(ένα σύντομο σχόλιο στο κείμενο του Κώστα Λαπαβίτσα: Συνομιλώντας με τον ΣΥΡΙΖΑ)
Ο Κώστας Λαπαβίτσας αναδεικνύει τις ενστάσεις του στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ με κύριο άξονα τις γνωστές θέσεις του για την ΟΝΕ και το ευρώ. Πέρα από τις συγκεκριμένες ενστάσεις, και ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Κώστας Λαπαβίτσας καταγγέλλουν τις πολιτικές της λιτότητας που εκπορεύονται από τα επιτελεία της ΕΕ και του ΔΝΤ. Όμως εκτός από τις καταγγελίες, υπάρχει και ένα άλλο κρίσιμο ζήτημα στο οποίο υπάρχει μια στρατηγικού χαρακτήρα σύγκλιση: είναι ο στόχος της “εθνικής παραγωγικής ανασυγκρότησης”.
Η “εθνική παραγωγική ανασυγκρότηση” είναι ένας στόχος που αφορά στην αναδιαμόρφωση της κεφαλαιακής σχέσης στον ελληνικό κοινωνικό σχηματισμό στην κατεύθυνση μιας εθνικής αναδίπλωσης του κεφάλαιου και στον επαναπροσδιορισμό της θέσης του ελληνικού καπιταλισμού στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα. Επειδή δεν βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας “επανάστασης” αλλά μιας κυβερνητικής αλλαγής, η πραγμάτωση αυτού του στόχου δεν μπορεί να πραγματωθεί σήμερα κάτω από την “ηγεμονία” της εργατικής δύναμης. Πρακτικά λοιπόν σημαίνει την αναδιαμόρφωση των κοινωνικών συμμαχιών κάτω από συγκεκριμένες κρατικές πολιτικές πολιτικές και πρώτα απ' όλα προϋποθέτει την συναίνεση και την συνεργασία μερίδων του κεφάλαιου , ώστε μέσω αυτών των πολιτικών να ικανοποιούνται (ή τουλάχιστον να μην αμφισβητούνται) τα ταξικά τους συμφέροντα.