Γελάει καλύτερα,όποιος γελάει τελευταίος... |
Η προετοιμασία για την μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών ανέδειξε με τον πιο ανάγλυφο τρόπο την αδυναμία του κόμματος να διαχειριστεί με όρους αριστερής πολιτικής την ψαλίδα η οποία σχηματίζεται ανάμεσα στην καταγραφή της δύναμης του ΣΥΡΙΖΑ στη κεντρική πολιτική σκηνή (κοινοβούλιο - δημοσκοπήσεις) και σε κοινωνικούς και κινηματικούς χώρους (τοπική αυτοδιοίκηση, συνδικαλιστικό κίνημα, επαγγελματικά και επιστημονικά σωματεία και άλλους μαζικούς χώρους)
Η πολιτική κατεύθυνση για το κλείσιμο αυτής της ψαλίδας, όπως αυτή καταγράφεται στους χειρισμούς για την προετοιμασία της εκλογικής μάχης των δημοτικών εκλογών, στοχεύει πρώτιστα στην αναζήτηση “κατάλληλων μεθοδεύσεων” που αποφέρουν αριθμούς (να βαφτεί ο χάρτης “κόκκινος”) και όχι στην ανατροπή κοινωνικών συσχετισμών. Ένα μεγάλο μέρος της προετοιμασίας – τόσο στις ΟΜ, όσο και στα κεντρικά όργανα - έχει καταναλωθεί σε σημαντικό βαθμό γύρω από διενέξεις και συζητήσεις περί των “προσώπων” και ελάχιστα με θέματα σχετικά με τα κινηματικά, συμμετοχικά και αντιεραρχικά χαρακτηριστικά των δημοτικών σχημάτων και την γείωσή τους στις τοπικές κοινωνίες.