδης ανέφερε ότι το μπλόκο της Κουλούρας ενισχύεται συνεχώς, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «μέχρι και από τα Ιωάννινα έχουν έρθει συνάδελφοι με τα αγροτικά τους οχήματα».

Ένα ντοκιμαντέρ που «δεν πρέπει» να δείτε...

Σε ένα παλαιότερο κείμενό μας (GREXIT: Παλάτι στην άμμο...) γράφαμε:

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ελλάδα, το GREXIT. Για τους πολλούς είναι το φόβητρο που θα αποτελειώσει την καταστροφή της χώρας. Για κάποιους άλλους είναι η ελπίδα για ν' ανοίξει ο δρόμος προς την "εθνική παραγωγική ανασυγκρότηση" της χώρας. Τόσο αυτοί οι φόβοι, όσο και οι ελπίδες με την επιστράτευση της “επιστήμης” της οικονομίας , “εκλογικεύονται” μέσα από την κατασκευή μιας σειράς μύθων – κοινών σε όλους τους πολιτικούς χώρους - που κυριαρχούν στην πολιτική σκηνή. Κοινό στοιχείο που διαπερνά όλους αυτούς τους μύθους ως κόκκινη κλωστή, τους σηματοδοτεί ιδεολογικά και τους μετατρέπει σε εργαλεία πολιτικής προπαγάνδας, είναι η λεγόμενη “ρήξη”. Σε μερικές βασικές πλευρές αυτής σηματοδότησης έχουμε αναφερθεί εδώ:

Το φαντασιακό της “ρήξης” ως πολιτική απάτη

συντονισμός δράσεων ένάντια στην υφαρπαγή της πρώτης κατοικίας

Μια πρωτοβουλία για τον συντονισμό δράσεων ενάντια στην υφαρπαγή της πρώτης κατοικίας εδώ:

STOP ΣΤΗΝ ΥΦΑΡΠΑΓΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ

αποχαιρετισμός

δύο θεωρίες για τη σωτηρία.

Αναδημοσίευση από το "βυτίο"

δεν ξέρω τίποτα, δεν έχω γνώση, δεν έχω συγκρότηση. Μ’ αρέσει να γενικεύω και να ισοπεδώνω. Δεν γράφω πολιτικά κείμενα. Τα παρακάτω δεν επιδέχονται σοβαρή συζήτηση.

Όπου αριστερά= η επίσημη αριστερά, όχι οι άνθρωποί της.

***

Κάντε μια βόλτα σ ‘ένα δημόσιο νοσοκομείο, εκεί κατά τις 9 το βράδυ.

Έχει καταλάβει η αριστερά ότι το ελληνικό κράτος έχει καταρρεύσει σχεδόν ολοκληρωτικά; Αν ναι, έχει επηρεάσει σε κάτι τη σκέψη της, την οπτική της και την (όποια) πρότασή της αυτή η διαπίστωση. (ή η εθνικοποίηση τραπεζών/διαγραφή χρέους/παραγωγική ανασυγκρότηση είναι ο παπάς που θάβει όποιον βρει μπροστά του). Έχει καταλάβει η αριστερά ότι η κοινωνία επίσης έχει καταρρεύσει;

Μιλάω πάντα για την αριστερά εκτός κυβέρνησης. Η άλλη δεν μας απασχολεί, πολύ απλά γιατί δεν υπάρχει τίποτα να πεις. Άλαλα τα χείλη των τηλεθεατών.

ΠΡΟΧΩΡΟΥΝ ΟΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΥΦΑΡΠΑΓΗΣ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟ

Τα μείζονα θέματα της συγκυρίας, τα οποία προκύπτουν από τη γενικευμένη επίθεση της κυβέρνησης εναντίον των λαϊκών τάξεων, είναι το ασφαλιστικό, το αγροτικό και η υφαρπαγή της ιδιωτικής περιουσίας. Πάνω σ’ αυτά πρέπει να δημιουργηθούν ή να στηριχθούν υπαρκτά κινήματα αντίστασης. Το κείμενο που ακολουθεί περιλαμβάνει στοιχεία για τη διατύπωση θέσεων στο θέμα της υφαρπαγής της ιδιωτικής περιουσίας, όπου οι ασκούμενες πολιτικές θα πλήξουν δεκάδες χιλιάδες δανειολήπτες, με στόχο να συγκροτηθεί άμεσα κίνημα ενημέρωσης και σχετικών δράσεων.

της Ελένη Πορτάλιου

Ενημέρωση και εκτιμήσεις για άμεση δράση 

1. Η τροποποίηση του Κώδικα Δεοντολογίας του ν.4224/2013 (ΦΕΚ 2219, 15/10/2015) ενεργοποιεί την απαίτηση των τραπεζών προς τους δανειολήπτες για συμμόρφωση προς τους κανόνες εξόφλησης των οφειλών τους, επί ποινή υφαρπαγής περιουσιακών τους στοιχείων, ακόμα και της προστατευόμενης μέχρι πρότινος, σε ορισμένες περιπτώσεις, πρώτης κατοικίας.

Σύμφωνα με στοιχεία της Καθημερινής (Ευγενία Τζώρτζη, 19/10/2015) περισσότερες από 1,5 εκατομμύριο είναι οι καθυστερούμενες, πάνω από 1 μήνα, οφειλές προς τις τράπεζες από μικρά επιχειρηματικά, στεγαστικά, καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες (300.000 περίπου δανειολήπτες στεγαστικών δανείων, 700.000 περίπου δανειολήπτες καταναλωτικών δανείων, 500.000 οφειλές πιστωτικών καρτών και 100.000 περίπου δανειολήπτες μικρών επιχειρηματικών δανείων). Εν ολίγοις, η μεγάλη πλειοψηφία των λαϊκών τάξεων χρωστά και πολλοί δεν μπορούν λόγω φτωχοποίησης να εξυπηρετήσουν τα χρέη τους, ακόμη και αν αυτά ρυθμιστούν.

Εικόνες από την συγκέντρωση της ΛΑΕ στο cine κεραμεικός

(κλικ στην φωτογραφία για περισσότερες)

Παναγιώτης Λαφαζάνης: “ΟΣΤΙΣ ΘΕΛΕΙ ΟΠΙΣΩ ΜΟΥ ΕΛΘΕΙΝ...”

ένα σχόλιο, με αφορμή την:

ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΟΙΚΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ, CINE ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑ 19/10 7Μ.Μ.  

 Με την εκδήλωση τον Κεραμεικό ξεκινάει η οργανωτική ανασυγκρότηση του εκλογικού σχήματος που κατέβηκε στις εκλογές με το όνομα ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ. Όμως πολιτική ανασυγκρότηση δεν προβλέπεται, αφού η πολιτική ταυτότητα θεωρείται δεδομένη και είναι αυτή που καταγράφτηκε στα προεκλογικά ντοκουμέντα. Η ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ που οικοδομήθηκε “από τα πάνω” με την μορφή ενός ψηφοδελτίου μπροστά στις εκλογές του Σεπτέμβρη, τώρα συνεχίζει να οργανώνεται με τον ίδιο τρόπο ως “πολιτικό μέτωπο”, ακολουθώντας το πρότυπο του πρώιμου ΣΥΡΙΖΑ των “συνιστωσών”.

Σε αυτή την διαδικασία συγκρότησης, τον ηγεμονικό ρόλο του ΣΥΝ στον ΣΥΡΙΖΑ έχει τώρα αναλάβει το αριστερό ρεύμα. Είναι ενδεικτικό ότι ενώ η ΛΑΕ ξεκίνησε μια μια άτυπη “τριμερή ηγεσία” (Λαφαζάνης, Κωνσταντοπούλου, Γλέζος), στην εκδήλωση, όπως αναφέρει η ανακοίνωση - κάλεσμα “θα μιλήσει ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, επικεφαλής του Μετώπου της Λαϊκής Ενότητας”.

Τα capital controls και οι πιθανές επιπτώσεις ενός GREXIT

Αναδημοσίευση από το "The Press Project"

του Κωνσταντίνου Γαβριηλίδη

Μετά τη δημοσίευση του Σχέδιο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης και επιστροφής σε εθνικό νόμισμα του Κώστα Λαπαβίτσα, όπως το δημοσίευσε το ThePressProject,σήμερα δημοσιεύουμε μια ενδιαφέρουσα ανάλυση του Κ.Γαβριηλίδη στο πλαίσιο της σταθερής μας πρότασης να συζητηθούν σε βάθος όλα τα οικονομικά ενδεχόμενα.

Στις 13 Οκτωβρίου παρουσιάστηκε μια έκθεση από την Εθνική Τράπεζα με τίτλο : «Ερμηνεύοντας τις αντοχές στους ελέγχους κίνησης κεφαλαίων ». Η έκθεση έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί αυτά που συνέβησαν το δίμηνο Ιουλίου-Αυγούστου μπορούν να εκληφθούν ως μια πρώτη προσομοίωση στην πράξη ενός GREXIT.

Συγκεκριμένα, ο έλεγχος κίνησης κεφαλαίων –capitalcontrols – ο οποίος επιβλήθηκε μετά την αναταραχή που προκάλεσε η ανακήρυξη του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου και έφερε την αντίδραση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αποτελεί ένα «έξοχο» παράδειγμα για την πιθανή συμπεριφορά της ελληνικής οικονομίας σε περίπτωση εξόδου από την €-ζώνη καιεπιστροφής σε εθνικό νόμισμα.

Σκέφτηκα λοιπόν να κάνω ένα γρήγορο τεστ της πρότασης που παρουσίασε ο Κώστας Λαπαβίτσας με τον ΧάινερΦλάσμπεκ στο «Σχέδιο Κοινωνικής Αλλαγής και Εθνικής Ανασυγκρότησης για την Ελλάδα» και δημοσιοποίησε πρόσφατα το ThePressProject, αντιπαραβάλλοντας τις εκτιμήσεις του με τις πρόσφατες αντιδράσεις της ελληνικής οικονομίας,όπως αυτές αποτυπώθηκαν στην έκθεση της Εθνικής Τράπεζας.

Κατά του σταλινισμού, σε κάθε του μορφή

(Σειρά: Κριτική στα κομμουνιστικά ρεύματα – αριθμός 1, Οκτώβριος 2015)

Αναδημοσίευση από το "pandiera.gr"

του  Δημήτρη Μπελαντή

Εισαγωγή

Το παρόν κείμενο αποτελεί το πρώτο μέρος μιας συνολικότερης προσπάθειας του γράφοντος να παρουσιάσει κριτικά τα βασικά ρεύματα του κομμουνιστικού κινήματος στον 20ο και τον 21ο αιώνα, του τμήματος δηλαδή της Αριστεράς, το οποίο αναφέρθηκε πρακτικά ή και μόνο ρητορικά στην ανατροπή του καπιταλισμού και στον μαρξισμό. Δεν συμπεριλαμβάνεται η κλασική σοσιαλδημοκρατία, λόγω της σαφούς ρήξης της μετά το 1945 με τον μαρξισμό, αν και θα γίνουν ορισμένες αναφορές στα αριστερά σοσιαλιστικά ρεύματα που ως αργά κράτησαν μια σχέση με τον μαρξισμό (π.χ. Σ.Κ. Γαλλίας).

Η στιγμή επιλογής δεν είναι πολιτικά τυχαία: μετά από μια σημαντική ήττα της αντιμνημονιακής Αριστεράς, όπως το τέλος του πειράματος ΣΥΡΙΖΑ, χρειάζεται ένας βαθύς αναστοχασμός πάνω στην πορεία όλων ανεξαιρέτως των ρευμάτων του ΚΚ και του μαρξισμού καθώς και μια βαθειά επίγνωση των συνεισφορών αλλά και των μεγάλων ανεπαρκειών καθενός από αυτά στην προοπτική μιας συνθετικής προσπάθειας. Χρειάζεται μια πιο στρατηγική αποτίμηση της Αριστεράς και όχι απλώς ένα μπάλωμα πληγών και τακτικών προβλημάτων και οργανωτικών ολιγωριών. Χρειάζεται, κοντολογίς, να βάλουμε τον δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων και να σκεφτούμε πιο στρατηγικές επανατοποθετήσεις και αναστοχασμούς. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας θα ασχοληθώ: