Ο λόγος είναι ότι δεν έκανα τίποτα σαν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Για την ακρίβεια, δεν μου ζητήθηκε να κάνω τίποτα. Δεν με κάλεσε κανείς από τη γραμματεία, τη μικρή και τη μεγάλη, ούτε μου ανατέθηκε κάποιο καθήκον, κάποια αποστολή, κάποια δουλειά, τέλος πάντων. Ούτε καν ζητήθηκε η γνώμη μου για οτιδήποτε. Μάλιστα, δεν είχα ούτε την ευκαιρία να μιλήσω στις λίγες συνεδριάσεις της Κεντρικής Επιτροπής, σε αντίθεση με άλλους που μίλησαν σε όλες και μάλιστα, μερικοί, κληρώνονταν πάντοτε να μιλήσουν στην αρχή ή στο τέλος που η αίθουσα των συνεδριάσεων ήταν γεμάτη, ενώ στις πάμπολλες ενδιάμεσες ώρες μιλούσαν –κατά κανόνα- οι σύνεδροι από την επαρχία, όταν οι καρέκλες ήταν άδειες.
Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να ψηφίζω στο τέλος του διημέρου μια πολυσέλιδη διακήρυξη θέσεων γενικού περιεχομένου. Η αλήθεια είναι ότι νόμιζα ότι η εκλογή στην Κεντρική Επιτροπή ενός αριστερού κόμματος σήμαινε μεγαλύτερη συμμετοχή και περισσότερα καθήκοντα. Δεν ισχύει.
Από το κείμενο του Σ. Ελληνιάδη «ΣΥΡΙΖΑ: Των πολιτών ή των μηχανισμών;»
Το παραπάνω απόσπασμα θα μπορούσε να είχε ενσωματωθεί στον απολογισμό - ο οποίος δεν υπήρξε - της απερχόμενης ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Όμως το ιδρυτικό συνέδριο του νέου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ δεν ασχολήθηκε με παρόμοιες «λεπτομέρειες» γιατί αλλού απέβλεπε: Στην επικύρωση της εξουσίας της ηγετικής ομάδα, ώστε να έχει τον πλήρη έλεγχο των πραγμάτων χωρίς εσωτερικές αμφισβητήσεις και τριβές το επόμενο χρονικό διάστημα, στο οποίο θα κριθεί το μέλλον του εγχειρήματος. Είναι φανερό ότι οι αποφάσεις και η γραμμή στον «ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ της Ριζοσπαστικής Αριστεράς» θα διαμορφώνονται όπως ακριβώς και στον «ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ της Αριστεράς των κινημάτων και της Οικολογίας», δηλαδή εκτός των οργάνων, στα παράκεντρα της κομματικής εξουσίας. Το ζήτημα αυτό είναι μείζον και υπερβαίνει την συζήτηση που έγινε στον προσυνεδριακό διάλογο για το καταστατικό, τις λίστες και άλλα παρόμοια «συνασπισμιακά»...
Η συγκρότηση της ΚΕ έχει καθαρά συμβολικό χαρακτήρα, αφού δεν ήταν και ούτε πρόκειται να γίνει ένα συλλογικό όργανο παραγωγής πολιτικής. Στέλνει μηνύματα - τόσο προς το εσωτερικό του νέου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ όσο και προς την ελληνική κοινωνία - για τις ιεραρχίες και την κατανομή αρμοδιοτήτων οι οποίες σχετίζονται με την εκφώνηση του δημόσιου λόγου του νέου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ.
Οι τρεις πρώτοι στην σειρά εκλογής είναι το «οικονομικό επιτελείο» του νέου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ. Αυτή η βούληση του σώματος των συνέδρων αποτυπώνει την παραίτηση από την Πολιτική και την ανάθεσή της στους «ειδικούς» της Οικονομίας. Καταγράφει την λαθεμένη αντίληψη ότι η οικονομία είναι πάνω από την πολιτική και ότι η κρίση μπορεί να αντιμετωπιστεί με προτάσεις που αφορούν πρώτιστα τον χώρο της οικονομίας.