ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΕΡΙ Debate στους συντρόφους των κεντρικών "οργάνων":

Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ λέει πως θέλει ντιμπέιτ με ΟΛΟΥΣ τους πολιτικούς αρχηγούς κομμάτων που μπήκαν στη Βουλή εννοεί και το Μιχαλολιάκο; Η Γεννηματά είναι πιο "αντιφασίστρια" που θέλει debate με όσους συναντήθηκαν στην κοινή σύσκεψη με τον Παπούλια;

Θανάσης Κούρκουλας

Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών

Κίνηση "ΑΠΕΛΑΣΤΕ ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ"

tel-fax: 210-5130373, 3306286,6974363037, www.ksm.gr

Αναπόφευκτες συγκρούσεις, επείγουσες προετοιμασίες

Αναδημοσίευση από το antapocrisis.gr

του Νίκου Γαλάνη

Μετά το ελπιδοφόρο αποτέλεσμα στις 6 του Μάη, φαίνεται πολύ δύσκολο να εντοπίσει ο οποιοσδήποτε παρατηρητής τις συνεχείς αλλαγές στη διάθεση των μελών και οπαδών της αριστεράς. Η αισιοδοξία της νίκης εναλλάσσεται με τον φόβο και η αμηχανία με την απαισιοδοξία που δημιουργεί η δυσκολία της επόμενης μέρας. 

Αυτό είναι καταρχήν αποδεκτό μιας και η αριστερά ήταν ο κομπάρσος σε ένα μακράς διάρκειας έργο που σκηνοθετούσε το σύστημα, ενώ τώρα μοιάζει να διεκδικεί όχι μόνο τη θέση του πρωταγωνιστή, αλλά και του σκηνοθέτη. Η σκέψη όσο κι αν είχε αποβληθεί για χρόνια επανέρχεται μαζί με τον θρίαμβο της πολιτικής και του συγκεκριμένου. 

Την ίδια στιγμή διακρίνουμε βουτήγματα και τσαλαβουτήματα στη θεωρία και προσφυγή στην ιστορία και την ιδεολογία. Αλλά και ο λαός, αυτή η τρελή αλλά ωραία και καθοριστική μεταβλητή, βρίσκεται μεταξύ αισιοδοξίας και αμηχανίας, μεταξύ απαισιοδοξίας και θυμού, μεταξύ μικρών προσδοκιών και τεράστιων δυσκολιών κατανόησης και γνώσης των δεδομένων, των συσχετισμών και των επερχόμενων σκληρών αναμετρήσεων. Δύσκολοι, ωστόσο εξαιρετικοί καιροί … 

Το «Βήμα» παραποιεί τις δημοσκοπήσεις;

Η δημοσίευση του "Βήματος"

Αναδημοσίευση από το "Red NoteBook"

Αν οι αριθμοί δεν βολεύουν, τόσο το χειρότερο για τους αριθμούς

Του Στρατή Μπουρνάζου Νυν υπέρ πάντων ο αγών. Εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, βέβαια. Παραβιάζει κανείς ανοιχτές θύρες (ή, για να το πω απλούστερα, κλέβει εκκλησία) αν θελήσει να τεκμηριώσει ή να αναλύσει πώς το Βήμα ή η Καθημερινή, λ.χ., δίνουν, καθημερινά,  αυτό τον  αγώνα: ένα ξεφύλλισμα αρκεί για του λόγου του ασφαλές. Ωστόσο, αυτή την Κυριακή 3 Ιουνίου, το Βήμα έκανε κάτι που δύσκολα θα φανταζόταν και ο πιο  καχύποπτος: άλλαξε, στον σχετικό πίνακα, τα νούμερα της δημοσκόπησης της Public Issue. Έτσι, ενώ η εταιρεία έδινε 31,5% στον ΣΥΡΙΖΑ και 25,5% στη Νέα Δημοκρατία, στον πίνακα του Βήματος  διαβάζουμε το ακριβώς αντίθετο: ΝΔ: 31,5% και ΣΥΡΙΖΑ 25,5% (το δημοσίευμα του Βήματος: http://www.tovima.gr/afieromata/elections2012/article/?aid=460664 και η έρευνα της Public Issue: http://www.publicissue.gr/2026/varometro-3o-kyma-mai-2012/). Το γεγονός δεν είναι καθόλου αμελητέο, ούτε πρέπει να περάσει στα ψιλά. Πρώτον, η Public Issue έχει αποδειχθεί, τα τελευταία χρόνια μια από τις πιο αξιόπιστες εταιρείες, ειδικά στις προβλέψεις του εκλογικού αποτελέσματος – επομένως μια πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ,  και μάλιστα με μεγάλη διαφορά, που δίνει, έχει βαρύτητα. Δεύτερον, χάρη σε αυτή την αντιστροφή, το Βήμα εμφανίζει, στο σχετικό δημοσίευμα, πέντε δημοσκοπήσεις της Παρασκευής 1.6 να δείχνουν όλες πρωτιά της ΝΔ – ενώ η πραγματικότητα είναι ότι τέσσερις (της Kάπα Research, της Rass, της Μarc και της Μetron Analysis) δείχνουν μικρό προβάδισμα της NΔ (μία με δύο μονάδες), και μία (της Public Issue) δείχνει τον ΣΥΡΙΖΑ να προηγείται με έξι μονάδες.

Κόντρα υψηλών κυβικών

Του Γιώργου Πρασσά

1. Κόντρα υψηλών κυβικών

Το ΚΚΕ διακαιούται την αυτοϊκανοποίησή του...

ΣΤΑΘΗΣ ΚΟΥΒΕΛΑΚΗΣ: ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

 Αναδημοσίευση από τον ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ (Σάββατο 2/6/2012)

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΣΤΑΘΗ ΚΟΥΒΕΛΑΚΗ*

Ερ. Πως βλέπεις το τοπίο που διαμορφώνεται εν όψει των εκλογών της 17 Ιούνη;

Σ.Κ. Η στιγμή που ζούμε είναι η συνέχιση του σεισμού της 6ης Μαϊου, με τη διαφορά ότι δεν πρόκειται για απλές μετασεισμικές δονήσεις αλλά μάλλον για προανάκρουσμα μεγαλύτερου σεισμού. Η εντεινόμενη πόλωση μεταξύ Συριζα και Μνημονιακού μπλοκ, με βασικό πόλο τη Δεξιά, είναι η λογική προέκταση της δυναμικής που αποτυπώθηκε στο αποτέλεσμα των εκλογών. Το πιο εντυπωσιακό ίσως στοιχείο, που δεν έχει τονιστεί επαρκώς πάρα κάποιες πολύ σοβαρές αναλύσεις όπως αυτές των Γιάννη Μαυρή και Χριστόφορου Βερναρδάκη, είναι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ανόδου του Σύριζα αλλά και αυτά των στρωμάτων και των κοινωνικών χώρων που αντιστέκονται σ'αυτήν την άνοδο της ριζοσπαστικής αριστεράς και που συσπειρώνονται σήμερα κυρίως στη ΝΔ.

Εχουμε λοιπόν, σε αδρές γραμμές, από τη μια πλευρά κυρίως τα εργατικά και λαϊκά στρώματα των μεγάλων αστικών κέντρων, τον κόσμο της μισθωτής εργασίας με την ευρεία έννοια, με το κύριο κέντρο βάρους στις παραγωγικές ηλικίες, και από την άλλη, την ύπαιθρο , τις μεγάλες ηλικίες, τα πιο εύπορα στρώματα της μη-μισθωτής εργασίας. Ο Συριζα κατάφερε επιτέλους αυτό που η αριστερά μάταια κυνηγούσε για δεκαετίες, να διευρύνει την επιρροή της στον κορμό του λαϊκού ΠΑΣΟΚ διατηρώντας και επεκτείνοντας ταυτόχρονα το παραδοσιακό της ακροατήριο, με ιστορικές καταβολές και υψηλό βαθμό πολιτικοποίησης και κοινωνικής δράσης.

Ερ. Θέλεις να πεις ότι η άνοδος του Σύριζα αποτελεί κύρια αποτέλεσμα στροφής προς τα αριστερά της παραδοσιακής λαϊκής βάσης του ΠΑΣΟΚ;

Η επόμενη μέρα

Αναδημοσίευση από το antapocrisis.gr
Του Χρίστου Κατσούλα.

Αν και μεσολαβούν σαράντα μέρες ανάμεσα στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις, οι διαφορές είναι τεράστιες. Πρόκειται για μια πρωτόγνωρη επιτάχυνση που μεταβάλει ταχύτατα την πολιτική και κοινωνική κατάσταση. Αν στις 6 Μάη το ερώτημα ήταν το μνημόνιο, στις 17 Ιούνη το ερώτημα είναι η κυβέρνηση. Από το ναι ή όχι στο μνημόνιο, περνάμε στο ναι ή όχι στην αντιμνημονιακή κυβέρνηση. Είναι ίσως άδικο για την υπόλοιπη αριστερά, αλλά πρόκειται για δίλημμα σαφώς αναβαθμισμένο, που επηρεάζει άμεσα τη λαϊκή επιβίωση. Καθίσταται επικίνδυνο για την αστική πολιτική, αν και όχι ακόμα για την αστική εξουσία.

Η πρόκληση που παράγει τις τεράστιες πολιτικές μετατοπίσεις, την κατάρρευση του δικομματικού εκκρεμούς και την ισχυρή πιθανότητα της πρωτιάς του ΣΥΡΙΖΑ, είναι η παλλαϊκή προσδοκία να αλλάξουν τα πράγματα. Να σταματήσει ο κατήφορος. Να μπει πάτος στο βαρέλι. Να επανέλθει ίσως το επίπεδο της ζωής, των μισθών, των εισοδημάτων στην προμνημονιακή εποχή. Σίγουρα όμως να σταματήσει η κόλαση της ολοένα και μεγαλύτερης λιτότητας, φορομπηξίας, ανεργίας, φτωχοποίησης.

Αυτή η προσδοκία είναι ισχυρότατη. Κι ας επιστρατευτούν όλες οι εμφυλιοπολεμικές τακτικές, ας αναδειχτούν όλες οι πολυγλωσσίες του ΣΥΡΙΖΑ, ας ανακαλυφθεί η 17 Νοέμβρη, ας βομβαρδίζεται η χώρα με εγχώριες και έξωθεν απειλές. Τα όπλα του αντιπάλου αυτή τη στιγμή είναι ανίσχυρα, γιατί δεν έχουν αξιοπιστία. Χρεώνονται την κατάρρευση της χώρας και της κοινωνίας. Ο λαός είναι διατεθειμένος να δώσει την ευκαιρία στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν σημαίνει ότι το λαϊκό κίνημα αφυπνίστηκε, βγήκε στο δρόμο ενεργητικά, στρατεύτηκε στην προοπτική ενός άλλου δρόμου. Δίνεται όμως μια δυνατότητα, από αυτές που σπάνια διατίθενται σε δυνάμεις της αριστεράς.

Η συγκυρία ζητά σοβαρότητα γιατί οι δυσκολίες είναι μεγάλες. Η πρώτη ευφορία από τα ανεπανάληπτα ποσοστά πρέπει να δώσει τη θέση της στην προετοιμασία για μια μετωπική αναμέτρηση. Μια αντιμνημονιακή κυβέρνηση δεν θα προκύψει με μέσους όρους. Θα προκύψει με συγκρούσεις με τη μέχρι σήμερα εφαρμοζόμενη πολιτική, διαφορετικά θα αποτύχει. Πολλοί προεξοφλούν συγκερασμούς και υπαναχωρήσεις εκατέρωθεν. Έχουν άδικο. Μια αντιμνημονιακή κυβέρνηση ή θα προχωρήσει σε ρήξη με τα δεσμά που καταδίκασαν τη χώρα στη χρεοκοπία, ή θα ενσωματωθεί. Και στη δεύτερη περίπτωση δεν θα υπάρξουν νικητές στο αντιμνημονιακό στρατόπεδο. Η ήττα θα είναι βαριά και θα είναι για όλους.

Οι πραγματικοί τρομοκράτες

Αναδημοσίευση από το ‘βαθύ κόκκινο’

 

Απανωτές εκρήξεις συγκλόνισαν τα τελευταία δυο χρόνια τους μισθούς και τις συντάξεις των εργαζομένων. Την ευθύνη ανέλαβε η τρομοκρατική οργάνωση Μ.Α.ΣΑ (Μάρτυρες Αντώνη Σαμαρά). Η εν λόγω τρομοκρατική οργάνωση, ευθύνεται για την απαγωγή μισθών και τη μεταφορά τους στο εξωτερικό, τον ακρωτηριασμό συντάξεων, τον βασανισμό εργαζομένων καθώς και τη δολοφονία πλήθος ασφαλιστικών ταμείων.

Η οργάνωση «Μ.Α.ΣΑ» πρωτοεμφανίστηκε πριν μερικά χρόνια. Στην αρχή έκανε σποραδικές επιθέσεις σε μεμονωμένους ψηφοφόρους, στηρίζοντας το κεφάλαιο. Με τον καιρό τα χτυπήματα αυξήθηκαν, όπως και αθώα θύματα της οργάνωσης. Η αρχές ερευνούν μεθοδικά για τον εντοπισμό των δραστών.

Ισχυρότερο χτύπημα θεωρείται αυτό το οποίο έγινε στις 12/2/2012, όταν οι γνωστοί άγνωστοι πολιτικοί, τοποθέτησαν βόμβα μεγάλης ισχύος στην αίθουσα της βουλής. Η καταστροφή που ακολούθησε σόκαρε το Πανελλήνιο. Η επιχείρηση αυτή έφερε την κωδική ονομασία «Μνημόνιο 2».

Η ημέρα που στοίχισε στον ελληνικό λαό την απώλεια δισεκατομμυρίων ευρώ, έχει κηρυχτεί μέρα πένθους και περισυλλογής. Με προκηρύξεις που βρέθηκαν στην περιοχή του Ζάππειου, ο αρχηγός της οργάνωσης, γνωστός με το παρατσούκλι Πόλα ο Κωλοτούμπας, απείλησε το λαό, ότι αν δεν απελευθερωθούν οι τα χέρια των τοκογλύφων, οι επιθέσεις θα συνεχιστούν.

Φωτογραφίες από την παρουσίαση του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ

Αναδημοσίευση από το aformi

Ναι στο διχασμό της Αριστεράς, όχι στον καπιταλισμό

Αναδημοσίευση από το —opsifanis

(Ένα σχόλιο με αφορμή ένα πρόσφατο άρθρο του Boaventura de Sousa Santos*)

Μην τρομάζετε. Στην ιστορία της η Αριστερά ήταν πάντα διχασμένη και πολυδιασπασμένη. Υπήρξαν εποχές που η πολυδιάσπαση δεν αποτέλεσε εμπόδιο για τη δημιουργία μεγάλων ανατροπών προς όφελος των καταπιεσμένων.

Αλλά: «Η αριστερά πάντα διχαζόταν για τα μοντέλα σοσιαλισμού που πρότεινε και για τους τρόπους υλοποίησης του σοσιαλισμού. Σήμερα διχάζεται για μοντέλα καπιταλισμού» επισημαίνει ο Boaventura de Sousa Santos.

Το άρθρο του αφορά κυρίως τις διαφωνίες στην Αριστερά της Ευρώπης και της Λατινικής Αμερικής στο θέμα της Ανάπτυξης, αλλά και στις διάφορες τάσεις που υπάρχουν στην ίδια τη Λατινική Αμερική πάνω σε μοντέλα ανάπτυξης, δυστυχώς καπιταλιστικά.

Έχω να προσθέσω ότι στην Ευρώπη η Αριστερά μάλιστα διαφωνεί ακόμα και για τους τρόπους εξόδου του καπιταλισμού από την κρίση του!

Επίσης ενώ στη Λατινική Αμερική η κυρίαρχη τάση στην Αριστερά υποστηρίζει την περιφερειακή οικονομική ολοκλήρωση στην UNASUR, την κοινή τράπεζα και το κοινό λατινοαμερικάνικο νόμισμα, το Ευρώ είναι υπό κατάρρευση.