ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Για την ενότητα της κινηματικής αριστεράς: Το υπόδειγμα της ΕΜΔΥΔΑΣ



(ένα σχόλιο με αφορμή τα“Αποτελέσματα εκλογών ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής 2014”)


Επανειλημμένα έχουμε αναφερθεί ότι η ενότητα της Αριστεράς δεν μπορεί να οικοδομηθεί σήμερα στην βάση ενός “κυβερνητικού προγράμματος”, αλλά μέσα από την συμπόρευση στο κίνημα. Δεν αναφερόμαστε στις ευκαιριακές συμπορεύσεις, που έτσι κι' αλλιώς συμβαίνουν συγκυριακά μπροστά σε συγκεκριμένα ζητήματα, αλλά σε μια σταθερά οργανωμένη δράση μέσα από κοινά συλλογικά πολιτικοσυνδικαλιστικά σχήματα που λειτουργούν με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες στους χώρους που είναι υπαρκτές οι κοινωνικές αντιστάσεις. Δυστυχώς αυτή η λογική δεν είναι η κυρίαρχη στους χώρους της Αριστεράς. Όμως υπάρχουν μερικές εξαιρέσεις, που δείχνουν τον δρόμο...

Η «πρόταση για τον πολιτισμό» του ΣΥΡΙΖΑ και η καταισχύνη της

Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"
της Έλενας Πατρικίου,
 ιστορικού της αρχαιότητας, σκηνοθέτριας και μέλους της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ

Το κείμενο που αναρτήθηκε διαδικτυακά ως πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για τον πολιτισμό ξεσήκωσε την μήνιν και την κατηγορηματική απόρριψη ανθρώπων, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων δεν είναι απλώς εξέχοντες στην τέχνη τους, είναι αποδεδειγμένα Αριστεροί και στην συνείδηση και στην πολύχρονη πολιτιστική πρακτική τους (Νίκος Ξυδάκης, Μισέλ Δημόπουλος, Γιώργος Κουρουπός, Φίλιππος Δρακονταειδής…).

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Το Βερολίνο αγοράζει το Παρίσι και το μέτωπο "κατά της λιτότητας" σπάει


Αναδημοσίευση από το "περγάδι"

Άλλα μέτρα και άλλα σταθμά. Πίσω από το αυστηρό προσωπείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπάρχει πάντα ένα σύνθετο δίκτυο από εξατομικευμένα αντίβαρα που εξαρτώνται από τη σχετική οικονομική ισχύ των διάφορων χωρών, την ικανότητα των υπουργών τους, και φυσικά την "ιστορία" της κάθε εθνικής πολιτικής τάξης.

Μετά την εισαγωγή, ίσως γίνεται πιο κατανοητός, ο λόγος που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εμφανίζεται με δύο πρόσωπα εντελώς διαφορετικά απέναντι στη διαφοροποίηση της Ιταλίας και της Γαλλίας, με την πρώτη να βρίσκεται θεωρητικά εντός των παραμέτρων του Μάαστριχτ (στην πραγματικότητα μόνο ως προς λόγο ελλείμματος / ΑΕΠ που είναι στο όριο του 3 %) αλλά τη Γαλλία να έχει ξεφύγει τελείως (4,4​​%).

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ: Με 63 απουσίες δεν ψηφίστηκε τροπολογία για την συμπλήρωση του"προγράμματος της Θεσσαλονίκης" με μερικά σημαντικά και επείγοντα μέτρα.




Όπως είχαμε προβλέψει (Συνεδριάζει σήμερα η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ: Δεν θα ληφθούν και πάλι αποφάσεις για την πολιτική των συμμαχιών), σε αυτή την συνεδρίαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ δεν λήφθηκε συγκεκριμένη απόφαση, αν και απασχόλησε τις εργασίες της έντονα το ζήτημα των συμμαχιών και των συνεργασιών με αρκετούς ομιλητές να καταθέτουν τη διαφωνία τους στην προοπτική συνεργασιών με πρόσωπα ή δυνάμεις που στήριξαν τα προηγούμενα χρόνια την μνημονιακή πολιτική. Πρόταση που κατατέθηκε από την “αριστερή πλατφόρμα” για το συγκεκριμένο θέμα, μετά από διαβούλευση και με την δέσμευση ότι θα συζητηθεί στην επόμενη ΚΕ, αποσύρθηκε.

Επίσης κατατέθηκε εκ μέρους της “αριστερής πλατφόρμας” τροπολογία που αφορούσε στη συμπλήρωση του άμεσου προγράμματος που εξήγγειλε ο Α. Τσίπρας στη Θεσσαλονίκη, με τα παρακάτω επείγοντα μέτρα:

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

ο Σερζ Λατούς στην Νομική (video 18/10/2014)




Διοργάνωση: Ακυβέρνητες Πολιτείες - Κοινωνικός Χώρος ΜΙΚΡΟΠΟΛΙΣ - Η Εφημερίδα των Συντακτών - Συν Άλλοις - Οι Εκδόσεις των Συναδέλφων

Δελτίο Τύπου:
Επανιδρύοντας την κοινωνία
Αποανάπτυξη – Άμεση δημοκρατία – Αυτοδιαχείριση

Οι κοινωνίες θεμελιώθηκαν πάνω σε αντιλήψεις που επέτρεπαν στα μέλη τους να νοηματοδοτήσουν ό,τι γινόταν μέσα και έξω από αυτές. Αυτοί οι «θεσμοί» –καρπός του συλλογικού φαντασιακού– ονομάζονταν πνεύματα, πρόγονοι, ήρωες, θεοί... Στις δυτικές καπιταλιστικές κοινωνίες, τη θέση τους πήρε η αειφόρος ανάπτυξη των κερδών, η δικτατορία των οικονομικών δεικτών, η επιστημονική εκμετάλλευση ανθρώπου και φύσης. Η ακλόνητη πίστη στην οικονομική μεγέθυνση, τη δύναμη της τεχνολογίας και την ανάπτυξη είναι η έκφραση της φαντασίωσης για μια ορθολογική κυριαρχία επί του κόσμου, για να εδραιώσει την αδίστακτη εξουσία πάνω στην μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία των ανθρώπων, η οποία όμως απειλεί πια την ίδια την επιβίωσή του. Είναι ανάγκη να σπάσει αυτό το φαντασιακό, για να πετύχουμε την αυτονομία, ανακτώντας τη συνείδηση της επαναστατικής μας δύναμης για τη δημιουργία νέων θεσμών.

Συνεδριάζει σήμερα η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ: Δεν θα ληφθούν και πάλι αποφάσεις για την πολιτική των συμμαχιών


Έχει τελείως διαφορετική πολιτική σημασία αν η κυβέρνηση θα φύγει κάτω από την πίεση ενός μαζικού κινήματος ή αν καταρρεύσει από τις δικές της αντιφάσεις. Όμως, τα ηγετικά κλιμάκια του ΣΥΡΙΖΑ, εγκλωβισμένα σε ένα άκρατο κοινοβουλευτικό κρετινισμό, δεν ασχολούνται με αυτό το κρίσιμο ζήτημα. Το ενδιαφέρον τους επικεντρώνεται στο σχεδιασμό κάποιων κινήσεων στο επίπεδο κεντρικής πολιτικής σκηνής και στο πως ο κομματικός μηχανισμός θα ετοιμαστεί για την εκλογική μάχη.

Το βασικό πολιτικό εργαλείο χάραξης αυτών των πολιτικών είναι  η ανάλυση των στοιχείων των δημοσκοπήσεων. Με βάση λοιπόν αυτές τις δημοσκοπήσεις, διαφαίνεται μια πιθανότητα σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Η ελπίδα αυτής της αυτοδυναμίας τροποποιεί τους εσωκομματικούς συμβιβασμούς, χαμηλώνει τους τόνους της αντιπαράθεσης και αφήνει ανοικτό το ζήτημα των συμμαχιών.


Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014

Η κ. Παναγιωταρέα δεν γνωρίζει ούτε καν τον ... “εθνικό ύμνο”!

του Κ.Η.
Όλο και κάτι θα έχει πέσει στο μάτι σας για την κυρία Άννα Παναγιωταρέα που τέθηκε πρόσφατα επικεφαλής ειδικής επιτροπής για την επικοινωνιακή διαχείριση των έργων και των δράσεων του υπουργείου Πολιτισμού και ανέλαβε την Ταφική Εκπροσώπηση της ανασκαφής στην Αμφίπολης. Αν αγνοείτε το θέμα, δείτε την παρακάτω γελοιογραφία για να πάρετε μια μυρουδιά:


Πολλά γράφτηκαν για τα νέα κατορθώματά της. Δεν θα ασχοληθούμε όμως με αυτά αλλά με κάτι που έγραψε η ιδία από την νέα αυτή θέση που ανέλαβε και πέρασε απαρατήρητο. Είναι ένα κείμενο με τον τίτλο "Οι «Αμφιπόλεις» του μέλλοντός μας" που δημοσιεύτηκε στον Ε.Τ. και στην προσωπική της σελίδα στο facebook (27 Αυγούστου) εδώ: https://www.facebook.com/annapanagiotarea/posts/862365763781741. Μην το ψάξετε εκεί γιατί μετά από λίγες μέρες εξαφανίστηκε. Όμως τότε αναδημοσιεύτηκε στον ηλεκτρονικό τύπο και μπορείτε να το βρείτε ακόμα, όπως εδώ "Η Άννα Παναγιωταρέα, κάτω από τέντα στον τάφο της Αμφίπολης, γράφει για τις ανασκαφές". Σε αυτό το κείμενο, μεταξύ άλλων γράφει:

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2014

Χουντικοί οργανώνονται στην ΝΔ και την στηρίζουν ενάντια στην “χρυσή αυγή”


Τέλος κανένας λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να διανοηθεί ότι τα στελέχη της Επταετίας και ενδεχομένως και μέλη των οικογενειών τους, θα έδιναν την ψήφο τους σε μια ομάδα ανθρώπων, οι οποίοι πιστεύουν στον Εθνικοσοσιαλισμό και εξυμνούν τον Χιτλερισμό!

Και αυτό για έναν απλό λόγο: Γιατί τα στελέχη του Στρατού που πρωτοστάτησαν στην Επταετία,- ανεξάρτητα αν έπραξαν σωστά ή λάθος τότε- άλλοι ως ευέλπιδες και άλλοι ως χαμηλόβαθμοι αξιωματικοί, πολέμησαν με γενναιότητα και ηρωισμό κατά των Ιταλογερμανοβουλγάρων εισβολέων και στη συνέχεια στελέχωσαν και καθοδήγησαν την Εθνική Αντίσταση!

Κατά συνέπεια μπορούν να διανοηθούν ότι θα ψηφίσουν ένα κόμμα που έχει ως κυρίαρχη ιδεολογία τον Ναζισμό; Ας το σκεφτούν λιγάκι…

Απόσπασμα από το κείμενο του Στέφανου Αναγνώστου (:

Σήμερα ο Στέφανος Αναγνώστου έχει αναλάβει τη θέση του γενικού γραμματέα Μέσων Ενημέρωσης. Περισσότερα γι' αυτό το θέμα εδώ:


Ο "Παγκόσμιος μινώταυρος" του Γιάννη Βαρουφάκη


της Ελένης Πορτάλιου 

ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΔΙΕΞΟΔΟΥ
Ο «ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΣ» ΤΟΥ ΓΙΑΝΗ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ

Η συζήτηση γύρω από τα χαρακτηριστικά της Κρίσης που ξεκίνησε από το Κραχ του 2008 και μεταφέρθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση πολύ γρήγορα, οδηγώντας τη χώρα μας σε μια πολύπλευρη καταστροφή, της οποίας οι επιπτώσεις συνεχώς πολλαπλασιάζονται, δεν γίνεται με όρους κατανόησης των αιτίων και του βάθους της. Υπάρχει μια ιδιότυπη άρνηση της πραγματικότητας από την αντιπολίτευση. Πάνω σ’ αυτήν οικοδομούνται (συγκρατημένες) προσδοκίες των λαϊκών τάξεων, οι οποίες, μετά από δύο χρόνια πολυμέτωπων αγώνων και μαζικότατων κοινωνικών/πολιτικών συγκρούσεων, παραμένουν σε κατάσταση αναμονής. Όμως η έξοδος από την κρίση έχει ως βασική προϋπόθεση την ουσιαστική εμπλοκή τους τόσο ως κοινωνικών υποκειμένων που συγκροτούνται συλλογικά για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους όσο και ως παραγωγικών δυνάμεων που θα αναλάβουν την παραγωγική ανασυγκρότηση/μετασχηματισμό της χώρας και την κοινωνική ανασύσταση σε νέες βάσεις.

Ο πολιτικός λόγος της αντιπολίτευσης και συγκεκριμένα του ΣΥΡΙΖΑ που θα συνθέσει την εναλλακτική λύση επικεντρώνεται στην αποδόμηση της κυβερνητικής πολιτικής - την οποία οι λαϊκές τάξεις γνωρίζουν πολύ καλά μέσα από τραγικές εμπειρίες - και ελάχιστα σ’ ένα σχέδιο που δεν θα περιορίζεται σ’ ένα ασαφές δέον γενέσθαι αλλά θα δοκιμάζει τους στόχους απέναντι στην κυρίαρχη ευρωπαϊκή και εθνική πραγματικότητα και θα αναζητά πραγματικές δυνατότητες εξόδου από την Κρίση, στη βάση μιας ευρείας, ενεργού κοινωνικής συμμαχίας για την επιτυχή έκβαση των αναπόφευκτων συγκρούσεων.


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ