Οι μορφές αγώνα με τα μαζικά συλλαλητήρια και τις διαδηλώσεις και τις 24ώρες ή 48ωρες έχουν δείξει τα όρια τους. Ο κόσμος κατεβαίνει και ξανακατεβαίνει στις διαδηλώσεις, πνίγεται στα χημικά και γυρίζει σπίτι του απογοητευμένος, αφού για μια ακόμα φορά οι αγώνες τους δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα. Όλοι αντιλαμβάνονται ότι αυτά δεν αρκούν πλέον.
Κάποιοι μιλούν για γενική πολιτική απεργία, αλλά κανένας συνδικαλιστικός φορέας ή πολιτικός σχηματισμός δεν υιοθετεί το αίτημα. Αρκετοί κρύβονται πίσω από γενικόλογους λεκτικούς αγωνιστικούς» και ανατρεπτικούς βερμπαλισμούς για να κρύψουν την αδυναμία πρακτικών προτάσεων που θα πάνε το κίνημα ένα βήμα παραπέρα. Κάποιοι έχουν την εύκολη λύση: «για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ». Μερικοί απ’ αυτούς δεν εμπιστεύονται την λαϊκή πρωτοβουλία και προεξοφλούν την ήττα του μαζικού κινήματος, γι αυτό θεωρητικοποιούν την μιζέρια τους προβάλλοντας ως κύριο πολιτικό στόχο την διαχείριση αυτής της ήττας μέσω «σχεδίων Β’».
Δειλά δειλά αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους άλλες μορφές αγώνα, όπως καταλήψεις δημοσίων κτιρίων. Και ενώ η κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική αριστερά παραμένει εγκλωβισμένη στα παραδοσιακά της στερεότυπα, ο αντιεξουσιαστικός χώρος αλλά και δυνάμεις που αποδεσμεύονται από τον δικομματισμό ( όπως τα συνδικάτα της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ, Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α.κλπ) δείχνουν να είναι πιο ανοικτές σε παρόμοιες αναζητήσεις.
Σημαντική δήλωση του Βλάντιμιρ Παντρίνο Λόπες, Υπουργού Άμυνας της
Βενεζουέλας ~ (+video)
-
Πηγή| Αριστερό Ρεύμα
Λέω στις Ηνωμένες Πολιτείες να μην τολμήσουν να βάλουν χέρι εδώ, στη
Βενεζουέλα.
Το λέω εκ μέρους των Εθνικών Μπολιβαριανών Ενόπ...
Πριν από 34 δευτερόλεπτα